Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

saraq sarağ. 1. kip kip birbibirinə sarılmış, yapışmış. 1. daşlanmış yer qatlarından hər biri. 1. cəvab.

saraqac sarağac. salağac. salğac. dikinə uzanan, boylanan ağac. qələmə.

saraqamaq sarağamaq. yığ yığış (yır yığış) edmək.

saraqıc saralaqıc. sağalaqıc. sağaqıc. savalaqıc. savaqıc. soralaqıc. soraqıc. soğalaqıc. soğaqıc. sovalaqıc. sovaqıc. (sərələmək (fars)}. arıtlaqıc. seçəgic. çəkdəgic. çəkdəgic. arıtlama, təmizləmə, yaxcı pisi ayırma ayqıtı, qayağı, maşını.

saraqlı cəvablı.

saraqmaq cəvablamaq.

saraqsız cəvabsız.

saraquc sarağuc. kalağayı. (ru səri) .

saralaqaz saralağaz. anqut. ördək çeşiti.

saralaqıc saraqıc. sağalaqıc. sağaqıc. savalaqıc. savaqıc. soralaqıc. soraqıc. soğalaqıc. soğaqıc. sovalaqıc. sovaqıc. (sərələmək (fars)}. arıtlaqıc. seçəgic. çəkdəgic. çəkdəgic. arıtlama, təmizləmə, yaxcı pisi ayırma ayqıtı, qayağı, maşını.

saralamaq sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. 1. (> sarancamlamaq. sırıncamlamaq) bəzəyib düzəltmək. pirayiş edmək. 1. arıtlamaq. seçib çəkitmək, çəkdələmək. ağartdamaq. çallamaq. arçamaq. arçılamaq. təmizləmək. pahlamaq. silikləmək. silgirləmək. silivləmək. (sığallamaq. cilalamaq) yaxcı pisi ayırmaq. - başağı (> mağaşar. düğü, ləpə kimi burcəklər) ağartdamaq. - çigit, xarman savalamaq. 1. iyilətmək. yaxcılatmaq. islah edmək. 1. sıralamaq. mürəttəb, münəzzəm edmək.

saralış 1. sararış. salarış. solarış. soluş. 1. sarqayış. sarqıyış. sarayış. saralma.

saralma sarqayış. sarqıyış. sarayış. saralış.

saralmaq salarmaq. solarmaq. solmaq.

saram aram. səkin. səğin. səngi. sərin. sərən. sağın. saxın. sakın. səyin. seyin. asta. yavaş. nərm. (tədrici) (gücsüz zorsuz) (küt. şitabsız) (ehtiatlı. möhtat) (duraqsıya).

saramlamaq səkinləmək. səğinləmək. səngimək. sərinləmək. sərənləmək. sağınlamaq. saxınlamaq. sakınlamaq. səyinləmək. seyinləmək. kütənmək. ərimcəmək. aramlamaq. astalamaq. yavaşlamaq. dursunlamaq.

saramlaşmaq səkinləşmək. səğinləşmək. səngişmək. sərinləşmək. sərənləşmək. sağınlaşmaq. saxınlaşmaq. sakınlaşmaq. səyinləşmək. seynləşmək. ərimcəşmək. aramlaşmaq. astalaşmaq. yavaşlaşmaq. durusunuşmaq. kütəşmək. şitabsızlaşmaq.

saramlıq səkinlik. səğinlik. səngilik. sərinlik. sərənlik. sağınlıq. saxınlıq. sakınlıq. səyinlik. seynlik. nərmlik. ərinlik. aramlıq. astalıq. yavaşlıq. (tədricilik) (kütlük. şitabsızlıq) (ehtiatlılıq. möhtatlıq) .

