ZəLİmxan yaqub seçİLMİŞ

VAXTSIZ DÖYMƏ QAPIMI
Yenə nə taqqıltıdı?
Vaxtsız döymə qapımı.
Nə axşamdı, nə sabah,
Vaxtsız döymə qapımı.
Oğul toyu, qız toyu,
Yol gəlir illər boyu.
Yaşamaqdan kim doyu?
Vaxtsız döymə qapımı.
Oğul gözümün ilki,
Ömrün sərvəti, mülkü.
Otuz yeddi deyil ki,
Vaxtsız döymə qapımı.
Polad gördüm əyilmiş,
Dəmir gördüm yeyilmiş.
Ay qapısı döyülmüş,
Vaxtsız döymə qapımı.
Səndə ətək, məndə ol,
Adın amansız əcəl.
Gəlirsən, vaxtında gəl,
Vaxtsız döymə qapımı!..

---

___________________Milli Kitabxana__________________
109
HAQLISAN ŞAİRDƏN
GİLEYLƏNMƏYƏ
Söz güllə, söz mərmi, söz qurşun gərək,
Söz millət, söz ordu, söz qoşun gərək.
Qoruya göyləri yad nəfəsindən,
Burnu qanamaya bir quşun gərək.
Xalqın namusuna göz dikənlərin
Şair cəsarəti, şair qeyrəti
Tökə boğazına qurğuşun gərək.
Göz yaşı, el dərdi, ana fəryadı
Dönməsə qəlbində sızlayan neyə,
Haqlısan, min dəfə haqlısan, anam,
Haqlısan şairdən gileylənməyə.
Bu necə şairdi şəhid olmadı?
Bu necə şairdi əsgər olmadı?
Əlindən torpağın yarısı getdi,
Qocası, cavanı, qarısı getdi.
Sözü çevrilmədi qızıl gülləyə,
Masası çevrilib səngər olmadı.
Yağı tapdağına dönəndə torpaq
Niyə bir çaxnaşma salmadı yerə?
Niyə bir titrətmə salmadı göyə?
Haqlısan şairdən gileylənməyə.
Füzuli sultanım, Xətai şahım,
Nəsimi inadı "mənəm Allah"ım.
Sözün qılıncını saldıq kəsərdən,
İçimi göynətdi amanım, ahım.
Şerin qibləsinə gətirəmmədik,
Kimi səyə üz tutdu, kimi də bəyə.
Haqlısan şairdən gileylənməyə.
Başda qapaz ola, yanaqda şillə,
Dildə xəncər ola, dodaqda güllə.
Sərhəddə dağ ola, torpaqda qaya,
Canda təpər ola, qeyrətdə maya.

---

___________________Milli Kitabxana__________________
110
Tərpədə dünyanı tufan gücündə,
Qabara, çəkilə ümman gücündə.
Söz gərək düşmənin qəddini əyə!
Əyə bilmədisə namərd qəddini,
Haqlısan şairdən gileylənməyə.
Demək, sözümüzdə el gücü yoxmuş,
Demək, səsimizdə sel gücü yoxmuş.
Obalar çökdüsə düşmən önündə,
Demək, dilimizdə fil gücü yoxmuş.
Döyüş meydanına çıxarmaq üçün
Nə pələng var imiş, nə şir var imiş.
Vətənin gözünə kül üfürməyə
Yalançı bir haray, həşir var imiş.
Baqqallar, darğalar daha çox imiş,
Tülkülər, qarğalar daha çox imiş.
Oğlun əsirdisə, günahkar mənəm,
Qızın girovdursa, günahkar mənəm.
Torpağın ən böyük faciəsinə
Gözü kor, beyni küt, qəlbi kar mənəm.
Şair harayına, şair səsinə
Ordular ayağa qalxa bilmədi.
Şair güvənmədi öz imkanına,
Milləti özünə arxa bilmədi.
Bu gün bir millətin yurdu, yuvası,
Olubsa çamırlıq, olubsa deyə,
Haqlısan, min dəfə haqlısan, anam,
Haqlısan, min dəfə haqlısan, atam.
Haqlısan şairdən gileylənməyə,
Haqlısan şeirdən gileylənməyə!