Tofiq Köçərli - 25 -
Naxçıvan: uydurmalar və tarixi həqiqətlər Balayan nahaq yerə qürrələnir! Məhz Ermənistan rəhbərliyi həm Naxçıvan,
həm də Dağlıq Qarabağ uğrunda kampaniyanın ideoloqu və təşkilatçısı idi.
Balayandan fərqli olaraq Ermənistan rəhbərliyi başa düşürdü ki, «məsələni
Naxçıvandan başlamaq » açıq avantüra olar.
Ermənistan rəsmiləri bilməmiş deyildi ki, açıq şəkildə məsələni «Naxçıvandan
başlamaq » dünya ictimaiyyəti tərəfindən Azərbaycana açıq hərbi təcavüz kimi
qiymətləndirilər. Digər tərəfdən, onlar yaxşı bilirdilər ki, Naxçıvanda Ermənistanın
ilhaqçılıq planlarını müdafiə edəcək sosial baza yoxdur. Və bir də Naxçıvan
əhalisinin müstəsna dəyanəti və igidliyini, yəqin ki, Ermənistanda hələ
unutmamışdılar. Onlar yaxşı xatırlayırdılar ki, məsələn, 1905-ci ilin mayında
ermənilər Naxçıvanda terrora başlayanda azərbaycanlılar cavab tədbirləri görmək
məcburiyyətində qalmışdılar və nəticə etibarilə fitnəkarlar və terrorçular layiqincə
cəzalandırılmışdılar. 1906-cı ilin fevralında Tiflisdə keçirlən erməni-müsəlman
sülh məclisində Xatisovun (Ermənistanın gələcək baş naziri) dediyinə görə, o
zaman Naxçıvanda «45 erməni və 1 müsəlman » həlak olmuşdu.
Bu rəqəmlərin həqiqətə uyğun olub-olmamasını yoxlamamışıq. Lakin fakt
faktlığında qalır: 1911-ci ildə M.S.Ordubadinin yazdığı kimi, 1905-ci ilin mayında
ermənilər «Naxçıvanda büs-bütün məğlub olaraq, milli tarixlərinin səhifələrinə
qara bir xətt çəkdilər».
26
Həmin hadisələr haqqında Mir Mövsüm Nəvvab yazmışdır:
«Hansı vilayətdəki Đrəvan ermənilərindən bir neçə nəfər tapılırdı, mütləq orda
bir iğtişaş baş verirdi. Bu Đrəvan erməniləri çox xudpəsənd, kinli və
cinayətkardılar.
Đrəvan şəhərinin müsəlmanlar yaşayan 80 evdən ibarət məhəlləsinin
ermənilərlə iğtişaşı baş verib. Bu iğtişaşın başlanmasına səbəb olan ermənilər
həmin məhəllədə müsəlmanların imarətlərini gülləbaran etməyə başladılar.
Ermənilərə nisbətən müsəlmanların bu məhəllədə az olmasına baxmayaraq,
ermənilərə qarşı müqavimətdə mətanətlə dayandılar və onlara böyük zərbələr