səhifə 64/171 tarix 25.04.2017 ölçüsü 13,47 Mb. #15753
qüp küp . 1. satqın. < sağtın. xumrə. piyala. kasa. sağraq. qədəh. 1. güpül. gopul. gobul. 1. sırqa. - küp salmaq . (salmaq : qoymaq. taxmaq).
-qısa boğazlı kiçik küp çeşiti : quşaqlı.
- küp səmiz : toy səmiz : içiboş kök.
-yekə küp , çölmək : gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. gurab. gürəmbə. guramba.
qüpən güpən . güvən . küvən . güpər . 1. (> kuhan (fars)}. hörgüc. örgüc. - iki güvənli dəvə. 1. köstək. küstək. yol üsdə odlu aracların irtin, sürətin almaq üçün (azaltmaq üçün) qoyulan eninə uzanan, sarğan şırıq çıxıntılar. irtıq. sürətgir. 1. onqurqa. omqurqa. bel gəmiyi. bel tirəsi. bel üstünü. beli üstün, dik, bərk tutduran gəmik. onqura. qonqura. tiriz. sütuni fəqərat. - güpənin qırılsın .
qüpər güvən . küvən . güpən . 1. (> kuhan (fars)}. hörgüc. örgüc. - iki güvənli dəvə. 1. köstək. küstək. yol üsdə odlu aracların irtin, sürətin almaq üçün (azaltmaq üçün) qoyulan eninə uzanan, sarğan şırıq çıxıntılar. irtıq. sürətgir. 1. onqurqa. omqurqa. bel gəmiyi. bel tirəsi. bel üstünü. beli üstün, dik, bərk tutduran gəmik. onqura. qonqura. tiriz. sütuni fəqərat. - güpənin qırılsın .
qüpləmək küpləmək . kütdəmək . kütləmək . küpdəmək . yığmaq. dərləmək. toplamaq. topalamaq. qalaqlamaq.
qüplətmək güplətmək . güpülətmək . güpütmək . güpsəmək . güpsətmək . atıb çırpmaq, vurmaq. - uzaqlardan kimin birisi bir daş güpülətdi oda gəlib itə toxundu.
qüpmək güpmək . güpüşmək. kəllələşmək. süsləşmək. toslaşmaq. tos vurmaq.
qüprəmək küprəmək . köprəmək . kükrəmək . kükürtmək . gügürtmək . gürgəmək . 1. ağzı köpürmək. 1. azmaq. qazmaq. qızmaq. 1. qızqınlıqla, öfgəylə hayqırıb bağırmaq. 1. kökəlmək. coşub daşmaq, qabarmaq.
qüpsə güpsə . güpsük. sallama. salman. salman toxmaq. uzunsov, yoğun, ağır toxmaq çeşiti. (paltar yumaqda, küncüd, cəviz halvası çalmaqda işlənir) .
qüpsəmək güpsəmək . güpsətmək . güpülətmək . güpütmək . güplətmək . atıb çırpmaq, vurmaq. - uzaqlardan kimin birisi bir daş güpülətdi oda gəlib itə toxundu.
qüpsənən -ağac, odun yarmada çatıq arasına sığdırılıb, qoyulub güpsənən dilim : siy. siğ. - dəmir siğ . - ağac siğ .
qüpsətmək güpsətmək . güpsəmək . güpülətmək . güpütmək . güplətmək . atıb çırpmaq, vurmaq. - uzaqlardan kimin birisi bir daş güpülətdi oda gəlib itə toxundu.
qüpsüq güpsük . güpsə. sallama. salman. salman toxmaq. uzunsov, yoğun, ağır toxmaq çeşiti. (paltar yumaqda, küncüd, cəviz halvası çalmaqda işlənir) .
qüptəmək küpdəmək . kütdəmək . kütləmək . küpləmək . yığmaq. dərləmək. toplamaq. topalamaq. qalaqlamaq.
qüptürümlü güpdürümlü gupdurumlu. gürdürümlü. gurdurumlu. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.
qüpü küpü . güpü . baltanın kut, düz, yuvarlaq yanı. güpünün toppuz başı.
qüpül güpül . gopul . gobul . küp.
- güpül güpül : gürül gürül. gurul gurul. bol bol. bolaq bolaq. qolaç qolaç. kürək kürək. avuc avuc. ovuc ovuc.
qüpüləmək küpüləmək . nərsəni ağzına dək tıxa basa, silmə doldurmaq.
qüpülətmək güpülətmək . güpütmək . güplətmək . güpsəmək . güpsətmək . atıb çırpmaq, vurmaq. - uzaqlardan kimin birisi bir daş güpülətdi oda gəlib itə toxundu.
qüpünün -güpünün toppuz başı : küpü. güpü. baltanın kut, düz, yuvarlaq yanı.
qüpür güpür . küpür . kipir . soyuq, hava, səs gəlməsin diyə , qapı pəncərə arasına qoyulan tikə, parça. dalqıc. ayrıq. yayqı. yolluq.
qüpürətəq güpürədək . gurultuyla. iticə.
qüpürmək küpürmək . süpürmək . kürərmək . əllə, nərsə ilə itələyib yığmaq.
qüpürtəmək güpürdəmək . atıla atıla qaçmaq.
qüpürtəyib - güpürdəyib durmaq : yerli yersiz gələnə çıxışmaq.
qüpüşmək güpüşmək . 1. güpmək . kəllələşmək. süsləşmək. toslaşmaq. tos vurmaq. 1. kürpüşmək . qaymaq. ağmaq. sürüşmək. - tarlanın sağ yanı kürpüşmüş . 1. kürpüşmək . kürtüşmək . birdən yıxılmaq. - evin dirəyi durdüğu yerdə kürtüşdü . 1. çapışmaq. çarpışmaq. toxuşmaq. toxnuşmaq.
qüpütmək güpütmək . güpülətmək . güplətmək . güpsəmək . güpsətmək . atıb çırpmaq, vurmaq. - uzaqlardan kimin birisi bir daş güpülətdi oda gəlib itə toxundu.
qür 1. gür . gur . hirsli. dəli. qudruq. quduruq. 1. gür . gur . hər nəyin sıxlığı, tıxlığı, şiddətlisi. 1. kür . qor. çillə. çiğlə. bir nərsə üçün qoyulan, bəllətilən sürə , dövrə.
qürbə gürbə . gürəb . kürbə . kürəb . gurba. gurab. gürəmbə. guramba. yekə küp, çölmək.
qürbə gürbə . kürbə . gürəb . kürəb . gurba. qorba. qorab. gurab. gürəmbə. guramba. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. qoşral. qoşqal. qucral. qucqal. ambar.
qürcə kürcə . kürtək. kürdə. kürdü. kürdən. köpdən. qıssa kürk. çəkət. kot.
qürcüqmək gürcükmək . gürdükmək . gürdümək . gürcümək . gürdəğə, gurtuğa gəlmək . gurcuqmaq . gurcuqmaq . gurcumaq . 1. gürlənmək. gurlanmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. güclənmək. 1. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq.
qürcümək gürcümək . gürdümək . gürdükmək . gürcükmək . gürdəğə, gurtuğa gəlmək . gurcuqmaq . gurcuqmaq . gurcumaq . 1. gürlənmək. gurlanmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. güclənmək. 1. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq.
qürçəq kürçək . kürdan. kürlan. qordan. qorlan. yoldac. pərhizkar. rəstqar.
qürə 1. gürə . gürəli. gürək. gürəc. gürəvin. gürəcin. güvə. güvəli. güvək. güvəc. güvəcin. dinc. axlat. yağlat. dinli. dinəli. rahat. toxdayın. toxdanlıq. asayişli. rifahlı. 1. kürə . küğə . (> korrə (fars)}. kürüğ . qurıq . at balası. - kürüğ oynağlayar at arxasında, qoduğ isə, qaçar gedər eşşək qabağında.
-kürə qısacı, qarsağı, maşası : böyük qısac, maşa.
-gürə, gura, güclü olmaq : toprağın əkiləcək duruma, nərsənin qıvama gəlməsi. gürələnmək. guralanmaq.
qürəb gürəb . gürbə . kürbə . kürəb . 1. gurba. gurab. gürəmbə. guramba. yekə küp, çölmək. 1. gurba. qorba. qorab. gurab. gürəmbə. guramba. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. qoşral. qoşqal. qucral. qucqal. ambar.
qürəc 1. gürəc . gürə. gürəli. gürək. gürəvin. gürəcin. güvə. güvəli. güvək. güvəc. güvəcin. dinc. axlat. yağlat. dinli. dinəli. rahat. toxdayın. toxdanlıq. asayişli. rifahlı. 1. kürəc . kürnəc . kürənc . kürəş . kürən . kürnəş . künəş . künəc . üzlət. 1. kürəc . kürnəc . kürənc . kürəş . kürən . kürnəş . künəş . künəc . ehtiraz. 1. kürəc . kürnəc . kürənc . kürəş . kürən . kürnəş . künəş . künəc . açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. günlük. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. 1. kürəc . kürnəc . kürənc . kürəş . kürən . kürnəş . künəş . künəc . yasaq. keşik < çəkik. çəkit. çəkiniş. oruc. qoruc. oyuc. qoyuc. kürcək. pərhiz. ictinab.
qürəcin gürəcin . gürəvin. gürə. gürəli. gürək. gürəc. güvə. güvəli. güvək. güvəc. güvəcin. dinc. axlat. yağlat. dinli. dinəli. rahat. toxdayın. toxdanlıq. asayişli. rifahlı.
qürəclənmək gürəclənmək . 1. qolaclanmaq. güclənmək. 1. gürlənmək. gurlanmaq. qolaclanmaq. güclənmək. gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. 1. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. güclənmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. qıstınmaq. qolaclanmaq. çapdanmaq. zorlanmaq.
qürəcmək kürəcmək . kürnəcmək . kürəncmək . kürəşmək . kürənmək . kürnəşmək . künəşmək . künəcmək .
qürəq 1. gürək . gürə. gürəli. gürəc. gürəvin. gürəcin. güvə. güvəli. güvək. güvəc. güvəcin. dinc. axlat. yağlat. dinli. dinəli. rahat. toxdayın. toxdanlıq. asayişli. rifahlı. 1. kürək . küyrək . gürək . hər ağır olan nərsə. 1. kürək . küyrək . gürək . ağır dusdaq. 1. kürək . küyrək . gürək . yayvan, yassı uclu, uzun saplı arac. 1. kürək . küyrək . gürək . təndirə çörək yoğurun (xəmirin) uzatıb sərmə aracı. 1. gürək . gürüv. qurul. quruh. sürəv. sürü. axar. axır. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv : sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək. 1. kürək . kürük . gecə əsən yellərdən biri. 1. sıyırqaç. sıyırqa. sırqa. siyirgəc. siyirgə. sirgə.
- kürək vermək : sırtarmaq
- isdirsən bal çörək, al əlinə bel kürək .
-qar, saman, ot alağ kimi nərsələri yığmaq, toplamaqa işlənən, kürək, şənə, bel biçimli arac : sıyırqa.
- kürək kürək : güpül güpül. gürül gürül. gurul gurul. bol bol. bolaq bolaq. qolaç qolaç. avuc avuc. ovuc ovuc.
qürəqçi kürəkçi . sirikçi. sürəkçi.
qürəqən kürəgən . kürgənə. ürəgən. ürkən. ürkük. quşürək. qorxaq.
qürəqənə kürəkənə . güveyə . - əməyi yengə çəkər , daduğu güveyə düşər. (yengə : muşata). (daduğu : ləzzəti).
qürəqiş kürəğiş . od, köz, kül kürəyi.
qürəqləmək kürəkləmək . kürəmək . kürələmək .
qürələmək 1. gürələmək . gürələtmək . canlandırmaq. hərəkətlənmək. 1. gürələmək . gürələtmək . cürələmək. yığmaq. canlatmaq. 1. kürələmək . kötələmək . kütələmək . kündələmək . kürdələmək . yuvalamaq. yuvalatmaq. tutub fırlatmaq. 1. kürələmək . kürəmək . kürəkləmək . 1. kürələmək . kürüləmək . kü r ümək . kürəmək . kürüşmək . kü t ümək . qar, topraq kimiləri sıyırayaq atmaq.
qürələnmək gürələnmək . guralanmaq . 1. azıqlanmaq. azqınmaq. ürkükünmək. ürkəkinmək. yabanlaşmaq. yabanılaşmaq. qupanmaq. qupaşmaq. qopanmaq. qopaşmaq. qoparlanmaq. qoparlaşmaq. qopunmaq. qopuşmaq. qopurlanmaq. qopurlaşmaq. vəhşiləşmək. 1. yadırqanmaq. alışqanlığın itirmək. 1. gürə, gura, güclü olmaq. toprağın əkiləcək duruma, nərsənin qıvama gəlməsi.
qürələtmək gürələtmək . gürələmək . canlandırmaq. hərəkətlənmək.
qürəli gürəli . gürə. gürək. gürəc. gürəvin. gürəcin. güvə. güvəli. güvək. güvəc. güvəcin. dinc. axlat. yağlat. dinli. dinəli. rahat. toxdayın. toxdanlıq. asayişli. rifahlı.
qürəliq gürəlik . guralıq . 1. aşırı istək, yeyiş, iştah, könül. gövül. göyül. ürək. qılınc. qıyım. qıyın. qıynış. qıynıc. uçuş. uçuç. közək. közənək. köznək. buraz. burat. həvəs. 1. daşqınlıq. bunalım. bulanım. tutnağ. böhran.
qürəm gürəm . gürəv . gürüm . gürüv . gürüp . guram . gurav . gurum . guruv . gurup . qurav . quruv . qurup . kürən . gürən . guran . 1. sürəv . sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. qafilə. - gürüv gürüv : sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.
qürəmbə gürəmbə . guramba . 1. gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. gurab. yekə küp, çölmək. 1. guramba. gurab. gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. qorba. qorab. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. qoşral. qoşqal. qucral. qucqal. ambar.
qürəmək kürəmək . 1. kürəkləmək . kürələmək . 1. kü r ümək . kürüləmək . kürələmək . kürüşmək . kü t ümək . qar, topraq kimiləri sıyırayaq atmaq. 1. sirimək. siyrimək. sürəmək. - sirilmiş qar yığını, yolun orta qolun qapatmışdı.
qürəmi kürəni . kürəmi . bütünü. hammısı. ocağlama. topdan. tümü. tamamı. - onlar ocağlama belədirlər. - dünya işləri ocağlama quruluşdan tərsdir. - ocaxlama alışveriş : ümdə ticarət. - tarlanın ortası ocağlama daşlıqdır, kotan batmır.
qürən 1. kürən . ürkü. qorxu. qorxuş. dehşət. 1. kürən . çox. 1. kürən . fayiz. artırım. artış. zam. 1. kürən . baha. 1. kürən . axıntı. külək, su axımı. 1. gürən . guran . kürən . gürəm . gürəv . gürüm . gürüv . gürüp . guram . gurav . gurum . guruv . gurup . qurav . quruv . qurup . sürəv . sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. qafilə. - gürüv gürüv : sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək. 1. kürən . kürnəc . kürənc . kürəş . kürəc . kürnəş . künəş . künəc . üzlət. 1. kürən . kürnəc . kürənc . kürəş . kürəc . kürnəş . künəş . künəc . ehtiraz. 1. kürən . kürnəc . kürənc . kürəş . kürəc . kürnəş . künəş . künəc . açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. günlük. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. 1. kürən . kürnəc . kürənc . kürəş . kürəc . kürnəş . künəş . künəc . yasaq. keşik < çəkik. çəkit. çəkiniş. oruc. qoruc. oyuc. qoyuc. kürcək. pərhiz. ictinab.
qürənc kürənc . kürnəc . kürəş . kürəc . kürən . kürnəş . künəş . künəc . 1. üzlət. 1. ehtiraz. 1. açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. günlük. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. 1. yasaq. keşik < çəkik. çəkit. çəkiniş. oruc. qoruc. oyuc. qoyuc. kürcək. pərhiz. ictinab.
qürəncmək kürəncmək . kürnəcmək . kürəşmək . kürəcmək . kürənmək . kürnəşmək . künəşmək . künəcmək .
qürəney küəney . qaraney .
qürəni kürəni . kürəmi . bütünü. hammısı. ocağlama. topdan. tümü. tamamı. - onlar ocağlama belədirlər. - dünya işləri ocağlama quruluşdan tərsdir. - ocaxlama alışveriş : ümdə ticarət. - tarlanın ortası ocağlama daşlıqdır, kotan batmır.
qürənmək kürənmək . 1. kürnəcmək . kürəncmək . kürəşmək . kürəcmək . kürnəşmək . künəşmək . künəcmək . 1. sıymaq. sımaq. qorxmaq. çəkinmək. pərhiz edmək.
qürərmək kürərmək . küpürmək . süpürmək . əllə, nərsə ilə itələyib yığmaq.
qürəş kürəş . 1. riku'. (saçıt . səcdə). 1. kürnəc . kürənc . kürəc . kürən . kürnəş . künəş . künəc . üzlət. 1. kürnəc . kürənc . kürəc . kürən . kürnəş . künəş . künəc . ehtiraz. 1. kürnəc . kürənc . kürəc . kürən . kürnəş . künəş . künəc . açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. günlük. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. 1. kürnəc . kürənc . kürəc . kürən . kürnəş . künəş . künəc . yasaq. keşik < çəkik. çəkit. çəkiniş. oruc. qoruc. oyuc. qoyuc. kürcək. pərhiz. ictinab.
qürəşmək kürəşmək . kürnəcmək . kürəncmək . kürəcmək . kürənmək . kürnəşmək . künəşmək . künəcmək .
qürətmək kürətmək. sürətmək . qaçırtmaq. - hamını özündən kürətdi. - onu alkodan kürətməyə nə var. - kürətmə hər önə gələni, anılma (düşünmə) hər keçib gedəni.
qürəv gürəv . gürəm . gürüm . gürüv . gürüp . guram . gurav . gurum . guruv . gurup . qurav . quruv . qurup . kürən . gürən . guran . 1. sürəv . sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. qafilə. - gürüv gürüv : sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.
qürəvin gürəvin . gürəcin. gürə. gürəli. gürək. gürəc. güvə. güvəli. güvək. güvəc. güvəcin. dinc. axlat. yağlat. dinli. dinəli. rahat. toxdayın. toxdanlıq. asayişli. rifahlı.
qürəyi kürəyi . sırtı -sırtı üsdə uzanmaq : sırtarmaq.
-xərmən savırma kürəyi: yapa. səkov (< səkmək : atmaq).
-od, köz, kül kürəyi : kürəğiş.
- qanmaza ver çörəyi, başında yığ kürəyi .
qürəyinə -dalına, kürəyinə minmək : sırıtmaq. - yükü azdırsa, bunuda sırıtla .
qürəz gürəz . görəz . güvəz . gövəz . könəz. çönəz. böyüklənmə. ulanma. bəğəniş. bəğənic.
qürq -qıssa kürk : kürcə. kürtək. kürdə. kürdü. kürdən. köpdən. çəkət. kot.
qürqə kürkə . böyük təxdə tabağ.
qürqəqün gürkəgün . salı. seşənbə.
qürqələmək gürgələmək . bıqdırmaq. beziqdirmək. gözümçıxdıya salmaq. qoxlatmaq. qoxulatmaq. qoxutmaq. qoxturmaq. - bu iş məni lap gürgələdi .
qürqəmək gürgəmək . kükrəmək . kükürtmək . gügürtmək . küprəmək . köprəmək . 1. ağzı köpürmək. 1. azmaq. qazmaq. qızmaq. 1. qızqınlıqla, öfgəylə hayqırıb bağırmaq. 1. kökəlmək. coşub daşmaq, qabarmaq.
qürqənə 1. kürgənə . kürəgən. ürəgən. ürkən. ürkük. quşürək. qorxaq. 1. gürgənə . gürgəni . buğda çeşiti.
qürqəni gürgəni . gürgənə . buğda çeşiti.
qürqəvəz gürgəvəz . çürgəvəz . gəmsiz. qabırsız. abırsız. rüsvay. - el içində gürgəvəz qaldıq.
qürqmək kürkmək. ürkmək. cəsarət, cürət edəməmək.
qürqürəmək 1. gürkürəmək . gurguramaq. guruldamaq. kükrəmək. kürkürəmək. 1. kürkürəmək. kükrəmək . gürkürəmək. gurguramaq. guruldamaq.
qürqüş 1. gür güş . gürlənmə. (''quc . qoc . qoş'' : ək olaraq ''ma . mə'' anlamın verir). 1. kür güş . qudurma. (''quc . qoc . qoş'' : ək olaraq ''ma . mə'' anlamın verir). 1. kür güş . şür güş . dalqat. dalqaş. şuriş. (''quc . qoc . qoş'' : ək olaraq ''ma . mə'' anlamın verir). 1. gürgüş . gürlənmə.
qürqüt 1. gürküt . kütgür . un umacında, əzilməmiş un, nişasta toparları. 1. gürküt . kütgür . iri dolu dənəsi. 1. gürküt . kütgür . iri oğutulmuş nərsə. 1. kürküt . körküt . çürçüt . çörçüt . tiftih. (darax dibində qalan) incə, qıssa qıllar. toxuma araclarından tökülən qırıntılar.
qürlan kürlan . kürdan . qordan . qorlan . yoldac. kürçək. pərhizkar. rəstqar.
qürləqi gürləği . gürləvi . gurlavı . gurlağı . gur, sıxı çalılı, sulaq yer.
qürləmək gürləmək . gürlətmək . gurlamaq . gurlatmaq . 1. odun alovlu yanması. 1. su kimi nərsələr gurul gurul çağlayıb, çağqayıb axması. 1. söyləmək. anlatmaq. oyqalatmaq. oyqatmaq. oylatmaq. (xatırlatmaq. ilham vermək. götrütmək. körükləmək. çapdamaq. sürşütmək. təşviq edmək) açığlatmaq. izah edmək. iləri sürmək.
qürlənmə gürlənmə . 1. gürgüş. 1. gürgüş . (''quc . qoc . qoş'' : ək olaraq ''ma . mə'' anlamın verir).
qürlənmək gürlənmək . gurlanmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. güclənmək. gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq.
qürlətmək gürlətmək . gürləmək . gurlamaq . gurlatmaq . 1. odun alovlu yanması. 1. su kimi nərsələr gurul gurul çağlayıb, çağqayıb axması. 1. söyləmək. anlatmaq. oyqalatmaq. oyqatmaq. oylatmaq. (xatırlatmaq. ilham vermək. götrütmək. körükləmək. çapdamaq. sürşütmək. təşviq edmək) açığlatmaq. izah edmək. iləri sürmək.
qürləvi gürləvi . gürləği . gurlavı . gurlağı . gur, sıxı çalılı, sulaq yer.
qürləviq gürləvik . gurlavıq . yer altında axan suyun səsi.
qürlüq 1. gürlük . gurluq . hirslilik. atraşlıq. inadçılıq1. kürlük . kürtük . kütcə. kərtik. qısa üslük. yelək. çulqa. çuxa. çoxa. xırqa. xirqə.
qürmaqlaşmaq gürməkləşmək . gurmaqlaşmaq . tutaşmaq. tutuşmaq.
qürmək kürmək . kürümək . kürünmək . küzmək . küsümək . küsünmək . çözünmək . çözgünmək . büzünmək . büzgünmək . üzünmək . üzgünmək . küsmək (1. < qıs . kis . 1. < qız . köz . qoz . qos . qoş . 1. < qaz . qas ) 1. gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. gücənmək. qırcıqmaq. gücünmək. incimək. incinmək. yançılmaq. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. (# qoşunmaq . qorunmaq . qurunmaq ) 1. üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. tutulmaq. olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq. qırılmaq. üzülmək. gücənmək. qırcıqmaq. sıxılmaq. qısılmaq. 1. gərəkli gəlişməyi göstərəməmək. tapşırığın yapamamaq. 1. qısmaq. dinmək. çəkinmək. (# qusmaq : dışarı vermək. çıxartmaq) .
qürnəc kürnəc . kürənc . kürəş . kürəc . kürən . kürnəş . künəş . künəc . 1. üzlət. 1. ehtiraz. 1. açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. günlük. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. 1. yasaq. keşik < çəkik. çəkit. çəkiniş. oruc. qoruc. oyuc. qoyuc. kürcək. pərhiz. ictinab.
qürnəcmək kürnəcmək . kürəncmək . kürəşmək . kürəcmək . kürənmək . kürnəşmək . künəşmək . künəcmək .
Dostları ilə paylaş: