TİP 2 DİYABETLİ HASTALARDA
C VİTAMİNİ UYGULAMASININ
ERİTROSİT GLUTATYON VE
HBA1C DÜZEYLERİ ÜZERİNE ETKİSİ*
Müjgan CENGİZ, Salih CENGİZ
Background and Design.- Diabetes melli-
tus (DM) has some complications. Oxida-
tive stress plays an important role in the
creation of these complications. At the
other hand vitamin C plays nonenzymatic
antioxidant role in the organisms. The goal
of our study was to compare glycosylated
haemoglobin (HbA1c) and glutathione
(GSH) levels of the 20 type 2 DM patients
taking vitamin C with the 20 type 2 DM pa-
tients taking placebo. The amount of HbA1c
by chromatographic elution and glutathione
were measured by using capillary electro-
phoresis technique at the first day, first
month and second month.
Results.- After usage of vitamin C for one
month, the values of HbA1c were de-
creased significantly but GSH levels were
still without a significant difference. After us-
age of vitamin C for two months, the values
of HbA1c were decreased significantly and
GSH levels were increased significantly. Af-
ter one and two months usage of placebo,
the values of both HbA1c and GSH were
still without a significant difference.
Conclusion.- Comparison of the vitamin C
taking group with the plasebo receiving
group showed that these findings and re-
sults must be considered as positive effect
of the vitamin C to the patients. This is be-
cause of the decreasing of the glycosy-
lated haemoglobin and increasing of the
glutathione levels. The glutathione levels
are all found as in lower value when com-
pared with non chromatographic method.
This is because of the exact molecular pre-
diction and measurement of the species.
Cengiz M, Cengiz S. The effects of vitamin
C administration on erythrocyte glutathione
and HbA1c levels of type 2 diabetic pa-
tients. Cerrahpaşa J Med 2000; 31: 211-
215.
T
ip 2 diyabet oldukça yaygõn bir
hastalõktõr ve toplumun % 5-
10'unda görülür. Hastalarõn %
80'inden fazlasõ 40 yaşõndan son-
ra bu hastalõğa yakalanmaktadõr ve şiş-
manlõk bu hastalarõn çoğunda belirgin bir
özelliktir.
1
Bu tip diyabette insülin salgõsõ
normaldir hatta insülin salgõsõ artabilir.
Glukozun organizmaya alõnmasõ sonucu
artan plazma glukoz düzeylerine insülin
cevabõnda azalma olmaktadõr.
2-4
Kan
glukoz düzeyi hiperglisemik olarak kal-
maktadõr. Glikozile hemoglobin (HbA1c)
değerleri kandaki ortalama glukoz düzey-
lerinin bir göstergesidir.
Diyabette proteinlerin nonenzimatik
glikozilasyonu ve serbest radikal üretimi
artmaktadõr.
5,6
Diyabetik hastalarda doku
hasarõnõn proteinlerin nonenzimatik
glikozilasyonundan dolayõ olduğu ileri sü-
rülmektedir. Bu hastalõkta bazõ proteinler
glukoz ile bağlanõr ve anormal fiziksel ö-
zellikler gösterirler.
7-9
Antioksidan vitaminler insulin salgõ-
lanmasõnõn regülasyonunda önemli bir ro-
le sahiptir. Doğal bir antioksidan olan
GSH ve antioksidan vitaminler diyabetin
komplikasyonlarõndan olan serbest radi-
kal oluşumunu engelleyebilmektedir.
10
C
vitamini ve glutatyon, diyabette görülen
serbest radikal hasarõna karşõ hücreleri
korumakla görevlidirler. Bunlarõn dõşõn-
da pek çok koruyucu sistemler de mevcut-
tur.
