Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

sanısız 1. sanrasız. xiyalsız. təxəyyülsüz. 1. qərarsız. ölçüsüz. 1. saylaqsız. önəmsiz. 1. saylaqsız. adam yerinə qoyulmayan. 1. saylaqsız. saysız. sayız. hesabsız. - sanısız gəzək: çox dəfələr. 1. saylaqsız. zehniyyətsiz. pişqəzavətsiz
-sanısız saçaqsız: təşritsız. taarüfsüz. sapbalam sadə.

sanış 1. . kəmmiyyət. (# sınış: siniş. arxa. yarqa. keyfiyyət) 1. . sağış. sanğış. sayım.

sanışıtmaq sanartmaq. sanatqarmaq. sanalatmaq. 1. düşündürmək. fikirləşdirtmək. fikrə salmaq. 1. üzmək. üzütmək. kədərləndirmək. 1. ağıla gətirmək.

sanışmaq sanalmaq. sanğışmaq. sağışmaq. düşünmək. ağıl edmək .

sanışmayın qağışmayın. singin, niyəran olmayın. narahat olmayın.

sanıtmaq 1. sayıtmaq. səfə düzmək. 1. salıtmaq. sarıtmaq. sağıtmaq. səritmək. 1. uzatmaq. uzandırmaq. bəklətmək. gözlətmək. dözətmək. dözdürtmək. süründürmək. sürtündürmək. sütründürmək. - axşamacan sarıtdı bizi. - bir belə sarıtdın bəsdi artıq. 1. düşündürmək. fikirlətmək.

sanızlanır sezilərli. sezilir. sezgilir. sızılır. sızqılır. sıpqılır. gözlənilir. sağnılır. sağınılır. xiyala, fikrə, təsəvvürə gəlir.

sanızlanmaq sanılmaq. sağnılmaq. sağınılmaq. sezilmək. sezgilmək. sızılmaq. sızqılmaq. sıpqılmaq. xiyallanmaq. fikrə, təsəvvürə gəlinmək. fikr, təsəvvür olmaq.

sanızlanmaz sağnılmaz. sağınılmaz. sıpqılmaz. sezilməz. sezgilməz. sızılmaz. sızqılmaz. xiyala, fikrə, təsəvvürə gəlməz.

sanıztırılmaq sanızdırılmaq. sağındırılmaq. sızınmaq. sızqınmaq. sezinmək. sezginmək. sıpqınmaq. xiyallandırılmaq. fikrə, təsəvvürə salınılmaq.

sanıztırtmaq sanızdırtmaq. sağnışdırmaq. sızıtmaq. sızqıtmək. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. xiyala, fikrə, təsəvvürə saldırmaq.

sanq 1. sanğ. (sağ) sanu. sağış. təsəvvür. fikr. 1. sanğ. (sağ) ağıl. anlaq. dərk. - səndə sanğ deyilən bir nərsə yox. 1. sanğ. (sağ) anlayış. idrak. 1. sanğ. sərvət. kan. 1. sanğ. sağ. ağıl. baş. xirəd.
-sanğ qatınmaq: çanğ qatınmaq: bərkimək. sərtinmək.

sanqal sanğal. santal. saytal. sağtal. ustal. sağınal. sağnal. sağmal. sağanal. sağıncalı. sağnalı. sağınalı. ağıllı. düşüncəli.

sanqallıq sanğallıq. sanallıq. sınğallıq. sınallıq. sınaclıq. sınaşlıq. tanğalıq. tanığlıq. tanğallıq. tanallıq. tansalıq. tanşalıq > aşnalıq (> aşinayi (fars). aqahlıq.

sanqarmaq sanğarmaq. sağınmaq. sannamaq. dua, zikr oxumaq. bir nərsə arzusunda bulunmaq.

sanqi sanki. səki. quya. - şəklimi çəkdilər, səki tilvizyona verəcəklər.

sanqımaq sanğımaq. sanığmaq. sınğatmaq. singətmək. qiyas, muqayisə edmək.

sanqınmaq sanğınmaq. 1. (sağınmaq. əğillənmək. ağıllanmaq). 1. sanığmaq. (səkinmək. çəkinmək. sakınmaq) .

sanqıraqul sanğıraqul. səğgil. sərgil. salğıl. sandıra. sayığ. sandıraqul. sayağul. salyaq. salğaq. darqaşayırd. velgərd. (pozuq. gümrah) .

sanqıraşmaq sanğıraşmaq. sansıraşmaq. çançınaşmaq. çançanaşmaq. (çənə çalmaq) ağzına gələni söyləmək. həvərələmək.

sanqış sanğış. sağış. sanış. sayım.

sanqışmaq sanğışmaq. sağışmaq. sanalmaq. sanışmaq. düşünmək. ağıl edmək .

sanqıtmaq sanğıtmaq. sanlıtmaq. satmaq. çatı > çatıtmaq. dalqıtmaq. dalıtmaq. reklam, təbliğat edmək. - satılan nərsə ilə alınan nərsə arasında çox əsgik var.

sanqlı sanğlı. savan. savın. (təpici. iti). kəsgin. yarac. yaraclı. yaraşlı. etgili. gözü açıq. oxuğan. savadlı. zəki. tiz huş. ayğaq. huşyar. ağıllı. fərasatlı.

sanqsız (sanğsız. sağsız >) sayığ. sayağ. baş beyni işləməyən.

sanqu sanğu. xiyal. təxəyyül.

sanqul sanğul. xiyali. təxəyyüli.

sanqulur sanğulur. sağrulur. ılqımlanır. xiyala gəlir. -keçən günlər sağrulur, ov düsəndə ova. (ova: ağa. təliyə).

sanlaq sanlağ. saylağ. sayın. sanlı. əriş. ərin. sayım. sayıt. qayıt. ağa. bəy. əfəndi. möhtərəm. hörmətli.

sanlanıbən sanlanıbən. güman edilərək . - almaz daşı bir çobanın əlində, çaxmaq daşı sanlanıbən kullanar. (almaz: almas). (sanlanıbən: güman edilərək).

sanlı 1. . nişanlı. əlamətli. 1. sayın. sanlağ. saylağ. əriş. ərin. sayım. sayıt. qayıt. ağa. bəy. əfəndi. möhtərəm. hörmətli.

sanlıtmaq sanğıtmaq. satmaq. çatı > çatıtmaq. dalqıtmaq. dalıtmaq. reklam, təbliğat edmək. - satılan nərsə ilə alınan nərsə arasında çox əsgik var.

sanma sanaş. sayaş. sayma. 1. hesablama. 1. amar tutma. 1. yoxlaş. yoxlama. dəğərləş. dəğərləmə.

sanmaq 1. . ağırlamaq. anlamaq. arıtmaq. bağışmaq. bağşamaq. bəkləmək. dözmək. duruzmaq. düşünmək. gərəkləmək. götürmək. gözləmək. sarqırmaq. onarmaq. önləmək. saltamaq. sayğımaq. saymaq. sıylamaq. yoğlamaq. yoğurlamaq. ummaq. güvənmək. güdmək. inanmaq. qaldırmaq. qıldıqmaq. qılmaq. - qabağdan onanmış ölüm güc gəlir. - eşitmək, onamaq deyil. - sorunu eşitmək, o demək deyir ki onadın. 1. . sağınmaq. sağanmaq. sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. qatlanmaq. tutunmaq. ummaq. umursunmaq. umursanmaq. düşünmək. səbr edmək. bəkləmək. gözətləmək. can atmaq. dözmək. dayanmaq. durunmaq. 1. qanmaq. 1. saymaq. təvəccüh edmək.

sanmallı varlı adlı.

sannamaq sağınmaq. sanğarmaq. dua, zikr oxumaq. bir nərsə arzusunda bulunmaq.

sanraq sanrağ. xiyal. təxəyyül.

sanrasız sanısız. xiyalsız. təxəyyülsüz.

sansaç tutuzuq. tutşuq. tuştuq. təşrifat.

sansar sovsar. sösər. səmur. dələ.

sansarıllıq sezilərlik. sezilirlik. sezgilirlik. sızılırlıq. sızqılırlıq. sıpqılırlıq. gözlənilirlik. xiyala, fikrə, təsəvvürə gəlirlik, olunurluq.

sansıraşmaq sanğıraşmaq. çançınaşmaq. çançanaşmaq. (çənə çalmaq) ağzına gələni söyləmək. həvərələmək.

sansırır meyillənir. - könlün nəyə sansırır.

sansırış təmayül. meyilləniş. - bu sansırışın (bu təmayülün, meyillənişin) əlindən cana doydum.

sansırmaq sanısırmaq. sısınmaq. sesinmək. səsinmək. sıysınmaq. səvsinmək. sevsinmək. səvsinirmək. sevsinirmək. sınısırmaq. sartınmaq. nərsiyə, bir yana əğinmək, yenilmək, düşnülmək, üz tutmaq, qəsd edmək, meyillənmək, təmayül göstərmək. - bizim yeyib içib yatmağa çox sesinir. - göz könül öğrəşsə qana, əl yuşaqlığa savsıramaz. (yuşaqlığa: yumşaqlığa). - o uşağı vurğalı sesindi. - yavaş yavaş gedməyə sesinir. - havalar soyuğa səvsənimiş artıq. - hirsindən vurmağa, əl açmağa sevsindi. - könlün nəyə sansırır. - oyuna (qumara) haçandan səvsindiz: meyilləndiz. - bu sansırışın (bu təmayülün, meyillənişin) əlindən cana doydum: .

sansız saysız . -sansız yaman tuşlayacaq yaşamın, hünər odur dolayıbən keçəsən, bəs bəllidir yaman basar eyini, sinə gərib döğüşünə girəsən. (sansız :saysız). (dolayıbən: dönük verərək. dövr vuraraq) .

santal sanğal. saytal. sağtal. ustal. sağınal. sağnal. sağmal. sağanal. sağıncalı. sağnalı. sağınalı. ağıllı. düşüncəli.

santalac sandalac. səndələc. ötücü quş.

santallı sandallı. sancaqlı. arxadönənli.

santi çənti. çəntə. kənti. cızığ. bir ölçünü kiçik bölümlərə bölən cızığlar.

santıq sandığ 1. < salduv. saltuğ. saldığ. salduvağ. { 1. nərsənin üstünə salına duvağ, kiçik örtük. - oturacaqların salduv yırtılıb. 1. puşə. kılasor. 1. iki tikəni birbirinə qoğuşduran tikə. 1. tavan, döşəmənin örtüyü. pərdi. 1. irtibat. ilişgi. }. 1. kürsü. qursu. 1. sağca. sadağ. pul sandığı. kes. alver keçən bir yerdə pulu saxlamaq, qoymaq üçün işlənən qutu, sandığ. 1. sındığ. qapağı üstündə qətlənərək qapanıb açılan qutu çeşiti. 1. saltıq. 1. sarnıc. təxdədən yasanmış qapaqlı qutu.
-alver keçən bir yerdə pulu saxlamaq, qoymaq üçün işlənən qutu, sandığ: sağca. sadağ. sandığ. pul sandığı. kes.
-böyük sandığ: sağan.

santıqı -mən çıxan çay sandığı çindən gəlir, yuğru çındır, çörəgi daş, dadı yox undan gəlir. (yuğru: xəmiri)
-pul sandığı: sağca. sadağ. sandığ. kes. alver keçən bir yerdə pulu saxlamaq, qoymaq üçün işlənən qutu, sandığ.

santıraqul sandıraqul. səğgil. sərgil. salğıl. sandıra. sayığ. sanğıraqul. sayağul. salyaq. salğaq. darqaşayırd. velgərd. (pozuq. gümrah) .

santıramaq sandıramaq. sayığlamaq. səğgilləmək. sərgilləmək. salqılamaq. səfehləmək. yavalamaq. həzyan söyləmək.

santırış sandırış. hesab kitab. - girişdə sandırış olsa, çıxışda qandırış olmaz.

santırışmaq sandırışmaq. sanına gəlib gəlməyəni ötrüşmək, demək.

sanu 1. sağış. sağnış. sanğ (sağ). təsəvvür. fikr. 1. sanı. sanığ. sınğar. singər. qiyas. muqayisə.

sap 1. çap. çanqıl. 1. çap. yazma üçün gəc tikəsi. 1. çap. xırım xırda. töküntü. arıtlanan nərsədən arda qalan çər çöp, çıpıq, qabığ. - qoz sapı. - pambıq sapı. 1. dəsdə. çatat. çaşat. çapat. çalat. sapat. saxat. bütət. bükət. bülət. (büktə > müştə) 1. riştə. 1. sapağ. saplağ. qılp. - üzüm saplağı. - alma sapağı. 1. çox. - sap güclü: çox güclü, quvvətli. - sap sökəl: çox xəsdə. 1. lap. - sap düz: lap düz. - sap yaxşı: lap yaxşı. - sap yeni: lap yeni. - sap sağlam: sağçillə. sağçikdə. lap sağlam. - sap uzun: lap uzun. - sap duzlu: lap duzlu. - sap silmə: sap siləmə: sap silələmə: ağzına dək dolu. - sap söykəm: sağ söykəm: lap dayanıqlı, mökhkəm. - sapçillə: çillənin ortası. 1. fürcə. fürsət. macal. - o sözgəli (söyləli. söz arasında) sap verməz. - bir sap verdiki bülüm neyniyirəm. 1. kürsü. kürsi. qursı. qurs. rişdə. quruh. 1. sıra. novbət. - sənində sapın gələr, göz yumunda ölüm yəxələr. 1. zəmimə. 1. əksik nərsəni tamamlamaq üçün vurulan tikə. 1. . saf. düz. sıyıp. sıyap. sığap. 1. sıx. sığ. dal. səğə. şaxə. rişdə. 1. sav. (çav) say. saf. aya. - sav gün: bulutdan sıyıq, arıq gün. - sav göy: bulutsuz göy. - sav söz: açığ söz. - sav su: damıt, süzmə, tanğış, (təsfiyələnmiş) muqəttər su. 1. səp. sapsat. salqıt. salqız. qalın. cehiz. - savçılar qızın salqıtın sorarlar. 1. sırasır. sırsıra. silsilə. salsala. ardış (kərvan) birbirin ardından uzanan duru. rişdə. - dağ sırsırası. - sanlar salsalası: ə'dad silsilə. 1. soxa. qol. ox. şiş. dəsdə
-sap sağlamaq: təməldə olan incəlikləri qoruyub işləmək.
- sap salmaq: yamağ salmaq. (salmaq: qoymaq. taxmaq).
-saplı nərsənin sap girən bölümü:salğuc.
- sap salıb baxmaq: incədən incəyə, araq araq qaramaq.
-sap salan: qıp qoyan, qulp qoyan.
- sap sağan: sap açan.
- sap saran: sap dolayan. ( sarmaq: 1. dolamaq. 1. doldurmaq).
-sap taxmaq: sapmaq. saplamaq.
-tək qat sap: sapqıl. topara, qərqərə sapı, teli.
-sap sanağanlı: olduqca gözləndik.
-sap sanağanmaz: əslən (olduqca) gözlənmədik. tamamən qeyri mütəvəqqe' tərzdə.
-ürəyi, içi, nəfsi arın, təmiz, sap, saf: saydatin. sərdətin. sadədil.
-yumuşaq, əğimli olan dalların, budaqların sarılmağı üçün işlədilən sap, ip, dirək: sərpənə < sarbanağ. sarvan (< sarmaq)
-(göndən sıyrılan, kəsilən) gön sap: sırğı. sirgi. sızğı. sizgi.

sapa sopa. sava. sova. 1. nərsənin içinə görə yanı, qırağı. kənar. - şəhərdən sava keçən yol: kəndin içindən keçməyən yol. - konudan sava: movzudan kənar. 1. boş, havayı atış, çalış. amaca dəğməyən, isabət edməyən atış. - sova düşmək: boşa gedma. 1. (sapan. savan. sopan. sovan) gidərən. qaytaran. qoğan. silən. aparan. arıdan. arçaqıl. arçıqul. arçaqır. arçıqır. təmizləyən. sayladan. pakadan. pakladan. - sapagil: bir yerin, nərsənin gilin, palçığın arıdan. - sapaçor: pis gözə, göz dəğmiyə qarşı, üzərlik, göz mıncığı kimi nərsələr. - sapaçqı: gözlük silən. - sapasu: su qoğan. - sapakir: kir qaytaran. sayladan. pakladan. - sapapul: çox para istəyən. bahalı. (xəş götürən. tükətgən) - sapaduz: duz gidərən.
-sapa düzülmüş dənələr: sırıt. sirik.
-sapa sıralanmış bərbəzək: sırsır. sırsıra.
- sapa sapa. səpə səpə. səkə səkə. saça saça. tuta tuta.
-ipə sapa gəlməz: sapdadurmaz. çox oynaq, şuluğ.
-nərsənin aşınaraq sapa dönməsi: sapınmaq. aşındığdan sapı çıxmaq.
-sapa çəkmək: saplamaq.
-sapa çəkilmək: saplanmaq.
-bayram, şənlik günlərində sapa sıralanıb, göydən salınan, asılan ışıq, bərbəzək nərsələr: sırsır. sırsıra.
-incə mıncıq kimilərdən sapa düzülüb, boyundan sallanan boyun bağ: sallama. sinəriz.
- hər yerdən uzaq, kimsənin gəlib gedmədiyi sapa, ıssız yer: quş uçmaz kərvan keçməz
-sapa düzülmüş nərsə: sarac. salac. rişdə. - iki salac basdığ, qax.
-sara sapa: sağa sapa: əsl bədəl. əslnən təqəllübi.

sapac sapaş. sapat. 1. uzun qonçalı, səğəli başmağ. 1. uzun saplı tava, qablama, qabcığ.

sapaçqı gözlük silən. (sapa: sayladan. təmizləyən).

sapaçor pis gözə, göz dəğmiyə qarşı, üzərlik, göz mıncığı kimi nərsələr. (sapa: sayladan. təmizləyən).

sapaq sapağ. 1. sabaq. (<> çap) tel. məftul. 1. sabalağ. sapalağ. yemişli, barlı dal. 1. {sabah. savağ. (< sapmaq: çıxmaq)} yarın. (< yarınmaq: açılmaq) 1. {sabah. savağ. (< sapmaq: çıxmaq)} ışıqlıq. çıxış, qurtuluş yolu. (nəcat. fəcr) 1. {sabah. savağ. (< sapmaq: çıxmaq)} özgürlük. ərkinlik. azadlıq. 1. {sabah. savağ. (< sapmaq: çıxmaq)} açılan gün. gündüz. günün çıxandan batana dək olan arası, salımı, sürümü. 1. məfu'l. 1. yana, dala bıraxılmış nərsə. 1. qorut. saxlanc. sağlanc. saxruğ, zəxirə. 1. pəsəndaz. 1. savağ. çapaq. yolun, qolun ayrıldığı yer. ayrım. ayırım. dalqıc. 1. bir ana yoldan ayrılan qolun başlanqıc çapası, nuxdəsi. 1. savağ. çapaq. > səfeh. 1. avara. 1. savağ. çapaq. bəlli bir ölçüyə, ülgüyə, qurama uymayan. 1. savağ. çapaq. çarpıq. çalpıq. anormal. qeyri təbii. 1. savağ. çapaq. düzən, törənə, yasıya aykırı. 1. kök. - sapağdələn: kökqıran. danaburnu. 1. saplağ. sap. qılp. - üzüm saplağı. - alma sapağı. 1. savağ. sağaq. səğə. sıvğın. sırğın. sıvqa. < sürgə.
- sapağ sapağ: savağ savağ: tərtələsik. əlbəhəlim.

sapaqar kərpətin.

sapaqçı sapağçı. 1. sapığçı. atıçı. atçı. atan. ərşic. ərşəc. hallac. həllac. 1. qurumadan. qaraçı. qarayaxan. qarasalan. külləyən. kül yaxan. böhtançı. iftiraçı.

sapaqil sapagil bir yerin, nərsənin gilin, palçığın arıdan. (sapa: sayladan. təmizləyən).

sapaqıllamaq salaqıllamaq. samaqıllamaq. boşuna qonuşmaq. - nəmənə sapaqıllayır. - sapaqıllayıb durmada, barsana: səfeləyib durma çıx ged.

sapaqıllıq salaqıllıq. samaqıllıq. gəvəzəlik. - onun samaqıllığın sayma.

sapaqir sapakir. kir qaytaran, sayladan, pakladan. (sapa: sayladan. təmizləyən).
- sapakir: kir qaytaran, sayladan, pakladan. (sapa: sayladan. təmizləyən).

sapaqlamaq saplamaq. 1. nərsəni nərsiyə ötürmək, ötgüzmək, keçirmək. 1. (neçə tikəni birbirinə) kitəkləmək. çitəmək. bağlamaq. yamıb yasqamaq.

sapaqlayın sapağlayın. savağlayın. sabahlayın. - sabahlayın neçədə gəlim.

sapaqlı məfu'llu. mütəəddi. ötümlü. (#sapaqsız: salt. ötümsüz) .

sapaqlıq sapağlıq. 1. > səfehlik. 1. avaralıq. 1. bəlli bir ölçüyə, ülgüyə, qurama uymama durumu. 1. anomali. qeyri təbiilik. 1. düzən, törənə, yasıya aykırılıq. 1. sapığlıq. savığlıq. savağlıq. saybırlıq. saybirlik. yupağlıq. xoşəxlaqlıq. sıypa. mulayimlik. mulayimət.

sapaqmaq sapağmaq. 1. sapığlamaq. atdırmaq. ərşitmək. ərşətmək. həllaclıq edmək. hallaclamaq. 1. sapalmaq. sapmaq. uzanmaq. sarğmaq. sağrımaq. çəkinmək. sürmək. sürünmək. sürüb gedmək. 1. sapmaq. yanıtlamaq. qarşılamaq. cəvab vermək.

sapaqtələn sapağdələn. (sapağ: kök) kökqıran. danaburnu.

sapal 1. əğləncə düşgünü. 1. səfeh. 1. düşgün. çılqın. çalqın. alqın. dəli. - kitab sapalı.

sapalac sarpac. tərs yol. (düz yolun qarşıtı) .

sapalaq sapalağ. 1. sabalağ. sapağ. yemişli, barlı dal. 1. boyun. - sapalağından tut at dışarı, oğru yaman pisəri.

sapalamaq 1. savalamaq. qoğmaq. uzaqlaşdırmaq. dəf edmək. 1. sabalamaq. sabanlamaq. sapanlamaq. çapağlamaq. çapalamaq. çapağanlamaq. yağmalamaq. alt üst edmək.

sapalamaq ildik vermək.

sapallıq 1. əğləncə düşgünlüyü. 1. səfehlik. 1. düşügünlük. çılqınlıq. çalqınlıq. alqınlıq. dəlilik.

sapalmaq 1. sabalmaq. çapalmaq. dövülmək. devilmək. təpəlmək. 1. salbağmaq. sapbalmaq. çapbalmaq. çalınmaq. açılmaq. aralanmaq. 1. sapağmaq. sapmaq. uzanmaq. sarğmaq. sağrımaq. çəkinmək. sürmək. sürünmək. sürüb gedmək. 1. sızılmaq. süzülmək. durulmaq.

sapaltaq sapaldağ. hər nəyin ən incə, əl tutan yeri. boyun. - yazığın sapaldağına birdənə endirdi.

sapaltmaq safaltmaq. saplatmaq. sərsavlamaq.

sapam savam. ayrım. ayırım. kəsəm. çala. 1. dalqıc. 1. çiğ. fəsl. movsim. mövsim. 1. dalqı. fərq. 1. fəri. fəri'.

sapamaq 1. sapmaq. saplamaq. bütünlətmək üçün tikə artırmaq. sarımaq. 1. savamaq. savrılmaq. sovrulmaq. götürülmək. bitmək. tükənmək. - soğuq düşcək milçəklər savadı.

sapan 1. (saplan) dur. istop. 1. > saman. taxıl saplarının oğuntuları. 1. artığ olan nərsə. gərəkdən, ehtiyacdan arda qalan nərs. mazad. - saxla samanı, gələr zamanı: saxla salmanı, yetər yarmanı: atma eşiyə artığ qalanı, gələr yarın, qılır yaranı. bu gün əlində artığ olanı at qırğa, yarın gərəyin olar. 1. savan. > süpəh. qavan. qovan. qoğan. atan. daş atma ayqıtı. (# qapan: tutan) 1. savan. yol yasaların göstərən imlər, işarələr, tablular, ışıqlar. 1. . çıpqır. çınqır (moğol) çatan. qaydan. qaytan. qaydıran. qayırdan. azdıran. sapdıran. çaşırdan. şaşırdan. şeytan. 1. qaldırac. məncənağ. 1. saban. sapar. səpər. yer sürmə, şuxum aracı. 1. saban. salba. salda. pulluq. xış. 1. savan. sopan. sovan. (sapa. sopa. sava. sova). gidərən. qaytaran. qoğan. silən. aparan. arıdan. arçaqıl. arçıqul. arçaqır. arçıqır. təmizləyən. sayladan. pakadan. pakladan. - sapagil: bir yerin, nərsənin gilin, palçığın arıdan. - sapaçor: pis gözə, göz dəğmiyə qarşı, üzərlik, göz mıncığı kimi nərsələr. - sapaçqı: gözlük silən. - sapasu: su qoğan. - sapakir: kir qaytaran. sayladan. pakladan. - sapapul: çox para istəyən. bahalı. (xəş götürən. tükətgən) - sapaduz: duz gidərən.
- saçma sapan danışdı: söz söylədi bal qabağı.
-sallama sapan: rezin, ip, bir haçadan düzəlinən, uşağların daş atma oyuncağı.
- saçma sapan söz: quşçuq.
- saçma sapan söz: söz ola bəri gələ.
-saçma sapan qonuşmaq: saçmalamaq. savçamaq. çalçamaq. çavçamaq. çalçığlamaq. - bitir çalçavı!.

sapanq sapanğ. (< sapmaq: çıpmaq) 1. üstündə paltar çırpıp yumağ daşı. 1. üstündə ət, odun baltalama, doğrama kütəsi, kütüyü, kötüyü. 1. savanğ. savan. suvan. (< savamaq: ititmək) su daşı. bilöv daşı.

sapanqıran ipqıran. belqıran. çox gücük olan.

sapanlamaq 1. sabanlamaq. sabalamaq. sapalamaq. çapağlamaq. çapalamaq. çapağanlamaq. yağmalamaq. alt üst edmək. 1. salınğlamaq. daşlamaq.

sapansaq savağar. ağılsız. axmaq. sapalac.

sapansaq. savağar. ağılsız. axmaq. sapalac.

sapapul çox para istəyən. bahalı. (xəş götürən. tükətgən) (sapa: sayladan. təmizləyən).

sapar səpər. saban. sapan. yer sürmə, şuxum aracı.
-sapar qulaq. (# yıpar qulaq: salxaq, aslaq, solğaq) .

sapartmaq şaxlatmaq. (# salxatmaq. solxatmaq. yiprətmək. yıpratmaq)
(sapar qulaq (# yıpar qulaq: salxaq, aslaq, solğaq) .

sapasaqlam -sapasağlam, qıyıq qıvraq bağadur, iyid: salvadur. sarvatur. sarbatur. sağbatur. sağqurat.

sapasu su qoğan. (sapa: sayladan. təmizləyən).

sapaş sapac. sapat. 1. uzun qonçalı, səğəli başmağ. 1. uzun saplı tava, qablama, qabcığ.

sapaştırmaq sabaşdırmaq. sapaşdırmaq. çapaşdırmaq. dövüb əzmək. əzişdirmək.

sapat 1. saxat. çatat. çaşat. çapat. çalat. sap. dəsdə. bütət. bükət. bülət. (büktə > müştə) 1. sapta. daşıt. ləkə. 1. sapaş. sapac. uzun qonçalı, səğəli başmağ. 1. sapaş. sapac. uzun saplı tava, qablama, qabcığ.

sapatan sapadan. safadan. safaldan. düzəldən. yapırladan. yapınladan. hamarladan. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc.

sapatmaq safatmaq. saplamaq. saflamaq. savramaq. (səvrəmək) savlamaq. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq. - bu oyun yeri savranmalıdır. - bu ağacın pürüzlərin savla.

sapatuz - sapaduz: duz gidərən. (sapa: sayladan. təmizləyən).

sapay səpəy. savba. savğa. 1. savayaq. söykə. söyəkə (çarpayaya) asılan qazanın od üsdə havarlı, aralı saxlama üçün qurulan dayağ. saçayağ. 1. ırmağ yatağının qırağlarını, su axıntısı yumamağ üçün çəkilən bənd, sədd.