saran 1. mühut. çevrə. sahə. məkan. - telvizya saranı: telvizya məkanı. - ədəbiyyat saranı: ədəbiyyat dayirəsi. 1. kadr. 1. sarna. (göstəri üçün çevrələnmiş, kadrılanmış yer. bir olayın keçdiyi yer). səhnə. 1. sarna. (göstəri üçün çevrələnmiş, kadrılanmış yer. bir olayın keçdiyi yer). üzərinə filmi salınan səfə, yer. 1. sarna. (göstəri üçün çevrələnmiş, kadrılanmış yer. bir olayın keçdiyi yer). pəncərə. ekran. 1. soran. cəzzab. sahir. 1. sarac. geyim. örtük. 1. sarğan (< sarı). xəzan.
-uzaqlığdan gözü saran, su kimi ağ, süt kimi görünən aldatıcı görüngə, mənzərə: sarap. sarab. sarqağuc.
- sap saran: sap dolayan. ( sarmaq: 1. dolamaq. 1. doldurmaq).
-nərsəni saran, çevrələyən:saratuq.

sarancamlamaq (. sırıncamlamaq<) saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. bəzəyib düzəltmək. pirayiş edmək.

sarap sarab. sarqağuc. 1. böyük örtük. 1. uzaqlığdan gözü saran, su kimi ağ, süt kimi görünən aldatıcı görüngə, mənzərə. 1. üstü örtülü arx, kəriz, kəhriz.

sarapsın rivas. ravənd. rivand.

sarar -biri yarar, biri sarar: sarmaq.

sararış saralış. salarış. solarış. soluş.

sarasunq sarasunğ. salasunğ. çalasunğ. sarsuq. salsuq. çalsuq. sarsık. salsık. çalsıq. (gic. məng) dağınıq. əl ayağın itirmiş. pərişan. aşüfdə. sərasimə.

saraşmaq sapmaq. sarpmaq. sarpışmaq. çəpmək. çərpmək. ayrılmaq. dalqınmaq. yol dəğişmək. qıvrılmaq. dönmək. - keşli parçanı tikmək qıvrıtmadan güc işdir. - az getdmişdiki yan yola qıvrılıb gözdən itdi.

saratan 1. sarılıb duran. 1. sarsıdan. yoran. 1. muzahim.

saratuq 1. nərsəni saran, çevrələyən. 1. alaçığ. alaçiğ. incə qamışlardan toxunmuş tutu, pərdə. sərapərdə. 1. barqah.

sarav nəxşə. xiyal. sərab.

saray 1. çevrəsi sarılı yekə yapılara verilən ad. 1. daray. çaray. - pitiksaray: kitabxana. 1. dərbar. 1. sarac. qaray. çevrəli, saraylı sarılı böyük yer.
-sayılsaray: yekə saray. (sayıl: səyil. gen. bol. böyük).

sarayaq sağayaq. ayağı saf.

sarayış sarqayış. sarqıyış. saralış. saralma.

saraylı -çevrəli, saraylı sarılı böyük yer: saray. sarac. qaray.

sarba sarva. < sarqa. (kərvan).

sarban 1. . sarpın. sarğın. salban. ambar. 1. sariban. sarqağa. kərvan ağası. kərvançı. kərvanbaşı.

sarbanaq sarbanağ. sarvan (< sarmaq) sərpənə < yumuşaq, əğimli olan dalların, budaqların sarılmağı üçün işlədilən sap, ip, dirək.

sarbaş başı sarıqlı, əmmaməli, börklü, yəmşəkli. (# çalbaş: dalbaş: başaçıq) .

sarbatur salvadur. sarvatur. 1. (ətli canlı), boylu boslu olan. 1. sağbatur. sağqurat. sapasağlam, qıyıq qıvraq bağadur, iyid.

sarbəniz sarməniz. sarı üzlü, dərili.

sarbıc salbıc. sırqa. güşvara.

sarc 1. təsmə. 1. tuğ. gərdənbənd. 1. . sarıc. sarqıc. quşaq. bellik. belik. (belt (ingilis).

sarcaq sarcağ. hər çeşit örtük.

sarcı sarıc. 1. sarcu. yağ. 1. səric. sərci. ahah. ahək. 1. səric. sərci. bir yerə sürtülən duvağ, boya. 1. səric. sərci. dolandırıcı. gərdanəndə. 1. səric. sərci. salıc. salıcı. güclə gələn, saldıran nərsəni sındıran, qaytaran.

sarcıq 1. bir nədən sallanan nərsələr. saçaq. 1. sarqıclar. şar şaqqatar. - donundan bu sarqıclar aç at.

sarcu sarıc. sarcı. yağ.

sarcurmaq sarşurmaq. sancurmaq. sərcitmək. gecikdirmək.

sarç saç. sürgə. fayl.

sarça 1. tövlə. dam. 1. yəhər.

sarçalamaq saçalamaq. 1. fayl edmək. 1. fayl fayl edmək.

sarçı sərçı. səriyən.

sarçıtmaq saçrıtmaq. sərpmək. sərmək. salmaq. yaymaq. dağıtmaq.

sarı 1. (< sarmaq) hind qadın geyimlənə tay, bir ucu belə sarıb, öbür ucu döş üzərindən keçib, çiğindən aşan don. 1. sayın. -cə. - ca. ged gedə. - havalar, barğan sarı qızınır. - yaşladıq sarı gücdən düşürəm. 1. kimi. - gələnsıra: gələnkimi. - yeyənsarı: yeyənkimi. 1. səri. səfə. səhfə. 1. səri. yan. tərəf. - ona səri: ona sarı. 1. çatma. örtük. 1. sazı.
-sarı ərik: sarığ aluq. zərd alu.
-sarı quş: sarğuc. rus əri.
-sarı gətirmək: sarılanmaq. kəsəllənmək.
-sarı olan şoraqlıq bitgiləri: sarğan (< sarı).
-sarı sarmaşıq: sarıca. - sarıca tutmuş əkin dirilməz.
-sarı soruğ: soğar solağ. suyu çəkilmiş, solmuş. arığ soluq. lağır züğürt.
-sarı su: sümük. fırtığ. zükam. nəzlə.
-donuğ qandan ayrılmış sarı su: sarsu (sarı su) sirom
-sarı boya: sazıq. sarıq.
-sarı olan: saman. sarman. sarıman.
-sarı su: saruğ. səfra.
-sarı su: sarut. surat.
-yaradan axan sarı su: sarus. sasuq. (sarı su).
-sarı bəniz, surat: sarıbet. saryağız. sarıyağız (s <> z) zarıyağız. - saryağız göy gözlü.
-sarı su. {sarus. sasuq. 1. yaradan axan sarı su. 1. irin. çirk. - yarası sasuqladı}.
-açıq sarı: saruc. sarımsı.
-sarı üzlü, dərili: sarməniz. sarbəniz.

sarıb -hind qadın geyimlənə tay, bir ucu belə sarıb, öbür ucu döş üzərindən keçib, çiğindən aşan don: sarı. (< sarmaq)
-sara sara sarıb gəlib sarısına çıxdı: bura bura buruşub gəlib burcağa (çəkirdəyə) çatdı. dolanıb dolanıb gəlib doğanağa çıxdı: dolayı dolayı gəlib mətləbə çatdı.

sariban sarban. sarqağa. kərvan ağası. kərvançı. kərvanbaşı.

sarıbet sarı bəniz, surat. saryağız. sarıyağız (s <> z) zarıyağız. - saryağız göy gözlü.

sarıbəniz sarıbəniz. sarıbürgüz. sarımişin. sarımsı. sarışınş .

sarıbürqüz sarıbürgüz. sarıbəniz. sarımişin. sarımsı. sarışınş .

sarıc 1. sarcı. səric. sərci. ahah. ahək. 1. sarcı. səric. sərci. bir yerə sürtülən duvağ, boya. 1. dolandırıcı. gərdanəndə. 1. sarcı. səric. sərci. salıc. salıcı. güclə gələn, saldıran nərsəni sındıran, qaytaran. 1. kitən. gödəkcə. kot. 1. sarcu. sarcı. yağ. 1. sarc. sarqıc. quşaq. bellik. belik. (belt (ingilis). 1. saruc. saxun.

sarıca sarı sarmaşıq. - sarıca tutmuş əkin dirilməz.

sarıç saraç. saçağ. sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). bəzək, qoruq üçün olaraq geyimə, salıya (pərdəyə) artırılan ikinci qat, tor, qıymalıq.

sarıq 1. geyim. 1. sarlı. sərli. bağlı. 1. sarığ. sarqı. sıva. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr. 1. sarqıt. andağ. sudar (< tutar) yadaç. yaddaşt. not. 1. sarqıt. tapşırıq. 1. sarqıt. zehn. hafizə. 1. sazıq. sarı boya. 1. səllə. səlmə. sərmə. salma. çalla. çəlmə. çalma. əmmamə. - kəlləsinə səllə hörmüş. 1. silə. - başı siləli: başı sarıqlı. 1. . sarığ. tapşırıq. əmanət.
-sarığ aluq: sarı ərik. zərd alu.
-sarığ sarmaq: qara yaxmaq.

sarıqa sarığa. qutsal tapşırıq, əmanət.

sarıqan sarığan. sarmaşıq.

sarıqın -sarığın, ipin açır: sağır. - biri yükün sarır, biri yükün sağır: .

sarıqlı siləli. - başı sarıqlı: başı siləli. (silə: sarıq).
-başı sarıqlı, əmmaməli, börklü, yəmşəkli: sarbaş. (# çalbaş: dalbaş: başaçıq) .

sarıqmış sarıkmış. sarkık. < salıkmış.

sarıqöynəq sarıköynək. sarısərçə. sarduvac. sağduvac. sərduvac. bülbül. qənarə.

sarıquç sarığuç. saçırqaç. saçırquç. sarquç. saçlıq. başörtüyü.

sarıl sarmal. hörən. yükən. - şaxda basar tüm varlığı sarmalar. - birdə görəydim sizi, qollar boyun sarmalı.

sarılan -nərsənin üzərinə sarılan, sərilən, tikilən, yapılan hər çeşit qırma qıyma saçağ: sarmaqır. sərməgəy.
-toxuma dəzgahında parçanın sarılan çubuğu: sarman (> sərmən).
-çəmbər biçimdə sarılan nərsə: sarqa. > səllə. sələ.
-belin aşağı doğru sarılan bölümü: sağıq. sağır. sağra. sayra. səğrə. səyrə. götlə bud bölümün sağrıq, axışıq, yuvruq, qovsulu biçimi.

sarılanmaq sarı gətirmək. kəsəllənmək.

sarılaraq -yoğurdan sarılaraq yağda qızardılan bir dadlı: sarqa. > səllə. sələ. güşbərə.

sarılı 1. . sürülü. bulaşıq. bələşik. 1. sayılı. sağdıc. sağılı. saydıc. ilgili. mərbut. ayid. mənsub. mütəəlliq. -çevrəli, saraylı sarılı böyük yer: saray. sarac. qaray.
-çevrəsi sarılı yekə yapılara verilən ad: saray.

sarılıb -sarılıb duran: saratan.

sarılmaq 1. sarınmaq. sarmaq. qatlanmaq. tutunmaq. ummaq. umursunmaq. umursanmaq. sanmaq. sağınmaq. sağanmaq. düşünmək. səbr edmək. bəkləmək. gözətləmək. can atmaq. dözmək. dayanmaq. durunmaq. 1. sarınmaq. sarmaq. tapınmaq. bağalı, bağlı, sadiq qalmaq. yapışmaq. bağlanmaq. asılmaq. sallanmaq. taxınmaq. ümüdün itirməmək. arayıb bulmağa çalışmaq. sinicləşmək. 1. sarınmaq. sarmaq. üzərinə almaq. üstələnmək. mütəəhhid olmaq. amaclanmaq. 1. sarınmaq. sarmaq. qəbul edmək. həzm edmək. mudara edmək. 1. sarınmaq. sarmaq. etgilənmək. hiss edmək. müəssir olmaq. qaplanmaq. 1. sarınmaq. sarmaq. icab edmək. gərəkinmək. ittixaz edmək. 1. sarınmaq. sarmaq. qulluq, servis yapmaq. 1. sarınmaq. sarmaq. boylu olmaq. 1. sarınmaq. sarmaq. diqqət edmək. özənmək. oyalanmaq. bıraxmamaq. baxmaq. 1. sarınmaq. sarmaq. qurala uymaq. tabe' olmaq. 1. sarınmaq. sarmaq. salığlanmaq. hazırlanmaq. 1. sarınmaq. sarmaq. güvənmək. 1. sarınmaq. sarmaq. dəsdəkləmək. 1. . (yüvgəlmək. devgəlmək. çevgəlmək) hörəlmək. burulmaq. 1. avixtən. kəşidən. 1. sarğanmaq. sarğılmaq. özün fəda edmək. 1. sarğanmaq. sarğılmaq. bir işə sarğınlıqla, dirənclə uğraşmaq. (püştkar, muqavimət göstərmək) 1. dırmanmaq. sarmaq. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. - dağa sarmaq.
-sarılı, bükülü, qapalı nərsəni açmaq, yaymaq, dağrıtmaq: sərmək. - ip sərmək: ip açmaq, uzatmaq. (# sarmaq:nərsəni nərsənin çevrəsinə sərimək, devirmək, çevirmək. - ip sarmaq: ip çevirmək).

sarılmaqı -yumuşaq, əğimli olan dalların, budaqların sarılmağı üçün işlədilən sap, ip, dirək: sərpənə < sarbanağ. sarvan (< sarmaq).

sarılmış -kip kip birbibirinə sarılmış, yapışmış: sarağ.

sarım sarış. sarmaş. sarışma. (dönmə. dönüş. çönüş) 1. yön dəğişmə. - burda sağa sarış qadağdır, yasaqdır. 1. gəlinin köçəndən son ilk kərə doğmalarının görüşünə gedməsi (sarılması) 1. sarmaşıq. köçən gəlinin köçməzdən önki doslayıla oturub durub əğlənməsi.

sarıma salıma. salcağ. salçağ. sancağ. saçağ. bəzək üçün aslanan nərsə.

sarımaq 1. salımaq. salınmaq. salışmaq. sarınmaq. sarışmaq. sağımaq. sağınmaq. sağışmaq. sərimək. sərinmək. sərişmək. uzamaq. uzanmaq. bəkləmək. gözləmək. dözmək. - onun yolun sarımağa can qalmadı. - sarının indilərə gələr. 1. salımaq. salınmaq. salışmaq. sarınmaq. sarışmaq. sağımaq. sağınmaq. sağışmaq. sərimək. sərinmək. sərişmək. düşünmək. 1. sapmaq. sapamaq. saplamaq. bütünlətmək üçün tikə artırmaq. 1. sarmaq. salımaq. örmək. hörmək. bükmək. dürmək. dürgəmək. 1. sərimək. sırımaq. burmaq. bükmək. toğlamaq. tovlamaq. dəngitmək (> tənidən (fars)}. {# səritmək: salmaq. açmaq).
-sıx sıx, sımsıxı sarımaq: sarsarlamaq. sarsamlamaq. sarsarmalamaq.
-nərsəni nərsiyə sarımaq: sırımaq. tikmək. bükmək.

sarıman sarman. 1. (sərmən: bir yerə toplayan) > sazman. sazıman. təşgilat. 1. saman. sarı olan. 1. saman. sarı donlu at.

sarımantoruq sarımandoruğ. sarmandoruğ. 1. sarımtıl qırmızı olan. 1. sarımtıl qırmızı donlu at.

sarımişin sarımsı. sarışınş sarıbürgüz. sarıbəniz.

sarımlanmaq sağımlanmaq. sapımlanmaq. quşqulanmaq.

sarımsaq 1. saçamsar. saçımsar. 1. sasun.

sarımsı 1. sarımişin. sarışınş sarıbürgüz. sarıbəniz. 1. sarquş. 1. saruc. açıq sarı.

sarımtıl -sarımtıl qırmızı donlu at: sarmandoruğ. sarımandoruğ.
-sarımtıl qırmızı olan: sarmandoruğ. sarımandoruğ.

sarın sarkı. sarğı. şarkı.
- sarın qaynamaq: qarın turşamaq.

sarınan yoğunan. - biri sarınır biri sağılır. sarınan kim, sağılan kim: yoğunan kim, soyunan kim. (sağmaq: açmaq. boşaltmaq. çözmək). ( sarmaq: 1. dolamaq. 1. doldurmaq).

sarınc 1. sarğov. sarov. (< sarmaq) tanq. tank. (çanğ. kanğ. banğ. vanğ) depo. qozan. qozğan. məxzən. sillul. dusdağ. həpisxana. 1. salınc. salış. sarış. qapınc. qapıc. qabırqa. tapınc. tapış. dayanc. dayaş. duranc. duraş. qayınc. qayış. (qatlanma) dözünc. dözüş. cıdam. təhəmmül. səbr. səbir. qərar.

sarınır yoğunur. geyinir. - biri sarınır biri sağılır. sarınan kim, sağılan kim: yoğunan kim, soyunan kim. (sağmaq: açmaq. boşaltmaq. çözmək). ( sarmaq: 1. dolamaq. 1. doldurmaq).

sarınışmaq sağınışmaq. səğinişmək. umursuşmaq. birbirinə ilgi, əlaqə, nəzər, diqqət, təvəccüh göstərmək.

sarınq sarınğ. sarnığ. zahir. - bu nə sanığdı qılınmısan.

sarınqmaq sarınğmaq. sarnığmaq. nəmudar olmaq. vanəmud olmaq.

sarınmaq 1. . bürünmək. 1. bürünmək. uğraşmaq. məşqul olmaq. - öz işivə sarınqıl. 1. bürünmək. qurşanmaq. hazırlanmaq. hazırlıq görmək. - ötlək (zəmanə) ötər, yarın gələr, yar yarağın sarınqıl. 1. . sarğınmaq. qənaət edmək. israf edməmək. sərfəculuq edmək. 1. sarılmaq. sarmaq. qatlanmaq. tutunmaq. ummaq. umursunmaq. umursanmaq. sanmaq. sağınmaq. sağanmaq. düşünmək. səbr edmək. bəkləmək. gözətləmək. can atmaq. dözmək. dayanmaq. durunmaq. 1. sarılmaq. sarmaq. tapınmaq. bağalı, bağlı, sadiq qalmaq. yapışmaq. bağlanmaq. asılmaq. sallanmaq. taxınmaq. ümüdün itirməmək. arayıb bulmağa çalışmaq. sinicləşmək. 1. sarılmaq. sarmaq. üzərinə almaq. üstələnmək. mütəəhhid olmaq. amaclanmaq. 1. sarılmaq. sarmaq. qəbul edmək. həzm edmək. mudara edmək. 1. sarılmaq. sarmaq. etgilənmək. hiss edmək. müəssir olmaq. qaplanmaq. 1. sarılmaq. sarmaq. icab edmək. gərəkinmək. ittixaz edmək. 1. sarılmaq. sarmaq. qulluq, servis yapmaq. 1. sarılmaq. sarmaq. boylu olmaq. 1. sarılmaq. sarmaq. diqqət edmək. özənmək. oyalanmaq. bıraxmamaq. baxmaq. 1. sarılmaq. sarmaq. qurala uymaq. tabe' olmaq. 1. sarılmaq. sarmaq. salığlanmaq. hazırlanmaq. 1. sarılmaq. sarmaq. güvənmək. 1. sarılmaq. sarmaq. dəsdəkləmək. 1. salımaq. salınmaq. salışmaq. sarımaq. sarışmaq. sağımaq. sağınmaq. sağışmaq. sərimək. sərinmək. sərişmək. uzamaq. uzanmaq. bəkləmək. gözləmək. dözmək. - onun yolun sarımağa can qalmadı. - sarının indilərə gələr. 1. salımaq. salınmaq. salışmaq. sarımaq. sarışmaq. sağımaq. sağınmaq. sağışmaq. sərimək. sərinmək. sərişmək. düşünmək.

sarıntıq 1. . sasıntıq. zəlzələ bağlı nərsə. 1. yarıntıq. qarıntıq. quşağ. belt. kəmər.

sarır - biri yükün sarır, biri yükün sağır: (sağır: sarığın, ipin açır).

sarısərçə sarıköynək. sarduvac. sağduvac. sərduvac. bülbül. qənarə.

sarısına -sara sara sarıb gəlib sarısına çıxdı: bura bura buruşub gəlib burcağa (çəkirdəyə) çatdı. dolanıb dolanıb gəlib doğanağa çıxdı: dolayı dolayı gəlib mətləbə çatdı.

sarış salınc. salış. sarınc. qapınc. qapıc. qabırqa. tapınc. tapış. dayanc. dayaş. duranc. duraş. qayınc. qayış. (qatlanma) dözünc. dözüş. cıdam. təhəmmül. səbr. səbir. qərar.

sarışıq 1. sarmaşıq. dolaşıq. buruşuq. (mübhəm. ibhamlı) sarqıq. - sarışıq söz: anlamağı güc söz. 1. sırışıq. sıvışıq. yapışqan. 1. bulaşıcı. bələşici. 1. rahatsız edən.

sarışınş sarımişin. sarımsı. sarıbürgüz. sarıbəniz.

sarışla salışla. qapıncla. qapıcla. tapışla. dayaşla. duraşla. qayışla. qatlanma dözüşlə. cıdamla. sıydırığla. sığdırığla. sığrıtla. sığırtla. sırığla. təhəmmüllə. səbirlə. səbrlə. qərarla.

sarışlı salışlı. qapıclı. qapıçlı. qabırqalı. tapışlı. dayaşlı. duraşlı. qayışlı. (qatlanma) dözüşlü. cıdamlı. təhəmmüllü. səbrli. səbirli. qərarlı.

sarışmaq 1. nərsəni çevrələyib durmaq. (sataşmaq: dönərək nərsiyə dəğib, toxunmaq, toxunub keçmək) 1. 1. bəhsə girmək. bəsə bəsləşmək. 1. sevişmək. 1. salımaq. salınmaq. salışmaq. sarımaq. sarınmaq. sağımaq. sağınmaq. sağışmaq. sərimək. sərinmək. sərişmək. uzamaq. uzanmaq. bəkləmək. gözləmək. dözmək. - onun yolun sarımağa can qalmadı. - sarının indilərə gələr. 1. salımaq. salınmaq. salışmaq. sarımaq. sarınmaq. sağımaq. sağınmaq. sağışmaq. sərimək. sərinmək. sərişmək. düşünmək. 1. sarlaşmaq. bıqtıracaq biçimdə ilgilənmək, girişmək. 1. sarnışmaq. sarmaşmaq.

sarışsız salışsız. qapırsız. qapıcsız. qabırqasız. tapışsız. dayaşsız. duraşsız. qayışsız. (qatlanma) dözüşsüz. cıdamsız. sıydırığsız. sığrıtsız. sığırsız. sırığsız. səbrsiz. səbirsiz. qərarsız. təhəmmülsüz.

sarışsızlıq salışsızlıq. qapırsızlıq. qapıcsızlıq. tapışsızlıq. dayaşsızlıq. duraşsızlıq. qayışsızlıq. (qatlanma) dözüşsüzlük. cıdamsızlıq. sıydırığsızlıq. sığrıtsızlıq. sığırsızlıq. sırığsızlıq. səbrsizlik. səbirsizlik. qərarsızlıq. təhəmmülsüzlük.

sarıt 1. sərit. kərvan. arqaş. 1. sərit. sətr. sətir. çıtır. sıtır. xətt. - araba çıtırları. - çıtırlı kağaz. 1. sart. malları ötə bəridən alıb ora bura satan böyük alverçi.

sarıtiqan sarıtikan. şortikan. quşqonmaz.

sarıtmaq 1. yükləmək. təhmil edmək. 1. salıtmaq. sanıtmaq. sağıtmaq. səritmək. uzatmaq. uzandırmaq. bəklətmək. gözlətmək. dözətmək. dözdürtmək. süründürmək. sürtündürmək. sütründürmək. - axşamacan sarıtdı bizi. - bir belə sarıtdın bəsdi artıq. 1. salıtmaq. sanıtmaq. sağıtmaq. səritmək. düşündürmək. fikirlətmək. 1. ortalamaq. mahasirə edmək. -dağınıq nərsəni sağdırıb, axdırıb bir yerə yığmaq, bir yerdə sarıtmaq, ortalamaq, mahasirə edmək: . sağır. səğir. - sağır av: savır av: avları çevrələyib bir ortaya savırıb, qoğub tutma, avlamaq. 1. səritmək. qurmaq. salığlamaq. hazırlamaq. iləri sürmək. sunmaq. tutuzmaq.