güncel gastroenteroloji 20/2
145
var olduğu düşünülmektedir. Türk Karaciğer Araştırmaları
Derneği tarafından 2008-2011 yılları arasında ülkemizde ger-
çekleştirilen TÜRK-HEP çalışmasında HBsAg (hepatit B surfa-
ce antijeni) pozitifliği %4, Anti-HBc (hepatit B core antijeni)
total pozitifliği %30.6, anti-HBs hepait B surface antikoru)
pozitifliği ise %32 olarak saptanmıştır (5).
KRONİK HEPATİT B’DE MEVCUT TEDAVİ
AJANLARIYLA GELDİĞİMİZ SON DURUM
Hepatit B tedavisine başlamadan önce hastanın hepatit B
enfeksiyonu sürecinde, yani doğal seyirdeki yeri iyi belirlen-
melidir (Resim 2). Bunun için de HBV DNA düzeyi, serum
alanin aminotransferaz (ALT) düzeyi, HBeAg (hepatit B early
antijen) ve Anti-HBe (hepatit B early antikoru) durumu, ka-
raciğer biyopsisindeki inflamatuvar aktivite ve fibrozis tesbit
edilmelidir. Genel prensip olarak HBV DNA düzeyi ve ALT dü-
zeyi yüksek hastalar tedavi almakla beraber, kararsız kalınan
hasta gruplarında karaciğer biyopsisi önem kazanmakta ve
tedavi kararını belirlemektedir.
DÜNYA’DA ve TÜRKİYE’DE KRONİK
HEPATİT B EPİDEMİYOLOJİSİ
Hepatit B virüs (HBV) enfeksiyonu, ülkemizde karaciğer has-
talıklarının en önde gelen sebebidir. Bu virüse bağlı olarak
gelişen akut hepatit, fulminan hepatit, kronik hepatit, kara-
ciğer sirozu ve hepatosellüler karsinoma (HSK) gibi tablolar,
ülkemizin sağlık sorunları arasında önemli yer tutan hastalık
gruplarını oluşturmaktadırlar (1,2).
Dünya üzerinde halen iki milyar kişinin HBV ile karşılaştığı-
nın serolojik delilleri mevcuttur. Bu popülasyonda yaklaşık
350-400 milyon kişide de kronik infeksiyon olduğu varsayıl-
maktadır. Her yıl bir milyona yakın insan HBV ile ilişkili kara-
ciğer hastalıklarından ölmektedir (3,4).
Hepatit B prevalansı (HBsAg pozitifliği) açısından dünya
üzerinde belirlenen üç ayrı prevalans bölgesi göz önünde
bulundurulduğunda, Türkiye %2-7 ile orta prevalans bölge-
sinde yer almakta ve enfeksiyon erken çocukluk döneminde
kazanılmaktadır (Resim 1). Türkiye’de yirmi milyon kişinin
HBV ile karşılaştığı ve üç buçuk-dört milyon taşıyıcının bulun-
duğu, 500.000-1.000.000 arasında kronik hepatit B’li hastanın
Kronik Hepatit B Tedavisinde
Mevcut Tedavilerle Gelinen
Son Durum ve Ufuktaki
Yeni Hedefler
Hakan DURSUN
1
, Ayşe ALBAYRAK
2
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi,
1
Gastroenteroloji Bilim Dalı,
2
Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Erzurum
146
HAZİRAN 2016
Resim 1.
Dünyada ve Türkiye’de kronik hepatit B prevalansı.
Resim 2.
Kronik Hepatit B infeksiyonunun doğal seyri.
GG
147
HBeAg pozitif HBV için: HBeAg pozitifliği, HBV DNA pozitif-
liği (kantitatif PCR ile > 10
5
kopya/ml (20.000 IU/ml), ALT
yüksekliği, karaciğerde belirgin nekroinflamatuvar aktivite
(histolojik aktivite indeksi ≥4) kriterlerinin yerine gelmesi
gerekir. Bu dönemde yakalanan hastalar için EASL (European
Association for the Studyof Liver), AASLD (American Associ-
ation for the Study of Liver Disease) ve APASL (Asian Pacific
Association for the Study of the Liver)’ın önerdiği algoritma
Şekil 1’de gösterilmiştir (6-8).
İnaktif HBsAg taşıyıcısı HBeAg’si negatif, Anti-HBe’si pozitif,
HBV DNA titresi kantitatif PCR ile <10
5
kopya/ml (20.000 IU/
ml), ALT’si normal ve karaciğer biyopsisinde normal bulgular
veya minimal anormalliklerin bulunduğu hasta portresidir
(6,8,9). Bu dönemdeki hastalar tedavisiz takip edilmektedir-
ler.
