Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

pula -yolçunu pula, qonşunu paya öğrətmə.

pulluq salba. salda. saban. sapan. xış.

pulsuz -dünya malı yoxunsa çalış əldə edəsən, pulsuz dilək boşuna, ağız yeməz qarın qalar boşuna, diləklərin gələr olsa düşünə, para yoxsa qoyulmamış yoluna.

pulta -iç üz tovda, dənək pulda. (tovda: qızğınlıqda. sınılıqda). (dənək: sınağa çəkimə).

pulu - qapma, çay pulu: yasaq qazanc. rüşvət
-çay pulu: qaparuz. salıvar. səlivər. rüşvət. yasaq qazanc, yaran, yaranc, yarac. - yedirmədən kəviş bu iş yerin tapmayacaq. - bu ölkədə qısdırmasız iş keçməz.
-suyu, pulu, nərsəni özündə saxlamayan, özündən tez axıdan nərsə: silgik. - silgik topraq: su saxlamaz toprağ. silgik kişi: pul saxlamaz.
-alver keçən bir yerdə pulu saxlamaq, qoymaq üçün işlənən qutu, sandığ: sağca. sadağ. sandığ. pul sandığı. kes.
- qara pulu, gizli qazanılan paranı yasalı dona soxmalıq: pul savınçılıq.

pulun -sözün çoxu yalansız, pulun çoxu talansız (olmaz).

pursa parsa. qırma. qırmac. qırmacıq. qutur. gövət. gövüt. göyüt. ehsan. kisə. bir yerdə (covqada batırlara, dərvişlərə, qutur, gövət, ehsan sədəqə kimi) verilən, yığılan para.

puruç - parıç puruç: saltar sultar. yırtığ pırtığ. cırım cırıq.

puslu sarqın. tutqun. bürküt. (hava) .

pust sağur. qabıq. üz. gön. dəri. çərm. - yer sağrısı: yer sağırsı: yer qabığı. - kişi sağrısı üz.

puşaq puşak < bürgək. quşam. geyim. əlbisə. - geyim quşam: geyim keçim.

puşə salduvağ. salduv. saltuğ. saldığ. (> sandığ). kılasor.

puşiş < bürgüş. savan. örtük.

puşluq boşluq. olmazlıq. uymazlıq. bihudəlik.

püfüsüz üfüsüz. kələksiz . -acısız süycü, üfüsüz büycü olmaz. (acısız: əməksiz. zəhmətsiz). (süycü: dadlı). (üfüsüz: püfüsüz: kələksiz). (büycü: büyücü: cadıçı).

pülcüqlər -kökdən asılan qolcıqlar, pülcüklər: səçər. səçəl. saçağ.

pürçüqtən -zuğdan, pürçükdən (sıyrıntılardan) arıtlanmış göy gövərənti: sıyırma. sıyırtma. sıyırt. sıyrıt. sırıt.

pürüzlərin -kəsər aracların ağzından pürüzlərin, qılovun çalıb salaraq, alıb götürərək itildən çəlik tikəsi: satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut. sav.

pürüzlü -dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu: süvgən. züvgən. zırvan. sıvanağ. sırnax. sıvax. sırvax. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir.

pürüzsüz silik. sığallı. düz. arın. təmiz. - silik daranmış saç. - silik sevgi: arın sevgi.

pürüzün -nərsənin pürüzün, dalaşın, artığın almaq: silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək. safaltmaq. ağartmaq.

püsqə püsgə > fisgə. su götürüş. su qabarcığı. su köpürcüyü.

püsqə püsgə. sısqa. çısqa. tısqa. pısqa. çusqa. çuşqa. 1. cürcə. cücə. cürə. 1. əlsiz ayaqsız.

püsqürən -odlu, ot püsgürən, volkanik topraq: küyrəz. küyvəz. küysəv.

püsür. -poxpüsür: söggə. sökə. seşmə. saçma.
-pox püsür: saçır. saçır soçur.

püşman -keçmişlərə yanma, püşman olma: ötənlərə ütükmə. -ötənlərə ütükmə, gündəligə gecikmə, yarınları unutma.

püştə (< bükük). quyuz. (künğüz) qoma (qoyma) koma. təlim.

ramiz < ərmiz. ərmiş. ərən. arif.

rasqələ -rasgələ saçınmaq, çaxınmaq: sərpələnmək. səpələnmək. saçalanmaq.
-rasgələ saçmaq, çaxmaq: sərpələmək. səpələmək. saçalamaq.

raslantı ucrantı. uçrantı. şans.

raslaşmaq 1. saçlaşmaq. sanclaşmaq. çatlaşmaq. 1. sataşmaq. çataşmaq. qarşılaşmaq. ucraşmaq. - tanışına sataşmaq. - istədiyinə sataşmaq.

rast (# çəp: qara) .

rasu səmur. su bulqunu.

rəhləmək rəngləmək. sırlamaq. sıvamaq. boyamaq.

rəhlənmək sırlanmaq. sirlənmək. boyanmaq. sığallanmaq. bəzənmək. cilalanmaq.

rəhli sırlağ. sırlı. sirli. boyalı. sığallı. bəzəkli. cilalı.

rəhrufsuz -sorumtul, rəhrufsuz, sağlıqsız görnüşlü: sartısqa.

rəhrufu -rəhrufu atmış: saçıtıq. saçıtqı. saçratıq. saçratqı. sıçıtıq. sıçıtqı. sıçratıq. sıçratıq. - saçratıq parça.

rəhtəş rəhdəş. sırdaş. bir rəng.

rəxt < arxal. arxalıq. çulqa.

rəqt rəxt < arxal. arxalıq. çulqa.

rənq rəng. sır. sıyır. boya.
-tək rəng: sıyırqa. sırqav. sıdırqa. boydaş. sadə. yazı oyasız. nəxşəsiz. - sırqa gəzləmə, parça.
-bir rəng: sırdaş. rəhdəş.
-nərsə üzərə yaxılan öznə, boya, rəng: sır. sür.
-tünd boya, rəng: sırboyaq. sığboyağ. sığbodağ.

rənqi - ət rəngi: sırğım al boya: {sırğım. seyrək, incə, yumşaq yapılmış (səpilmiş, sərilmiş, tikinmiş, işlənmiş) nərsə}.

rənqintə -qadınlar yanağlarına sürtən ət rəngində (ət toprağısı) özlü toz, pudr: sırnax. sıvax. sırvax. (> sırxab (fars) surxab (fars)}. ənlik.

rənqləmək rəngləmək. rəhləmək. sırlamaq. sıvamaq. boyamaq.

rənqsiz rəngsiz. sönük. soluq.

rəntə rəndə. sürgü. sırpı. silgi. sıyırqaç. sıyırqa. sırqa. siyirgəc. siyirgə. sirgə.

rəntələnmiş rəndələnmiş. silmə.

ributən ribudən < urbamaq. vurmaq. çalmaq. oğurlamaq. qapqmaq.

rifulamaq sapmaq. saplamaq. yamamaq. - bu yırtığı sap.

rısa (rıs <> sır) sıra. rədif.

rişə rişə (fars). rhiz (yunan). radix (latin) .

rişqənq rişqənd. səriməc. sərcək. səricək. mətələk. məsqərə.

rişqəntçiliq rişqəndçilik. sərcəlik. səricəlik. məsqərəçilik. təməsxür.

riştə rişdə. 1. sarac. salac. sapa düzülmüş nərsə. - iki salac basdığ, qax. 1. kürsü. kürsi. qursı. qurs. sap. quruh. 1. sırasır. sırsıra. silsilə. salsala. ardış (kərvan) birbirin ardından uzanan duru. sap. - dağ sırsırası. - sanlar salsalası: ə'dad silsilə. 1. sap.

riştələnə sırğan. sıralanan. uzanıb gedən.

riz rizə. xırda. səbus < çapus. kəpək (< çəpək). - kəpək mıncıq.

rizə 1. riz. xırda. səbus < çapus. kəpək (< çəpək). - kəpək mıncıq. 1. irzə. sızağ. sızağ. sızı. sızığ. saça. saçağ. səpə. səpək. sivə. sivək (< sava. savağ) xırda. xırdağ. nərsənin oğuntusu, xırdası. - çörək rizəsi. - dəmir rizəsi. - rizəyi uşaq. - rizəyi kişi: sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam.
-rizə rizə: zolağ zolağ. cubuğ cubuğ. cizə cizə. bizə bizə. sərə sərə. dərə dərə. gərə gərə. gərgə gərgə. çərgə çərgə. yol yol. qol qol. lülə lüə. lola lola. nola nola. saz saz. dizə dizə.

rizəyi - rizəyi uşaq. - {(rizə: sızağ. sızağ. sızı. sızığ. saça. saçağ. səpə. səpək. sivə. sivək (< sava. savağ)}.

rusticus rusticus (latin). rustayi (fars) : (kədli. zomoxt) .

