Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

quyruqun -pişik quyruğun edməmiş körpü, olursa siçan siçanoğlu siçan.
- quyruğun braxmamaq: dinc ötürməmək. götünə girmək.
- quyruğun qısmaq: quyruq çevirmək: quyruğu omuzlamaq: ürküb qaçmaq, çəkilmək.
-quyruğun yığmaq: əl ayağın yığışdırmaq. quyruq qısmaq. öz yerinə çəkilmək.

quyruquna -quyruğuna taxmaq: arxa sıra sürükləmək.
-quyruğuna basmaq: təpgitmək. qızdırmaq. həssas nuxdəsinə ilişmək.
-quyruğuna tənikə bağlamaq: alaylamaq. ələ salmaq.

quyruqunu -quyruğunu qısışdırmaq, sıxışdırmaq: sıxışdırıb tərəşməsin önləmək.

quyrulmaq qurulmaq. 1. çanqalmaq. çəngəlmək. çəng olmaq. damarların dartılıb, burulmasından doğan durumda olmaq. 1. gərilmək. dartılmaq. - quyrulu yaya yiyə çıxan: müfdə xor. - soyuq vurub belim qurulub. - canın quyrulsun: öləsən!. öləsi ağrıya düşəsən.

quysaq quyaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz. 1. quytaq. qoytaq. qoltaq. qoltuq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. çuxur. quynıq. 1. kovtan. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. 1. günəş görməyən quytu, quyluq yer. 1. dağlıq yerlərdə otu çox, bol olan yer. 1. bir başı dağa bağlı dərə, boğaz, utuc, yutuc.

quysar qoysar. peysər. ənsə. yensə.

quytac qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

quytacışmaq qoyacışmaq. qoytacışmaq. quyacışmaq. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. dayanıqlanmaq. sağlamlaşmaq. qoratmaq. qoratdırmaq. gücləndirmək. quvvətləndirmək. sağdınlaşdırmaq. möhkəmləşmək. ağırlaşmaq. mətinləşmək.

quytaclıq quyaclıq. qoyaclıq. qoytaclıq. qurumluluq. mətanət. salğarlıq. mətinlik.

quytaq 1. qoytaq. qoltaq. qoltuq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. çuxur. quynıq. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz. 1. kuydaq. kuycaq. küydaq. küycaq. alışdırmağa, tutuşdurma, yaxmağa, sınaşdırmağa yarar nərsə. 1. quytu, dərin yer. kövrəz. kövərəz.

quytu -günəş görməyən quytu, quyluq yer: quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

quyturucu kuydurucu. kuyqaç. kuyçu. küyqaç. küyçü. küydürücü. 1. alışdırıcı. sınaşdırıcı. alışdıran. tutuşdurucu. tutuşduran. yaxıcı. yaxan. odçu. odlayan. acıdan. acıtğan. 1. tulambarçı. tüntab. külxanbəyi.

quyu 1. quvu. çayın ən dərin yeri. 1. qoyu. tuman. duman. tutqunluq. qaranlıq. - quyu gecə. - tuman gecə. - quyuya daş atmaq: qaranlığı oxlamaq. güman, fərziyyə ilə davranmaq.
-quytu, dərin yer: quytaq. kövrəz. kövərəz.
-axıntı suyun axıtıldığı, salındığı, quyu ağzına yerləşən çanağ:salavan. salıvan. çalavan. çalasal > çalasər.
-qaraquyu: qaraqu. qaraquy. (qu: quy: quyu) qaraquyu. qaraoyuq. siyahçal.
-quyu, qazan ağzına qoyulan sərik, düz qapağ: sardığ. sarduvağ.
-qanmamazlıq qaldı bir ‘çıxmaz quyu’ hər çağ ıraq, qanmamazlardan uzaq dur çaşmasın durmuş yolun.

quyuqa - buldurayıb buldura, kəssək düşsə quyuğa. (daş salsan quyuya, bulduraman (pılomb səsi kimi səs çıxarmq). (daş salısan quyuğa, gumbuldamaz iş olmaz).

quyul -quyul düşmək. quyulu düşmək: quylu düşmək: aman, ara vermədən nərsiyə saldırmaq.

quyulamaq quylamaq.

quyulanmaq quylanmaq.

quyulatmaq quylatmaq.

quyulmaq quyalmaq. tökülmək. - çaylar dənizə quyalır.

quyulu -quyulu düşmək: quyul düşmək. quylu düşmək: aman, ara vermədən nərsiyə saldırmaq.

quyum qurum. qurun. qurumsı. qoyum. düd, dud qarası.

