Mühazirə MÜƏYYƏNLİK ŞƏraitiNDƏ QƏrar qəbul etmə

Mühazirə 4.

MÜƏYYƏNLİK ŞƏRAITİNDƏ QƏRAR QƏBUL ETMƏ
4.1. Məsələnin qoyuluşu. Əsas anlayışlar
Qərar qəbul etmə məsələlərində riyazi modelləşdirmə­dən istifadə edərək adətən təhlil meyarından, xətti və qeyri-xətti proqramlaşdırmadan istifadə olunur. Xətti və qeyri-xətti proqramlaşdırma bir həlli olan məsələlər üçün tətbiq olunur.

Məsələnin qurulmasının kriterial analizi zamanı qərar qəbul edən şəxsin bir neçə seçmə variantları ola bilər ki, bunu da ilə işarə edək. Burada özündə 2 elemnti bir­ləşdirən mümkün həllər çoxluğudur. Məsələnin həll olma xarakterindən asılı olaraq çoxluğu fasiləsiz və diskret ola bilər [17].

Fərz edək ki, U diskret və hesablanan, isə hər hansı bir obyektin adıdır. U çoxluğunda üstünlük funksiyası P(p) ilə işarə olunur. Kriterial analizdə p üstünlüyü xarakterlər yığımı formasında verilir ki, bu da k ilə işarə olunur və meyar adlanır.

Ümumi halda meyar K–funksiyası, U_ik(u)-alternativ­dir. U=U₁,U₂,...U_n, n alternativlərin sayıdır.

burada, – meyarların sayıdır.

1. Əgər olarsa, bu, meyarlı məsələ olacaq, yəni, xətti proqramlaşdırmadır.

2. Əgər olarsa, onda və -nin üç va­riantı mövcuddur.

– variantı üstündür.

– üstünlüyə görə bərabərdir.

– müqayisə olunmur.

3. Bu meyara görə variantı variantından üstündürsə və yaxud əksinə olarsa, onda bu kriterial analizin-meyarların təhlili məsələsidir.