70
KONSİLİUM
03/2010
konsilium
Bu patologiyalar arasında meqakolon xüsusi və
özünəməxsus yer tutur. Meqakolon yoğun bağırsaq
divarının hipertrofiyası və möhtəviyyatın evakuasiyasının
pozulması fonunda onun anatomik ölçülərinin böyüməsi
halıdır. Meqakolon haqqında ilk məlumatlar XVII əsrə aid
olsa da xəstəliyin etiopatogenezi uzun müddət naməlum
qalmışdır. Bu istiqamətdə ilk inqilabi sıçrayış 1886-cı ildə
pediatr-alim Hirşprunq tərəfindən, Hirşprunq xəstəliyinin
açılması olmuşdur. O dövrdə tibb ictimaiyyətində yanlış
olaraq belə bir fikir formalaşmışdır ki, güya meqakolonun
yeganə səbəbi Hirşprunq xəstəliyidir. Meqakolon zamanı
müşahidə olunan bütün simptomlar məhz yoğun bağırsağın
genəlməsi ilə əlaqələndirilmiş və yoğun bağırsağın
qiqantizmi ilə gedən bütün patoloji hallar “Anadangəlmə
idiopatik meqakolon” adlandırılmışdır. Meqakolon təlimi
Meqakolon
və onun
müasir müalicə prinsipləri
Müasir elmi-tədqiqat məlumatlarına görə qəbizlik artıq
“əsrin xəstəliyi”, ”sivilizasiyanın bəlası” kimi dəyərləndirilir.
Dünyada milyonlarla insan qəbizlikdən əziyyət çəkir.
Statistikaya görə hər il ABŞ-da 2,5 milyon insan həkimə
bu problem ilə müraciət edir və işlətmə dərmanlarına
təxminən 400 mln. dollar xərclənir. Digər ölkələrdə də
iqtisadi vəziyyət və qidalanma spesifikasından asılı olaraq
əhalinin 10-60%-i qəbizlikdən əziyyət çəkir. Qəbizlik
kişilərlə müqayisədə qadınlarda 3 dəfə artıq müşahidə
olunur (xüsusilə 60 yaşdan yuxarı və hamilələrdə).
Köhnə ədəbiyyatlarda tamamilə unikal müşahidələrə
rast gəlmək olar: misal üçün 368 gün ərzində stulun
olmaması (D.Geib, J.Jones,1902) və ya defekasiya aktının
ayda 1 dəfə olması (W.Heberdon,1806).
Xaləddİn Musayev,
tibb elmləri namizədi, M.Topçubaşov adına Elmi Cərrahiyyə
Mərkəzinin koloproktologiya şöbəsinin müdiri
Son təSnifatlara görə qəbizlik
5 əSaS qrupa bölünür:
1
Psixi pozulma, düz və cənbər bağırsağın, o
cümlədən anusun anomaliyası ilə müşahidə
olunmayan qəbizliklər. Bunlara düzgün
qidalanmayan və qeyri-sağlam həyat tərzi keçirən
xəstələrdə, hamilə qadınlarda, yaşlı insanlarda rast
gələn qəbizliklər, eləcə də ləngimiş bağırsaq tranziti
ilə müşahidə olunan idiopatik qəbizliklər, eyni
zamanda “Qıcıqlanmış bağırsaq sindromu” aiddir.
2
Anusun və yoğun bağırsağın struktur
dəyişiklikləri ilə müşahidə olunan qəbizliklər.
Bu qrupa anal nevralgiya (adətən travma və
uğursuz əməliyyatdan sonra), müxtəlif etiologiyalı
anus stenozu, yoğun bağırsağın strikturaları,
aqanqlioz (Hirşprunq xəstəliyi, Çaqas xəstəliyi),
yoğun bağırsağın psevdoobstruksiyası (Oqilvi
sindromu), idiopatik meqakolon və meqarektum
diaqnozlu xəstələr aiddir.
3
Bağırsaqdan kənar anomaliyalar və
xəstəliklər fonunda yaranan qəbizliklər. Bu
qrupa endokrin xəstəliklər (hipotireoz), nevroloji
pozulmalar (onurğa sütununun zədələnmələri,
sistemli skleroz və s.) aiddir.
4
Psixoloji səbəblər-depressiya, nevrogen
anoreksiya.
5
Müəyyən dərman preparatlarının qəbulu
fonunda yaranan qəbizliklər.
03/2010
KONSİLİUM
71
konsilium
haqqında müasir konsepsiyalar
xəstəliyin əsasən uşaqlar üzərində
öyrənilməsinə əsaslanmışdır.
S.V.Doletski, Y.F.İsakov, T.A.Bairov,
A.İ.Lenyuşkin, T. Ehrenpres.,
O.Svenson kimi alimlərin işləri
sayəsində uşaqlarda rast gəlinən
müxtəlif tipli meqakolonların
diaqnostikası və müalicəsi kifayət
qədər geniş öyrənilmişdir. Bununla
belə yaşlılarda meqakolon problemi
uzun müddət diqqətdən kənarda
qalmışdır və nəticədə bu gün
patologiya nəzəri aspektdə kifayət
qədər öyrənilməmişdir.
Lakin zaman keçdikcə
meqakolonun digər formaları, eləcə
də bu patologiyanın yaşlılarda da
rast gəlməsi haqqında məlumatlar
toplanmağa başlandı. Meqakolonla
müşayiət olunan onlarca patologiya
aşkar olundu və meqakolonun müxtəlif
təsnifatları verildi. Fikrimizcə yaşlılarda
meqakolona gətirib çıxaran səbəblərin
daha yığcam təsnifatı aşağıdakı kimi
olmalıdır:
1. anadangəlmə səbəblər:
a) Yoğun bağırsağın vegetativ sinir
sisteminin inkişaf anomaliyası -
Hirşprunq xəstəliyi.
b) Anorektal qüsurlar (anal
kanalın və düz başırsağın
müxtəlif atreziya və stenozları).
2. qazanılma səbəblər:
a) Psixogen amillər;
b) Endokrin pozulmalar;
c) Mərkəzi sinir sisteminin
xəstəlikləri;
d) Toksiki amillərin təsiri;
e) Mexaniki səbəblər (travma,
əməliyyat, yanıqdan sonrakı
strikturalar);
f) Çanaq dibinin sallanması
ilə əlaqəli meydana gələn
meqakolon.
3. naməlum səbəbli meqakolon
- idiopatik meqakolon.
Qeyd olunan formaların
içərisində Hirşprunq xəstəliyi
təxminən 46,6%, mexaniki səbəbli
meqakolonlar 13,4% təşkil edir.
Xəstələrin 3,6%-də meqakolon
endokrin və sinir pozulmaları
nəticəsində baş verir, 36,7% xəstələrdə
isə meqakolonun səbəbini tapmaq
olmur və belə hal idiopatik meqakolon
kimi dəyərləndirilir. Meqakolonların
differensiasiya olunmasının müalicə
taktikasının seçilməsində müstəsna
əhəmiyyəti vardır.
Qeyd olunduğu kimi meqakolonun
böyüklərdə, eləcə də uşaqlarda ən
çox yayılan formalardan biri, yoğun
bağırsağın veqetativ sinir sisteminin
anadangəlmə inkişaf anomaliyası
səbəbli yaranan Hirşprunq xəstəliyidir.
Tibbi ədəbiyyatlarda xəstəliyin yeni
doğulmuşlarda 1/5000 nisbətində
rast gəlməsi haqqında məlumat vardır.
Lakin qeyd olunduğuna görə bu nisbət
getdikcə artmaqdadır və hal-hazırda bir
neçə dəfə çox rast gəlinir. Belə xəstələrin
böyük bir qismi uşaq cərrahları yanında
adekvat müalicə almış olurlar. Lakin
bununla belə xəstəliyin bəzi formaları
vardır ki, nisbətən böyük yaşlara qədər
gəlib çıxırlar.
Hirşprunq xəstəliyinin aparıcı
simptomu qəbizlik, köp, qarında
ağırlıq və ağrıdır. Qəbizlik adətən
uşağın doğum günündən başlayaraq
qeyd olunur və çox davamlı olur.
Defekasiya aktı günlər, həftələr və
bəzən aylarla qeyd olunmur. Bütün
xəstələr qəbizliklə yanaşı qarında
köpün olmasından şikayətlənirlər.
Köp müxtəlif səviyyədə, qarında zəif
dartılma hissindən tutmuş hərəkətə və
tənəffüsə mane olan şişkinliyə qədər
ola bilər. Hətta təmizləyici imalələrdən
sonra belə qarında köp əlamətləri tam
keçmir. Bu sonuncu əlamət Hirşprunq
xəstəliyinin səciyyəvi əlamətlərindən
hesab olunur. Qarında ağrı hissi adətən
daimi olmayıb, defekasiya aktının uzun
müddət gecikdiyi və köpün olduğu
hallarda meydana çıxır. Defekasiyadan
sonra ağrı hissi keçib gedir. Qarında,
xüsusilə onun aşağı nahiyələrində
daimi ağrıların, yoğun bağırsaqda nəcis
daşlarının olması və bunun nəticəsində
xronik xoraların meydana gəlməsini
göstərir. Bəzi hallarda xəstələrdə
diareya halına bənzər duru nəcis ifrazı
qeyd olunur və belə hal bir neçə gün
çəkə bilir. Bu müddət ərzində xəstələr
zəifləyir və hətta kollaptoid vəziyyətə
qədər üzülə bilirlər. Bu, necə deyərlər
“paradoksal ishal” yoğun bağırsağın
funksiyasının ağır pozulmasını göstərir.
Uşaqlarda rast gəlinən bu
ümumi simtomlarla (meteorizm,
ağrı, qəbizlik) yanaşı Hirşprunq
xəstəliyi zamanı böyüklərdə halsızlıq,
iştahanın itməsi, əmək qabiliyyətinin
aşağı düşməsi, ürəkbulanma, qusma
kimi əlamətlər meydana çıxır ki,
bunlar da ikincili səciyyə daşımaqla
uzunmüddətli qəbizliyin, xronik “nəcis
intoksikasiyasının” nəticəsidir. Xəstədə
xarici baxış zamanı səciyyəvi əlamətlər
nəzərə çarpır. Qarnı böyümüş, qabırğa
kənarları çevrilmiş formada, döş
qəfəsi isə bəzən deformasiya olunmuş
formada olur. Qarın “qurbağa” qarnını
xatırladır. Palpasiyada nəcis daşları
aşkar oluna bilər. Bəzən həkimin
barmaq izləri qarının ön divarında,
koprolitin üzərində qalmış olur. Bu
Gyrusy simptomu adlanır. Böyüklərdə
uşaqlardan fərqli olaraq hipotrofiya
nadir hallarda müşahidə olunur.
Ümumiyyətlə, bütün meqakolonların
diaqnostikasında böyük rol düz
bağırsağın barmaq müayinəsinə və
rektomanoskopiyaya verilir. Həm
uşaqlarda, həm də böyüklərdə
Hirşprunq xəstəliyinin yalnız cərrahi
yolla müalicə olunması hamı tərəfindən
qəbul edilmişdir. Cərrahi əməliyyatın
Hirşprunq xəstəliyində əsas məqsədi
aqanqlionar zona və dekompensator
genişlənmiş çənbər bağırsağın adekvat
rezeksiyasıdır. Bununla belə yoğun
bağırsağın funksional şöbələrini
saxlamaq vacibdir.
Meqakolonun digər yayılmış
formalarından biri də psixogen
qəbizlik fonunda yaranır. Bu zaman
yaranan meqakolon defekasiya aktının
qeyri – müntəzəm olması, defekasiya
aktının məcburi boğulması səbəbindən
meydana gəlir. Qeyd olunan hal
çox zaman ipoxondrik və depressiv
vəziyyətlə birgə müşahidə olunur. Bu
xəstələrin bir qismində bu hallar adətən
uşaq yaşlarından başlayır. Belə uşaqlar
bəzi obyektiv və subyektiv səbəblər
üzündən, çox vaxt utancaqlıqdan
defekasiya aktını boğub saxlayırlar.
Bu vəziyyət xronik hal alaraq nəticədə
düz bağırsağın həddindən çox
genəlməsinə, defekasiya refleksinin
itməsinə səbəb olur ki, bu da düz
bağırsağın atoniyasına gətirib çıxarır.
Bəzən onun köndələn ölçüsü 12-15
72
KONSİLİUM
03/2010
konsilium
sm-ə çata bilir. Psixogen qəbizlikdən
əziyyət çəkənlərin əsas şikayətləri
stulun və defekasiyaya çağırış hissinin
olmamasıdır. Xəstənin ümumi
vəziyyəti adətən qənaətbəxş olur və
xarici baxışda patologiya tapılmır.
Psixogen qəbizliyin müalicəsinin əsas
mahiyyəti xəstədə defekasiyaya düzgün
refleksin yaradılmasıdır. Adətən günün
eyni vaxtında imalələr aparılmalıdır.
Əgər əməliyyat olunursa düz bağırsağın
hətta kiçik bir hissəsinin saxlanılması
rektoanal refleksin qalmasına
kifayət edir. Bu isə yoğun bağırsağın
funksiyasının tam bərpasına imkan
yaradır.
Endokrin pozulmalar meqakolonun
əmələ gəlməsinə səbəb ola bilər ki,
bu zaman xəstələrin əsas şikayətləri
davamlı qəbizlikdən olur. Çox
zaman endokrin pozulmanın digər
əlamətləri çox sönük olduğundan
bunların üzə çıxarılması çox ciddi
müayinələrdən sonra mümkün olur.
Belə endokrin pozulmalar adətən
anadangəlmə hipotireoz, hipofizar
çatışmazlıq fonunda olur ki, bunlar
da adətən hamiləlik zamanı keçirilmiş
toksikozlardan sonra yaranır. Bəzi sinir
sisteminin xəstəlikləri, misal üçün
dağınıq ensefalomielit, damar mənşəli
beyincik ataksiyası da yoğun bağırsağın
genəlməsinə səbəb olur.
Mexaniki səbəblərin əmələ
gətirdiyi meqakolon zamanı səbəbi
tapmaq çox da çətin olmur. Bəzən
anal nahiyyənin vizual müayinəsi,
düz bağırsağın barmaq müayinəsi
və rektoromanoskopiya ilk dəfədən
düzgün diaqnoz qoymağa imkan verir.
Çox hallarda obstruktiv meqakolonun
səbəbi anal dəliyin və düz bağırsağın
distal hissəsinin çapıq deformasiyası
və daralması olur. Belə vəziyyət adətən
rektoanal nahiyənin anadangəlmə
qüsurları və digər münasibətlərlə
aparılmış cərrahi əməliyyatlardan
sonra inkişaf edir. Yoğun bağırsağın
əməliyyatlarından sonra anastomozun
daralması anastomozdan proksimal
hissədə genəlməyə-meqakolona
səbəb olur. Bu qrup xəstələrin
fərqləndirici xüsusiyyətləri onlarda
sərbəst defekasiyanın olmaması
ilə yanaşı qazı və nəcisi saxlaya
bilməməsidir. Sonuncu qeyd olunan
hal anal sfinkterin çapıq deformasiyaya
uğraması səbəbindən yığıla
bilməməsidir. Əgər mexaniki maneəni
aradan qaldırmaq mümkün olursa
obstruktiv meqakolonu müalicə etmək
asandır.
İdiopatik meqakolonun
aparıcı simptomu davamlı, xronik
qəbizlikdir. Qəbizliklə birlikdə ağrı və
köp simptomları da xəstələri narahat
edən səbəblər qrupundandır. İdiopatik
meqakolon zamanı meteorizm
Hirşprunq xəstəliyində olduğu kimi
qabarıq olmur və daimi səciyyə
daşımır. Bu xəstələrdə adətən klinikada
yaxşılaşma və pisləşmə dövrləri
bir - birini əvəz edir. Bir müddətdən
sonra xəstələr ürəkbulanma, qusma,
baş ağrıları, zəiflik, arıqlama, əmək
qabiliyyətinin aşağı düşməsindən
şikayətlənirlər. Beləliklə, xəstəlik
subkompensasiya dövründə olan
Hirşprunq xəstəliyini imitasiya edir.
İdiopatik meqakolonun diaqnozu
yalnız meqakolonu törədən səbəblər
tapılmadığı hallarda qoyula bilər.
Bütün hallarda müalicənin
konservativ tədbirlər kompleksindən
başlanması məqsədəuyğundur.
Konservativ tədbirlərlə yoğun
bağırsağın divarının və qarın
presi əzələlərinin tonusunun
artırılması, xəstənin orqanizminin
möhkəmləndirilməsi, bağırsağın
mikrob mənzərəsinin yüksəldilməsi
aiddir. Belə xəstələrə tərkibində
çoxlu sellüloza və kəpək olan
qidalar, eləcə də çox miqdarda maye
təyin olunur. Eyni zamanda həzm
prosesini yaxşılaşdıran, yumşaq
təsirli işlədici preparatların təyini də
məqsədəuyğundur. Praktikamızda
bu məqsədlə İtaliya istehsalı olan
bitki tərkibli “Stimulax” preparatı
tətbiq olunmuşdur. Tərkibində olan
komponentlər bağırsağın davamlı
(sabit) spazmlarını inhibə etmələri
və propulsiv yığılmaları artırmaları
nəticəsində işlədici təsir göstərirlər.
Eyni zamanda həzmin bütün
mərhələlərini tənzimləyərək həzmi
yaxşılaşdırır, köp, ağırlıq hissini aradan
qaldırırlar.
Ümumiyyətlə, çoxsaylı
müşahidələrimiz bir daha onu
sübut edir ki, hər bir xəstəyə
müalicə kursunun fərdi seçilməsi
məqsədəuyğundur. İdiopatik
meqakolon zamanı cərrahi müalicə
yalnız konservativ tədbirlərin effekt
vermədiyi, bağırsaq keçməməzliyinin
getdikcə artdığı hallarda tədbiq
olunmalıdır.
Praktikamızda bu məqsədlə İtaliya istehsalı
olan bitki tərkibli “Stimulax” preparatı tətbiq
olunmuşdur. Tərkibində olan komponentlər
bağırsağın davamlı (sabit) spazmlarını inhibə
etmələri və propulsiv yığılmaları artırmaları
nəticəsində işlədici təsir göstərirlər. Eyni zamanda
həzmin bütün mərhələlərini tənzimləyərək həzmi
yaxşılaşdırır, köp, ağırlıq hissini aradan qaldırırlar.
Dostları ilə paylaş: |