Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qılcan . qılıcan. at qılından yapılmış quş duzağı.

qılcar . qılçar. qılçam. qılçam. qılqam. qıldan yapılan nərsə, geyim. nərsənin daynağın artırmaq üçün içinə qıl qatımış olan.

qılcıq . qıbcıq. qımıldayan. qıpcıq. qımcıq. qıncıvırlı. qıncıq. çabalaq. qıpcıq. qırpcıq. qımılıc. qımılcıq. cılız. cılbız. yerində durmayan.

qılcıq . qımcıq. qıncıq. 1. incə. qımşıt. qılı. 1. dal palçası. dalcıq. çalıq. çubux.

qılcıq . sapcıq. əkin başaqlarında olan, qıl kimi bərk, uzun saplar.

qılcıqsız . buğda çeşiti.

qılcıtmaq . qımcıtmaq. qıncıtmaq. nərsədən bir tikə, bir parça, bölük qopartmaq.

qılça . arac. alət. əbzar. vəsilə.

qılça . incik. sıyır. qıçın dizlə topuğ arası.

qılça . sınır, əsəb telləri. incə damar.

qılçalamaq . paçalamaq. ayağından tutmaq.

qılçan . içində qılları olan. - bu üzüm yapraqları qılçanlıdır.

qılçan . qılçal. 1. toyuğa, quşa dadanan ''gəlincik'' heyvanı. 1. qıldırdak. seyrək saçlı olan. 1. qıldırdak. seyrək bitgili topraq. 1. qıl kimi sərt, qaba olan nərsə, yün. - qılçan yün elə yaxşı para edməz.

qılçanlı . qılçallı. çox qıllı.

qılçar . at quyruğu tükü.

qılçatmaq . 1. çiğin oynatmaq. qoyqalmaq. qımıldamaq. 1. qabağ sallamaq. dondarın tökmək. qaş qabağ düğünləmək. - öz yuvasında dondarın töküb oturub. 1. nərsəni titrədərək səsləndirmək. 1. qılçalatmaq. nərsiyə incə çubuqlardan ayaqlıq düzəltmək.

qılçıq . 1. balıqlarda incə, tikənli gəmik. 1. paxla, kimi taxılların qapcağında olan bərk, qıl kimi. 1. bir gürəş oyunu. əli arxadan iki qıçı arasına salıb, qaldırıb aşırmaq. 1. soru. çətinik. çitinik. qısır. əngəl. arakəs. arakes. arakis. taxul. qıncı. mane'. - qılçıq var, qılçıq var. qılçıq var qıl içində, qılçıq var dal içində. 1. imalə.
- qılçıq atmaq: 1. gürəşdə qılçıq oyunu yapmaq. 1. arapozucu söz atmaq, pəl atmaq. bir olayı pəlləmək.

qılçıq . qılcıq. qıldırıq. 1. incə, kiçik qılp. - üzüm dənələrin püsgülündən, qılçığından ayırdıq. - kişmiş qılçığı. 1. pürüz. pürz. porz. - buğda başaqlarının qılçığı. 1. qılyar. qılyaran. qılcar. qılcır. incəl. işgəl. ülgüc. çox incə, kəsici arac. tiğə. rezva.

qılçıq . qılcıq. qıltıq. qılbıq. qılmıq. qıyıq. atağ. bəla. təhlükə. - tanrı qılcığın sovsun başından sənin. - ağır qılcığa düşdük.

qılçıqlamaq . qılcıqlamaq. qıldırıqlamaq. 1. balığı, qılçıqlı, çöplü nərsəni arıtlamaq. 1. incə, kiçik qılp taxmaq. 1. pürüzləmək. pürzləmək. porzlamaq. 1. qılyarlamaq. qılcarlamaq. qılcırlamaq. incəlləmək. işgəlləmək. ülgücləmək. tiğələmək. nərsəni ülgüclə yarmaq, yaxud qırxmaq, tıraşlamaq.

qıldamar . incə damar. muy rəg.

qıldamar . qıldamar qılçadamar. qılsıq. qılçal. saçıl.

qıldara . qıldara. qıldaraq. qılyarıq. qıldıyarıq. qıldaryıq. qıldırdaq. qıldırıq. 1. qındırıq. bardaq. istəkan. güldür. gügül. 1. çındara. çındaraq. çınyarıq. çındıyarıq. çındaryıq. çındırdaq. çındırıq. kiçik çanğ, çan, çalağ, çalanğ, çınqıraq, zınqırov. 1. qıldır. qıldar. sıx toxunmuş parça, qumaş.

qıldırtmaq . istətmək. dilətdəmək. buyrutmaq. sifariş edmək. - bunu kim qıldırtmış. - qıldırtmadan güc ola işlər ilərliyə.

qılevi . qılev. qılöyü. qılöy. qılav. qılavı. qılağ. qılağı. qarnın, göbəyin alt bölümü. qıçın ağı. oğrət. ovrət.

qileyin . gileyin. lülüyin. gildən, ətpalçıqdan düzəlmiş gürüm, afdafa.

qileylənmək . 1. diləşmək. diləşinmək. dilənişmək. göynütlənmək. şikayət aparmaq, edmək. 1. qiləsüzənmək. qiləsüzə, qiləzüzə, qiləközə gedmək. qiləsüzənmək. inildəmək. zarıldamaq. - uşaqın qolyuğunda sızağan çıxıb, gecə boyu qiləzüzə gedibdir.

qilə dodaq . girdə, kiçik ağızlı.

qilə . gilə. 1. gözəl. yoğlaz. güllü. görəgən. gözəgən. - gilə balam nə deyir. 1. qotan. kotan. böyük. kökərək. kökələk. sayın. onurlu.

qilə . gilə. iri aşıq. qoç aşığı.

qilə . gilə. ölçək.

qiləbeçə . giləbeçə. giləfərih. bir aylıq cücə. - bu giləbeçə güzdədə toyuq olmaz.

qiləgür . giləgür. giləgur. giləqor. giləqurd. kərəküt. iri, ənli piçaq.

qiləq . gilək. malat.

qiləqöz . giləgöz. 1. beşik. kulaş. kuvaş. kovaş. 1. kiçi, körpə, yeni doğmuş heyvanı salanılan çəpərli yer. qora.

qilələmək . gilələmək. gilləmək. girdələmək. qındıramaq. qındıraqlamaq. qındırıqlamaq. qındıramaq. qındırramaq. qındıllamaq. qındırıtmaq. yuvarlamaq. - qara daşın (çaxmağ daşının). gilləmək qolayda değil.

qilələnmək . gilələnmək. gillənmək. girdələnib, yuvarlanıb yekəlmək, şişmək. öbgəmək. köpmək. köpəşmək. köpəşimək. önəmlənmək. - kiçik sorular açılmadan qalıb, gillənib böyük bir dağa döndü.

qilələtmək . gilələtmək. gillətmək. girdələtmək. qındıratmaq. qındıraqlatmaq. qındırıqlatmaq. qındıratmaq. qındırratmaq. qındıllatmaq. qındırıtmaq. yuvarlatmaq. - qara daşın (çaxmağ daşının). gilləmək qolayda değil.

qiləmərzə . giləmərzə. kəklikotu.

qilənşa . quş adı.

qiləpli . giləpli. giləpir. çirkin. xoryat. koryat. çoryat. kivgin. çifkin. çivkin.

qilər . kilər. kilan. kinar. kənar. qıyı. sınır.

qiləs . giləs. giləz. gilas. gilaz. gülnar. gülyaz.

qiləş . kiləş. kiçəş. kişə. kiçə. kiçik qız. - kiləşi ağlatma.

qilətəz . gilətəz. gilətzə. girətəz. girətzə. hər çeşit qab.

qiləy . giləy. günöy. günorta. günarta. gün yartısı, yarısı. gündüz ortası. çalagün. öğlə, nahar çağı. - giləyə çıxmaq. - giləyədə işlərizə baxaq.

qiləzəq . giləzək. kitəzək. daş kəsək. giləzəkli yerdə tarım olmaz, günbəz üsdə girdəkan düşməz.

qilgilə . gilgilə. kilgilə. kirgilə. kitgilə. (yün, qıl). yumaq. givələ. gəvələ.

qılğan . işçil. fəaal.

qılı qılına çəkmək . tamı tamına datmaq.

qili . gili. kimi. türlü. - bu gili qınçılığ hələ gözəvərməmişidim. - nə gili adamdı.

qılı . im. iz. çiz. kiz. işarə.

qılı . qını. çınıq. sınıq. çalıq. ufaq. oğaq. qır. xırda.

qılı . qını. dənə.

qılıb qoymaq . qılıb edmək.

qılıb yörən . qılmaqda olan. - sürəb yörən: sürməkdə olan.

qılıbçı . qılbac. ırqat. əmələ. fəhlə.

qılıbıq . birinin gücü, etgi, basqı, təzyiqi altında qılan, işləyən, olan, sözündən çıxamıyan kimsə. qazaq ''qarşıtı'' olaraq özəlliklə aravad ağızlı kişiyə verilən ad.

qılıc qaqalı . çox incə, uzun dimdikli, ağ tüklü, qara qanatlı yağmur quşugillərdən. - qılıc . - qılıc . - qılıc . -

qılıc . - qılıc qapucu: qılıc papucu: qılıc qınının aşağı bölümü.

qilic . gilic. qıyıc. qıyınc. qılıc. qılınc. gədik. aşırım. dağ haçası. - sürü gilici aşdı.

qılıc . qılca.

qılıc . qılınc. 1. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. qurt. gürt. sağlam. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qolbastı. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. quvvətli. 1. nərsəni döğmək üçün çatal ağac. 1. iki oynağ nərsəni birbirinə yanlamasına bağlayan tikə. - sabanın (xışın). dərinliyi qılıcla dəğərlənilir (ayarlanmaq). : qılıc civisi. qılıc dəliği. 1. boyunduruğun ortasındaki dəliğə taxılan qısa ağac. 1. təkərin içində pəncərə qurub, təkəri dınqıla, aksənə bağlayan ağac parçaları. 1. toxumaçılıqda işlənən gözləyə, cədvələ oxşar arac. 1. uzunca, sivri, əğri olan biçim. - qılıcburun. - qılıcbaş. - qılıcqaş. - qılıcsaç. - qılıcarpa: 1. uzunca, sivri arpa çeşiti. 1. sapında iki sıra aşaqlı arpa.
- qılıc çəkmə: kart oyun çeşiti.
- qılıcarı: qılıcca: pətəyin yanlamasına, uzunlamasına, qılıc bçimli işləyən arı.

qılıc . qılqıc. salıq. səlqə.

qılıc. qılınc. qılqıc.

qılıca . 1. xuruşlu, yağlı yemək. 1. kətə, piraşgi çeşiti.

qılıcbalığı . çənə gəmiyi qılıc kimi uzun balıq çeşiti.

qılıcın altdan bağlayanda var, üsdən bağlayanda.

qılıcına qoymaq . 1. dörtgən, başqa biçimlərdə kəsilmiş nərsəni dar üzü üsdə diklətmək, yerə qoymaq. 1. yanaki salmaq.

qılıcına . qılcına. dar, kəsgin bölümü üsdə gələcək biçimdə.

qiliç . giliç. kirəcdaşı. kiricdaşı. kirişdaşı. gəcdaşı. əhəngdaşı. ahahdaşı.

qilif . gilif. giliv. giriv. kövgürə. kövcürə. köngürə. köncürə. gözmək. gözmik. gözmic. gözməc. baca. dəlik. deşik. çatlaq. çaltaq. daltaq. kova. hova. kavca. kavaş. kavcaq. kavsuq. kavuq. kavaltı. kovca. kovaş. kovaltı. kovcaq. kovsuq. kovuq. - yekə daş gilifdən qırılar, qırdal qırığından. (qırdal: qatama. qatana. əriş. ərdiş. ardaç. çəliş. zəncir. qırıq: qılıq. incə. qımşıt. qılı. işgə). - duvarın çaltağında, kişinin yaltağından qorx.

qılıf . gilif. qıfıl. qıpıl. qubur. < qabur. qapur.

