konsepsiyasini yaratishga k o ‘p urindi. Bu y o ‘nalishlar vakillari ( D j .D y u n , www.ziyouz.com kutubxonasi
G .K ersh en sh tey n er) o'qitish bu o ‘quvchining «tajribasini qayta tashkil etish» uzluksiz jarayoni deb hisoblaydilar. 0 ‘qitishni D yun kundalik hayotdan olingan am aliy masalalarni hal etishga oid bolalar faoliyatini tashkil etish sifatida tushunadi. Bu nazariyaning asosiy b o sh la n g ‘ich qoidalari quyidagilardan iborat deb hisoblangan: «Oldindan tuzilgan o ‘quv kurslari kerak em as», « 0 ‘qitish materiallarini bolaning tajribasidan olish kerak», «B ola o ‘qitishning sifati kabi miqdorini ham belgilashi kerak», «Bajarish yordamida o ‘qitish — maktabda asosiy m etod». Sh u n d ay qilib, D yun maktabda t a ’lim va alohida fanlar aniq belgilangan m azm uni zarurligini rad etadi, ilmiy ta ’limni tan olmaydi va o ‘qishni tor hamda o ‘quvchilarning qiziqishlariga a soslan gan praktitsizmidan iborat deb hisoblaydi. M azkur nazariya asosida uning izdoshi Uilyam Kilpatrik 20-yillarda «o ‘a itish n in g lovihali tiz im i» (yoki lovihalar m e t o d i) ni ishlab chiqdi, uning m a zm u n i o ‘z qiziqishlaridan kelib chiqib bolalar o ‘qituvchi bilan birga qandaydir am aliy m asalaning yechim ini loyihalashtirishlaridan iborat. M isol u chun, o ‘y in c h o q uychaning qurilishi am aliy faoliyatga kiritiladi va lining d avom id a til, matematika, boshqa fanlar b o ‘yicha u yoki bu m a ’lumotlarni bilib oladilar. Bu nazariya o m m a v iy maktabda t a ’lim darajasini pasaytirishi mumkinligini tushunish qiyin emas. A m erikalik pedagoglar I.Adler, Dj.Brunner va boshqalar Dyun nazariyasi amerika maktablari rivojlanishini ortga tortganini aytadilar