HBeAg negatif kronik B hepatiti diyebilmemiz için HBeAg ne-
gatifliği, Anti-HBe pozitifliği, HBV DNA pozitifliği (kantitatif
HBeAg’i pozitif immüntoleran dönem; kronik HBV enfeksi-
yonunun doğal seyirdeki ilk periyodudur. Bu dönem HBeAg
pozitifliği, yüksek HBV DNA düzeyleri, normal ALT, normal
veya minimal anormallikler gösteren karaciğer histolojisi
(histolojik aktivite indeksi <4) ile karakterlidir. Bugün için
yüksek HBV DNA düzeylerinin siroz, hepatosellüler karsi-
nom ve karaciğer hastalığı ile ilişkili ölümlerde bağımsız risk
faktörü olduğu bilinmektedir.
Bazı otörler bu yüksek viremik durumda karaciğerdeki in-
jurinin durumuna bakmaksızın antiviral tedavi önermekte-
dirler. Ancak çalışmalar immüntoleran dönemdeki antiviral
tedavinin çok az etkili olduğunu göstermektedir (6,7). Bu
dönemde tedavi verilmesi gereken istisnai hasta grubunu
ise immüntoleran dönemdeki gebe hastalar oluşturmaktadır.
Ayrıca 30-40 yaşına kadar devam eden immüntoleran dönem-
deki hastalarda da yine biyopsi ve ailede hepatosellüler kan-
ser hikayesi tedavi kararını etkileyebilir (8).
Şekil 1.
HBeAg pozitif hastalarda klavuzlara göre tedavi algoritması (8).
EASL: European Association for the Study of Liver; AASLD: American Association for the Study of Liver Disease; APASL: Asian Pacific Association for
the Study of the Liver, ALT: Alanin aminotransferaz; HBeAg: Hepatit B early antijen; HSK: Hepatosellüler kanser; NÜS: Normalin üst sınırı
HBeAg pozitif
hastalar
HBV DNA <2000
IU/ML ALT
APASL, EASL,
AASLD
Takip
EASL
- 3-6 ay kadar takip.
- Karaciğer biyopsisi
önerilir.
- Biyopside orta/ileri
inflamasyon veya
fibrozis varsa tedavi
önerilir
- 3-6 ay ara ile takip
- Karaciğer biyopsisi:
ALT sürekli 1-2xNÜS
Yaş> 30-40 ise
Ailede HSK varsa
- Biyopside orta ileri
inflamasyon veya
fibrozis varsa tedavi
önerilir.
- 3-6 ay kadar takip et
- Spontan HBeAg kaybı
olmaz ise tedavi
APASL, EASL,
AASLD
APASL, EASL,
AASLD
ALT>NÜS
ALT 1-2xNÜS
ALT> 2xNÜS
HBV DNA
>20.000IU/ML
HBV DNA
2.000-20.000 IU/ML
148
HAZİRAN 2016
İnaktif hepatit B taşıyıcıları ile HBeAg negatif kronik hepatit-
li hastalar markır profili bakımından birbirine benzediği için
bu iki grup hastaya tanı koymadan önce dikkatli özen göste-
rilmelidir. HBeAg negatif kronik B hepatitinde hastanın ALT
profili üç farklı şekilde seyredebilir; hastaların %44.5’u zaman
zaman ALT alevlenmeleri ve ALT normalleşmeleri, %19,5’u
zaman zaman ALT alevlenmeleri olmakla beraber ALT her
zaman normalden yüksek, %35.9’u sürekli yüksek ALT sevi-
yelerine sahip hasta gruplarıdır. Hastalık ALT dalgalanmaları
ile seyredebildiği için ALT normal olan durumlarda hastalığı
inaktif taşıyıcılardan ayırt etmek mümkün olmayabilir. HBeAg
negatif ALT’si normal gelen hastalardan HBV DNA istenmesi
pratik olarak iyi bir yaklaşım değildir. Anti-HBe pozitif kronik
B hepatitini, e antijen serokonversiyonu gelişen inaktif taşı-
yıcıdan ayırt etmek için şu kriterlere dikkat etmek yerinde
olacaktır. Bu hastaların en az bir yıl boyunca pozitif kaldıkları
bilinmelidir, aralıklı ve sürekli ALT yükselmesi gözlenmeli-
dir, aralıklı veya sürekli HBV DNA pozitif saptanmalıdır (PCR
temelli kantitasyon yapılıyorsa 10
5
, bazı otörlere göre 10
4
kopya/ml üzerinde HBV DNA saptanmalıdır) Normal ALT’li
PCR ile >10
5
kopya/ml, bazen >10
3
kopya/ml), ALT yüksek-
liği ve karaciğer biyopsisinde belirgin nekroinflamatuvar ak-
tivite (histolojik aktivite indeksi ≥4) bulunması şarttır. EASL,
AASLD ve APASL’ın bu gruptaki hastalar için önerilerine Şekil
2’de yer verilmiştir (8).
Eğer HBsAg negatif, anti-HBc pozitif, anti-HBs pozitif, HBV
DNA titresi kantitatif PCR ile <10
3
kopya/ml ve ALT normal
ise HBV infeksiyonu iyileşmiştir.
Yukarıdaki tablolardan anlaşılacağı üzere karaciğer hasarının
olmadığı iki durum mevcuttur. Bunlar inaktif hepatit B taşı-
yıcılığı ve HBeAg pozitif immüntoleran dönem. HBeAg duru-
mu ne olursa olsun, kronik hepatit B tanısı koyabilmek için
altı aydan uzun süreli HBsAg pozitifliği, HBV DNA pozitifliği
(kantitatif PCR ile 10
5
kopya/ml bazen 10
3
kopya/ml), devam-
lı veya aralıklı ALT yüksekliği (son altı ayda 1 kez iki katı ya
da 2 kez bir buçuk katı yükseklik) ve karaciğer biyopsisinde
belirgin nekroinflamatuvar aktivite (histolojik aktivite indeksi
≥4) olmalıdır. Kronik B hepatitli bir hasta karşımıza presiro-
tik veya sirotik evrede kompanse veya dekompanse karaciğer
hastası olarak gelebilir (6,9).
Şekil 2.
HBeAg negatif hastalarda klavuzlara göre tedavi algoritması (8).
EASL: European Association for the Study of Liver; AASLD: American Association for the Study of Liver Disease; APASL: Asian Pacific Association for the Study of
the Liver, ALT: Alanin aminotransferaz; HBeAg: Hepatit B early antijen; NÜS: Normalin üst sınırı.
HBeAg negatif
HBV DNA
<2.000 IU/ml
ALT
AASLD, EASL, APASL
Takip
ALT: 1-2 xNÜS
ALT>2xNÜS
ALT>2xNÜS
ALT 1-2xNÜS
- Tedavi
- Karaciğer
biyopsisi
yapılabilir.
AASLD
EASL
APASL
HBV DNA: 2.000-20.000 IU/ml
AASLD, EASL, APASL
HBV DNA >20.000 IU/ml
ALT >2xNÜS
- Karaciğer
biyopsisi
önerilir
- Karaciğer
biyopsisinde
orta/ileri evre
inflamasyon
veya fibrozis
varsa tedavi
- Karaciğer
biyopsisi
önerilir
- Karaciğer
biyopsisinde
orta/ileri evre
inflamasyon
veya fibrozis
varsa tedavi
- 3 ayda bir ALT
ve HBV DNA
takip
- Hasta yaşı
> 40 ise
karaciğer
biyopsisi
- Karaciğer
biyopsisinde
orta ileri
inflamasyon
veya fibrozis
varsa tedavi
- Tedavi
GG
149
(Grafik 3-4). Her iki hasta grubunda da HBsAg kaybı ile be-
raber anti-HBs’nin oluşması yani HbsAg serokonversiyonu ve
bunun sonucu olarak karaciğer inflamasyon ve fibrozisinin
azalması ve normalleşmesiyle beraber siroz ve hepatosellüler
karsinom gelişmesinin engellenmesi sağ kalımın uzatılması
nihai hedeflerdir (Tablo 1).
Bugün için aşikar bilinen gerçek şudur ki, HBV eradikasyo-
nunu imkansız kılan en büyük engel hepatosit nükleusunda-
ki covalently closed circular (ccc) DNA’nın (kovalen olarak
kapalı dairesel DNA) mevcudiyeti ve cccDNA’yı tamamen
ortadan kaldıracak tedavi alternatifinin bulunmayışıdır. HBV
cccDNA viral transkripsiyon ve translayon için bir şablon ola-
rak hizmet verir. HBV cccDNA uzun yarılanma ömrüne sahip
olup hepatositin çekirdeğinde hücrenin ölümüne kadar ka-
lır. Bu gün için nükleozid(tid) analoglarının cccDNA’ya etki
etmedikleri bilinmekle beraber interferonların ise sınırlı bir
şekilde etki ettiği bilinmektedir. İnterferon tedavisi alan çoğu
hasta hayatının ilerleyen döneminde uzun dönem nükleozi-
d(tid) analoglarını kullanmak zorunda kalmaktadır.
bir hastaya inaktif HBsAg taşıyıcısı demeden önce; aminot-
ransferazlarına ilk yıl en az 3 ay ara ile 5 kez bakılmalı HBeAg
negatif, ALT’si yüksek bir hasta HBV DNA’sı da düşükse tran-
saminaz yüksekliği yapabilecek alkolik-nonalkolik karaciğer
hastalığı, metabolik karaciğer hastalıkları, kullandığı ilaçlar ve
diğer virüsler yönünden tetkik edilmelidir.
HBV’nin doğal seyri için de, özel hasta grupları hariç, bugün
için üzerinde tedaviye hemen başlanması ve takip edilmesi
gereken hasta gruplarını aşağıdaki gibi özetleyebiliriz (8).
1. İmmüntoleran faz: Tedavi gerekmez.
2. HBeAg (+) kronik hepatit B: Tedavi gerekir.
3. İnaktif hepatit B hastası; Tedavi gerekmez.
4. Anti-Hbe (+) kronik hepatit B: Tedavi gerekir.
HBeAg pozitif ve negatif hastalarda arzulanan tedavi hedefi;
HBV DNA’da azalmayı ve takibinde PCR negatifliğini ve ALT
normalizasyonunu sağlamaktır (Grafik 1-2). HBeAg pozitif
hastalarda HBeAg kaybıyla beraber, anti-HBe’nin oluşması
yani HBeAg serokonversiyonunun sağlanması önemlidir.
Grafik 1.
HBeAg pozitif kronik hepatit B’li hastalarda tedavinin 1. yılında saptanamayan HBV DNA düzeyleri.
LAM: Lamivudin, ADV: Adefovir, LdT: Telbuvidin, ETV: Entekavir, TDV: Tenofovir, PEG-IFN: Pegile interferon.
150
HAZİRAN 2016
Grafik 2.
HBeAg negatif kronik hepatit B’li hastalarda tedavinin 1. yılında saptanamayan HBV DNA düzeyleri.
Grafik 3.
Kronik hepatit B’li hastalarda tedavinin 1. yılında HBeAg serokonversiyon oranları.
LAM: Lamivudin, ADV: Adefovir, LdT: Telbuvidin, ETV: Entekavir, TDV: Tenofovir, PEG-IFN: Pegile interferon.
GG
151
yetmezlik ve hepatosellüler kanser insidansında da azalma
kaydedilmiştir (12,13).
Günümüzde bu hedeflere ulamak için hepatit B tedavisinde
onaylanmış tedavi modalitelerinden ikisi interferon tedavisi-
ni (standart ve pegile interferon) diğer beş tanesi de nük-
leozid/tid analogları (lamivudin, telbivudin, entekavir, adefo-
vir, tenofovir) tedavilerini içermektedir (Tablo 2) (8,10). Bu
ilaçlarla hepatit B virüs supresyonu etkili bir şekilde sağla-
nabilmesine rağmen, hepatit B “e” (early) (HBeAg) ve yüzey
antijen (HBsAg) klirensleri halen daha düşük seviyelerdedir
(Grafik 1-6). Buna rağmen antiviral tedavi hepatit B’li has-
talarda hepatik inflamasyonu azaltmakla kalmayıp, fibrozisi
hatta ve hatta sirozu bile geri dönderebilmektedir. Bugün için
karaciğer sirozunun geri dönüşümsüz olduğuna dair bilinen
eski doğrular çürütülmüştür (11). İlerlemiş karaciğer fibro-
zisli ve sirozlu hastalarda uygun antiviral tedaviyle hepatik
Grafik 4.
Kronik hepatit B’li hastalarda tedavinin 1. yılından sonra HBeAg serokonversiyon oranları.
Mevcut Tedaviler
Yıllar
İnterferonlar
Standart interferon alfa
1992
Pegile interferon alfa
2005
Nükleozit(tid) Analogları
Lamivudin
1998
Adefovir 2002
Entekavir 2005
Telbivudin
2006
Tenofovir
2008
Tablo 2.
Hepatit B tedavisinde mevcut ilaçların kro-
nolojik sunumu.
Hepatit B Tedavisinin Nihai Hedefleri
Mevcut Tedavinin Geldiği Nokta
HBV’nin eradikasyonu
Hepatit B suprese edilebilmekte fakat eredike edilememektedir.
Karaciğer hasarının geri dönüştürülmesi
Düşük HBsAg kayıp oranı
Siroz ve HSK’nın önlenmesi
Fibrozis ve inflamasyonda kısmi düzelme.
HSK gelişimi azalmakta fakat elimine edilememektedir.
Tablo 1.
Günümüzdeki mevcut hepatit B tedavisinin kısıtlılıkları (34).
HSK: Hepatosellüler kanser
152
HAZİRAN 2016
Grafik 5.
HBeAg (+) kronik hepatit B’li hastalarda tedaviyle HBsAg kaybı oranları.
Grafik 6.
HBeAg (-) kronik hepatit B’li hastalarda tedaviyle HBsAg kaybı oranları.
GG
153
edilmemiş, HBeAg durumu ve HBV genotip farklılığına göre
faklı kurallar uygulanması zorunluluğu da doğmuştur (19).
Nükleozid/tid analoglarını kullanan hasta gruplarında, teda-
vinin ne zaman sonlandırılacağı konusunda ise bugün için
klavuzlar; HBeAg pozitif hastalarda HBeAg serokonversiyo-
nu geliştikten sonra tedavinin 12 ay daha sürmesi gerekti-
ğini önermektedir. HBeAg negatif hastalar için ise tedavinin
HBsAg kayboluncaya kadar sürdürülmesi gerektiği belirtil-
mektedir. Bazı çalışmalarda yine bu hasta grubunda 2-5 yıl
süreyle HBV DNA düzeyleri sürekli tespit edilemeyecek şe-
kilde saptanırsa tedavinin kesilebileceği belirtilmekle beraber
bu çalışmaların başka çalışmalarla valide edilmesi ve bu hasta-
ların ALT ve HBV DNA düzeyleri ile çok yakın takip edilmesi
gerektiği vurgulanmaktadır (20,21).
HBV cccDNA’nın mevcudiyeti ve konak genomuma integras-
yonu HBV için kür başarısını güçleştirmektedir. Gerçekten de
HBsAg ile enfekte akut hepatit B’den iyileşme sürecini yaşa-
yan HBsAg serokonversiyonu gerçekleşmiş anti-HBs pozitif
kişilerde karaciğerde HBV DNA hala daha bulunabilmekte ve
immünsupresyon kullanımı durumlarında hastalık aktive bile
olabilmektedir.
Günümüzdeki tedavi yöntemleriyle kesin ve etkili sonuçların
alınmayışı, nükleozid/tid analoglarının kullanım sürelerin-
deki belirsizlikler, bilim adamlarını daha az yan etkisi olan,
yeni ilaç denemeleri ve mevcut tedavilerin kombinasyonla-
rını denemeye yöneltmiştir. Tenofovir dipivoksil ile benzer
etkinlik ve direnç profiline sahip Human Immunodeficiency
Virus (HIV) tedavisinde de kulanılan tenofovir alefenamidin
yapılan çalışmalarda, Tenofovir dipivoksil’e göre kemik mine-
ral dansitesi ve böbrek fonksiyonları üzerinde daha az toksik
etkiye sahip olduğu gösterilmiş ve pazara sunulmuştur (22).
Nükleozid/tid analoglarınının pegileinterferonlarla kombi-
nasyon çalışmalarına eskiden beri ilgi duyulmuş, pegileinter-
feronların lamivudine ve telbivudin kombinasyonlarıyla de-
nenen tedaviler hayal kırıklığı ile sonuçlanmıştır. Fakat pegile
interferon Entekavir ve pegileinterferon Tenofovir kombinas-
yon çalışmalarında sonuçlar daha yüz güldürücüdür. Ente-
kavir ile pegileinterferon kombinasyonunu inceleyen ARES
çalışmasındada HBeAg klirensi ve HBsAg kantitatif değerle-
rinde momoterapiye göre anlamlı azalmalar gösterilmiştir. Te-
nofovir ve pegileinterferon kombinasyon çalışmalarında ise
tek başına tenofovir ve pegileinterferon alan hastalara göre,
Mevcut interferon tedavileri ile nükleozid(tid) tedavilerine
göre daha yüksek oranda HBeAg ve HBsAg klirensleri sağ-
lanmıştır (Grafik 3-6) (14-17). Fakat parenteral uygulama ve
geniş yan etki profili uygulamalarında zorluklar yaratmakta-
dır (Tablo 3). Nükleozid(tid) analogları ise oral kullanım ve
minimal yan etki profiline sahip ilaçlar olmalarına rağmen te-
davi kesimindeki zamanlama zorlukları ve tedavi kesiminden
sonra gelişen relapslar nedeniyle dezavantaj yaratmaktadırlar
(Tablo 4). Tenofovir ve entekavir gibi yüksek genetik bariyer-
li ilaçlarda ise 5-8 yıllık tedavi sonrası direnç oranları halen
daha %0-1 civarlarındadır (18).
Bu gün için pegileinterferonlar kronik hepatit B de ister
HBeAg pozitif isterse HBeAg negatif olsun, 48 hafta gibi sı-
nırlı bir sürede verilebilmektedir. Son çalışmalarda tedavinin
cevapsız ve minimal cevaplı hastalarda 12. haftada kesile-
bileceğini önermektedirler. İnterferon tedavisini kesmede
HBsAg titresinin HBV DNA düzeyinden daha etkili bir göster-
ge olduğu bildirilmekle beraber bu kurallar tam olarak valide
PEG- İnterferon
Avantaj
• Belirli tedavi süresi
• Direnç gelişimi yok
• 1 yılda daha yüksek HBeAg kaybı
• Kısa süreli tedavi ile daha yüksek HBsAg kaybı
Dezavantaj
• Subkutan injeksiyon
• Sık yan etkiler
• Dekompanse siroz, gebe, immünsupresyonda kullanamama
Tablo 3.
Peginterferon kullanımının avantaj ve deza-
vantajları
Nükleozit(tid) Analogları
Avantaj
• Oral kullanım
• Nadir yan etki
• Dekompanse sirozda da güvenli
Dezavantaj
• Belirsiz tedavi süresi
• İlaç direnci gelişimi
Tablo 4.
Oral antiviral kullanımının avantaj ve deza-
vantajları
154
HAZİRAN 2016
HBV virüsünün hepatosite girişi ile ilişkili reseptörlerin keş-
fedilmesiyle beraber birkaç hücre giriş inhibitörüyle ilgili de-
neysel ve klinik çalışmalara başlanmıştır (27). Bu grupta öne
çıkan ilk hücre giriş inhibitörü “myrcludex B” isimli faz 2 ça-
lışmaları devam eden moleküldür. Diğer yeni antiviral tedavi-
ler özellikle cccDNA başta olmak üzere, kapsid oluşumu veya
virion sekresyonunu hedef almaktadır. Yine kısa RNA iplikleri
(siRNA) kullanılarak hepatit B ekspresyonunun ve çoğalma-
sının önüne geçmek deneysel olarak mümkün olmuş invivo
çalışmalar planlanmıştır (28-30).
Kronik hepatit B’li hastalar HBV’ye karşı zayıf immün cevaba
sahiptirler. Yine tedavide hepatit B’ye özgül ve özgül olma-
yan bağışıklık sistemini düzenleyen tedaviler denenmektedir.
Özellikle de toll-like resptör-7 agonisti tedavisi ve terapötik
aşı formülasyonlarının öncül hayvan deneyleri olumlu sonuç-
lar vermiş ve umut vaat edicidir (31-33).
48 hafta süreyle pegileintereron ve tenofovir alan hastalarda
daha yüksek oranda HBsAg kayıpları sağlanmıştır (23-25).
HEPATİT B TEDAVİSİNDE YENİ HEDEFLERE
YÖNELİK YENİ MOLEKÜLLER
Avustralya antijeninin keşfinin üzerinden elli yıl geçmiş olma-
sına rağmen HBV’de kür halen daha başarılabilmiş değildir.
Hepatit C’nin keşfinin üzerinden 25 yıl geçmiş olmasına rağ-
men şuan kısa süreli tedavilerle kür sağlabilir bir hastalık ha-
line gelmesi bilim adamlarını HBV’de de tam kür sağlayabil-
mek için teşvik etmiştir. HBV’nün yaşam siklusundaki bir çok
basamağı hedefleyen tedavi rejimleriyle beraber immünmo-
dülatuvar tedavilerin beraber kullanılmasıyla önemsiz ihmal
edilebilir karaciğer hasarı ve hepatosellüler kanser ile ilişkili
etkili sürekli HBV DNA supresyonu başarılabilir (Şekil 3)(26).
Şekil 3.
Kronik Hepatit B tedavisinde yeni kombinasyon tedavisi yaklaşımı (34).
KOMBİNASYON TEDAVİSİYLE HEPATİT B’DE KÜRE DOĞRU
FONKSİYONEL KÜR/KONTROL ALTINA ALINMIŞ ENFEKSİYON
Hepatit B Virüsüne Ait
Hedeflere Yönelik
- Hepatosite giriş inhibitörleri
- cccDNA’nın hedeflenmesi
- Formasyon
- Stabilite/destürüksiyon
- Epigenetik regülasyon
- Viral kor fonksiyonlar
- Diğer viral hedefler
İmmun Modülasyon
- Mevcut doğal yanıtları uyarıcılar
- Özel ligantlar
- Mevcut adaptif yanıtların uyarılması
- Eşlik edecek inhibitör sinyaller
- Eşlik edecek stimülan sinyaller
- Terapötik aşılamalar
GG
155
12. Liaw YF, Sung JJ, Chow WC, et al. Lamivudine for patients with chronic
hepatitis B and advanced liver disease. N Engl J Med 2004;351:1521-31.