qılıf . qılıv. qılıc. 1. bir nərsə üçün uydurulan yaraqca, gərəkcə. 1. qınıv. qınıf. qılav. qılaf. qın. qab. qobur. qapur. gülük. günük. üz. çevrək. çevrəc. çulqac. örtü. qubur. < qabur. qapur. sağdaş. sağdıc. mahafiz. zərf. 1.
- qılıf qiyafət: tür duruğ. üs baş. qabur qupur.
- qılıqlı: qılıflı. qılıvlı. qıyqımlı. 1. uyuq, iyi geynişli. 1. gözəl. yoğlaz. güllü. görəgən. gözəgən. arın. qıldız. təmiz. 1. bir biçimdə, çapda olan. - dilənçi qılıqlı biri rasladı. 1. birinin çinəsində, xuyunda olan, davranışların yansıtan kimsə.
- qılıf qiyafət düşgünü: tür duruğ, üs başı əsgimiş, pis olan.
- qılıflamaq . qılıvlamaq. qınlamaq.
- qılıfçı: qılıvçı. qınçı.
- qılıfsız: qılıvsız. qınsız.

qılıf . qılıv. qınıv. 1. qabığ. 1. qırıv. qıtıq. qıtıv. qırxım. qırcıq. çapıt (çap < _met> paç) paçavra. - yastıq yapdım qılıvdan, işlər çıxmır qılıvdan (qıfıldan. işgildən). - yorqan, döşəyi qılıfa doldurub sıradıq. 1. torba. heybə. yançıq. torba. qubur. < qabur. qapur.

qılıfdı . qılıflı. qıllı. 1. rəmzli. - qılıflı iş. 1. qılı, püfü olan. - bu uşaq çox qılıflıdı.

qılıfsız . qılıfsız. qınsız. yalın. çalın.

qılığ . (cılıq. sılıq).

qılığ . qınığ. qoluq. qonuq. çinə. xuy. xislət. şikl. şəkil. duruğ. durğ. zahir. qəvarə. öğün. öğür. oyur. oğur. kirdar. bağdal. vəz'. sapış. sapaş. yarıt. durmuş. tutaş. tutaşı. tuşat. adət. tərbiyət. - əsgi durmuşlar.

qılığa düşmək . qınığa düşmək: üzə düşmək. yola düşmək. yoluna düşmək. gəlmişinmək. gərəyi kimi oluşmaq.

qılığdan çıxmaq . qılıfdan, qınığdan, qınıvdan, qınıfdan çıxmaq: açılmaq. lütlənmək.

qılıq qaltırmaq . baş qaldırmaq. dikinə gedmək.

qılıq . 1. qılığ. kəklikdən kiçik ev quşu. 1. kilim. 1. qır. xırda. - almalar nə qılıqdırlar. 1. kimi. tay. -say. -soy. oxşar. qımıl. tibqi. bənzər. - osoy: osay: onun kimi. ona müntəbəq. tibqi o. tibqisi. - bu qılıq işlər görünməz. 1. qıyıq. girnək. qırna. qırnaq. girdə. girət. 1.

qılıq . 1. şəkil. çəkil. rəsim. əks. - bu gün qılıqçıya gedib qılığımı çəkdirdim. 1. üniform.

qiliq . gilik. bir topluluqda yer alaraq, öz aralarında, içlərində ayrı bir qurum, topluluq, ocağ, təşgilat quran qurup. kiltə. kitlə. qurul. quruh. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. coq. coqa. çoxa. tuq. tuqa. tox. dalğı. partı. hizb.
qiliqləşmək . gilikləşmək. quruplaşmaq. quruhlaşmaq. dalğılaşmaq. hizbləşmək.
gilikçi . gilikçi. qurupçu. quruhçu. dalğıçı. partıçı. hizbçi.
gilikçilik . gilikçilik. qurupçuluq. quruhçuluq. dalğıçılıq. partıçılıq. hizbçilik.

qiliq . gilik. gilir. gilək. gilər. kitik. kitir. kitək. kitər. çərdək. çəyirdək. çəkirdək. qurqa. 1. tuxum. uruğ. - uruğ səpmə: tuxum əkmək.

qiliq . gilik. kitik. 1. çilik. uşağa yapılan kiçik çörək. 1. çərdək. çəkirdək. qurqa. dənə. tuxum. - qoğun qarpız giliyi. -

qılıq . qılığ. qılıf. 1. taxıl başağı. - qılıflar sararmağa başlamış.

qılıq . qiyafə. duruğ. durğ. 1. dış görünüş, şəkil. 1. salıq. rəsmi biçim, geyim. 1. geyim biçəmi, tərzi. 1.
((qılıqlı: qıyqımlıq. tür duruğlu. duruğlu. durğlu. qiyafəli.
((qılıqlıq: qıyqımlıq. duruğluq. qiyafə şünaslıq.

qılıq . salıq. səlqə. salqa. qılıc. qılqıc. qılğıc. qılfıc. qılınc. qılqınc. qılış. qılqış.

qılıq . salıqlı. səlqəli. salqalı. qılıcın. qılıclı. qılqıclı. qılğıclı. qılfıclı. qılınclı. qılqınclı. qılışlı. qılqışlı. dış görünüşü düzgün. (# qınıq: kiyfiyyət. iç. bətn).

qılıq . təsvir. çəkil. şəkil. çalığ. foto. salıq. rəsim. rəsm. surət. oturma. oturum. biçəm. tərz. duruğ. durğ. qiyafə. dışlıq. eşiklik. dışgörü. dış görnüş.

qılıqa . qılğa. qatıncaq. xuruş. üzgöz.

qılıqçı . əqqas

qılıqış . 1. deyinmə.

qılıqlandırmaq . istəkləndirmək.

qılıqlandırmaq . şəkilləndirmək. biçimləndirmək. edinmək. eyinmək. quranlamaq. sağnılmaq. sağınmaq. səğinmək. təsəvvür edmək.

qılıqlı . qıyqımlı. 1. gözəl. yoğlaz. güllü. görəgən. gözəgən. qırnaq. qırnav. qırdıraqlı. qırtıq. qıtıq. alımlı. çalımlı. güztağ. küstaq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt. 1. yaxışıqlı. sınlı. gözəl. boyboslu. göstərişli. güpərim. qıyqımlı. bitimli. betimli. bəsli. bəsli boy. bəsdə boy. boylu. əndamlı. xoş qamət. 1. kəsiksiz. əksiksiz. onsuq. qurcaq. bütün. qop. 1. qıyıqlı. qayıqlı. qırıqlı. arın. qıldız. kürdan. kürlan. qordan. qorlan. təmiz. 1. qıyıqlı. qırıqlı. qıraqlı. kənarlı.

qılıqlıq . qıyqımlıq. güzgü. ayna.

qılıqsız . qıyqımsız. 1. kirtirikli. qılıcsız. qılqıcsız. qılğıcsız. qılfıcsız. qılıncsız. qılqıncsız. qılışsız. qılqışsız. salıqsız. səlqəsiz. salqaspız. dış görünüşü pozuq. (# qınıqsız: kiyfiyyətsiz. içsiz). 1. kobat. koryat. hoyrat. batqal. battal. qopat. qoypat. quypat. kantal. qantal. qaba. biçimsiz. oransız. oracsız. orcasız. duracsız. durcasız. yonulmamış. yontulmamış. çalımsız.

qılilanı . soğulcan. sovulcan.

qılım . 1. durum. tutam. çalağ. bağdal. durmuş. halət. bağdal. məqam. - sənin qılımından anladım, bu işi yapı değilsin. 1. qınım. qılı barmaq: qılıncıq. qılcıq. çıçalağ. çoçolağ. cübcüb. sərçəbarmaq. sıncalaq. sınqılaq. cınqılaq. sərçələ. çola barmaq. kitcə. qıtca. qıncır. qınzır.

qılıma . qınıma. işlənərək kiçilmiş nərsə. - bir savınla (sabınla) yuğunduq.

qilimiq . gilimik. bir yerdə sürən qoşul, durum, şəryit. - hava gilimiki: iqlim. kilima.

qılımpaz . qıttı. çuğundur. qocabaş. qocabaşı. pazı. ləbləbi.

qılımtaq . qılımdaq. qımıldaq.

qılına bax, qıldına yox. (qıldıq . inanc).

qılına, qınına girmək . dincsiz, rahatsız edmək.

qılınboz . orta yaşlı.

qılınc . - qılıc alayı: qılıc quşanma törəni. - qılıc otu: 1. qantaron. 1. yapraqları qamışsı, kəsgin qıraqlı, güdə ot. - qılıc atlamaq: qılıcın üstündən atlayaraq and içmək. - qılıc çalmaq: qılıc salmaq. qılıc sallamaq. qılıc endirmək. qılıc yeritmək. - qılıc oynatmaq: istədiyi kimi davranmaq. - qılıc çəkmk, sıyırmaq, dartmaq. - qılıc üşürmək: qılıc quşanmaq, çullanmaq. - qılıcdan keçirmək: öldürülmək. yoxatılmaq. - qılıc . - qılıc .

qılınc . 1. köprü gözü. 1. açğa. açğaq. sağınc. yarcığ. şəfa.

qılınc . arxacı sırmaq üçün arasına vurulan ağac.

qılınc . qığınc. dilçələrin şişməsiylə çənə altında bəlirən, çıxan bezlər.

qılınc . qılıc. 1. balığ çeşiti. 1. kart oyunu çeşiti. 1. neçə yanyana qoyulmuş tikələri birbirinə bağlayan yanlamasına, enləməsinə çaxılan tikə. 1. nərsənin özdəyi, öz, çəkirdək bölümü. 1. çarpaz. çalbavar. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri. ərquri. əğquri. arquri. çalbavar. - əğquri yatmaq: yanaki yatmaq. 1. əğri, çarpıq qıçlı, bacaqlı.

qılınc . qılıc. toxumaçılıq araclarından.

qılınc . qırcın. qırcan.

qılıncanmaq . qırcanmaq. nazlanmaq.

qılıncqəmə . qılıcqəmə. qolqılıc. çəngək. dəniz güclərinin, işçilərinin özəl imi. gəmilərin çəngəl, qayma, yay biçimli ləngər salma aracları.

qılınclama . - qılıclama. 1. qılıcına. 1. çaprazlama. çalığlama. aykırı. - çubuqları qılıclama asıq qapı.

qılıncotu . yaxım. yaxın. mərhəm. yarıya sürülən otlu, dərmanlı yağ.

qilindar . kilindar. kitindar. çitindar. ağ. tor.

qilinə . gilinə. gilənə. qıvrıq qırxım. - yaxcı yorqan döşək çıxmaz.

qılını bilsən qızıl gey, yaranı bilsən yaşıl gey. . könül alıb könül verməyə (qırcanmağa) al, qırmızı yaraşır, iş görüb bitirməyə, yarlı yararlı, yaşılıq, yumuşaqlıq yaraşır.

qılınış . qılnış. atdım. təşəbbüs. iqdam. əncam.

qılınış . sayqı. bəğəniş.

qılınmaq . 1. qımdanmaq. qımdınmaq. qımınmaq. qınıqmaq. nərsəni istəklə yapmaq. 1. qıbışlanmaq. qıllanmaq. qıllavınmaq. qanış yanış edmək. qollamaq. qoldamaq. yağlamaq. yaltaqlanmaq. yardıqlanmaq. yardıclanmaq. yalınmaq. boyun əğmək. 1. qıbışlanmaq. qıllanmaq. qıllavınmaq. qanış yanış edmək. sayqı göstəriş görsətməyə çalışmaq.

qılınmaq . bəğənmək. alçaq könüllük edmək.

qılınmaq . təpgilənmək. vakoneş göstərmək.

qılıntırıq . qılındırıq. qılıncırıq. qılqıl. qılcıl. qınqıl. qıncıl. qılcır. qırcır. 1. yassı, uzun ləğən, qab. 1. qıvratma. qolpıl. qılpıl. altı geniş, üstü dar, qulplu su qabı. ibriq çeşiti.

qılısa . döğülüb, yonulub, inənmiş, işlənmiş nərsə.

qilisə . gilisə. gilli topraq. - gilisə tarla yaxcı əkin verməz.

qilisə . gilisə. kipis. qatı sıx, dar qurallı (mütəssib. ), gerici düşüncə axımı. kipis dirək: qalın dirək.

qılış . ediş. yaxınlıq. qayrış. muqaribət. - qız oğlansız dosd olaraq, qılışdan çəkinsələr yeğ.

qılış . qılıc.

qılıştırıq . qılışdırık. istetik.

qilitbəri . kilitbəri. kitləbəri. kitilbəri. kilitpəri. kitləpəri. kitilpəri. kilitboru. kitləboru. kitilboru. kiliddə, qıfılda haçarın keçən incə dəliyi.

qılıtqan . qıltan. qılıtgən. qılat. qınıtqan. qıntan. qınat. qınıtgən. qarqadili. qarqaburun. cəfdə. cəftə. cifdə. kitdə. kitə. çitə. qopca. köprücük. köpürcük. həlqərəcə. həlgirəcə. həlgircə. - qapını bağla qarqadilin sal.

qilitləmək . kilitləmək. kitləmək.

qilitli . kilitli. kitli.

qilitli . kilitli. kitli. kitil. bərk, daşlı yer. - yer çətin sürülür.

qilitliiğnə . kilitliiğnə. kitliiğnə. kitiliğnə. çəngəlliiğnə. sancaq.

qilitliq . kilitlik. kitlik. giliflik. qayığ kürəyi keçrilən dəlikli təxdə.

qilitmək . kilitmək. kitləmək. kitililəmək. çitləmək. çitililəmək. kirtmək. kitrəmək. təkitmək. tikitmək. tikdəmək. 1. bağlamaq. 1. bərkitmək.

qilitsiz . kilitsiz. kitsiz.

qılıv . qolay. sərik. yayıq. axlağ. yağlağ. salağlı. əlverişli. - qılıv cəviz: qolay soyulan qoz.
(qılıvsız: qolaysız. salağsız. əlverişsiz).

qiliz . giliz. giləz. 1. giltəz. gilətz. gilliz. gillic. kildin. kildin. kiçik, piyala boyda kasa, qab. piyala. - bir giləz gilas. - 1. qırıq. parça. qıtmıq. qıymıq. qırmıq. qırıq. tikə. - bir giləz savın (sabın). - bir giləz əkmək.

qiliz . giliz. qamış. qazıq. qındıra. kova. saz. savaqıç. savqıç (içi savıq, boş). ney. - savaqıç qələm: ney qələm.

qılızıq . qılzıq. salya. ağızdan istəmiyərək axan su, tüpürük.

qılq . qılıq.

qılqa . xılxa. kilkə. gilgə. kitgə. 1. darağın dişləri dibinə yapışıb yığışan qırıntılar. - yünün irilərin götürsən, xılxası qalır. 1. qındıraq. qırınc. qıvınc. qıvrınc. qıvrıq. burçuq. buğçuq. buçuq. pırtlaşıq. qıncı. qınıc. qıvıc. (saç). elə xılxa düşüb başım, daraxda açılmaz qırvaşıq saçım. 1. küspə. köspə. çökbə. gövdən. gövdün. kövdən. kövdün. tilif. qoncala. qoncal. ət. puçal. puşal. tüfalə. - çay kilkəsi. - çayniyin kilkəsin atıb, təzə çay dəmlədi. 1. torta. tot. qıyımıq. çöp. çöküntü. - yağ kilkəsi.

qılqa . qılğa. qılba. qiblə. qılav. 1. hər işin istənildiyi, bəğənildiyi qolayı, yolu.1. qılavat. qılaval. yaradılış. için. buruş. türüş. yürüş. geçik. aprış. oluşat. tavır. yordam. öğlək. yürüş barış. yeriş varış. yürgüş. yergiş. xuy. əxlaq. rəftar. 1. qımal. kiməl. kimil. dərəcə. dənğ. - o qıbal sözə inanılmaz. - o qıbal iti gəldiki, kəllə üsdə girdi yerə. - bu qılavda artıq edmə. - dağa doğru o qılba çıxdı ki gəl görəsən. 1. qılığ. qıtta. püf. çəm. xəm. xım. dəğişik, özəl biçim, yol.