11
Bazõ araştõrõcõlarõn yaptõğõ çalõşmalar-
*Anahtar Kelimeler: Tip II Diyabet, C vitamini, Glikozil-
lenme, Glutatyon; Key Words: Type 2 Diabetes, Vitamin C,
Glycosylation, Glutathione; Alõndõğõ Tarih: 29 Haziran
2000; Doç. Dr. Müjgan Cengiz, İstanbul Üniversitesi Cer-
rahpaşa Tõp Fakültesi Tõbbi Biyolojik Bilimler Bölümü;
Prof. Dr. Salih Cengiz, İstanbul Üniversitesi Adli Tõp ensti-
tüsü; Yazõşma Adresi (Address): Dr. M Cengiz, Zuhuratba-
ba Mah. Akatlar sok. 1/12, 34740, Bakõrköy, İstanbul.
http://www.ctf.istanbul.edu.tr/dergi/online/2000v31/s4/004a4.htm
TİP 2 DİYABETLİ HASTALARDA C VİTAMİNİ; CENGİZ VE CENGİZ
211
Ekim-Aralõk 2000
da diyabette HbA1c düzeylerinin artõşõnõn
lipid peroksidasyonunu arttõrdõğõ gösteril-
miştir.
12
C vitamininin ise diyabette art-
mõş olan glukoz düzeylerini ve ortaya çõ-
kan oksidatif hasarlarõ azaltabileceği be-
lirtilmiştir.
13
Diyabetik kişilerde eritrosit GSH dü-
zeyleri azaldõğõ gösterilmiştir.
14
Ayrõca
diyabetiklerde GSH peroksidaz aktivitesi-
nin de azaldõğõ ve eritrosit lipid peroksi-
dasyonunun arttõğõ saptanmõştõr.
15
Diya-
betiklerde hepatik GSH düzeyleri de nor-
mal veya hafif azalmõş olarak bulunmuş-
tur.
15,16
Çalõşmamõzda, tip 2 diyabetli hastalar-
da C vitamininin HbA1c ve GSH düzeyle-
rine etkisinin incelenmesi amaçlanmõştõr.
YÖNTEM VE GEREÇLER
Araştõrmamõzda, DETAE Diyabet Poliklini-
ği’nde takip edilen 20’şer kişiden oluşan iki
grup diyabetik olgu kullanõldõ. Bu gruplardan
birine (birinci grup) C vitamini diğerine
(ikinci grup) plasebo verildi. Hastalarõn bazõ
kriterleri taşõmasõna dikkat edildi. Bu kriter-
ler: hastanõn tip II Diyabetli olmasõ, aşõrõ obez
olmamasõ (Vücut kütle indeksi, BMI: 20-30),
diyabet süresinin 10 yõldan az olmasõ, tek tip
oral antidiyabetik [gliklazid etkin maddeli
Diamicron (Servier İlaç) veya Betanorm (Ali
Raif İlaç)] kullanmasõ, açlõk kan şekerlerinin
130 mg/dL nin üzerinde olmamasõ, yaşlarõnõn
40-60 arasõnda olmasõdõr.
Birinci gruba günlük 1000 mg C vitamini-
ne eşdeğer kalsiyum askorbat (Bilim İlaç) ver-
meye başlamadan önce kan alõndõ ve bu, 0.
gün olarak belirlendi. Daha sonra 30. ve 60.
günlerde kan alõndõ. İkinci gruba plasebo ve-
rildi ve aynõ şekilde kan alõndõ.
Glikozillenmiş hemoglobin tayininde
Helena Glyco Hb Quik Column kromatografi
kiti kullanõldõ. Bu kit Hb A1c in miktar tayini
için mikrokromatografik yöntem kullanmak
üzere hazõrlanmõştõr. Burada kullanõlan
kromatografi türü katyon değiştirici kroma-
tografidir.
17
Kolondaki negatif yüklü reçine,
pozitif yüklü hemoglobin molekülüne ilgi gös-
terir. Seçici iyonik güç ve pH ta HbA1c, HbA
dan daha az pozitif yüke sahiptir. Bu nedenle
(-) yüklü reçineye HbA'dan daha zayõf olarak
bağlanõr. Böylece HbA1c kolondan daha erken
ayrõlõr. HbA reçineye tutunmuş halde kalõr.
Spektrofotometrede 415 nm de HbA1c düze-
yi okunur. Total Hb düzeyi de ölçülür. HbA1c '
nin total Hb'ye oranõ % olarak hesaplanõr.
