Cəmiyyətlərin ehtiyacları da fərdlərin ehtiyacları kimi sonsuz və hüdudsuzdur. Cəmiyyətlər öz davamlılığını qorumaq üçün bu qeyri-məhdud ehtiyaclar toplusundan zəruri ehtiyacları qarşılamalıdırlar. Əks halda sosial problemlər həll olunmaz hala gəlir və bu həll olunmayan problemlər başqa problemlərin mənbəyi ola bilər. Bu mənada sosial müəssisələr cəmiyyətin bəzi ehtiyaclarını ödəmək üçün yaranmış qurumlardır. Sosial sahibkarlar bu qurumların aktorlarıdır. Belə bir təşkilatın yaradılmasını sosial sahibkarlıq kimi ifadə etmək olar. Sosial sahibkarlıq anlayışı yeni anlayış olsa da, sosial sahibkarlar əsrlər boyu mövcuddur. Sənayeçi və iş adamlarının yaratdığı birliklər, ictimai həmrəylik birlikləri, fondlar, bələdiyyələrin açdığı gənclər mərkəzləri kimi müxtəlif sahələrdə sosial müəssisələrə rast gəlmək olar.
Cəmiyyətin ehtiyac duyduğu əmtəə və xidmətləri qarşılamaq üçün mənfəət əldə etmə məqsədi daşıyan müəssisələr yaradıldığı kimi, bəzi qeyri-kommersiya müəssisələri də yaradıla bilər. Üstəlik, kommersiya məqsədli və qeyri-kommersiya müəssisələri eyni sahədə fəaliyyət göstərə bilər. Sosial sahibkarlar tərəfindən könüllü yaradılan sosial müəssisələr iqtisadi, mədəni, ekoloji və idmanın inkişafına töhfə verir. Sosial müəssisələr bu mənada dövlətin və ya özəl sektorun yaratdığı qurum və ya təşkilatlara alternativ kimi yox, tamamlayıcı kimi qəbul edilməlidir.
Sosial sahibkarlığın tərifləri şəxsi sərvət və ya tərəfdaşların sərvətini artırmaqdan daha çox sosial dəyər yaratmağa istinad edir və yenilik bu fəaliyyətlər vasitəsilə yaradılır. Sosial sahibkarlıq sosial dəyişikliyi kataliz etmək və/və ya sosial ehtiyacları ödəmək üçün imkanların axtarışını, resurs birləşmələrindən və innovasiyalardan istifadə etməyi əhatə edir. Eyni zamanda, sosial sahibkarlıq uzunmüddətli davamlılığın təşviqinə və təşkilati effektivliyin artırılmasına yönəlmiş innovativ fəaliyyətlərə aiddir. Sosial sahibkarlıq iqtisadi və sosial dəyər yaradılmasını birləşdirən bir prosesdir.