Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

qüj -iç getdi, güj getdi.

qüjlü güjlü. güjtük. güclü. güctük. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qüjtüq güjtük. güjlü. güclü. güctük. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qüqə küğə. kürə. (> korrə (fars)}. kürüğ. qurıq. at balası. - kürüğ oynağlayar at arxasında, qoduğ isə, qaçar gedər eşşək qabağında.

qüqrəqən kükrəgən. kükürən. soylu, cis, canlı at.

qüqrəmək kükrəmək. 1. kükürtmək. gügürtmək. gürgəmək. küprəmək. köprəmək. ağzı köpürmək. 1. kükürtmək. gügürtmək. gürgəmək. küprəmək. köprəmək. azmaq. qazmaq. qızmaq. 1. kükürtmək. gügürtmək. gürgəmək. küprəmək. köprəmək. qızqınlıqla, öfgəylə hayqırıb bağırmaq. 1. kükürtmək. gügürtmək. gürgəmək. küprəmək. köprəmək. kökəlmək. coşub daşmaq, qabarmaq. 1. kürkürəmək. gürkürəmək. gurguramaq. guruldamaq. 1. küykürəmək. hükrəmək. bağırmaq. qurramaq. gurramaq. ('hürmək' də bu edişin bir biçimidi) .

qüqrətmək kükrətmək. kükdürtmək. gügdürtmək. 1. qızdırıb, öfgədib hayqırtmaq, bağırtmaq. 1. kökəltmək. coşdurub daşıtmaq, qabartmaq.

qüqrüşmək küğrüşmək. küyğüşmək. küyrüşmək. 1. coğraşmaq. coşub yanmaq. coşub qaynamaq. - od su qarıb coğraşar: odla su qarışıb qarışıb alovlayar. 1. hay küy, hay bıdırıq salmaq. - öz evində küğrüşən, uyuz (quduz) qalır: kəndi yurdunda çığır bağır salan, özünə qudurar (na şükürlük edər) .

qüqtürtmək kükdürtmək. gügdürtmək. kükrətmək. 1. qızdırıb, öfgədib hayqırtmaq, bağırtmaq. 1. kökəltmək. coşdurub daşıtmaq, qabartmaq.

qüqü kükü. göygü. göykü. göygövərənti ilə yumurta qarışığından qızardılıb yapılan yemək.
-göy kükü: göy gövərətinin sıxıb artığ suyun alıb, yumurta çalınıb, qızartılarağ düzəldilən yemək. sıxma.

qüqül -güğül güğül: cocuqları sevinrək çıxardıqları səs.

qüqünməz güdünməz. sanılmaz. gözlənilməz.

qüqürcüq gügürcük. kiçik dolu dənəsi.

qüqürən kükürən. kükrəgən. soylu, cis, canlı at.

qüqürtmək gügürtmək. kükrəmək. kükürtmək. gürgəmək. küprəmək. köprəmək. 1. ağzı köpürmək. 1. azmaq. qazmaq. qızmaq. 1. qızqınlıqla, öfgəylə hayqırıb bağırmaq. 1. kökəlmək. coşub daşmaq, qabarmaq.

qül -yanan ilə kül olma, hər tikana gül olma, qaçsa əlindən bəxdin, bırax bəxdin qoy qaça, qaçan bəxdə qul olma, bəx dediyin əlində, biri öldü biri doğar, quyla itsin öləni, əlində tut doğanı.
-yanan odur, kəndi başan kül olma. (yanan odursa, sən niyə bəs kül olursan).
-gül, əkin, yeri sulamaq üçün, suyu çəkə çəkə səpələyən başı süzgəçli qab: suğrıc. suğac. abpaş. abbaş.
-gül solar yapraq tökər qalmaz yaşıllıqdan bir iz, ayrı ölkə başqa topraq türklüğüzdə dil biriz.
-gördügün işlər verər öz pöhrəsin, gül əkirsin gül bitimiş, arpa əksən arpa vermiş toprağın.
-kül yaxan:külləyən. qurumadan. qaraçı. qarayaxan. qarasalan. böhtançı. sapqaçı. sapaqçı. iftiraçı.
-od, köz, kül kürəyi: kürəğiş.
- bu il ağaclar gül salmadılar. (salmaq: bir nərsədən nərsə çıxmaq).
-gül salmaq: çiçəklənmək. başaqlanmaq. barlanmaq.
-günə baxan gül olsan, günün sənin bulutlar, könül düşsə ayrığa, dodaq deyər göz ağlar. (ayrığa: ayrılığa)
-yağmış yağış cücərməmiş ayağ altda qalan gül. {ayağ altda qalmağın büktüsü budur. (büktüsü: hükmü)}.

qülab gülab. sugül. sügül. sağmagül.

qülbə külbə. kövlə. kövəl. gürvə. güvrə. qaradam. daxma. qorab. qorav. gümə. gömə. goma. cümə. cuma.

qülçin gülçin. güldəsdə. seçmə. seçgi. tanğın. dərləmə. müntəxəbat.

qülə külə. kütə. kitə. kündə. ət taxdası.

qüləq -külək, su axımı: axıntı. kürən.
-dan çağı quzeydən yavaş yavaş əsən külək: kürdək.

qüləqlə -küləklə sürüklənən qar yığını: gürs. gürüs. gurs. gurus.

qüləqli -küləkli, sancan soyuq: saçağ. sazağ.

qülən - çox gülən bir ağlar
-sonda gülən iyisin gülər.

qülər -yada salma keçəni keçdi ömür durmazsan, gələcək gözləyəyiri olki gülər üzləri var. (durmazsan: qalmazsan. fanisən)
-yaxmasın için özüvü, gülər saxla həmməşəlik üzüvü, yaxsa dışın özgələrin gözünü, sayma kimin yumar saxla gözünü.
-sonda gülən iyisin gülər.

qüləştən -küləşdən, samandan, taxıl sapından hörülmü papağ: saput. sapıt. saçut. saçıt. savut. savıt.

qülqanbəyi külxanbəyi. tulambarçı. tüntab. kuyqaç. kuyçu. kuydurucu. küyqaç. küyçü. küydürücü.

qüllə -sıxma, tovlama, dartma, çəkməklə atılan ox, güllə: sıxma. çaxma. tirbaran.

qüllələmə güllələmə. salğa. salav. odsava. oxlama. tirbaran.

qüllənir -ölməm deyən çox, sonu bir gün yox, biri əkir güllənir, bir yaxır küllənir.
-ölməm deyən çox, sonu bir gün yox, biri əkir güllənir, bir yaxır küllənir.

qüllər -soyuq düşür, ölüm çökür varlıqlara, üşür yerdə qızıl güllər.

qülləyən kül yaxan. külləyən. qurumadan. qaraçı. qarayaxan. qarasalan. böhtançı. sapqaçı. sapaqçı. iftiraçı.

qüllü -dedi çalış duru saxla gönlüvü, keçən sönmüş, doğan günə güllü ol.

qüllü -çox güllü: sırgül. sığgül.

qüllüq küllük. salıntı (atıntı). zibilxana.

qüllüqtə -sən bir eyi, min kötü, qaç önündən, qor kökü, bir sarmaşıq güllükdə, qurutmuşdur min kökü. (qor: qoru). (sarmaşıq: asalaq. əngəl) .

qülmək gülmək. gülüv. -aclıq tokluq, gülüv yığlav, eylik pislik dinsiz olub, dilsiz doğub. (gülüv: gülmək). (yığlav: ağlamaq) .

qülsayın gülsayın. gül kimi. (sayın: kimi) .

qültan -güldan altlığı: singir. sınğır. sinğıc.

qültəstə güldəsdə. gülçin. seçmə. seçgi. tanğın. dərləmə. müntəxəbat.

qültürər -çağlan ürək, çox bir üzü güldürər, tutqun ürək, bənizləri söldürər. (çağlan: şad olan).

qülü -çatmamış çağı açmamış gülü
- qılayol gülü. quzqun qılıncı. qarqa soğanı.
-odu, külü, közü qarışdırmaqda işlənən dəmir, yoğun dəğənək: küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. közgü.

qülüm -olana yox demək olmazdı gülüm, nə bileydim çiçək açmaz solacaqdırdı gülüm.
-sənin təkcə gülün yaz gətirir ömrümə, səndən gələn bir gülüm qış günümü yaz edər.

qülümsünmək gülümsünmək. {sınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. sınınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. oxşanmaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək}.

qülün -sənin təkcə gülün yaz gətirir ömrümə, səndən gələn bir gülüm qış günümü yaz edər.

qülüş -qay qadası uzaq olsun, gülüş diriş durağ olsun. (diriş: yaşam. oluş. həyat). (durağ: duraqlı. dəvamlı. həmməşəlik). (qız oğlan köçürəndə, birisin yola salanda iyi diləkdə bulunma sözü).

qülüv gülüv. gülmək . -aclıq tokluq, gülüv yığlav, eylik pislik dinsiz olub, dilsiz doğub. (gülüv: gülmək). (yığlav: ağlamaq) .

qüman -güman qalmaz umuda, oda bir gün unuda, çaba əlindəkin qıla ver. (çaba: çalış) (əlindəkin: bacardığın)
-güman edinmək: sanağanmaq. sananmaq. güdünmək. gözlənmək. bəklənmək. intizarda olmaq. müntəzir olmaq. təvəqqü'ü olmaq. mütərəqqib olmaq
-güman, zənn aparmaq: sezik sezikmək, sezinmək. güman gümmək. bir ehtimal, fikir qavramaq.
- güman, fərziyyə ilə davranmaq: quyuya daş atmaq. (quyu:qoyu. tuman. duman. tutqunluq. qaranlıq). qaranlığı oxlamaq.
-gecə keçmiş yarıya, çapıl (əcəl) gəlmiş qapıya, güman qalmış qaçıya, indi ev davarın saçqılan. (saçmaq: atmaq. əl çəkmək. əldən qoymaq. tərk edmək. bıraxmaq).
-güman edilərək:sanlanıbən. - almaz daşı bir çobanın əlində, çaxmaq daşı sanlanıbən kullanar. (almaz: almas). (sanlanıbən: güman edilərək).

qümanım -tıxanıbdır boğazım, dadsız ağız, yox gümanım atmış ola birdə danım, yarı can düşmüşəm əldən quruyub əl ayağım, duvağımda yıxılıb yox dayağım. (qocalıqla yalnızlıq).

qümansız gümansız. xiyalsız . - dağın başı dumansız, ərin başı gümansız. (gümansız: xiyalsız). (dağlar başı dumansız, ərlər başı gümansız).

qümbəz gümbəz. gömbəz. gombaz. tümsək. dışardan üstü yuvarlaq olan (# govbaz: güvbəz. gövbəz. kövsək. içdən yuvarlaq oyuq olan) .

qümə 1. gümə. gömə. goma. cümə. cuma. gürvə. güvrə. qaradam. daxma. qorab. qorav. külbə. kövlə. kövəl. 1. kümə. küməv. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. sürəv. sürü. axar. axır. tüməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək. 1. kümə. koma. sığınğır. sığqır. sınğır. səngər. təpə. yığın.
-səngər, təpə, yığın, kümə, koma oluşdurmaq: sığınğırlamaq. sığqırlamaq. sınğılamaq.

qüməliq küməlik. komalıq. kütləlik. cütləlik. kitləlik. çitləlik. yığşılıq. topluluq. kütləvi. kütlə, toplumla bağlı olan nərsə.

qüməşiq küməşik. komaşıq. kütləşik. cütləşik. kitləşik. çitləşik. yığışıq. topluşuq.

qüməv küməv. kümə. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. sürəv. sürü. axar. axır. tüməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.

qümüq -kümük, yuvarlaq, qabarıq əkmək: somun.

qümüş -ata ana yenilməz, qızıl gümüş köhnəlməz. (yenilməz: yenilənməz. təzələnməz).

qümüştür -qonaq birinci gün qızıldır, ikinci gün gümüşdür, üçüncü gün sürüşdür.

qün gün. 1. sağı. sağlam. səhih. doğru. iyi. uyqun. onat. gərçək. gerçək. 1. küyəş. güyəş. quyaş. günəş.
-gün görməyən, şeh, nəmli, soğuq yer: quz. quy. quzey. quyaz.
-açılan gün: sabah. sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq) yarın. (< yarınmaq: açılmaq) gündüz. günün çıxandan batana dək olan arası, salımı, sürümü.
- gün çıxmaz. dan atmadan saçğanmaz. (saçğanmaz: ışğınmaz. ışınmaz. gün çıxmaz).
-bir gün gəldik, bir gün getdik, bilib bilməz nələr etdik.
-bir gün utan, günü gəlmiş utuzmuş, çox görübdə bilənlər, çağı varmış unutmuş.
-gün keçirmək: sağımaq. sağumaq. yaşamaq. durmaq. - böylə sağumaq, kiminə yaramaz. - başın sağusun: sağ olsun, yaşasın. - sağa sağa: yaşa yaşa. - burda orda sağumaq, böylə olmaz yaşamaq.
-gün sökəndən (çıxandan) sonrakı çağ: quşluq.
-sirnəşibsin dolmaya, olsun bir gün olmaya. (sirnəşibsin: dadanıbsın).
- bu gün avçı yarın dönür avına, yalan dünya çoxun qoyar oyuna.
-bu gün dünü tanımaz, yarın gələr bu günləri anımaz
-degirman sırayladı, devir dönər, sıra düşər bizədə, bu gün dönür tərsinə, bu tərsinə, tərsə gedər genədə.
-güman qalmaz umuda, oda bir gün unuda, çaba əlindəkin qıla ver. (çaba: çalış) (əlindəkin: bacardığın)
-günü günüyə gün verməz, gönü gönüyə nə verməz. (könükmək. könmək: sevmək). (gönü: məhbub)
-hər nə oldu keçəcək, qalma geri gündə könül, ki açan gün baxacaqdur açılan göylərizə.
-ölməm deyən çox, sonu bir gün yox, biri əkir güllənir, bir yaxır küllənir.
-yel əkib dəğmə tüpən, dad bu gün keçdi dünən
-hər an, hər gün yaşırız, aylar, illər ötür bir an yalnız ölürüz.
-tün günü, gün tünü, kölgə günü, gün kölgəni tanımaz.
- sav gün: bulutdan sıyıq, arıq gün. {sav: (çav) say. sap. saf. aya}.
-bayrama əlli gün qalan qapı qapı qoşquları oxuyan kimsə: sayaçı. savaçı.
-gün, yağış, qardan qorunma üçün bir yeri önünə qayrılan, yapılan sərgə: sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). saçağlıq. kölgəlik.
-seviş ağış, tün gün üzə yürkünər: yaxcı pis, gecə gündüz birbirin qoğalar.
-qonaq oldun üç gün, üç gün sonra köçgün.
-qonaq birinci gün qızıldır, ikinci gün gümüşdür, üçüncü gün sürüşdür.

qünahımız günahımız. qınamız. -qaldıq yaman günə biz, bilməm nədən qınamız. -qanmır deyir qanıram, kordur deyir görürəm, laldır deyir ötürəm, kardır deyir duyuram, bilməm nədən qınamız.

qünahtan -suçdan, qıtsırdan, günahdan arınmaq: sıylanmaq. saylanmaq. paklanmaq. arınmaq.

qünbarnaması günbarnaması. günbərnaması. günlük. gündəm.

qünci künci. küncük. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. kovtan. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

qünclü -gəminin künclü olan uc bölümü: sökəcən. sukəsən. burun.

qüncüq küncük. küncik. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. kovtan. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

qünçül günçül. cicikli.

qüney güney. sal.
-güney yeli: sal. bozyel. iti, qara yel.

qünə -qaldıq yaman günə biz, bilməm nədən qınamız. -qanmır deyir qanıram, kordur deyir görürəm, laldır deyir ötürəm, kardır deyir duyuram, bilməm nədən qınamız. (qınamız: 1. əzabımız. 1. günahımız).
-yaş keçər sevgi ötər durca qalanmaz kimsə, kişi oldur o günə qılsın özüçün yarağın. (durca : dəğişməz. sabit)
-dedi çalış duru saxla gönlüvü, keçən sönmüş, doğan günə güllü ol.
-günə baxan gül olsan, günün sənin bulutlar, könül düşsə ayrığa, dodaq deyər göz ağlar. (ayrığa: ayrılığa)
-ağ günüdən yaman günə dos saxla, varlı çağdan , yoxsulluğa pay saxla.

qünəc künəc. kürnəş. künəş. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. 1. üzlət. 1. ehtiraz. 1. açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. günlük. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. 1. yasaq. keşik < çəkik. çəkit. çəkiniş. oruc. qoruc. oyuc. qoyuc. kürcək. pərhiz. ictinab.

qünəcmək künəcmək. kürnəcmək. kürəncmək. kürəşmək. kürəcmək. kürənmək. kürnəşmək. künəşmək.

qünəniq günənik. günənlik. güvlük. mutluluq. qutluluq. gönənik. gönənlik.

qünənliq günənlik. günənik. güvlük. mutluluq. qutluluq. gönənik. gönənlik.

qünəş 1. günəş. küyəş. güyəş. quyaş. gün. 1. künəş. kürnəş. künəc. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. üzlət. 1. künəş. kürnəş. künəc. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. ehtiraz. 1. künəş. kürnəş. künəc. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. günlük. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. 1. künəş. kürnəş. künəc. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. yasaq. keşik < çəkik. çəkit. çəkiniş. oruc. qoruc. oyuc. qoyuc. kürcək. pərhiz. ictinab.
-günəş görməyən quytu, quyluq yer: quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.
- günəş gözlüyü:tüstülü, tozlu gözlük. qurumlu gözlük. (qurumlu:qurunlu. qurumsı. quyumlu. qoyumlu. düdlü. dudlu).

qünəşin -dan atandan son günəşin ışınları (şuaları): saçğa. - dan atmadan saçğanmaz: ışınmaz, gün çıxmaz. - saçğa günü tanıdar: günün saçğası, ışığı günün dəlilidir (günün varlığına dəlilildir) .

qünəşmək künəşmək. kürnəcmək. kürəncmək. kürəşmək. kürəcmək. kürənmək. kürnəşmək. künəcmək.

qünəvər -bol günlü, günəvər yer: . sırgünəş. sıxgüyəş. sırgüyəş_. - sırgünəş ölkə.

qünlər -bağır çağır gələn olmaz dadıva, ölüm gəlsə tutub alar canıvı, keçirməsən boş boşuna yaşamı, günlər keçər sorur qurur qanıvı. (ölüm: əcəl). (qurur: qurudur)
-indi artıq o günlər artda, quru nisgil anısı yadda !!!
-keçən günlər sağrulur, ov düsəndə ova. (sağrulur: sanğulur. ılqımlanır. xiyala gəlir). (ova: ağa. təliyə)
-ötər günlər: boşuna keçər günlər . -unutmasan ötəni, ötər günlər, gələn günün yad olur. (ötəni: keçəni). (gələn günü yad olur: gələcəyivi düşünəməzsin.

qünləri -bu gün dünü tanımaz, yarın gələr bu günləri anımaz.

qünlərində -bayram, şənlik günlərində sapa sıralanıb, göydən salınan, asılan ışıq, bərbəzək nərsələr: sırsır. sırsıra.

qünlü -bol günlü, günəvər yer: . sırgünəş. sıxgüyəş. sırgüyəş_. - sırgünəş ölkə.

qünlüq günlük. gündəm. günbarnaması. günbarnaması. 1. açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. kürnəş. künəş. künəc.
-günlük çadır: saçar. saçavan. sayavan. (> çadorvan (fars)}. sığqaç. sağac. sıyıc. çevrələyində açığı olan yekə çadır. - saçar barlamaq, barqurlamaq: böyük çadır qurmaq.

qüntə -hər nə oldu keçəcək, qalma geri gündə könül, ki açan gün baxacaqdur açılan göylərizə.

qüntə kündə. kütə. kitə. külə. ət taxdası.
-kündə yansa tüstələr, ölüm olum üstələr
-umut dündə, umut gündə, umuq gözdə olur.
-kündə, daş, bərk nərsəni aralamaqda, bölməkdə işlənən dəmir tikə: küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. qəmə.

qüntələmək kündələmək. kürələmək. kötələmək. kütələmək. kürdələmək. yuvalamaq. yuvalatmaq. tutub fırlatmaq.

qüntəliqə -ötənlərə ütükmə, gündəligə gecikmə, yarınları unutma. (ötənlərə ütükmə: keçmişlərə yanma, püşman olma).

qüntəm gündəm. günlük. günbarnaması. günbarnaması.

qüntüz gündüz. sabah. sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq) yarın. (< yarınmaq: açılmaq) açılan gün. günün çıxandan batana dək olan arası, salımı, sürümü.
- yaxcı pis, gecə gündüz birbirin qoğalar: seviş ağış, tün gün üzə yürkünər.

qünü -diş artıbən iş azalsa, yaman günü savlayır. (savlayır: xəbər verir)
-dünü günə bağlamar!, günü tünə, tün ertinlə yarınar!. (bağlamar!: bağlama!. bağlac qılma!)
-günü günüyə gün verməz, gönü gönüyə nə verməz. (könükmək. könmək: sevmək). (gönü: məhbub)
-tün günü, gün tünü, kölgə günü, gün kölgəni tanımaz.
-bir gün utan, günü gəlmiş utuzmuş, çox görübdə bilənlər, çağı varmış unutmuş.
- saçğa günü tanıdar. (saçğa: dan atandan son günəşin ışınlar, şuaları). günün saçğası, ışığı günün dəlilidir (günün varlığına dəlilildir) .

qünümü -sənin təkcə gülün yaz gətirir ömrümə, səndən gələn bir gülüm qış günümü yaz edər.

qünün -batan günün çıxacaq, keçən günün qayıtmaz.
-gələn günü yad olur: gələcəyivi düşünəməzsin . -unutmasan ötəni, ötər günlər, gələn günün yad olur. (ötəni: keçəni). (ötər günlər: boşuna keçər günlər
-günün almaq: sindirmək. üzsütmək. söndürmək. odun almaq. islatmaq. oturtmaq.
-günün sökən, çıxan çağı: sökəh. sökək. sübh. sabah.
-günün xoş keçirmiyən, ilin xoş keçirdənmməz.
- günün saçğası, ışığı günün dəlilidir. (saçğa: dan atandan son günəşin ışınlar, şuaları). - saçğa günü tanıdar. (günün varlığına dəlilildir)
-günə baxan gül olsan, günün sənin bulutlar, könül düşsə ayrığa, dodaq deyər göz ağlar. (ayrığa: ayrılığa)
-günün çıxandan batana dək olan arası, salımı, sürümü: sabah. sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq) yarın. (< yarınmaq: açılmaq) açılan gün. gündüz.

qününə -qonşu vardır min qohumdan yaxşıdır, yas gününə kitir qussə oxşama, toyğa verən bəzək düzək baxşıdır.

qününtə -əş dediyin dərdə sevincə ortaq, yaman günündə yartaq.

qünüsün günüsün. qut bulsun. xoşbəxt olsun. (#küt bulsun: bədbəxt olsun) .

qünütən -ağ günüdən yaman günə dos saxla, varlı çağdan , yoxsulluğa pay saxla.

qünüyə -günü günüyə gün verməz, gönü gönüyə nə verməz. (könükmək. könmək: sevmək). (gönü: məhbub).

qünüz - gecə qalxar, günüz salxar. ( salxmaq: salxanmaq. salqmaq. salqanmaq. salqınmaq. sallanmaq. salığmaq. salnığmaq). (tapmaca). (gül çeşiti)
- gecə qalqanar, günüz salqanar. ( salxmaq: salxanmaq. salqmaq. salqanmaq. salqınmaq. sallanmaq. salığmaq. salnığmaq). (tapmaca). (gül çeşiti).