GSH düzeyinin belirlenmesi için kapiller
elektroforez yöntemi kullanõldõ. Bu amaçla
9ml. EDTA'lõ kan örneği alõnõp plazmasõ uzak-
laştõrõldõ. Eritrosit paketi serum fizyolojik ile 3
kez yõkandõ ve supernatant atõldõ. Eritrositler
–70
o
C'de deney gününe kadar saklandõ. Çalõş-
ma yapõlacağõ zaman örnekler çözüldü. Üzeri-
ne 1 mol/L perklorik asit ilave edilip proteinle-
ri çöktürüldü. Supernatant pastör pipeti ile
alõnõp pH'sõ 8,5'e ayarlandõ. Daha sonra
filitreden geçirilerek kapiller elektroforeze
uygulandõ.
18
Kapiller elektroforezde çalõşma koşullarõ:
Örneklerin elektroforeze uygulanmasõ için
gerekli enjeksiyon süresi: 4 sn, enjeksiyon tü-
rü hidrodinamik, kapillerin uzunluğu 44 cm,
kapillerin çapõ 75 (m, voltajõ 12.000 volt, sõcak-
lõğõ 30(C, deney süresi (runtime) 13 dakika,
kullanõlan tampon miseller tampon (30 mM
borat, 30 mM SDS %1,5 asetonitril) idi. So-
nuçlar GSH standardõ ile karşõlaştõrõlarak he-
saplandõ.
Çalõşmamõzda birinci grup ile ikinci gru-
bun 0-30. gün, 0-60. gün % HbA1c düzeyleri
ile mg/dL cinsinden GSH düzeylerinin istatis-
tiksel değerlendirmesinde eşleştirilmiş diziler-
de Student- t testi uygulandõ.
BULGULAR
Bulgularõmõza göre birinci grupta C vi-
tamini kullanmaya başlamadan önceki
duruma göre 30. gün ve 60. gün sonunda-
ki HbA1c düzeylerinde ileri düzeyde an-
lamlõ bir azalma saptanmõştõr (p<0,001).
İkinci gruba plasebo verildikten sonraki
30. gün ve 60. gün sonunda ölçülen HbA1c
değerleri kullanõma başlamadan önceki
(0. gün) değerleriyle karşõlaştõrõldõğõnda
anlamlõ bir fark bulunamadõ (p>0,05).
Toplu sonuçlar Tablo I’de gösterilmiştir.
Birinci grupta 30. gün sonunda ölçülen
GSH değerleri, 0. gün değerlerine göre
istatistiksel olarak anlamlõ bulunmamõş-
CERRAHPAŞA TIP DERGİSİ
212
Cilt (Sayõ): 31 (4)
tõr (p>0,05). Aynõ ölçüm 60. gün sonunda
yapõldõğõnda anlamlõ bir fark bulunmuş-
tur (p<0,05). İkinci grup GSH düzeyleri
incelendiğinde, 30. ve 60. gün sonunda 0.
güne göre anlamlõ bir fark bulunamadõ
(p>0,05).
TARTIŞMA
Diabetes mellitus toplumda sõk görülen
bir hastalõktõr. Nonenzimatik glikozilas-
yon, oksidatif stres ve lipid peroksidas-
yonu gibi çeşitli komplikasyonlarõ nede-
niyle diyabet en sõk araştõrõlan hastalõk-
lardandõr.
Çalõşmamõzda tip 2 diyabetli hastalar-
da, antioksidan olarak verilen C vitamini-
nin nonenzimatik glikozillenme ve GSH'a
etkileri incelenmiştir. C vitamini kulla-
nan hastalarda, kullanmaya başlamadan
önceki duruma 30. gün ve 60. gün sonun-
da HbA1c düzeyinde ileri düzeyde bir a-
zalma belirlenmiştir (p<0,001). Plasebo
kullanan hasta grubunda ise 30. gün ve
60. gün sonunda HbA1c değerlerinde an-
lamlõ bir fark görülmemiştir (p>0,05).
Bu durum C vitamininin diyabetik has-
talar üzerine yararlõ bir etkisi olduğunu
göstermektedir.
13
Diyabetik sõçanlar üze-
rinde yapõlan bir çalõşmada askorbatõn
artmõş kan glukoz düzeylerini azalttõğõ ve
diğer bir çalõşmada ise diyabette oksidatif
streste de ileri derecede bir düzelme sağ-
ladõğõ saptanmõştõr.
11,13
Çalõşmamõz, hay-
van deneylerinden elde edilmiş sonuçlar
ile uyum içindedir. Ayrõca Kaneto ve ark.
bulgularõ, pankreas beta hücrelerinin
glukoz toksisitesine karşõ korunmasõnda
C vitamininin çok değerli bir antioksidan
olduğu yönündedir. Ayrõca histolojik ana-
lizlerde antioksidan verilen diyabetik fa-
relerin beta hücrelerinin verilmiyenlere
göre daha büyük olduklarõ, buna neden
olarak da antioksidanlarõn beta hücreleri-
nin çoğalmasõna etki etmeden apoptozisi
önlediği belirtilmiştir. Bunun sonucu ola-
rak kronik hiperglisemide apoptozisin u-
yarõlmasõnõn antioksidan kullanõlarak en-
gellenebileceği hipotezi ileri sürülmekte-
dir.
19
Çalõşmamõzõn bulgularõ bu hipotez-
le birlikte uzun süreli C vitamini desteği-
nin protein veya hemoglobin glikozi-
lasyonunu önlediği iddialarõnõ destekler
içeriktedir.
C vitamini alan hastalarda GSH düzey-
leri, 0-30. gün arasõnda kõyaslandõğõnda
anlamlõ bir artõş bulunamamõş, 0-60. gün
arasõnda anlamlõ bir artõş bulunmuştur.
Plasebo kullanan hastalarda 30. gün ile
TİP 2 DİYABETLİ HASTALARDA C VİTAMİNİ; CENGİZ VE CENGİZ
213
Ekim-Aralõk 2000
C vitamini alan grup Plasebo (kontrol) grubu
n=20 n=20
HbA
1c
0.
gün
11.92 ± 1.04 10.27 ± 1.84
(%)
30.gün
10.16 ± 0.89 11.18 ± 1.34
a**
60. gün
9.43 ± 0.52 10.31 ± 1.62
b**
GSH
0. gün
17.68 ± 8.24 19.50 ± 10.61
(mg/dL)
30.gün
18.89 ± 9.23 18.84 ± 11.43
60.gün
22.60 ±11.83 19.07 ± 13.79
c*
Tablo I. C Vitamini ve Plasebo Kullanan Tip 2 Diyabetli Hastalarõn
HbA1c ve GSH Düzeyleri (Ortalama ± SD)
a: C vitamini alan grubun 0. gün ile 30. gün arasõnda HbA
1c
nin istatistiki farklarõ; b: C vitamini alan grubun 0. gün
ile 60. gün arasõnda HbA
1c
nin istatistiki farklarõ; c: C vitamini alan grubun 0. gün ile 60. gün arasõnda GSH’ un
istatistiki farklarõ; *: p<0.05; **: p<0.001.
60. gün kõyaslandõğõnda GSH düzeyleri
arasõnda anlamlõ bir fark bulunamamõş-
tõr.
Tablo I’de görüldüğü gibi C vitamini a-
lan ve C vitamini yerine plasebo verilen
hastalarõn HbA1c değerleri ile GSH dü-
zeyleri arasõnda 30. gün anlamlõ bir fark
bulunamamõştõr. 60 gün C vitamini veri-
len hastalarõn ortalama HbA1c değerleri
C vitamini yerine plasebo verilen hasta-
larla karşõlaştõrõldõğõnda daha düşük bu-
lunmuştur, fakat bu fark istatistiksel ola-
rak anlamlõ değildir (p>0,05), 60. gün C
vitamini verilen hastalarõn GSH değerle-
ri, plasebo alan hastalardan anlamlõ dere-
cede yüksek bulundu (p<0,05).
Çalõşmamõzda GSH düzeyleri tayininde
kapiller elektroforez yöntemi kullanõlmõş-
tõr. Bu deneyler sonucu çalõşmamõzda
hem hasta ve hem de kontrol gruplarõnda
belirlenen GSH düzeyleri diğer çalõşmala-
ra göre daha düşük bulunmuştur. Bunun
nedeni hidroliz olabilir veya bu yöntemde
tayin yapõlõrken dedektör tarafõndan be-
lirlenen sülfidril gruplarõ sadece
glutatyona aittir. Elman yönteminde diğer
proteinlerden gelen sülfidril gruplarõ da
glutatyona ait olarak değerlendirilmekte-
dir.
Bazõ çalõşmalarda diyabetik hastalarda
glutatyonun normalden düşük olduğu a-
ma tedavi edilen diyabetlilerde bu düzeyin
normal seviyeye geldiği belirlenmiştir.
2
Çalõşmamõzda diyabetli hastalara C vita-
mini verildikten 30. gün sonra HbA1c dü-
zeylerinde azalma, GSH düzeylerinde bir
artma görülmüştür. 60. günde bu durum
daha da düzelmektedir.
Sonuçlarõmõzdan C vitamini verilmesi-
nin glutatyonun artmasõnõ sağlayarak
antioksidan etkiyi arttõrdõğõ ve non-
enzimatik glikozillenmeyi azalttõğõ ve bu
nedenle C vitaminin koruyucu etkisi oldu-
ğu kanaatine varõlmõştõr.
ÖZET
Antioksidan vitaminler insulin salgõ-
lanmasõnõn regülasyonunda önemli bir ro-
le sahiptir. Doğal bir antioksidan olan
GSH ve antioksidan vitaminler diyabetin
komplikasyonlarõndan olan serbest radi-
kal oluşumunu engelleyebilmektedir.
Diyabetes mellitus glukoz homeostazi-
sinin bozulmasõ ile ortaya çõkan bir hasta-
lõktõr. Tip 2 Diyabetin komplikasyon-
larõndan birisi HbA1c yüzdesinin artmasõ-
dõr. Diğer bir komplikasyon ise serbest ra-
dikal oluşumunun artmasõdõr. GSH ve C
vitamini diyabetle artan oksidatif hasara
karşõ hücreleri koruyabilmektedirler.
Çalõşmamõzda tip 2 diyabetli hastalar-
da C vitaminin HbA1c ve GSHdüzeyleri
üzerine olan etkisinin incelenmesi amaç-
landõ. Yaşlarõ 40-60 arasõnda olan 20 tip
2 diyabetli C vitamini alan, aynõ sayõda ve
yaşta olan ve tip 2 diyabetli plasebo kulla-
nan kontrol grubu karşõlaştõrõldõ. HbA1c
tayini Helena HbA1c kiti ile, GSH düzey-
leri kapiller elektroforez yöntemi ile ya-
põldõ.
C vitamini kullanan Diyabetik hasta-
larda C vitamini kullanmadan önceki du-
ruma göre 30. gün ve 60. gün sonunda
HbA1c düzeylerinde anlamlõ bir azalma
ve GSH düzeylerinde anlamlõ bir artma
bulunmuştur. Plasebo verilen hastalarda
her iki paremetrede de anlamlõ bir fark
görülmemiştir.
Sonuç olarak C vitamini verilmesinin
antioksidan etkiyi arttõrdõğõ ve
nonenzimatik glikozillenmeyi azalttõğõ, bu
nedenle de koruyucu etkisinin olduğu
kanatine varõlmõştõr.
KAYNAKLAR
1. Pigeolet E, Remacle J. Susceptibility of glu-
tathione peroxidase to proteolysis after oxida-
tive alteration by peroxides and hydroxyl radi-
cals. Free Radical Biol Med. 1991; 11: 191-195.
2. Kaneto H, Kajimoto Y, Miyagawa J, Matsuoka T,
Fujitani Y, Umayahara Y, Hanafusa T, Matsu-
CERRAHPAŞA TIP DERGİSİ
214
Cilt (Sayõ): 31 (4)
zawa Y, Yamasaki Y, Hori M. Beneficial effects
of antioxidants in Diabetes: possible protection
of pancreatic beta-cells against glucose toxicity.
Diabetes. 1999; 48: 2398-2406.
3. Skkodowska M, Gromadzinska J, Wasowicz W.
Lipid peroxide concentration, selenium level and
glutathione peroxidase activity in blood of type 2
(Noninsulin-dependent) diabetic elderly people.
J Clin Biochem Nutr 1989; 7: 35-41.
4. Wolf SP. Free radicals, transition metals and oxi-
dative stress in the aetiology of diabetes melli-
tus and complications. Br Med Bull 1993; 49:
642-652.
5. Özden İ, Deniz G, Tasalõ E, Ulusaraç A, Altuğ T,
Büyükdevrim S. The effect of vitamin E on gly-
cosylated hemoglobin levels in diabetic rats. A
preliminary report. Diabetes Res 1989; 12: 123-
124
6. Wolff SP, Jiang ZY, Hunt JV. Protein glycation
and oxidative stress in diabetes mellitus and
ageing. Free Radical Biol Med 1991; 10: 339-
352.
7. Counts DF, Shaw WN. Effect of carbohydrate
structure and concentration on the non-
enzymatic glycosylation and subsequent
crosslinking of collagen. Diabetes Res 1991; 16:
37-40.
8. Guillausseau PJ, Charles MA, Godard V, Timsit
J, Chanson P, Paolaggi F, Peynet J, Eschwege
F, Rousselet F, Lubetzki I. Comparison of fruc-
tos -amine with glycated hemoglobin as an index
of glycemic control in diabetic patients. Diabetes
Res 1990; 13: 127-131.
9. Sensi M, Buruno MR, Valente L, Cioccia GP,
Chianelli M, Pozzilli P. Retinol binding protein
A short half life determinant of protein nonenzy-
matic glycation in diabetes Diabetes Res 1990;
13: 195-198.
10. Waczulikova I, Krahulec B, Sikurova L, Car-
sky J, Orszaghova Z, Durackova Z. Effect of vi-
tamin C and E on nonenzymatic glycation and
physico- chemical properties of isolated erythro-
cyte membranes in diabetic patients. Bratisl
Lek Listy 2000; 101: 152-156.
11. Nazõroğlu M, Dilsiz N, Çay M. Protective role of
intraperitoneally administered vitamins C and
E and selenium on the levels of lipid peroxida-
tion in the lens of rats made diabetic with strep-
tozotocin. Biol Trace Elem Res 1999; 70: 223-
232.
12. Jain SK, Mevie R, Duett J, Herbst JJ. Erythro-
cyte membrane lipid peroxidation and glycosy-
lated hemoglobin in diabetes. Diabetes 1989; 38:
1539-1542.
13. Younf IS, Torney JJ, Trimble ER. The effect of
ascorbate suplementation on oxidative stress in
the oxidative sress in the streptozotocin diabetic
rats . Free Radical Biol Med 1992; 13: 41-46.
14. Maarques D, Cazana L, Puyol RM. In vitro re-
sponce of erythrocytes to a tocopherol exposure
J Vit Nutr Res 1986; 56: 311-314.
15. Uzel N, Sivas A, Uysal M, Öz H. Erythrocyte
lipid peroxidation and glutathione peroxidase
activities in patients with diabetes mellitus
Horm Metabol Res 1987; 19: 89-90.
16. Mc Lennan SV, Heffernan S, Wright L, Rae C,
Fisher E, Yue DK, Turtle JR. Changes in he-
patic glutathione metabolism in diabetes. Diabe-
tes 1991; 40: 344-348.
17. Trivelli LA, Ranney HM, Lai HT. Hemoglobin
components in patients with diabetes mellitus N
Engl J Med 1971; 284: 353-357.
18. Jellum E, Thorsrud AK, Time E. Capillary elec-
trophoresis for diagnosis and studies of human
disease, particularly metabolic disorders. J
Chrom 1991; 559: 455-465.
19. Kaneto H, Kajimoto Y, Miyagawa J, Matsuoka
T, Fujitani Y, Umayahara Y, Hanafusa T, Ma-
tsuzawa Y, Yamasaki Y, Hori M. Beneficial ef-
fects of antioxidants in diabetes: possible protec-
tion of pancreatic beta-cells against glucose tox-
icity. Diabetes 1999; 48: 2398-2406.
TİP 2 DİYABETLİ HASTALARDA C VİTAMİNİ; CENGİZ VE CENGİZ
215
Ekim-Aralõk 2000
Dostları ilə paylaş: |