2. Davr xarajatlari quyidagicha turkumlanadi: a) sotish bo'yicha xarajatlar;
b) boshqaruv xarajatlari;
d) boshqa muomala xarajatlari va zararlar.
3. Moliyaviy faoliyat bo 'yicha xarajatlar quyidagicha turkumlanadi: a^ foizlar bo'yicha sarflar;
b) chet el valutasi kursi o'zgarishidan ko'rilgan zarar;
d) qimmatli qog'ozlarga qo'yilgan mablag'larni qayta baho-lashdan ko'rilgan zarar;
e) moliyaviy faoliyat bo'yicha boshqa sarf-xarajatlar.
4. Favqulodda zararlar, odatda, turkumlanmaydi. Ishlab chiqarish xarajatlari. Mahsulot ishlab chiqarish bilan bog'liq xarajatlarga ishlab chiqarish xarajatlari, deb ataladi. Ularga quyidagilar kiradi:
— material xarajatlari;
— mehnat haqi xarajatlari;
— ishlab chiqarish bilan bog'liq ma'muriy xarajatlar.
Bevosita material xarajatlari mehnat haqi bilan birgalikda dastlabki xarajatlarni tashkil etadi. Mehnat haqi va ishlab chiqarish xarakteridagi ma'muriy boshqaruv xarajatlari birgalikda konversiya xarajatlarini tashkil etadi. Material xarajatlari konversiya xarajatlari bilan birgalikda to'liq ishlab chiqarish tannarxini tashkil etadi.
Noishlab chiqarish xarajatlari. Ishlab chiqarish bilan bog'liq bo'lmagan barcha xarajatlarga noishlab chiqarish xarajatlari, deb ataladi. Ular tarkibiga sotish bilan bog'liq xarajatlar, ilmiy tekshirish va tadqiqot xarajatlari, umumiy va ma'muriy boshqaruv xarajatlari, boshqaruv xarajatlari, olingan kredit uchun foiz to'lovlari va boshqa ishlab chiqarish bilan bog'liq bo'lmagan xarajatlar kiritiladi.
Xo'jalik yurituvchi subyektlarning faoliyatidagi xarajatlarni yuqoridagi ko'rinishda turkumlash bilan bir qatorda, yana quyidagi xususiyatlari bo'yicha ham tasniflab chiqishimiz mumkin.
Yuzaga chiqish shakliga ko'ra: • asosiy ishlab chiqarish xarajatlari;
• moliyaviy faoliyat bo'yicha xarajatlar;
• tasodifiy, favquloddagi xarajatlar.
Mahsulot tannarxiga qo'shilishiga ko'ra: • mahsulot ishlab chiqarish tannarxiga kiritiladigan xarajatlar;
• mahsulot ishlab chiqarish tannarxiga kiritilmaydigan xarajatlar. Yuzaga chiqish o'rni bo'yicha: • bo'lim bo'yicha qilingan xarajatlar;
• sex bo'yicha qilingan xarajatlar;
• uchastka bo'yicha qilingan xarajatlar va h.k. Sotish hajmiga hisobdan chiqarilishiga ko'ra: • mahsulot ishlab chiqarish xarajatlari;
• davr xarajatlari. ^
Davriga ko'ra: • joriy davr xarajatlari;
• kelgusi davr xarajatlari.
Soliqqa tortiladigan foyda summasini aniqlashda hisobga olinishiga ko'ra: • soliqqa tortiladigan bazaga qayta qo'shiladigan doimiy tafovutlar;
• soliqqa tortiladigan bazaga qo'shiladigan davri bo'yicha tafovutlar;
• soliqqa tortiladigan bazani aniqlashda hisobga olinmaydigan xarajatlar.
Mahsulot hajmining o'zgarishiga muvofiq: • o'zgaruvchan xarajatlar;
• o'zgarmas xarajatlar.
Mahsulot tannarxiga qo'shilishiga qarab: • to'g'ri xarajatlar (bevosita);
• egri xarajatlar (bilvosita).
Moliyaviy natijalarga daxlsizligi bo'yicha: • mahsulot tannarxiga qo'shiladigan xarajatlar;
• foyda hisobidan qoplanadigan xarajatlar.
Har qanday firmaning asosiy maqsadi foydani maksimal-lashtirishdan iboratdir. Umumiy holda foyda yalpi daromaddan umumiy xarajatlarni ayirish orqali topiladi:
ti= TR-TC, bu yerda, n — foyda; TR— umumiy daromad; TC — umumiy xarajat.
Xarajatlar firmaga nisbatan tashqi va ichki xarajatlarga bo'linadi. Tashqi xarajatlarga tashqi to'lovlar, ya'ni tashqi mol yetkazib beruv-chilarga (xomashyo, materiallar, elektroenergiya, gaz) to'lovlar
kiradi. Umumiy daromaddan tashqi xarajatlarni ayirib tashlasak, buxgalteriya foydasini olamiz. Buxgalteriya foydasi ichki (yashirin) xarajatlarni hisobga olmaydi.
Ichki xarajatlar sifatida quyidagilar qaraladi:
1) tadbirkorning o'ziga tegishli resurslarga bo'lgan xarajati;
2) tadbirkorlik qobiliyatiga to'g'ri keladigan va tadbirkorga tegishli bo'lgan normal foyda. Buxgalteriya foydasidan ichki xarajatlarni ayirib tashlasak, iqtisodiy foydani olamiz.
Tashqi va ichki xarajatlarning yig'indisi muqobil yoki iqtisodiy xarajatlarni tashkil qiladi. Muqobil xarajatlar — firmaning resurs-laridan eng yaxshi variantda foydalanishi bilan bog'liq yo'qotilgan imkoniyatlardir. Iqtisodiy xarajatlar firm a faoliyatini buxgalter va iqtisodchi tomonidan baholanishni farq qilishga imkon beradi. Buxgalterni, birinchi navbatda, firmaning ma'lum muddat davo-midagi (hisobot davrida) faoliyati natijalari qiziqtiradi. Iqtisodchini esa firmaning kelajagi, uning kelajakdagi faoliyati qiziqtiradi. Shuning uchun ham firma ixtiyoridagi resurslardan eng yaxshi muqobil foydalanish variantlarini topishga e'tibor beradi.