quyumlanmaq qurumlanmaq. qurunlanmaq. qurumsılanmaq. qoyumlanmaq. düd, dud qarası tutmaq.

quyumlu qoyumlu. qurumlu. qurunlu. qurumsı. düdlü. dudlu. - qurumlu gözlük: günəş gözlüyü. tüstülü, tozlu gözlük.

quyun dərnə. çalboğ. çalbov. girdab. girdbad.

quyurcuq büzdüm.

quyutan -su tökülməz quyuya, çəkilər su quyudan.

quyuya - quyuya daş atmaq: (quyu:qoyu. tuman. duman. tutqunluq. qaranlıq). qaranlığı oxlamaq. güman, fərziyyə ilə davranmaq.
-qutsuz quyuya girsə qum yağar.
-qutsuz quyuya girsə sel basar.
-fırlanır tərsəsinə bax devranımız, su götürmək yerinə suv tökülür güv quyuya. (güv: yağış suyu yığışan çuxur)
-su tökülməz quyuya, çəkilər su quyudan.
-havayla qalxan uca uclara, düşəndə düşər dərin quyuya. (uclara: zirvələrə).

quyuz (künğüz) qoma (qoyma) koma. püştə (< bükük). təlim.

quz 1. quy. quzey. quyaz. gün görməyən, şeh, nəmli, soğuq yer. 1. quzey. günortadan son gün tutan yer. - quzda qar əsgirməz, qoyda yağ.

quzay quyaq. quysaq. quyey. quzey. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz. 1. quytaq. qoytaq. qoltaq. qoltuq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. çuxur. quynıq. 1. kovtan. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. 1. günəş görməyən quytu, quyluq yer. 1. dağlıq yerlərdə otu çox, bol olan yer. 1. bir başı dağa bağlı dərə, boğaz, utuc, yutuc.

quzey quyaq. quysaq. quyey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz. 1. quytaq. qoytaq. qoltaq. qoltuq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. çuxur. quynıq. 1. kovtan. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. 1. günəş görməyən quytu, quyluq yer. 1. dağlıq yerlərdə otu çox, bol olan yer. 1. bir başı dağa bağlı dərə, boğaz, utuc, yutuc. 1. quz. quy. quyaz. gün görməyən, şeh, nəmli, soğuq yer.
-quzey batı: quzgecə.
-quzey ulduzu: qutb ulduzu.
-quzey yamac: güzlük yörəngəli (abıhavalı) dağ ətəyi.
-quzey doğudan əsən yel: qurumyeli.

quzeytən -dan çağı quzeydən yavaş yavaş əsən külək: kürdək.

quzitə quzidə. saya. seçgin. mümtaz.

quzqecə quzgecə. quzey batı.

quzqun 1. çin qara qarqa. 1. kərkəs. qaraqas.
-quzqun dənizi: xəzər dənizi.
- quzqun qılıncı: qarqa soğanı. qılayol gülü.

quzquncuq qazqıncıq. dəmir barmaqlı, qəfəs biçimində olan pəncərə.

quzqunuq qoyu, tünd qara.

quzqunum qarqa çeşitləri.

quzlacı yüklü, göpdəli, göpülü, göplü, boylu qoyun, keçi.

quzlamaq quzulamaq. qozlamaq. doğmaq. balalamaq.

quzu 1. böyük bir nərsənin yanında, içində olan kiçik nərsə. 1. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. xırda.
- quzu otu: boymadərən.
- quzu quzu: quzu kimi: uysal, baş aşağı, həlim göstərişli.
- şişdə pişmiş quzu kababı: quzuçevirməsi
- quzu dərisinə bürünmək: qandırmaq üçün, özünü uysal, baş aşağı göstərmək.
- quzu dişi: süt dişi.
- quzu palıt: xırda şabalıt.
- quzu payı: arda qalan azacıq qalıntı.
-quzudişi: yüz yaşından sonra kişilərdə çıxan diş.

quzucuq kiçik, sevimli, yaxış oyandıran cocuq.

quzuçevirməsi şişdə pişmiş quzu kababı.

quzuqapı quzuqapısı. qapıquzusu. böyük qapı içində olan kiçik qapı.

quzuqapısı quzuqapı. qapıquzusu. böyük qapı içində olan kiçik qapı.

quzuqoz kiçik qoz.

quzuqöbəyi quzugöbəyi. sulaq yerdə çıxıb, yeyilir göbələk çeşiti.

quzulaq boylu qoyun.

quzulamaq 1. qopaqlamaq. köpmək. qarınlamaq. qarın vermək. - duvarın suvağı şehdən quzulayıb töküldü.

