Ўзбекистон республикаси

Maktabgacha tarbiya yoshi davri
Bu davr an’anaviy tarzda bog’cha yoshi deb yuritiladi. Chunki aksariyat bolalar bu davrda maktabgacha ta’lim muassasalari hisoblangan bog’chalarga boradilar, u yerda maxsus dasturlar asosida bilish ehtiyojlarini qondirib, maktabga tayyorgarlik bosqichini o’taydilar. Lekin shunisi xarakterliki, bog’chaga borolmagan bolalar ham maktabga borgach, o’zlarining bog’cha tayyorgarligini o’tagan tengqurlariga yetib oladilar. Demak, bu yosh davrning xususiyati shundaki, bola qanday sharoitda bo’lmasin, agar uning yonida mehribonlik qiluvchi, to’g’ri yo’l-yo’riq ko’rsatuvchi kattalar bo’lsa, u bu davrdagi barcha ehtiyojlarini qondira oladi. Xo’sh, bu qanday ehtiyojlar?

Birinchidan, bu davrning yetakchi faoliyati o’yin faoliyati bo’lgani bois, bola turli o’yinlar – predmetli, rolli, syujetli kabi o’yinlar o’ynab, o’zidagi ijtimoiy hayot normalarini o’zlashtirishga bo’lgan talabini qondiradi. Bog’cha yoshida maqsadli tarzda qo’yilgan o’yinlar yoki mahalladagi tengqurlari bilan amalga oshiriladigan o’yinlarda bola tashki obyektiv hamda ijtimoiy olam sir-asrorlarini o’zlashtirib, o’zini kattalar olamiga tayyorlashni boshlaydi.

Ikkinchidan, bog’cha yoshida bolalar o’z aqliy imkoniyatlari chegarasini kengaytirishga bo’lgan ehtiyojni qoldiradilar. Aynan shu davrda bola tilida ishlatiladigan “Nega?”, “Nima uchun?”, “Qanday?” qabilidagi savollar va ularga kattalardan olingan asosli va tushunarli javoblar bolaning bilish jarayonlarini takomillashtirish, bilishga imkon beruvchi psixik funksiyalari – idrok, xotira, tafakkur, diqqat, nutq kabilarni rivojlantiradi, bilimlari diapozonini kengaytiradi. Mutaxassislarning ta’kidlashlaricha, maktabgacha taraqqiyot yoshida bola umri davomida miyasida hosil bo’ladigan ma’lumotlarning deyarli yarmini qabul qilib bo’ladi. Gap – keyingii taraqqiyoti davrida ana shu qabul qilingan ma’lumotning necha foizini samarali qo’llashi va boyita olishida.

Uchinchidan, bu davrda bola uzidagi ijtimoiy ehtiyojlarni qondira boshlaydi. Bu – jamoada yashash, jamoada o’z o’rniga ega bo’lish va unda o’zining “Meni”ni ta’kidlay olish ehtiyojidir. Bu ehtiyoj 3 yoshli bolaning tilida “men, men o’zim” kabi so’zlarni ishlata boshlashi va shu orqali o’zini eng yaqinlaridan ayri his qila boshlashidan boshlanadi. Bunday o’zgarish bola uchun oson kechmaydi, shuning uchun ham “uch yoshlilik inqirozi” qator qiyinchiliklar, injiqliklar, agressiv xulq bilan birga namoyon bo’ladi. O’yinchioqlarni olib otishlar, o’zini yerga otib yig’lashlar, yaxshi ko’rib yeydigan narsalariga ham zard qilishlar va boshqalar ayni shu inqirozning boshdan kechirilayotganligidan darak beradi. Shuning uchun ham bu davrda bolaga e’tibor, uning o’zgalar bilan normal muloqotda bo’lish, tengqurlari, sheriklari davrasida o’zini yaxshi his qilishi uchun sharoitlar yaratish ruhiy inqirozni tezroq yengish va ijtimoiy ehtiyojni qondirishga ko’maklashadi.

Shuni alohida ta’kidlash mumkinki, zamonaviy bolalarning televizor oldida ko’p vaqt o’tkazishi, “dendi”, “kompyuter” o’yinlariga ruju quyishi aynan ijtimoiy-psixologik ehtiyojlarning qondirilmasligiga olib keladi. Bunday bolalarning harakatli o’yinlarni cheklashlaridan tashqari, ulardagi ma’naviy-mafkuraviy tasavvurlarida ham bo’shliq paydo bo’lishi, odamlar, ular o’rtasidagi munosabatlar to’g’risida ham noto’g’ri fikrlar paydo bo’lishi xavfi bor. Shuning uchun ham bolalar bog’chasida tashkil etiladigan rolli va syujetli o’yinlar, ularda barcha bolalarning faol ishtiroki bolada ijtimoiy ko’nikmalarning to’g’ri rivojlanishiga olib keladi.