sa (+sa. +se) .

saat sağac. sayac. sayat. çağat. çağac. çağ, zaman ölçəyi.

saatlarız - saatlarız olsun: sağatlığ olsun: (yunaqdan, hamamdan çıxana iyi, sağ diləkdə bulunan söylər) .

saatlıq sağatlıq. - sağatlığ olsun: saatlarız olsun: (yunaqdan, hamamdan çıxana iyi, sağ diləkdə bulunan söylər) .

saba sıba. sıva. sıya. (< sıyamaq: sığamaq: oğub, sürərək yağlamaq, oxşamaq) erkən erkən, erik erik, dan ertə, sabah sabah əsən oxşac (oxşayıcı), sıvayan, yumşaq yel. - sıya əssə açar qunçə könül.

sabah sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq) yarın. (< yarınmaq: açılmaq) 1. ışıqlıq. çıxış, qurtuluş yolu. (nəcat. fəcr) 1. özgürlük. ərkinlik. azadlıq. 1. açılan gün. gündüz. günün çıxandan batana dək olan arası, salımı, sürümü.

sabaha - sabaha doğru: yarına doğru.

sabahlayın sapağlayın. savağlayın. - sabahlayın neçədə gəlim.

sabaq 1. sabağ. savağ. çapağ. dərs. ibrət. 1. sabağ. savağ. öğüt. salıt. tüşrüt. düşrüt. nəsihət. 1. sapağ. (<> çap) tel. məftul.
-sabaq qılış: dərsə baxma.

sabaqan sabağan. savalan. sobalan. sabalan. sovalan. sovağan. süvələn. süvəğən. iti, sovuq uclu nərsə.

sabalaq sabalağ. sapalağ. sapağ. yemişli, barlı dal.

sabalamaq 1. sapalamaq. sabanlamaq. sapanlamaq. çapağlamaq. çapalamaq. çapağanlamaq. yağmalamaq. alt üst edmək. 1. hər nəyi qartıb qarışdırmaq. ağzın açıb, gözün yumub, qaba. küt çevirmək.

sabalan sobalan. sabağan. savalan. sovalan. sovağan. süvələn. süvəğən. iti, sovuq uclu nərsə.

sabalqan sabalğan. dövülmüş.

sabalmaq sapalmaq. çapalmaq. dövülmək. devilmək. təpəlmək.

sabamaq sabmaq. çapmaq. çapamaq. 1. dövmək. vurmaq. 1. yünü, nərsəni çırparaq şişirtmək.

saban 1. soxa. qarasaban. xış. - iki dişli soxa. - soxa sürü: əkin çağı, vaxtı. 1. sapan. salba. salda. pulluq. xış. 1. < çapan. daşqa. (saba (rus) 1. sapan. sapar. səpər. yer sürmə, şuxum aracı.
- sapan gəmiyi: burun gəmiyi.

sabanlamaq sapanlamaq. sabalamaq. sapalamaq. çapağlamaq. çapalamaq. çapağanlamaq. yağmalamaq. alt üst edmək.

sabanvemə 1. tarlanı üçüncü kəz sürmə. 1. suvermə. suvarma. işin sonuncu incəliklərin işləyib bitirmək.

sabaştırmaq sabaşdırmaq. sapaşdırmaq. çapaşdırmaq. dövüb əzmək. əzişdirmək.

sabay çabay. tikiş sayağı.

sabın sabun. savın. savun. savmalıq. kiri savan, açan, təmizləyən, gidərən. arçaqıl. arçıqul. açmalıq.

sabınçılıq sabunçuluq. savınçılıq. savunçuluq. 1. sabın işləyən kimsə. 1. savmaçılıq. açmaçılıq. ağartmaçılıq. bəraət qazandırmaçılığı özünə iş edən. 1. savıc, mudafiə ornunda (yerində) olanın işi.

sabınına -sabınına kir yumamısınız: hələ onu tanımamısız.

sabmaq sabamaq. çapmaq. çapamaq. 1. dövmək. vurmaq. 1. yünü, nərsəni çırparaq şişirtmək.

sabtal sapdal. abdal. salavır. salağı. salsam. səlsəm. sərsəm.

sabu sapu. çapı. (<> çapmaq. çıpmaq) 1. yün, pambığ dövmə dəğnəyi. 1. soba. dəğənək.

sabun 1. savun. savan. gidərən. 1. sabın. savın. savun. savmalıq. kiri savan, açan, təmizləyən, gidərən. arçaqıl. arçıqul. açmalıq.

sacıq sacığ. savız. hər çeşit kiri, ləkəni, nərsəni qaldıran arıtlayan, təmizləyən öznə, maddə.

saç 1. > şaş (fars)(< saçmaq). 1. saçı. ərməğan. verəsi. bağış. bəxşiş. soyurqal. sevirqal. qoyul. sür. ehsan. tiyül. 1. (< saçmaq) ürkük. ürkəş. vəhşi. (rəməndə). - saç at. 1. (haç. biç) əşü'ə. şua'. pərtöv. 1. saçqa < savaç. savca. saçağ. pişirilən nərsə ilə od, alovun arasına qoyulan əngəl, ayrıq, yayıq, yaypaq, dalıc, vərəq. 1. saçağ. tük. 1. belin, çapanın, kotanın ucu. - belin saçı əğilib. 1. göndərilmiş. irsali. mərsulə. 1. nəğd. - saç satış: nəğd satış. 1. sar. cırcırağ. 1. sarç. sürgə. fayl. 1. tava. - salasan yağ tavıya. 1. saç ayağ > saçağ. bağdalaq. sepaya. - saçı saçağ qırılmış. 1. saç!. dağıt. poz. 1. saç!. yay. tök. ək. savır. səp. qaç. aç. at.
(sik (sumer) tızoçz (mekzik). kaça (sanskirit) sata (sanskirit): atın yalı)
-kiçik saç: saçıq. tava.
-saçayaq: 1. üçlük. - saçayaq yaşamaq: üçlükdə yaşamaq. 1. üç təkərli daşqa, araba.
-saçkabab: tavakabab.
-qoyma başlıq, saç: saçlıq > saşlıq. komaçı. peruk.
-uzun saç: salça. yelpə. yelmə. yelkə. - salçasından tutb sürüdü.
-alına düşən saç: kəsmə. kəkil. kakil. pərçəm.
- saç payı: qıl payı. az qaldı.
- saç bölüyü: hörük.
- saç saça baş baş: qızqın, yaxın döğüş.
-iki saç arasında pişirilən yeməklər: saçarası.
-saç çat > saçat: saçağ kəsəli. saçların ucu neçə telə bölünmə kəsəli.
-ucu kəsilib, alna bıraxılan saç: qırxma. kəsmə. kakil. pərçəm. bürçən. burçan.
-başdan çevrəyə (alna, üzə, yana, dala) çıxan, düşən, sarğan saç: saçağ <> sağac.
- sıyın saç: saf tük. (sıyın: sıyıq. düz. cansız. sadə).
- saç saç: çis çis. sis sis. səp səp. sərp sərp. sin sin. sinə sinə. saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə.

saça 1. (> səza (fars)}. ödül. savrın. sovrun. payğaş. pağaş. payaş. padaş. şabaş. tapaş. yağıt. 1. qol. budaq. şö'bə. inşiab. firqə. - saçalı ağac. - saçalı el: çox qollu, tayfalı millət. - dil saçaları: dil qolları, şö'bələri, inşiabları. 1. saçağ. rizə. sızağ. sızağ. sızı. sızığ. səpə. səpək. sivə. sivək (< sava. savağ) xırda. xırdağ. nərsənin oğuntusu, xırdası. - çörək rizəsi. - dəmir rizəsi. - rizəyi uşaq. - rizəyi kişi: sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam. 1. sava. boşa. heçə. hədərə. - tam qazancım sava geddi. - suyu sava vermə. 1. səçə. şəfəq. 1. səçə. ışıq. - saça düşmək: dan atmaq.
- saç saça baş baş: qızqın, yaxın döğüş.
- saça saça. səkə səkə. səpə səpə. sapa sapa. tuta tuta.
-saça durmaq: şeşə durmaq. şeşlənmək. şaha qalxmaq.

saçab > şabaş. (daşab) .

saçaq saçağ. 1. savaç. savca. > saçqa. saç. pişirilən nərsə ilə od, alovun arasına qoyulan əngəl, ayrıq, yayıq, yaypaq, dalıc, vərəq. 1. < saç ayağ. bağdalaq. sepaya. - saçı saçağ qırılmış. 1. saç. tük. 1. saça. rizə. sızağ. sızağ. sızı. sızığ. səpə. səpək. sivə. sivək (< sava. savağ) xırda. xırdağ. nərsənin oğuntusu, xırdası. - çörək rizəsi. - dəmir rizəsi. - rizəyi uşaq. - rizəyi kişi: sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam. 1. rişə. 1. saçağ <> sağac. kökün qolları. rişə. 1. saçağ <> sağac. başdan çevrəyə (alna, üzə, yana, dala) çıxan, düşən, sarğan saç. 1. saçağ <> sağac. saçar <> sağar. sığıc. sığır. nərsədə oluşan sınır (əsəb) damarlarına oxşar iz, izlər. 1. incə təxdə. 1. hovlu, qalıda olan incə tüklər. 1. yarağ. fərəc. 1. şadağ. çadlığ. şadlığ. xoşallıq. şənlik. sürən. 1. sazağ. küləkli, sancan soyuq. 1. saçma. bəzək. süs. 1. saçma. balığ toru. 1. saçma. tor. - saçma salağ: tor pərdə. 1. ədüviyyə. ədüviyyəcat. 1. salcağ. salçağ. sancağ. sarıma. salıma. bəzək üçün aslanan nərsə. 1. səçər. səçəl. kökdən asılan qolcıqlar, pülcüklər. 1. sarıç. saraç. sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). bəzək, qoruq üçün olaraq geyimə, salıya (pərdəyə) artırılan ikinci qat, tor, qıymalıq. 1. səprə. səpər. süfrə. - səprə qulağ: yelpik qulağ. - adı uluğ, səprəsi quruq: adı hündür, əli qıs. - səpər açmaq: böyük qonağlıq vermək. 1. sarcıq. bir nədən sallanan nərsələr.
-nərsənin üzərinə sarılan, sərilən, tikilən, yapılan hər çeşit qırma qıyma saçağ: sarmaqır. sərməgəy.
-saçağ saçağ, tel tel edmək: saçaxlamaq.
-saçağ kəsəli:saçat. saç çat. saçların ucu neçə telə bölünmə kəsəli.
-saçağ taxmaq, işləmək: saçaqlamaq.
-saçaq bədləmək: saçalamaq.
- saçağ yazmaq: sərik sərmək. örtük, süfrə açmaq. - saçağ başında gurlamaq: isti yunaqda tərləmək.
-sallam saçaq. sallam sağçaq: salxım saçağ. hər yanı şırım şırıq, it yırtmış kimi olan.
- sallam saçaq geyim: açığ saçığ geyim.
-salxım saçaq: sal sal. yırtıq pırtıq. - əğnində sal sal köynəyi varıdır.
-qadınların üzlərinə saldıqları, çənənin altından saqqal kimi sallanan saçağ bəzəkli üzlük: saqqal düzlük.
-saçağ (süfrə) taxımı: servis
-salma saçağ: salığ. sallancağ. sallacağ. sallanaq. sallanıq. ( salxım. salğım. aslağ. asılı. hər bir sallanan nərsə).

saçaqa saçağa. keçəğə. saçqıl > kakil. təpədə saxlanılan pərçəm.

saçaqaş saçağaş. saçağdaş. saçaş. süfrədaş. həmsüfrə.

saçaqçı saçağçı. saçğayı. süsəri. susarı. hamam böcəyi.

saçaqı -qarqıdalı saçağı: saqqal. - qarqıdalı qoğruldu, saqqal göyə sovruldu.

saçaqlamaq 1. salxım biçimində tikmək. 1. saçağ taxmaq, işləmək. 1. saçaxlamaq. saçağ saçağ, tel tel edmək. 1. saçaxlamaq. didmək.

saçaqlanmaq saçağlanmaq. kölgələnmək.

saçaqlı -uzuntüklü, saçaqlı papaq: sırqapapaq.

saçaqlıq saçağlıq. kölgəlik. sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). gün, yağış, qardan qorunma üçün bir yeri önünə qayrılan, yapılan sərgə.

saçaqmaq saçağmaq. sərpmək.

saçaqsız -sanısız saçaqsız: təşritsız. taarüfsüz. sapbalam sadə.

saçaqtaş saçağdaş. saçağaş. saçaş. süfrədaş. həmsüfrə.

saçalamaq 1. saçaq bədləmək. 1. səçələmək. səpələmək. dağıtmaq. tökmək. 1. sərpələmək. səpələmək. rasgələ saçmaq, çaxmaq. 1. saçmaq. saçımaq. (sprinkle (ingilis). çiləmək. çilələmək. çisələmək. çisgələmək. 1. sarçalamaq. fayl edmək. 1. sarçalamaq. fayl fayl edmək.

saçalamaq salçamaq. saylamaq. sayalamaq. salvamaq. 1. seçmək. ayırmaq. tanılamaq. yanlamaq. yana qoymaq. 1. saypıvermək. salpıvermək. yana doğru gedmək. - yol sayıl (sıyıl. səsov. yapır. yapın. hamar) olmadığından arabanın yükü sayalır (salvır, saçalır) .

saçalanmaq 1. səpələnmək. 1. sərpələnmək. səpələnmək. rasgələ saçınmaq, çaxınmaq.

saçaları - dil saçaları: dil qolları, şö'bələri, inşiabları. (saça: qol. budaq. şö'bə. inşiab. firqə).

saçalqa səğəlğə. tuxum səpən qayağ, maşın.

saçalmaq səçəlmək. səpəlmək. dağılmaq. tökülmək.

saçaltı 1. ilk öncə saçda (tavada) tovlatılmış (tov verilmiş, biraz pişirilmiş), sonra təndirdə (ferdə) pişirilən əkmək. 1. saçda (tavada) tov verilmiş, öldürülmüş ət, soğan, nərsə. 1. tutğuc. tuştuğ. çatşuq. çaştuq (> çaşt (fars)}. qəhvəaltı. ağızalma. sübhanə.
- saçaltı yapmaq: 1. bir işin başlanqıc gərəklərin yerinə gətirmək, hazırlamaq. 1. idmanda, yarışda gövdəsin idmana qızdırmaq.

saçamaq 1. saçatmaq. ödülləmək. ödüllətmək. savrıtlamaq. sovrutlamaq. yağıtamaq. yağıtlamaq. ödül, payaş, padaş vermək. 1. saçramaq. sıçramaq. sıçamaq. çəçəmək. çəçrəmək (> sərçə. səçə. çıpcığ).

saçamsar saçımsar. 1. sısımsar. sasırma. sısırma. sasaq. sısık. çox iti, pis qoxan nərsələrə veilən ad. 1. sarımsaq.

saçan 1. saçıcı. seçici. seçən. saçman. seçmən. tanığan. intixab edən. dalqan. dalıqan. fərq edən. ayıran. görən. 1. sağan. satan. qıç. bacağ. gövdədə butdan ayağa dək olan bölüm. 1. saçıcı. dağıdan. (# seçici: seçən. (ayıraraq) yığan. dərən. dərici. saylavçı. seçmən)
-bir yerdən şığıb, iticə axan, saçan, çıxan, düşən nərsə: saçma. axın.

saçar 1. <> sağar. saçağ <> sağac. sığıc. sığır. nərsədə oluşan sınır (əsəb) damarlarına oxşar iz, izlər. 1. saçavan. sayavan. (> çadorvan (fars)}. sığqaç. sağac. sıyıc. çevrələyində açığı olan yekə çadır. günlük çadır. - saçar barlamaq, barqurlamaq: böyük çadır qurmaq. 1. saçavan. sayavan. (> çadorvan (fars)}. yekə, geniş bir qonağın, barkanın, salonun üstlüyü, gövərtəsi. 1. saçış. səhər. - saçar yaxşam. saçar yaşğam: saçar yatşam: səhər axşam. - saçar yaxşam salqın qalxar.

saçara saçda iki yana ayrılan xət.

saçarası iki saç arasında pişirilən yeməklər.

saçarıq saçaruq. saracuğ. keçərik. uzun.

saçarqa çalı.

saçarqana çalılıq.

saçarlanmaq çiçəklənmək. açılmaq. gəlişmək. böyümək. başarı qazanmaq.

saçarmaq 1. sezərmək. ışıqlanmaq. 1. sıçramaq. sıçarmaq. saçramaq. - atına minib dış (dışa) sıçradı (çıxradı) .

saçaruq saçarıq. saracuğ. keçərik. uzun.

saçaş 1. saçağdaş. saçağaş. süfrədaş. həmsüfrə. 1. saçığ. saçığ. > şabaş. tapaş. 1. saçığ. saçığ. nisar. 1. saçığ. saçığ. şadlığ. 1. saçığ. saçığ. qurbanlıq. 1. saçığ. saçığ. ehsan. 1. saçığ. saçığ. sədəqə.

saçaşlamaq sıçaşlamaq. başlamaq. (birdən) işə keçmək.

saçat 1. saç çat. saçağ kəsəli. saçların ucu neçə telə bölünmə kəsəli. 1. saçay. > səçə. seçə. səccadə. üzərində tapış (namaz) qılmaq, oturmaq, uzanmaq üçün saçılan, sərilən kiçik saçqı, yayqı.