Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

qürnəş künəş. künəc. kürnəş. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. 1. üzlət. 1. ehtiraz. 1. açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. günlük. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. 1. yasaq. keşik < çəkik. çəkit. çəkiniş. oruc. qoruc. oyuc. qoyuc. kürcək. pərhiz. ictinab.

qürnəşmək 1. gürnəşmək. gürnəşdəmək. gurnaşmaq. gurnaşdamaq. qurnaşmaq. qurnaşdamaq. birbiri üzərinə toplaşmaq, sıxışmaq. - qoyunlar istidə gürnəşdənər. 1. kürnəşmək. kürnəcmək. kürəncmək. kürəşmək. kürəcmək. kürənmək. künəşmək. künəcmək.

qürnəştəmək gürnəşdəmək. gürnəşmək. gurnaşmaq. gurnaşdamaq. qurnaşmaq. qurnaşdamaq. birbiri üzərinə toplaşmaq, sıxışmaq. - qoyunlar istidə gürnəşdənər.

qürnüc kürnüc. küsnüc.

qürptüşən gürpdüşən. sivrisinək çeşiti.

qürpüşmək 1. kürpüşmək. kürtüşmək. güpüşmək. birdən yıxılmaq. - evin dirəyi durdüğu yerdə kürtüşdü. 1. kürpüşmək. güpüşmək. qaymaq. ağmaq. sürüşmək. - tarlanın sağ yanı kürpüşmüş.

qürrəmək kürrəmək. hürrəmək. qışqırmaq. - bəsdi hürrədin.

qürs gürs. gürüs. gurs. gurus. küləklə sürüklənən qar yığını.

qürsavır gürsavır. gursavır. donanma. döğüş gəmisi. navşikən. rəzmnav. navqan.

qürsəq 1. kürsək. gursaq. gürsək. sulu yer. sulaq yer. 1. gürsək. gursaq. kürsək. sulu yer. sulaq yer.

qürsi kürsi. kürsü. qursı. 1. evin, otağın bir yanında qurulan yarım qat. altı boş səggi. 1. göy qatı. 1. qurs. sap. rişdə. quruh. 1. alat ədəvat. əfzar. əbzar. əsbab. 1. kiçik çalpaya, çarpaya. 1. mərkəz. 1. məqam. sürüt. tutuğ. vəzifə.

qürsoluq gürsoluq. gursoluq. qıysoluq. qısoluq. soluq soluğa. təngi nəfəslik. - gürsoluğa gəldim.

qürsü 1. kürsü. kürsi. qursı. evin, otağın bir yanında qurulan yarım qat. altı boş səggi. 1. kürsü. kürsi. qursı. göy qatı. 1. kürsü. kürsi. qursı. qurs. sap. rişdə. quruh. 1. kürsü. kürsi. qursı. alat ədəvat. əfzar. əbzar. əsbab. 1. kürsü. kürsi. qursı. kiçik çalpaya, çarpaya. 1. kürsü. kürsi. qursı. mərkəz. 1. kürsü. kürsi. qursı. məqam. sürüt. tutuğ. vəzifə. 1. kürsü. qursu. dəzgah. dəstqah. - kürsü qurmaq: dəzgah açmaq: düzən qurmaq. 1. kürsü. qursu. daraq. nəzm. düzən. 1. kürsü. qursu. dəfdər. büro. 1. kürsü. qursu. idarə. 1. kürsü. qursu. tükandan saysana (hesab kitab) yapılan satul, miz. qoltuğ. peşxan. gişə. 1. kürsü. qursu. bar. sandığ. 1. kürsü. qursu. bəsat. 1. kürsü. qursu. kərxana. fabrik. karqah. 1. kürsü. qursu. tiribun. 1. kürsü. qursu. tərh. 1. kürsü. qursu. sürsü. iməj. təsvir. 1. kürsü. qursu. çatı. şasi. 1. kürsü. qursu. iskilet. saxtıman. 1. kürsü. qursu. bədən. əndam. tənə. 1. kürsü. qursu. çərçivə. qab. kadr. 1. kürsü. qursu. gizsi. arxa pılan. nəxşə. 1. kürsü. qursu. formul. qayda. 1. kürsü. qursu. məntiq. 1. kürsü. qursu. qoşluq. qoşğur. nəfsi, ruhi, rəvani durum, halət. 1. yaradılış. yapı. 1. kürsü. küysü. (< küy: qor. od). evlərdə ısınma üçün qurulan üstü örtülü ocağ. 1. kürsü. salı. səggi biçimində qurulub, üstünə nərsə qoyulacaq yer. təxd. satul. miz. masa. büro. büfə. səhnə. pilətform. minbər. 1. kürsü. səkir > sərik. sərir. təxt. orəng< orunğ. 1. kürsü. sərir < səkir. 1. ərgik. təxt. taxt. 1. yerdən uca qurulmuş yataq. 1. kürsü. səki. səkə. səkgi. səhnə.

qürsülü kürsülü. oturaqlı. dayanıqlı. durnaqlı. durnuqlı. sağlam.

qürt gürt. 1. qurt. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qıyınqır. qınqır. qıvraq. dayanıqlı. sağlam. möhkəm. qatı. ağır. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. salğar. mətin. 1. qurt. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu. 1. kürt. davamlı durumlu, sərt yumşaq, əsnək ağac çeşiti. (yay, çubuq düzəlinir)
- kürt kürt: küt küt. xırt xırt. xıt xıt. xırp xırp. xıp xıp. qırç qırç. - küt küt yeyər yoncanı, yada salmaz daycanı.

qürtaq gürtax. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

qürtan kürdan. kürlan. qordan. qorlan. yoldac. kürçək. pərhizkar. rəstqar.

qürtə 1. gürdə. kürdə. vəkillər, kəşişlər, xanların geydikləri gənə bol üslük geyimləri. 1. kürdə. kürtək. kürcə. kürdü. kürdən. köpdən. qıssa kürk. çəkət. kot. 1. gürdə. gücrə. gurda. gücrə. gücrü. sağat. sağac. götrə. götrü. bəstək. bəstik. təqviyət.

qürtəq 1. gürdək. gurdak. hər nəyin irisi, yekəsi. - gürdək üzüm salxımı. - gürdək pitik: yekə, böyük kitab. - gürdək ev. - gürdək tükan. - gürdək oxul: böyük mədrəsə. 1. bir göbəkli, bir mərkəzli, çox qollu satış tükanları. qatamal, qatanal, zəncirli tükanlar. 1. gürtək. gurtax. göytək. göylağ. göylük. gögrü. yaşıllıq. gövəri. göğəri. göyərən. göğərən. gövərən. səbzə. 1. kürdək. dan çağı quzeydən yavaş yavaş əsən külək. 1. kürtək. kürdə. kürcə. kürdü. kürdən. köpdən. qıssa kürk. çəkət. kot.

qürtəqə -gürdəğə, gurtuğa gəlmək: gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. 1. gürlənmək. gurlanmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. güclənmək. 1. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq.

qürtələmək kürdələmək. kürələmək. kötələmək. kütələmək. kündələmək. yuvalamaq. yuvalatmaq. tutub fırlatmaq.

qürtəliq gürdəlik. sağatıq. sağacıq. gücrəlik. gurdalıq. kitlə. çiğlə. gücrəti. gücrütü. gücrüngü. götrəti. götrütü. götrüngü. bəsici. bəstiş. təqviyəti.

qürtən kürdən. kürcə. kürtək. kürdə. kürdü. köpdən. qıssa kürk. çəkət. kot.

qürtəyin -gürüdəyin, gürdəyin, gurdağın, gurlağın çalmaq: (birini) övmək. öğmək.

qürtmək kürtmək. kürtmik. kütükcik.

qürtmiq kürtmik. kürtmək. kütükcik.

qürtü kürdü. kürcə. kürtək. kürdə. kürdən. köpdən. qıssa kürk. çəkət. kot.

qürtüc gürdüc. güvtük. ovruqlara, ovurlara, çuxurlara quynıqlara, toplanan qar. - güvtüklər daha əriməmiş.

qürtüq gürdük. gurduq. gürdükmüş. qordaq. kosdaq. cürdük. kösnük. kösmük. kösnək. kösmük. köznək. qoşnuq. heyvanlarda köznüşmə, qornuşma, qoşnaşma, qınnaşıq, qınlaşıq, cütləşmə istəyi, çağı.

qürtüq 1. gürtük. kürtük. kirtik. kütlə. yığın. çoğa. - yaz gələndə dərə bucaqlarında yığılan qar gürtüklərinin altında su axar. 1. kürtük. kürlük. kütcə. kərtik. qısa üslük. yelək. çulqa. çuxa. çoxa. xırqa. xirqə.

qürtüqmək 1. gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. gürlənmək. gurlanmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. güclənmək. 1. gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. 1. gürdükmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq.

qürtüqmüş gürdükmüş. gürdük. gurduq. qordaq. kosdaq. cürdük. kösnük. kösmük. kösnək. kösmük. köznək. qoşnuq. heyvanlarda köznüşmə, qornuşma, qoşnaşma, qınnaşıq, qınlaşıq, cütləşmə istəyi, çağı.

qürtümək gürdümək. gürcümək. gürdükmək. gürcükmək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. 1. gürlənmək. gurlanmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. güclənmək. 1. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq.

qürtür - gürdür gürdür: bol bol axan su.

qürtürbaba gürdürbaba. gürdürdəvə. gürdürək. göy gurultusu.

qürtürəq gürdürək. gürdürbaba. gürdürdəvə. göy gurultusu.

qürtürqücüq gürdürkücük. kürdürkücük. yarım yamalaq. qasıq qusuq, kəsik küsük qalmış.

qürtürtəvə gürdürdəvə. gürdürbaba. gürdürək. göy gurultusu.

qürtürtü -gürtürtü gölü: çağlayan.

qürtürümlü gürdürümlü. gurdurumlu. güclü. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. quvvətli.

qürtürümlü gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qürtüşmək kürtüşmək. kürpüşmək. güpüşmək. birdən yıxılmaq. - evin dirəyi durdüğu yerdə kürtüşdü.

qürüq 1. kürüğ. qurıq. küğə. kürə. (> korrə (fars)}. at balası. - kürüğ oynağlayar at arxasında, qoduğ isə, qaçar gedər eşşək qabağında. 1. kürük. kürək. gecə əsən yellərdən biri.

qürüqmək kürükmək. küyrükmək. geyrikmək. geyikmək. ürküb, qorxub çəkilmək, qaçmaq. (> qorixtən (fars)}.

qürül - gürül gürül: gurul gurul. güpül güpül. bol bol. bolaq bolaq. qolaç qolaç. kürək kürək. avuc avuc. ovuc ovuc.

qürüləmək kürüləmək. kürələmək. kürümək. kürəmək. kürüşmək. kütümək. qar, topraq kimiləri sıyırayaq atmaq.

qürüm gürüm. 1. güvlək. su kovası, qabı. 1. gürəm. gürəv. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. sürəv. sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.
-qulpsız gürüm: güdül. səhəng.

qürümək kürümək. kürəmək. kürüləmək. kürələmək. kürüşmək. kütümək. qar, topraq kimiləri sıyırayaq atmaq.

qürün kürün. qaç. rədd ol. -kürün burdan.

qürünmək kürünmək. 1. hürmək. - kürünsə it yuvasında, itirər ovun çöl bərəsində. 1. kürütmək. ürkünmək. - var yoxunu bilməyən, varın versə kürünər, yoxun görsə kürünər. 1. kürmək. kürümək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək (1. < qıs. kis. 1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas) 1. gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. gücənmək. qırcıqmaq. gücünmək. incimək. incinmək. yançılmaq. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. (# qoşunmaq. qorunmaq. qurunmaq) 1. üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. tutulmaq. olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq. qırılmaq. üzülmək. gücənmək. qırcıqmaq. sıxılmaq. qısılmaq. 1. gərəkli gəlişməyi göstərəməmək. tapşırığın yapamamaq. 1. qısmaq. dinmək. çəkinmək. (# qusmaq: dışarı vermək. çıxartmaq) .

qürüp gürüp. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. 1. sürəv. sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.

qürüs gürüs. gürs. gurs. gurus. küləklə sürüklənən qar yığını.

qürüşləmək kürüşləmək. çox para, var dövlət toplamaq, yığmaq. zənginləşmək.

qürüşlüq gürüşlük. gursuqluq. gürüşlülük. guruş. şişmanlıq. şişginlik. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. kotulluq. köküllük. kötüllük. doluluq. kirtillik. kitrillik. kopanlıq. qopanlıq. topluluq. topuçluq. gömbəlik.

qürüşlülüq gürüşlülük. gursuqluq. gürüşlük. guruş. şişmanlıq. şişginlik. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. kotulluq. köküllük. kötüllük. doluluq. kirtillik. kitrillik. kopanlıq. qopanlıq. topluluq. topuçluq. gömbəlik.

qürüşmək kürüşmək. kütümək. kürüləmək. kürələmək. kürümək. kürəmək. qar, topraq kimiləri sıyırayaq atmaq.

qürüt kürüt. - kürüt kürüt: çürüt çürüt: yazıq yazıq. - hammı keçdi karvanına işinə, kürüt kürüt baxa qaldıq dünyanın kişinə.

qürütəq qürüdək. -gürüdəyin, gürdəyin, gurdağın, gurlağın çalmaq: (birini) övmək. öğmək.

qürütəqçi gürüdəkçi. övən. övücü. məddah.

qürütəyin -gürüdəyin, gürdəyin, gurdağın, gurlağın çalmaq: (birini) övmək. öğmək.

qürütmək kürütmək. 1. hürütmək. hürdürtmək. - iti kürüt, karvanı yürüt. 1. kürünmək. kürütmək. ürkünmək. - var yoxunu bilməyən, varın versə kürünər, yoxun görsə kürünər.

qürüv gürüv. 1. gürəm. gürəv. gürüm. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. sürəv. sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək. 1. kürək. gürək. qurul. quruh. sürəv. sürü. axar. axır. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.

qürvə gürvə. güvrə. 1. qaradam. daxma. qorab. qorav. külbə. kövlə. kövəl. gümə. gömə. goma. cümə. cuma. 1. gözlük. gözlük. gözüklük. gözgülük. tünlük. yelçək. yeçəkər. baxca. pəncərə.

qüs küs. 1. çüt. qıt. götürüm. saqat. çotur. çolaq. çalaq. nərsənin bir yeri, bir qolu işləməz, kəsik, naqis olmalıq. 1. dilxor. 1. küt. çüt. qıt. sivri, kəsgin, uzun, iti, biz olmayan. 1. kütül. küt. küsül. çütül. çüt. hər nəyin kiçik tikəsi, parçası, bölümü. - bir kütül çörək əsiri, ayaqda qalıb əsiri. 1. kütül. küt. küsül. çütül. çüt. kiçik kağaz. kağaz tikəsi. - oy kütülü: səs vermədə işlənən kağaz tikəsi. 1. kütül. küt. küsül. çütül. çüt. andağıq. sudarıq (< tutarıq) oylaq, not, yaddaş kağazı. fiş. - cibində küsül əlindən təprəşmək olmur.
- küs küs yerimək: kös kös yerimək: küt küt yerimək: basa basa, atıla atıla yerimək.

qüsbə küsbə. çökbə.

qüsbəq küsbəx. küsbəxt. kütbəx. korbaxt. korbəx. qutumsuz. uğursuz. qarov. qur. korba. çorba. koran. çoran. bəxsiz. qutsuz. qutasuz. uğursuz. tutusuz. tutsuz. talehsiz. bədbəx.

qüsbəqt küsbəxt. küsbəx. kütbəx. korbaxt. korbəx. qutumsuz. uğursuz. qarov. qur. korba. çorba. koran. çoran. bəxsiz. qutsuz. qutasuz. uğursuz. tutusuz. tutsuz. talehsiz. bədbəx.

qüscə küscə. kütcə. çütcə. qıtca. kütəc. küsəc. çütəc. qıtac. güdəcə. qısaca. qıssaca.

qüsəc küsəc. kütəc. çütəc. qıtac. 1. güdə. (> kutah (fars)}. qısa. qıssa. 1. kütcə. küscə. çütcə. qıtca. güdəcə. qısaca. qıssaca.

qüsəqən küsəgən. 1. küsəğən. alınqan. 1. somutqan. tomutqan. sumutqan. büzütgən. üzgöz sallayan.

qüsənət küsənət. küsnət. gücənət. gücnət. ağırqılıqlı. ağırxəsiyətli. qaşqabaqlı. qaraqabaqlı.

qüsənmək küsənmək. gücənmək. qırcıqmaq. 1. ağrına gedmək. qurdlanmaq. qurdluluq, cicik edmək. ciciklənmək. həsədlənmək. - əlli başlıya küsənən çox olur. 1. güvənmək. gönənmək. sığınmaq. arxalanmaq. - onun səndən başqa küsənməli kimi var ki.

qüsər -dil sevgisi coşmuş olur könüldən, batsan içə dalsan sözə görərsən, dil yoxdusa söz anlamı tapılmaz, söz yoxdusa heç bir qavram yapılmaz, başlar kütər, beyin küsər, heç bir kimlik arınmaz, nə bir duyqu, nə bir savsal, nə bir kimlik yarınmaz. (savsal: fəlsəfə). (yarınmaz: yaranmaz).

qüsqən küskən. kütgən. köskən. çöşgən. üstünə oturulan kütük.

qüsqötüq küskötük. küskütük. korkütük. korkötük. köskütük. köskötük. içib sızmış, əsrük kimsə. zırkefli. dadlanmış.

qüsqü küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. 1. çözgü. dəmir çatal, qələm. 1. qəmə. kündə, daş, bərk nərsəni aralamaqda, bölməkdə işlənən dəmir tikə. 1. közgü. odu, külü, közü qarışdırmaqda işlənən dəmir, yoğun dəğənək. 1. kağlac. ağac dibi kağlamaqa, bitgi kökün qazıb çıxartmaqda yarar arac.

qüsqüc küsgüc. küsgü. kösgü. çökgü. kösgüc. çökgüc. köşgüc. 1. çözgü. dəmir çatal, qələm. 1. qəmə. kündə, daş, bərk nərsəni aralamaqda, bölməkdə işlənən dəmir tikə. 1. közgü. odu, külü, közü qarışdırmaqda işlənən dəmir, yoğun dəğənək. 1. kağlac. ağac dibi kağlamaqa, bitgi kökün qazıb çıxartmaqda yarar arac.

qüsqüf küsküf. küsük. qısqıf. kölgəlik. savran. sayvan. ışıq, lampa sayavanı, savranı, sipəri. abajur.

qüsqün küsgün. çökgün. çöşgün. 1. yerindən, ornundan, gücündən olmuş, yıxılmış. -gənclik küsgünü. 1. küsmüş. gücənmiş. qırqın. darqın. üzü asıq.

qüsqünlüq küsgünlük. 1. soğuçuluq. soyuqluq. sevgisizlik. - sevən ara soğuçuluq düşdü. 1. küsü.

qüsqünmək küsgünmək. somutmaq. tomutmaq. sumutmaq. büzütmək. üzgöz sallamaq.

qüsqütmək küsgütmək. küsümək. kösgümək. çökgütmək. kösgütmək. köşgütmək. ağır nərsəni yerindən təprətmək, oynatmaq.

qüsqütüq küskütük. köskötük. 1. qasqatı. yerindən oynamayan. 1. aşırı əsrik, kefli.

qüslətmək küslətmək. küsüləmək. küsülətmək. köçüləmək. köçülətmək. köçlətmək. nərsəni tıxaraq, basaraq doldurmaq.

qüslüq küslük. küsüklük. inciklik.

qüsmək küsmək. (1. < qıs. kis. 1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas) küzmək. küsümək. küsünmək. kürmək. kürümək. kürünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. 1. gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. gücənmək. qırcıqmaq. gücünmək. incimək. incinmək. yançılmaq. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. (# qoşunmaq. qorunmaq. qurunmaq) 1. üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. tutulmaq. olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq. qırılmaq. üzülmək. gücənmək. qırcıqmaq. sıxılmaq. qısılmaq. 1. gərəkli gəlişməyi göstərəməmək. tapşırığın yapamamaq. 1. qısmaq. dinmək. çəkinmək. (# qusmaq: dışarı vermək. çıxartmaq) . 1. quyruq qısmaq. qısmaq.

qüsmüş küsmüş. 1. küsgün. çökgün. çöşgün. gücənmiş. qırqın. darqın. üzü asıq. 1. küsülü. küsük. darılqın. darqın. qırqın. gücənik. gücənmiş.

qüsnəmək küsnəmək. köznəmək. qızmaq. qalxmaq. atılmaq.

qüsnət küsnət. küsənət. gücənət. gücnət. ağırqılıqlı. ağırxəsiyətli. qaşqabaqlı. qaraqabaqlı.

qüsnüc küsnüc. kürnüc.

qüspə küspə. köspə. çökbə. 1. gövdən. gövdün. kövdən. kövdün. yağı, suyu, özü alınıb, artığı qalmış nərsə. 1. çöktüş. uçğuq. çalağın. batqın.

qüstaq güstax. götsax. 1.

qüstaq güstax. güctax. qoçtax. qurtax. gürtax. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

qüstəq küstək. köstək. güvən. küvən. güpən. güpər. yol üsdə odlu aracların irtin, sürətin almaq üçün (azaltmaq üçün) qoyulan eninə uzanan, sarğan şırıq çıxıntılar. irtıq. sürətgir.