quzuluq kovzuluq. kovuzluq. yamaq, nərsə qoymaq üçün duvar içinə quylaq, gömmə yapılan yer.

quzusu -qapıquzusu : quzuqapı. quzuqapısı. böyük qapı içində olan kiçik qapı.

quzutişi quzudişi. 1. yüz yaşından sonra kişilərdə çıxan diş. 1. cocuqların ilkin çıxarıb, altı yeddi yaşında tökən dişləri.

qübrə kübrə. pehin (malqara pisliyi) pox. boğ. saçır. saçır soçur. seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). salmıt. (salmıtlamaq: > samartlamaq. sıçıb batırmaq) sıyığın. sıyğın. siyrin. siyirgi. sirgin. (> sergin (fars)}. (< sıyırmaq. siyirmək) silki. sürgü. süpür. sapır. söpük. fəzlə.

qüc güc. 1. dil. sil. alğı (sığar. sığım. təvanayi) tab. tov. təvan. niru. - alğınınca, qıl yaxşılıq: qıla alğınınca, yaxşılıq: başadığın qədər iyilik ed. 1. çoral. - bu dağ saysov, gədiklərinin girintisi qolay, çıxıntısı çoral (saysov: göründüyü kimi olmayan). 1. tov. -sən kim olsan ol açar tov iç üzün .
- silləsi qurumaq
-iç geçirsə, güc gedər, dil ölürsə , el ölər.
-ötənləri daşısan ayağında güc qalmaz, ötənlərə qayıtsan, yarınlara yol qalmaz.
- işləyəndən güc azmaz. (azmaz: azalmaz)
-can tənində, huş başında, güc əlində varkən, çalış yapın diləgin, çağ ötürsə, son yetirsə, heç bir əldən iş gəlməz
-güc salmaq: zorlamaq. (salmaq: başvurmak. dəğinmək. əl atmaq).
-bir bayrağı əsdirməyə güc gərək.
-ağır, güc gələn: sınğıran. sınıran. sınğdıran. sındıran. sinğirən. sinirən. sindirən. (sındırıvcan. sındırıvğan. sindirivcən. sindirivcən). (> səngin (fars)}. - çox əmək sınğıran iş: çox güc aparan iş.

qücənət gücənət. gücnət. küsənət. küsnət. ağırqılıqlı. ağırxəsiyətli. qaşqabaqlı. qaraqabaqlı.

qücəniq gücənik. gücənmiş. küsülü. küsük. küsmüş. darılqın. darqın. qırqın.

qücənmək gücənmək. 1. küsənmək. qırcıqmaq. ağrına gedmək. qurdlanmaq. qurdluluq, cicik edmək. ciciklənmək. həsədlənmək. - əlli başlıya küsənən çox olur. 1. küsənmək. qırcıqmaq. güvənmək. gönənmək. sığınmaq. arxalanmaq. - onun səndən başqa küsənməli kimi var ki. 1. gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. qırcıqmaq. gücünmək. incimək. incinmək. yançılmaq. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. kürmək. kürümək. kürünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək {(1. < qıs. kis. {1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas)}. (# qoşunmaq. qorunmaq. qurunmaq) 1. üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. tutulmaq. olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq. qırılmaq. üzülmək. qırcıqmaq. sıxılmaq. qısılmaq.

qücənmiş gücənmiş. 1. küsgün. çökgün. çöşgün. küsmüş. qırqın. darqın. üzü asıq. 1. gücənik. küsülü. küsük. küsmüş. darılqın. darqın. qırqın.

qücərtilmiş -səmirilmiş, bəsilmiş, gücərtilmiş dənə. bundan pişirilən yemək: səməni. səmirin.

qücətən -hər çeşit bəsləyən, gücədən, doyuran nərsə, qıda, qəza: bəsgic. bəsqıc.

qüclə -atda güclə yeriş, ərdə başla iş (sayılır, hesaba gəlir).
- güclə, çəkərək yencib çıxarmaq: sıtıb çıxarmaq.
-birbirinə güclə, basaraq girmək, taxılmaq: soxuşmaq.
-güclə gələn, saldıran nərsəni sındıran, qaytaran: səric. sərci. sarıc. sarcı. salıc. salıcı.

qücləmək gücləmək. 1. sıxmaq. sıxqamaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. əzmək. bunaltmaq. üzmək. qısmaq. qısıtmaq. qısqıtmaq. pısmıtmaq. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. büzmək. 1. aşmaq. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. (satğamaq) 1. salmaq. soxmaq. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. - səni kimsə bu duruma salmamış ki, özün özüvü saldın. - quş salmaq: quş uçurtmaq. - ova quş salmaq: ov üçün quş uçurtmaq.

qüclənmək güclənmək. 1. (əsnək olaraq) sırınsımaq. sıyrınsımaq. sıyğınsımaq. sığınsımaq. dayqanmaq. qayımlanmaq. bərkinmək. 1. gürəclənmək. qolaclanmaq. 1. sağatınmaq. sağlamlaşmaq. sağanışmaq. möhgəmlənmək. 1. gürlənmək. gurlanmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. 1. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. qıstınmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. çapdanmaq. zorlanmaq.

qücləntirmək gücləndirmək. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. dayanıqlanmaq. sağlamlaşmaq. qoratmaq. qoratdırmaq. quvvətləndirmək. sağdınlaşdırmaq. möhkəmləşmək. ağırlaşmaq. qoyacışmaq. qoytacışmaq. quyacışmaq. quytacışmaq. mətinləşmək.

qüclər -qorucu, mudafiəçi, dafe' güclər: savaq.

qücləri -iki qoşunun önçü gücləri çarpışmaq: salçılaşmaq.
-qoşunun salçı (önçü) gücləri yoxlayışa çıxmaq: salçılaşmaq.

qüclətmək güclətmək. sırıtmaq. onaylamaq. doyrutmaq. doyurutmaq. təqviyətləmək. - sınıq duvarı sırıtlamaq gərək.

qüclü güclü. 1. güctük. güjtük. güjlü. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu. 1. saltal. sattal. saytal. sağtal. iğid. qoçağ. qorxmaz. - saltal kişilər. 1. gürdürümlü. gurdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. quvvətli. 1. sağ. sağlam. onğ. önğ. doğru. dorut. doruc. durut. duruc. onğat. oğat. onat. iyi. daynaq. dayqan. dadnaq. dadqan. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. 1. saltur. sağış. möhkəm. müstəhkəm. 1. salğar. salvar. > salar. böyük. yekə. 1. salım. salim. sağ. salğım > sağlam. sağlım. sağdım. möhkəm. salıt. qəvi. salğar. mətin.
-çətin gördüm güclü olan dinc ola.
-güclü olan dincəlməz, dinc oturan yorğunmaz.
-enli, güclü, iti, dayaqlı piçaq çeşiti: satur. çapur.
-güclü, quru, sazağ yel: silyan (< silmək. sırmaq. sıvırmaq)
- sap güclü: çox güclü, quvvətli. (sap: çox).
-gürə, gura, güclü olmaq: toprağın əkiləcək duruma, nərsənin qıvama gəlməsi. gürələnmək. guralanmaq.
-el içində seçgin, güclü, bilgin kişi: saltan. başdağ. padşah. sultan.

qüclü güclü. güctük. güjtük. güjlü. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qüclüq güclük. salçavlıq. soxsuluğ. kompilekslik. müşgülat.

qüclülüq -ən gözəl üstün seçim güclülük: sağbəğəni.

qücnət gücnət. gücənət. küsənət. küsnət. ağırqılıqlı. ağırxəsiyətli. qaşqabaqlı. qaraqabaqlı.

qücrə gücrə. 1. gücrə. gürdə. gurda. gücrü. sağat. sağac. götrə. götrü. bəstək. bəstik. təqviyət. 1. gürdə. gurda. gücrə. gücrü. sağat. sağac. götrə. götrü. bəstək. bəstik. təqviyət.

qücrəliq gücrəlik. sağatıq. sağacıq. gürdəlik. gurdalıq. kitlə. çiğlə. gücrəti. gücrütü. gücrüngü. götrəti. götrütü. götrüngü. bəsici. bəstiş. təqviyəti.

qücrəti gücrəti. gücrütü. gücrüngü. sağatıq. sağacıq. gücrəlik. gürdəlik. gurdalıq. kitlə. çiğlə. götrəti. götrütü. götrüngü. bəsici. bəstiş. təqviyəti.

qücrü gücrü. gücrə. gürdə. gurda. gücrə. sağat. sağac. götrə. götrü. bəstək. bəstik. təqviyət.

qücrünqü gücrüngü. gücrəti. gücrütü. sağatıq. sağacıq. gücrəlik. gürdəlik. gurdalıq. kitlə. çiğlə. götrəti. götrütü. götrüngü. bəsici. bəstiş. təqviyəti.

qücrütü gücrütü. gücrəti. gücrüngü. sağatıq. sağacıq. gücrəlik. gürdəlik. gurdalıq. kitlə. çiğlə. götrəti. götrütü. götrüngü. bəsici. bəstiş. təqviyəti.

qücsüz gücsüz. 1. sayanı. cılız. 1. silgik. savığ. işsiz. götüboş. yapalaq. yasdan. yasdana. təmbəl.
- işsiz gücsüz dolaşan kimsə: söv söv (sav sov) sırıb gedən. sövələnən.
- sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə: söv söv (sav sov) sırıb gedən.
-işsiz gücsüz dolaşmaq. sərğildəmək. sərildəmək. səlgildəmək. sənğildəmək. > sərgərdan, avara dolanmaq.
-işsiz gücsüz:sırlab. sürləb. boş təkər (bekar) avara. - sırlab gəzməkdən nə çıxar.
-bir çözüm önündə aciz, qabiliyyətsiz, gücsüz olan: sakın. səkin.

qücsüzlüq gücsüzlük. sakınc. bir çözüm önündə acizlik. yetisizlik. sığımsızlıq. sığasızlıq. qabiliyyətsizlik.

qücsüzlüqtən -cansızlıqdan, gücsüzlükdən axan tər: sızma - sızıq sürmək: şır şır tər axmaq.

qüctaq güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

qüctüq güctük. güclü. güjtük. güjlü. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qücü -kişi gücü dilində. (dilində: sözündə). {kişi dediyin tuluğdur, ağzın açsan dağılır (yıxılır)}
- gücü, taqəti qalmamaq: silləsi qalmamaq. yorulmaq. sillədən düşmək: - çox yeridim sillədən düşdüm.
- sevişmə, cütləşmə gücü yerində olmaq: quşu ötmək.

qücüq 1. gücük. zor. -çox gücük olan: sapanqıran. ipqıran. belqıran. 1. küçük. çükük. güdük. kütük. küçüy. kütüy. çökən. it balası.

qücüqsüzün gücüksüzün. çətinliksizin. qınıqsızın. -gücüksüzün yaşam yox, çalışmadan aşam yox. (aşam: müvəffəqiyyət).

qücün -yoxdu gücün eyləməyə yaxcılıq, olsun gücün kötülüyə yox demək!
-yoxdu gücün eyləməyə yaxcılıq, olsun gücün kötülüyə yox demək!
-yoxsa gücün ayaqda, başmaqda suç arama.
-hey döşən döyüb mən mənəm demə, ölüm çatsa qırqınından qurtulam demə, hər işin var qıl ayaqdasan, köç çağı qaçar gücün qılaram demə.
- qadın, ərkəyin gücün ələ alması: saqqalında kuf uçmaq, qurmaq.

qücüncə -kirli ürək düşüncə, tulla uzaq gücüncə.

qücünmək gücünmək. gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. gücənmək. qırcıqmaq. incimək. incinmək. yançılmaq. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. kürmək. kürümək. kürünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək {(1. < qıs. kis. {1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas)}. (# qoşunmaq. qorunmaq. qurunmaq) .

qücüntən -yerindən, ornundan, gücündən olmuş, yıxılmış: . küsgün. çökgün. çöşgün. -gənclik küsgünü.

qüçə küçə. sapqı. sokaq. (xiyavan qarşıtı)
-təng küçə: təngig. tüngük. (təng < tünük. # tənik: açıq. bol). sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). dara düdük küçə.
-əldə, küçə bazar qırağında sərib satan kimsə: sərgiçi. çərçi. əlsatıcı. dəsdfiruş.
-dara düdük küçə: sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). təngig. tüngük. təng küçə. (təng < tünük. # tənik: açıq. bol).

qüçüy küçüy. küçük. kütüy. it balası.

qüfə küfə. küvə. çubuqdan toxunmuş yekə səbət, sələ.

qüflü küflü. savın. savıq. savuq. qoxumuş. sasıq. sasımış. pozuq. çürük.

qüfsəmək küfsəmək. küfsümək. savınsımaq. savısımaq. bayatsımaq. bayısımaq. ötümsümək. ötrümsümək. qoxusımaq. sasısımaq. sasıqsımaq. pozığsımaq. çürümsümək.

qüfsümək küfsümək. küfsəmək. savınsımaq. savısımaq. bayatsımaq. bayısımaq. ötümsümək. ötrümsümək. qoxusımaq. sasısımaq. sasıqsımaq. pozığsımaq. çürümsümək.

qüftəçi küfdəçi. küvdəçi. köfdəçi. gəvikçi. gəvinçi. gəvicçi. gəvişçi. qırvıtçı. qırtıqçı. kirtikçi. rüşvəçi. rüşvətçi. rüşvəçi. rüşvətxor.

qüfül küfül. küvül. əsgi. əsgimiş, yırtıq geyim.

qühləmək kühləmək. küyləmək. haylamaq. hoylamaq. huylamaq.