13. Chen CJ, Yang HI, Su J, et al. Risk of hepatocellular carcinoma ac-
ross a biological gradient of serum hepatitis B virus DNA level. JAMA
2006;295:65-73.
14. Janssen HL, van Zonneveld M, Senturk H, et al. Pegylated interferon
alfa-2b alone or in combination with lamivudine for HBeAg-positive ch-
ronic hepatitis B: a randomised trial. Lancet 2005;365:123-9.
15. Chang TT, Chao YC, Gorbakov VV, et al. Results of up to 2 years of
entecavir vs lamivudine therapy in nucleoside-naïve HBeAg-positive
patients with chronic hepatitis B. J Viral Hepat 2009;16:784-9.
16. Lau GK, Piratvisuth T, Luo KX, et al. Peginterferon alfa-2a, lamivudine
and the combination for HBeAg-positive chronic hepatitis B. N Engl J
Med 2005;352:2682-95.
17. Buster EH, Hansen BE, Lau GK, et al. Factors that predict response
of patients with hepatitis B e antigen-positive chronic hepatitis B to
peginterferon-alfa. Gastroenterology 2009;137:2002-9.
18. European Association for the Study of the Liver. EASL clinical practice
guidelines: management ofchronic hepatitis B virus infection. J Hepatol
2012;57:167-85.
19. Konerman MA, Lok AS. Is it more cost-effective for patients with chro-
nic hepatitis B to have a trial of interferon before considering nucleo-
s(t)ide analogue therapy? Clin Gastroenterol Hepatol 2015;13:386-9.
20. Hadziyannis SJ, Sevastianos V, Rapti I, et al. Sustained responses
and loss of HBsAg in HBeAg-negative patients with chronic hepati-
tis B who stop long-term treatment with adefovir. Gastroenterology
2012;143:629-36.
21. Jeng WJ, Sheen IS, Chen YC, et al. Off-therapy durability of response to
entecavir therapy in hepatitis B e antigen-negative chronic hepatitis B
patients. Hepatology 2013;58:1888-96.
KAYNAKLAR
1.
Değertekin H. Viral hepatitlerin dünyada ve ülkemizdeki epidemiyoloji-
si. Aktüel Tıp Dergisi 1997;2:119-22.
2.
Mıstık R, Balık İ. Türkiye’de viral hepatitlerin epidemiyolojik analizi. In:
Kılıçturgay K, Badur S (eds), Viral Hepatit 2001. İstanbul, Viral Hepatitle
Savaşım Derneği, 2001;10-55.
3.
Ott JJ, Stevens GA, Groeger J, Wiersma ST. Global epidemiology of he-
patitis B virus infection: new estimates of age-specific HBsAg seropre-
valence and endemicity. Vaccine 2012;30:2212-9.
4.
Alter MJ. Epidemiology of hepatitis B in Europe and worldwide. J Hepa-
tol 2003;39(Supp l):S64-9.
5.
Tozun N, Ozdogan OC, Cakaloglu Y, et al. A nationwide prevalence
study and risk factors for hepatitis A, B, C and D infections in Turkey.
Hepatology 2010;52(Supp l):697A.
6.
Lok AS, McMahon BJ; Practice Guidelines Committee, American Asso-
ciation for the Study of Liver Diseases. Chronic hepatitis B. Hepatology
2001;34:1225-41.
7.
Chan HL, Chan CK, Hui AJ, et al. Effects of tenofovir disoproxil fumarate
in hepatitis B e antigen-positive patients with normal levels of alanine
aminotransferase and high levels of hepatitis B virus DNA. Gastroente-
rology 2014;146:1240-8.
8.
Yapali S, Talaat N, Lok AS. Management of hepatitis B: our practice and
how it relates to the guidelines. Clin Gastroenterol Hepatol 2014;12:16-
26.
9.
Lok AS, Heathcote EJ, Hoofnagle JH. Management of hepatitis B:
2000--summary of a workshop. Gastroenterology 2001;120:1828-53.
10. Lok AS, McMahon BJ. Chronic hepatitis B: update 2009. Hepatology
2009;50:661-2.
11. Marcellin P, Gane E, Buti M, et al. Regression of cirrhosis during tre-
atment with tenofovir disoproxil fumarate for chronic hepatitis B: a
5-year open-label follow-up study. Lancet 2013;381:468-75.
KRONİK HEPATİT B İÇİN POTANSİYEL YENİ TEDAVİLER
KONAĞI HEDEFLEYEN ANTİVİRALLER
DİREKT ETKİLİ
ANTİVİRALLER
ONAYLANMIŞ TEDAVİLER:
- Polimeraz inhibitörleri
POTANSİYEL YENİ TEDAVİLER:
- Polimeraz inhibitörlerinin öncü
ilaçları
- HBsAg inhibitörleri
- Kapsid inhibitörleri
- RNAseH inhibitörleri
- cccDNA’yı hedefleyen CRISPR/
cas9 sistem
- HBV’ye tutunan inhibitörler
İMMÜNOMODÜLATÖRLER
ONAYLANMIŞ TEDAVİ:
- İnterferonlar
POTANSİYEL TEDAVİLER:
- TLR agonistler
- Terapötik aşılar
- STING agonistleri
- İnterlökinler ve sitokinler
HEDEFLENEN KONAK FONKSİYONLARI
ONAYLANMIŞ TEDAVİ:
- Mevcut değil
POTANSİYEL TEDAVİLER:
- Epigenetik modifiyeciler
- Hücre giriş inhibitörleri
- İmmünsugar glukozidaz inhibitörleri
CRISPR: Clustered Regularly İnterspeced Short Palindromic Repeats Associated Systems, STING: Stimulator of interferon genes, TLR: Toll-like receptor.
Şekil 4.
Kronik hepatit B tedavisinde yeni tedavi hedeflerine yönelik moleküller (33).
156
HAZİRAN 2016
29. Bertoletti A, Ferrari C. Innate and adaptive immune responses in chro-
nic hepatitis B virus infections: towards restoration of immune control
of viral infection. Gut 2012;61:1754-64.
30. Michel ML, Mancini-Bourgine M. Therapeutic vaccination against chro-
nic hepatitis B virus infection. J Clin Virol 2005;34(Suppl 1):S108-14.
31. Fosdick A, Zheng J, Pflanz S, et al. Pharmacokinetic and pharmacodyna-
mic properties of GS-9620, a novel toll-like receptor 7 agonist, demons-
trate interferon-stimulated gene induction without detectable serum
interferon at low oral doses. J Pharmacol Exp Ther 2014;348:96-105.
32. Lanford RE1, Guerra B, Chavez D, et al. GS-9620, an oral agonist of
toll-like receptor-7, induces prolonged suppression of hepatitis B virus
in chronically infected chimpanzees. Gastroenterology 2013;144:1508-
17.
33. Block TM, Rawat S, Brosgart CL. Chronic hepatitis B: A wave of new
therapies on the horizon. Antiviral Res 2015;121:69-81.
34. Anna SF. Lok. New developments in hepatitis B: treat all or only some?
When to switch or add medications? When can you stop treatment?
AGA Spring Postgraduate Course, May 16-17, 2015.
22. Ray AS, Fordyce MW, Hitchcock MJ. Tenofovir alafenamide: A novel
prodrug of tenofovir for the treatment of human immunodeficiency
virus. Antiviral Res 2016;125:63-70.
23. Sonneveld MJ, van Vuuren AJ, Verhey E, et al. Adding peginterferon
alfa-2a to entecavir increases HBsAg decline and HBeAg clearance:
first results from a global randomized trial (ARES study). Hepatology
2012;56(Suppl S1):199A (Abstract 19).
24. Ning Q, Han M, Sun Y, et al. New treatment strategy: switching from
long-term entecavir to peginterferon alfa-2a induces HBeAg serocon-
version/HBsAg clearance in patients with HBeAg positive chronic hepa-
titis B. Hepatology 2012;56(Suppl S1):300A (abstract 216).
25. Marcellin P, Ahn SH, Ma X, et al. Combination of tenofovir disoproxil
fumarate and peginterferon α-2a increases loss of hepatitis B sur-
face antigen in patients with chronic hepatitis B. Gastroenterology
2016;150:134-44.
26. Fletcher SP, Delaney WE. New therapeutic targets and drugs for the
treatment of chronic hepatitis B. Semin Liver Dis 2013;33:130-7.
27. Lempp FA, Urban S. Inhibitors of hepatitis B virus attachment and
entry. Intervirology 2014;57:151-7.
28. Cai D, Mills C, Yu W, et al. Identification of disubstituted sulfonamide
compounds as specific inhibitors of hepatitis B virus covalently closed
circular DNA formation. Antimicrob Agents Chemother 2012;56:4277-
88.
2000>10>
Dostları ilə paylaş: |