Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

sapba 1. . < çapba. sinin (qəbrin) içi. ölük (ölgən. meyt) qoyulan çuxur. 1. sappa. əyri üyrü olan. - sapba yollar. 1. sappa. anormal.
-sapba vermək: sapbatmaq. yayındırmaq.

sapbal çapbal. 1. dallı budaqlı. 1. qıllı. saçlı. tüklü.

sapbalam -sapbalam yalın, yalqa, sadə: sanısız saçaqsız. təşritsız. taarüfsüz.

sapbalamaq səf bağlamaq.

sapbalmaq çapbalmaq. 1. dallı budaqlanmaq. 1. qıllanmaq. saçlanmaq. tüklənmək. 1. salbağmaq. sapalmaq. çalınmaq. açılmaq. aralanmaq.

sapbatmaq sapba vermək. yayındırmaq.

sapca sıpça. çapca. qırça. qıraraq sapı üstündə qalan kal qohun. kalah. - başını sapçayın üzmək: kəlləsin qırça kimi vurmaq, qırmaq.

sapcaq (yapışıb qopbayan) 1. çapşıq. çapşıq. at sinəyi. 1. salca. iri kənə.

sapcamaq sıpcamaq. çapcamaq. çıpdamaq. 1. çox iti davranmaq, qılınmaq, işləmək. 1. birdənbirə sıçramaq, atılmaq. - yerindən sapcayıb, üzərinə daşlandı: cumdu.
- sapcamaq düşmək, gedmək: bir yönə qıvraq qaçmaq.
- sapcamaq düşmək, gedmək: bir yönə qıvraq qaçmaq.

sapcatmaq sıpcıtmaq. çapcıtmaq. çıpdatmaq. 1. çox iti davrandırmaq, qıldırmaq, işlətmək. - arabasın sapcatıb getdi. 1. birdənbirə sıçratmaq, atlatmaq. - onun səsi uşağı yuxudan sapcatdı.

sapçap çapasap. salac. salağ. silah. çaxma. (əsləhə) savsat. sovcat. sovsavat. sürsat. savış (savaş) döğüş aracı.

sapçayın - başını sapçayın üzmək: kəlləsin qırça kimi vurmaq, qırmaq. (sapcayın: sıpçayın. çapcayın. qırçayın).

sapı 1. çapı. ölçü qabı, me'yarı. - sapı sındırmaq: sapı qırmaq.
-aşındığdan sapı çıxmaq: sapınmaq. nərsənin aşınaraq sapa dönməsi.
-hər nədən sapı, qılpı, tanışlığı olan: sapqın. çapqın. bilgili.
-qıraraq sapı üstündə qalan kal qohun: sapca. sıpça. çapca. qırça. kalah. - başını sapçayın üzmək: kəlləsin qırça kimi vurmaq, qırmaq.
-topara, qərqərə sapı, teli: sapqıl. tək qat sap.
-hər malanın sapı var, hər yalanın quyruğu .

sapıq 1. savıq. (> səbok (fars)}. incə, yumşaq, yüngül olan. 1. savıq. iti. yeyin. yelkən. ilkən. tünd. səri'. - savıq çapar: aşğınçı. it çapar: yelkən. foriyyətli, səriüsseyr peyk, qasid. 1. qatıq. qatqayır. sayağ. sayvağ. cayağ. cayvağ. çərən. çırt. çırıt. çert. qıvır zıvır. qıvır savır. müzəxrəf. həzyan. latayir. 1. sapığ. astığ. çapığ. ən aşağda, altda olan. ətək. damənə. (# satığ. üstük. ən öndə, yuxarda olan) 1. sapığ. sırıq. sırı. quyruq. düzü. dizi. səğir. silsilə. zəncir. 1. sasıq. saçıq. samıq. salıq. qoxut. qoxumuş. mütəəffin.

sapıqçı sapığçı. sapağçı. atıçı. atçı. atan. ərşic. ərşəc. hallac. həllac.

sapıqlac uğursuz. bəxsiz.

sapıqlama səfehləmə. saturlama. stğalama. stağlama.

sapıqlamaq sapığlamaq. sapağmaq. atdırmaq. ərşitmək. ərşətmək. həllaclıq edmək. hallaclamaq.

sapıqlanmaq sapığlanmaq. 1. savığlanmaq. dinlənmək. sınaşmaq. sınarlanmaq. istirahət edmək. 1. savığlanmaq. yüngülləşmək. 1. savığlanmaq. yüngülləşmək.

sapıqlıq sarpıqlıq. 1. qaçıqlıq. əğrilik. ağnaqlıq. dəngəsizlik. qıynaslıq. qınaslıq. 1. sapağlıq. savığlıq. savağlıq. saybırlıq. saybirlik. yupağlıq. xoşəxlaqlıq. sıypa. mulayimlik. mulayimət.

sapıl 1. çəkib, uzanıb gedən. yol. 1. saf. səyil. yassı. düz.

sapılan -geyimdən asılan, geyimə sapılan im, nişan: sırma. yaraq. paqon.

sapılca uzun qulplu tava.

sapıllamaq sarpqırlamaq. sarpqırmaq. sipərləmək. savqurmaq. savqurlamaq. qorumaq (bəkləmək). qalxanlamaq. hörütmək. örütmək. qaplamaq. sığındırmaq. saxındırmaq. bağındırmaq. hifz edmək. səngər, barikad qurmaq.

sapılmaq 1. əkişmək. yapışmaq. irəşmək. - nə mənə sapılmısan, çıx ged. 1. arxaşmaq. arğaşmaq. ardaşmaq. dalıcan, arxasıca düşmək. dibinə əkilmək. birin izləmək. - mən hara getdim oda mənə sapıldı. 1. taxılmaq. yanına düşmək. həmrah olmaq. - mən hara gedirəm mənə sapılır.

sapımaq 1. sapıtmaq. sapmaq. vurmaq. atmaq. sallamaq. - qara (böhtan) sapma onun işidir. 1. salpımaq. uzanıb, incəlmək, işgəlmək. 1. savımaq. savrımaq. sovımaq. sovrımaq. buramaq. burmaq. bulamaq. - it kimi quyruq sapıma.

sapımaq sasımaq. saçımaq. samımaq. salımaq. qoxumaq. mütəəffin olmaq.

sapımlanmaq sağımlanmaq. sarımlanmaq. quşqulanmaq.

sapın 1. fənər. 1. sayın. hər. tamam. həpsi. hammısı. - il sapın: hər il. - kəsin sapın: hər kəs. hammı. - kişi sapın: hər kişi. tamam kişilər. - ay sapın: hər ay.

sapına -quyruğu tava sapına dönmək: uslanmaq. durulmaq. qoyalmaq. qoyulmaq. başa düşmək. ağıllanmaq.

sapınc imalə.

sapınlaşmaq səfehləşmək.

sapınlı fənərli.

sapınmaq 1. nərsənin aşınaraq sapa dönməsi. aşındığdan sapı çıxmaq. 1. sapmaq. qartanlamaq. çartanlamaq. çərtmək. çertmək. yoldan çıxmaq, çaşmaq.

sapınsı fənər durumu olan.

sapıntan -küləşdən, samandan, taxıl sapından hörülmü papağ: saput. sapıt. saçut. saçıt. savut. savıt.

sapıntı sərpinti. səpinti. saçılqa. saçılqı. 1. qurban, ehsan dağıtımı. 1. damla.

sapır səpir. həsir.

sapır 1. . (ana yola görə) fəri' yol. 1. çatmaz. kötü. olmasın. pozuq. - ondan belə sapır iş görünməmişdi. 1. əxlaqsız. - çox sapırın biridir. 1. savır. sovır. iradəsiz. ixtiyarsız. qərarsız. sübatsız. 1. savır. sovır. tutarsız. müsrif. 1. savır. sovır. sövüz. həvəs, əğləniş, kef əhli. 1. saçır. bir neçə nərsənin (yolun, çayın) birləşdiyi yer. 1. sapur. çapur. çapır. (sap <> qab. qap) sümm. som.
(saapa (saafa) (sanskirit) sabo (fırans). hafer (ərəb) hoof (ingilis) 1. sapur. əsgi. köhnə. mündəris. 1. səpir. həsir. 1. süpür. söpük. silki. sürgü. sıyığın. sıyğın. siyrin. siyirgi. sirgin. (> sergin (fars)}. (< sıyırmaq. siyirmək) seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). saçır. saçır soçur. kübrə. pehin (malqara pisliyi) pox. boğ. salmıt. (salmıtlamaq: > samartlamaq. sıçıb batırmaq) fəzlə.
-sapır bıcıq: çapır biçik: dəli dolu.

sapırılmaq savırılmaq. sovurulmaq. əsinmək. yellənmək. yelcənmək.

sapırqa səpirgə. göğüs gəmiyi. qabırqanın sinə bölümündə aralıqlı sümükləri.

sapırmaq 1. sapmaq. sapratmaq. sağratmaq. dəvam edmək. 1. savırmaq. sovurmaq. pəxş edmək. 1. savırmaq. sovurmaq. uçurmaq. - suda üzən balıq çün, göydə gəzən sığır çün, əldəkini savurma.

sapış keçiş. taxış. (# səpiş: sərpiş. sərpmə. töküş. tökmə) .

sapışqılı -sapışqılı vermək: aradan çıxmaq.

sapışmaq saçımaq. qaçımaq. qaçışmaq. keçəmək. çeçəmək. 1. boğazına qaçmaq. 1. sözü ağzında qalmaq.

sapıştırmaq sapışdırmaq. calaşdırmaq. ilişdirmək.

sapıt 1. qalın. cehiz. cahaz. 1. əsbab. əfzar. cihaz. ədəvat. - bu sapıtlar əsgiyib aşınmış, işə yaramaz. 1. saput. saçut. saçıt. iğnə sancaq sancmaq üçün topcuq. 1. saput. saçut. saçıt. savut. savıt. küləşdən, samandan, taxıl sapından hörülmü papağ. 1. . sapla!.

sapıtqa -sapıtqa vermək: sapıtmaq.

sapıtqan saplağan. durmadan atan, çırpan. vurağan. atağan. salağan.

sapıtma sapdırma. quruş. qudurtma. yozuş. pozuş. azıtma. iğva. gümrahlıq.

sapıtmaq 1. sapralamaq. salğalamaq. aldatmaq. yahaltmaq. yaydırmaq. yayındırmaq. 1. sapıtqa vermək. 1. azdırmaq. 1. buruq vermək. 1. tutruğundan, sözündən, qovlundan qaçmaq. - sapıta sapıta günləri savdı. 1. salpıtmaq. salğıtmaq. təprətmək. - quyruğun sapıtğan at. 1. sapıtdamaq. qalınlatmaq. cehiz qoşmaq. 1. . sapdırtmaq. qudurmaq. azıtmaq. azınmaq. 1. çapıtmaq. saplamaq. çaplamaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. sancmaq. saşmaq. taxmaq. çaqmaq. tikmək. keçirmək. ilişdirmək. tutdurmaq. yerləşdirmək. salmaq. 1. çapıtmaq. saplamaq. çaplamaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. yamamaq. qoşub bütünləmək. əksikliyin gidərmək, götürmək, aparmaq. 1. çapıtmaq. saplamaq. çaplamaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. oxlamaq (ox, yay gərmək, çəkmək) 1. batırmaq. sıxmaq. 1. sapımaq. sapmaq. vurmaq. atmaq. sallamaq. - qara (böhtan) sapma onun işidir. 1. sasıtmaq. saçıtmaq. samıtmaq. salıtmaq. qoxutmaq. mütəəffin edmək.

sapıttamaq sapıtdamaq. sapıtmaq. qalınlatmaq. cehiz qoşmaq.

sapqa 1. çapqa. çıpqa. sıpqa. dağlıq yer. qayalığ, sarp, çarp yerlər. 1. çıpqa. nacağ. dəhrə.

sapqaçı sapaqçı. qurumadan. qaraçı. qarayaxan. qarasalan. külləyən. kül yaxan. böhtançı. iftiraçı.

sapqal çapqal. 1. suyuq nərsəni bir sürüb yaxma ayqıtı. kəsgit. kartək. 1. quruyub yapışmış nərsəni qaşıma üçün ənli, güdə arac. kəsgit. kartək. 1. təkərli aracları arxasına vurulub, su, palçıq sıçramağı önləyən enli tikə. gilgir.

sapqatıştırtmaq sapqatışdırtmaq. qara, iftira, töhmət çaldırtmaq.

sapqı 1. fər'. firu'. 1. sokaq. küçə. (xiyavan qarşıtı) .

sapqıl tək qat sap. topara, qərqərə sapı, teli.

sapqın 1. çapqın. çıpqın. sıpqın. dəlisi. bunaq. 1. çapqın. bilgili. hər nədən sapı, qılpı, tanışlığı olan. 1. . ısız. ıysız. iysiz. şərur. 1. çapqın. uçqun. sapsaq > sampaq. pozuq. çözük. əyyaş. hərzə. fasiq.

sapqınlamaq sıpqınlamaq. sıpqıtmaq. çıpqınlamaq. çıpqtmaq. oğurlamaq.

sapqınmaq ısızlanmaq. ıysızlanmaq. iysizlənmək. şərurlanmaq. kötülənmək.

sapla sapla!. sapıt!.
-sapla bağlamaq: sapmaq. saplamaq. - iğnə sapmaq. - quş qanadın sapdı.

saplaq saplağ. sapağ. sap. qılp. - üzüm saplağı. - alma sapağı.

saplaqan saplağan. sapıtqan. durmadan atan, çırpan. vurağan. atağan. salağan.

saplamaq 1. neçə tikəni birbirinə bağlamaq. - keçmişdə evi salardılar, indi ev saplırlar. 1. yırtığ yamaqlamaq. pinəçilik edmək. 1. ox gəritmək. oxu yaya qoymaq. 1. sıralamaq. sırqalamaq. 1. . saflamaq. sapatmaq. safatmaq. savramaq. (səvrəmək) savlamaq. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq. - bu oyun yeri savranmalıdır. - bu ağacın pürüzlərin savla. 1. > zıplamaq. sıçramaq. səkirmək. səkrəmək. səkmək. səksəmək. atılmaq. - aşıra səkir: yenidən atıl. - doğru səkir: düz atıl. 1. saplanmaq. saplaşmaq. qovuşmaq. yapşığmaq. 1. çəkmək. 1. düzmək. 1. sapa çəkmək. 1. tikmək. təpcəmək. əkləmək. 1. dursutmaq. tə'mir edmək. 1. sapaqlamaq. nərsəni nərsiyə ötürmək, ötgüzmək, keçirmək. 1. sapaqlamaq. (neçə tikəni birbirinə) kitəkləmək. çitəmək. bağlamaq. yamıb yasqamaq. 1. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. sancmaq. saşmaq. taxmaq. çaqmaq. tikmək. keçirmək. ilişdirmək. tutdurmaq. yerləşdirmək. salmaq. 1. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. yamamaq. qoşub bütünləmək. əksikliyin gidərmək, götürmək, aparmaq. 1. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. oxlamaq (ox, yay gərmək, çəkmək) 1. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. batırmaq. sıxmaq. 1. savlamaq. sovlamaq. soymaq. qabığın almaq, çıxartmaq. 1. sapmaq. sap taxmaq. 1. sapmaq. sapla bağlamaq. - iğnə sapmaq. - quş qanadın sapdı. 1. sapmaq. yamamaq. rifulamaq. - bu yırtığı sap. 1. sapmaq. əkləmək. - bunuda ona sap. 1. sapmaq. sapamaq. bütünlətmək üçün tikə artırmaq. sarımaq. 1. sancıtmaq. dürtmək. 1. sapurmaq. bətdəmək.
-ucu sivri nərsəni ataraq, bir yerə saplamaq: sipləmək. sıplamaq.

saplan sapan. dur. istop.

saplanmaq 1. saplaşmaq. saplamaq. qovuşmaq. yapşığmaq. 1. çəkilmək. - sağa gedirəm, sağa saplanır, sola gedirəm, sola saplanır. 1. düzünmək. 1. sapa çəkilmək. 1. sinmək. (sink (ingilis). batmaq. basınmaq. gömülmək. qafasına girmək. çökünmək. dalınmaq. içinmək. düşünmək. sağınmaq. sağanmaq. eninmək. azalmaq. unutulmaq. yerləştirmək. örtbas edmək. yatınmaq.

saplarının -taxıl saplarının oğuntuları: sapan > saman.

saplaşmaq saplanmaq. saplamaq. qovuşmaq. yapşığmaq.

saplatmaq 1. > zıplatmaq. sıçratmaq. atlatmaq. səkirtmək. səkrətmək. səkətmək. səksətmək. 1. safaltmaq. sapaltmaq. sərsavlamaq.

saplı -uzun saplı tava, qablama, qabcığ: sapaş. sapac. sapat.
-saplı nərsənin sap girən bölümü:salğuc.
-yayvan, yassı uclu, uzun saplı arac: kürək. küyrək. gürək.

saplıq 1. saplığ. işlədilməyə, öncədən yasanmış, hazırlanmış 1. saflıq. sağınlıq. sayınlıq. düzlük.
-ürəyi, içi, nəfsi arınlıq, təmizlik, saplıq, saflıq: saydadınlik. saydatinlik. sərdəlik. sadədillik.

saplıqı -saplığı yerində bərkitmək üçün üzərindən keçrilən dəmir həlqə: salğunc.

sapma saçma. 1. suç. 1. > çəpmə. iki nərsənin birbirinə çapmasından oluşan açı. 1. çapma. gözlənənlə, gərəkənlə oluşanın arasında düşən uzaqlıq, aralıq, ayrılıq, dalqıc, fərq, təfavüt. bir tutşdurma, düzləmə biriminə, ölçüsünə görə oluşan azlıq, çoxluq. ox qabı. - sizin ölçüzə görə burda heç bir sapma görünmədi. - iki nümrə sapma ilə sınavdan düşdü. - qurşun iki metr sapma ilə imə (amaca) çatmayıb yerə düşdü. - iki dosd ara sapma düşməsin. - keçən dəprəmdə bu evin eşik duvarına yekə sapma (çat) düşdü. 1. namüvəffəqiyyət. eşek.

sapmaq 1. çıpmaq1. . çıxmaq. 1. çəkmək. 1. sapağmaq. sapalmaq. uzanmaq. sarğmaq. sağrımaq. çəkinmək. sürmək. sürünmək. sürüb gedmək. 1. sapağmaq. yanıtlamaq. qarşılamaq. cəvab vermək. 1. sapımaq. sapıtmaq. vurmaq. atmaq. sallamaq. - qara (böhtan) sapma onun işidir. 1. çapmaq. kəsmək. 1. sapamaq. saplamaq. bütünlətmək üçün tikə artırmaq. sarımaq. 1. sapırmaq. sapratmaq. sağratmaq. dəvam edmək. 1. saplamaq. sap taxmaq. 1. saplamaq. sapla bağlamaq. - iğnə sapmaq. - quş qanadın sapdı. 1. saplamaq. yamamaq. rifulamaq. - bu yırtığı sap. 1. saplamaq. əkləmək. - bunuda ona sap. 1. saraşmaq. sarpmaq. sarpışmaq. çəpmək. çərpmək. ayrılmaq. dalqınmaq. yol dəğişmək. qıvrılmaq. dönmək. - keşli parçanı tikmək qıvrıtmadan güc işdir. - az getdmişdiki yan yola qıvrılıb gözdən itdi. 1. qəymək. qaymaq. kırıxmaq. yozmaq. yön dəğişmək. imi, hədəfi şaşmaq. 1. sapınmaq. qartanlamaq. çartanlamaq. çərtmək. çertmək. yoldan çıxmaq, çaşmaq. 1. saypamaq. sapyamaq. caymaq. 1. saypamaq. sapyamaq. savılamaq. sayılamaq. savtalçılamaq. sovtalçılamaq. soytalçılamaq. caymaq. olduğu amaca tutuşmamaq.
-ir əngələ ilişib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan yazmaq, sapmaq, burulmaq, yanğırmaq, münhərif olmaq: səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. səpmək. çarpmaq. çalımaq. - ox səkdi. - ayağım daşa taxılıb səkdi.

sapmaz - qısa yol sapmaz, düz gəpən yormaz. (gəpən: qonuşan).

sapnıq sapınsı. sapnıq. fənərli durum. fənəri.

sappa sapba. 1. əyri üyrü olan. - sapba yollar. 1. anormal.

sapra sarpa. sağra. malqara pisliyi. pisgil.

sapralamaq salğalamaq. 1. bolluqda ağac salmaq. tikmək. 1. sapıtmaq. aldatmaq. yahaltmaq. yaydırmaq. yayındırmaq.

sapramaq saprataq. savramaq. savratmaq. savarmaq. savartmaq. (< savmaq: uzaqlatmaq) ayırmaq. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. bölmək. dağılmaq. parçalamaq. ayırd edmək. ayrıştırmaq. dalqıcıtmaq. qaymağını almaq. ayrılmaq. ayrı yaşamaq. ayrışmaq. qopmaq. çıxmaq. təkləmək. təcrid edmək. (mücəzza, cüda, təfkik, məfruz, münfək edmək) .

sapranmaq savranmaq. savarınmaq. ayırılmaq. ayrılmaq. dalqınmaq.

saprat savrat. savar. (< savmaq: uzaqlatmaq) 1. ayrı. dalqıc. başqa. tək başına. müstəqil. 1. ayrıq. dalqıc. fərdi. 1. əlahədə. 1. aydın. səlis. 1. ixtisasi. ayırma simgəsi. 1. uzaq. 1. dalqılı. dalqışlı. tanalı. seçi. saçı. fərq. fərqli. 1. seçik. bəlirli. açıq. durut. dürt. dürüt. aşkar. (mütəməyyiz. mütəfərriq. mücəzza. cüda. məfruz. münfək. mutarikə. infisal. firqət) .

saprataq sapramaq. savramaq. savratmaq. savarmaq. savartmaq. (< savmaq: uzaqlatmaq) ayırmaq. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. bölmək. dağılmaq. parçalamaq. ayırd edmək. ayrıştırmaq. dalqıcıtmaq. qaymağını almaq. ayrılmaq. ayrı yaşamaq. ayrışmaq. qopmaq. çıxmaq. təkləmək. təcrid edmək. (mücəzza, cüda, təfkik, məfruz, münfək edmək) .

sapratçı savratçı. savarçı. ayıran.

sapratmaq sapmaq. sapırmaq. sağratmaq. dəvam edmək.

sapsaq 1. . > sampaq. 1. pozuq. çözük. əyyaş. hərzə. fasiq. çapqın. sapqın. uçqun. 1. quduz. (sərkeş. ovsarsız. ovsarı qırıq) 1. sarpaq. sovarda. velxəş. saçrıc. saçrac. israfçı. itlafçı. tələf edmə. 1. sapsağ. sağat. sağdın. doğru. səhih. - sağatına varmaq.

sapsat səp. sap. salqıt. salqız. qalın. cehiz. - savçılar qızın salqıtın sorarlar.

sapşınan birdən birə ortaya çıxan.

sapşınış birdən birə ortaya çıxış.

sapşınışmaq sapşınmaq. birdən birə ortaya çıxmaq.

sapşınmaq sapşınışmaq. birdən birə ortaya çıxmaq.

sapta sapat. daşıt. ləkə.

saptan -sapdan hörüyə: sapdan örə dək: ''a'' dan ''z'' eyə dək.

saptaturmaz sapdadurmaz. ipə sapa gəlməz. çox oynaq, şuluğ.

saptıra - sapdıra sapdıra: səpdirə səpdirə. səkdirə səkdirə. saçdıra saçdıra. tutdura tutdura.

saptıran sapdıran. azdıran. çıpqır. çınqır (moğol) çatan. qaydan. qaytan. qaydıran. qayırdan. sapan. çaşırdan. şaşırdan. şeytan.

saptırma sapdırma. sapıtma. quruş. qudurtma. yozuş. pozuş. azıtma. iğva. gümrahlıq.

saptırmaq sapdırmaq. çapdırmaq. saldırmaq. çaldırmaq. vurub öldürmək.
- danışıq yönün sapdırmaq, dəğişdirmək: sözü çevirmək.

saptırtmaq sapdırtmaq. 1. çapdırtmaq. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sancmaq. saşmaq. taxmaq. çaqmaq. tikmək. keçirmək. ilişdirmək. tutdurmaq. yerləşdirmək. salmaq. 1. çapdırtmaq. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. yamamaq. qoşub bütünləmək. əksikliyin gidərmək, götürmək, aparmaq. 1. çapdırtmaq. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. oxlamaq (ox, yay gərmək, çəkmək) 1. çapdırtmaq. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. batırmaq. sıxmaq. 1. sapıtmaq. qudurmaq. azıtmaq. azınmaq.
-bir əngələ ilişdirib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan azdırtmaq, sapdırtmaq, burutmaq, münhərif edmək: səktirmək. səğdirmək. səğirtmək. səğritmək. səpdirmək. çarpıtmaq. çarpdırmaq. - qabağdaki daş oxu səkdirdi. - bilməm nəyidi məni yolumdan səkdirdi.

sapu sabu. çapı. (<> çapmaq. çıpmaq) 1. yün, pambığ dövmə dəğnəyi. 1. soba. dəğənək.

sapur 1. . çapur. çağur. çaxur. səhər tezdən. obaşdan. 1. . sapır. çapur. çapır. (sap <> qab. qap) sümm. som. 1. sapır. əsgi. köhnə. mündəris.
(saapa (saafa) (sanskirit) sabo (fırans). hafer (ərəb) hoof (ingilis).

sapurluq çapurluğ. çağurluq. çaxurluq. səhərlik. obaşdanlıq.

sapurmaq saplamaq. bətdəmək.

saput sapıt. saçut. saçıt. 1. iğnə sancaq sancmaq üçün topcuq. 1. savut. savıt. küləşdən, samandan, taxıl sapından hörülmü papağ.

sapyamaq 1. saypamaq. sapmaq. caymaq. 1. saypamaq. sapmaq. savılamaq. sayılamaq. savtalçılamaq. sovtalçılamaq. soytalçılamaq. caymaq. olduğu amaca tutuşmamaq.

sar 1. saf. - sarayaq: sağayaq: ayağı saf. 1. sarm. çəkilən nərsənin qabının ağılığı. 1. sər. qolayca əğilib, yasılıb, qalxıb davrana bilən qılığ, arxa, yarqa, xəsiyət, keyfiyyət. yumşaq. yamşaq. yamışaq. initaf pəzir. 1. saç. cırcırağ. 1. dola. - o qərqərəni sağıb bu birinə sar. (sağmaq: açmaq. boşaltmaq. çözmək). ( sarmaq: 1. dolamaq. 1. doldurmaq).
- sən sardığın sar, o sağdığın sağacağ. (sağmaq: açmaq. boşaltmaq. çözmək). ( sarmaq: 1. dolamaq. 1. doldurmaq).

sara 1. çadır. 1. örtük. 1. göyim.
-sara sapa: sağa sapa: əsl bədəl. əslnən təqəllübi.
-sara sara sarıb gəlib sarısına çıxdı: bura bura buruşub gəlib burcağa (çəkirdəyə) çatdı. dolanıb dolanıb gəlib doğanağa çıxdı: dolayı dolayı gəlib mətləbə çatdı.

sarab sarap. sarqağuc. 1. böyük örtük. 1. uzaqlığdan gözü saran, su kimi ağ, süt kimi görünən aldatıcı görüngə, mənzərə. 1. üstü örtülü arx, kəriz, kəhriz.

sarac 1. salac. sapa düzülmüş nərsə. rişdə. - iki salac basdığ, qax. 1. salac. təsbeh. 1. saran. geyim. örtük. 1. sarma. qarma. sürüt. rabit, səyyar sim. 1. sağac. yumşaq, sərin əsən yel. (səhər yeli) .

sarac saray. qaray. çevrəli, saraylı sarılı böyük yer.

saracuq saracuğ. saçaruq. saçarıq. keçərik. uzun.

saraç sarıç. saçağ. sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). bəzək, qoruq üçün olaraq geyimə, salıya (pərdəyə) artırılan ikinci qat, tor, qıymalıq.