267
dən qurulmasına başlanıldı. Onun əsas istiqamətləri: sosialist səna-
yeləşdirilməsi, kənd təsərrüfatlarının kollektivləşdirilməsi, bolşevik
ideologiyasına xidmət edən mədəni quruculuq, kommunist parti-
yasının bölünməz və şəriksiz ağalığının təmin olunması, planlaş-
mada və idarəçilikdə sərt mərkəzləşmə təşkil edirdi. 1925-ci ilin
dekabrında ölkənin sosialist sənayeləşdirilməsi xətti irəli sürüldü.
Azərbaycanda əsas üstünlük neft sənayesinin inkişafına və elektrik
istehsalına yönəldilmişdi. Yüngül sənaye müəssisələrinin və ilkin
xammal emalı (pambıqtəmizləmə, ipəkçilik və s.) obyektlərinin
yaradılması da Azərbaycanda sənayeləşdirmənin tərkib hissələ-
rindən idi. Sənayeləşdirmə xalqın, xüsusən o zaman əhalinin əksə-
riyyətini təşkil edən kəndlilərin istismarı, ağır vergilər qoymaq, mü-
sadirələr, “sənayeləşdirmə istiqrazları” yolu ilə toplanan kapitalı
hesabına aparılırdı. Sənayeləşdirmə illərində Bakıda neftayırma və
neftmaşınqayırma zavodları (İ.Şmidt, Suraxanı mexaniki zavodu),
ilk krekinq qurğusu, sürtkü yağları, ağ neft, benzin, gəmi təmiri,
karbid zavodları, Gəncədə əyirici-toxuculuq kombinatı, Gəncə,
Ucar və Yevlaxda pambıqtəmizləmə zavodları, Lənkəranda və Or-
dubadda konserv zavodları, Şəkidə, Xankəndində, Zaqatalada, Sal-
yanda və Füzulidə istilik və su-elektrik stansiyaları tikilib işə sa-
lındı. 1937-ci ildə SSRİ-də hasil edilən neftin 76%-ni Azərbaycan
verirdi və dünyada 2-ci yerə çıxmışdı. Bu illərdə 822 km. Bakı-Ba-
tum neft kəmərinin, Ələt-Culfa dəmiryol xəttinin çəkilməsi başa
çatdırıldı. İlk dəfə Azərbaycanda elektrik dəmir yolu xətti istifa-
dəyə verildi. Sənayeləşdirmə öz çətinlikləri və mənfi nəticələri ilə
bərabər Azərbaycanın ümumi inkişafına xeyli təkan verdi. Onun
həyata keçirilməsi sayəsində Azərbaycan aqrar-sənaye ölkəsinə
çevrildi.
Dostları ilə paylaş: