Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatında söz, gözəl danışmaq qabiliyyəti bəşəriyyətin
təməl daşı kimi qiymətləndirilmiş, xilqətin əzəlinin söz olduğu təlqin edilmişdir.
Ulu əcdadlarımız
sözün real gücünü, təbii qüdrətini həmişə yüksək
dəyərləndirmişlər. Orta əsrlər dövrünün ən görkəmli alimlərindən biri olan
Nəsrəddin Tusi özünün “Əxlaqi-Nasiri”, əsərlərində sözün qüdrətinə, natiqlik
sənətinə yüksək qiymət vermişdir.Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində nitqin,
danışığın gözəlliyinə yüksək qiymət verənlər çox olmuşdur. Fələki Şirvani, İzzəddin
Şirvani,
Nizami Gəncəvi, Nəsirəddin Tusi, İmadəddin Nəsimi, Məhəmməd Füzuli,
Sahib Təbrizi, Molla Pənah Vaqif, Qətran Təbrizi, Şah İsmayıl Xətai, və b. böyük
natiqlər olmuşlar.. Nizami Gəncəvi “Sirlər xəzinəsi” əsərində şair sözlə bağlı
“Sözün qüdrəti” ayrıca fəsil vermiş sözün şəninə ləyaqətli sözlər işlətmişdir.
Sözün qanadları var quş kimi incə incə
Dünyada söz olmasa,nəyə gərək düşüncə
Böyük Füzulidə sözə,nitqə böyük qiymət vermiş ,söz
qəzəlindədə öz fikirlərini
ifadə edir.
Şah İsmayıl Xətai azadlığı dilin mövcudluöunda görürdü.XIX əsrdə Azərbaycanda
Vaze,Axundov,Qasım bəy Zakir,Bakıxanov öz əsərlərində dilin əhəmiyyətini xüsusi
vuruluyub.
Dostları ilə paylaş: