1-mavzu: “Ilmiy tadqiqot metodologiyasi fanining maqsadi va vazifalari ilmiy blimlarning metodologik asoslari Reja

2. Muammo va metod uyg‘unligi.
Ilmiy metod harakatlaming shunday 
bir usuliki, uning yordamida ta ’lum turdagi ilmiy vazifalar yechiladi.
Metod 
haqidagi bilim maxsus yo‘riqnomalar, qo‘llanmalar va metodikalarda ifodalanadi. 
Ularda harakatlami bajarish qoidalari ta’riflanadi, shuningdek, metodni qoilash 
shartlari va maqsadlari, uning imkoniyatlari, metod yordamida erishiladigan 
natijalar xususiyati va hokazolar tavsiflanadi. 
Metodni u haqdagi bilim bilan ayniylashtirish mumkin emas. Bir tomondan, 
metodni uni tavsiflovchi qoidalar va yo‘riqnomalami bilmay turib ham o‘zlashtirish 
mumkin. Bunday bilim verballashtirilmagan, noaniq xususiyat kasb etadi, u 
faoliyatdan ajratilmaydi, balki unga kiritiladi va unda «ishlaydi». Boshqa tomondan, 
metodik qo‘llanmalar va yo‘riqnomaIar matnini a’lo darajada bilish ham ularda 
tavsiflangan metodni o‘zlashtirganlikni anglatmaydi. 
Masalan, tibbiyotchi-talaba 
tashxis qo‘yish metodikasini miridan-sirigacha bilishi mumkin, lekintegishli 
o‘rganish va mashqlarsiz i tashxis qo‘yish mahoratini lozim darajada o 
’zlashtirishi amri mahol bo ’Isa kerak.
Amalda ko‘rsatish va shaxsiy tajriba 
o‘mini hech qanday og‘zaki yo‘l-yo‘riqlar bosa olmaydi. Ayni shu sababli olimning 
shogirdlari va hamkasblari bilan bevosita aloqalari ulkan rol o‘ynaydi: ular biron-bir 
yo‘riqnomada qayd etilmagan narsalar bilan o‘rtoqlashish imkoniyatini beradi. 
Mazkur metod yordamida echish mumkin bo‘lgan vazifalar turi uning 
qo‘llanish sohasini tashkil etadi. Har qanday turdagi vazifalami yechish 
imkoniyatini beradigan universal metod fanda mavjud emas. Har qanday metod 
o‘zining muayyan qo‘llanish sohasiga ega bo‘ladi. 
Har bir fan doirasida uning tadqiqot obektlariga moslashtirilgan maxsus 
metodlar ishlab chiqiladi (masalan, fizikada - ko‘lamlami tahlil qilish metodi, 
biologiyada - qushlami halqalash metodi, psixologiyada - testlash metodi, 
sosiologiyada - anketa so‘rovi metodi, tilshunoslikda - tillami qiyosiy tahlil qilish 
metodi va h.k.). 
Shu bilan bir vaqtda, hozirgi zamon fanida metodlami bir fandan boshqa fanga 
ko‘chirish ulkan ahamiyatga egadir (masalan, fizik metodlardan kimyoda 
(spektroskopik metod), biologiya va tibbiyotda (rentgenoskopiya metodlari), tarixda 
(radioaktiv tahlil metodi) foydalanish, matematik metodlami tabiatshunoslikda va 
ijtimoiy fanlarda qo‘llash). 
Maxsus metodlar bilan bir qatorda, ko‘pgina yoki hatto barcha fanlarda 
qo‘llaniladigan umumiy metodlar ham bor. Ular umumilmiy metodlar deb ataladi. 
Ularga oqilona fikrlashning barcha metodlari - tahlil, sintez, mavhumlashtirish, 

---

umumlashtirish, induksiya, deduksiya va boshqalar, shuningdek, kuzatish, 
eksperiment, modellashtirish, ideallashtirish kabi metodlar kiradi. 
Muammolar kabi, metodlami ham haqiqiylik yoki soxtalik nuqtai nazaridan 
baholash mumkin emas. Metod yaxshi yoki yomon bo‘lishi, muayyan muammoni 
yechish imkoniyatini berishi yoki bermasligi mumkin, lekin barcha hollarda u 
haqiqiy ham, soxta ham emas. Ba’zan biron-bir metodni «haqiqiy» deb nomlashlari 
mumkin, lekin bu faqat mazkur metod haqiqatning tagiga yetishni ta’minlashini, 
ya’ni muayyan muammoni yechishning «yaxshi», samarali vositasi hisoblanishini 
anglatadi. Xuddi shuningdek, biron-bir metodga nisbatan ishlatilgan «soxtalik» 
tushunchasi ham faqat metod mazkur muammoni yechishga yaroqli emasligi, ya’ni 
«yomon», samarasiz ekanligini anglatishi mumkin. 
Ilmiy dalillar nazariyaga nisbatan ham ikki xil vazifani bajaradi: mavjud 
nazariyaga nisbatan ilmiy dalil yo uni mu’stahkamlaydi (verifikatsiya qiladi), yo u 
bilan to‘qnashadi va uning asossizligini ko‘rsatadi (falsifikatsiya qiladi). Biroq 
boshqa tomondan, nazariya empirik tadqiqot darajasida olingan ilmiy dalillar 
yig‘indisini shunchaki umumlashtirishgina emas. Uning o‘zi yangi ilmiy dalillar 
olish manbaiga aylanadi. Shunday qilib, empirik va nazariy bilim yaxlit hodisa - 
ilmiy bilim ikki tomonining birligi hisoblanadi. Bu tomonlaming muayyan ilmiy 
bilish jarayonidagi o‘zaro aloqasi va harakati, ulaming o‘zaro nisbati nazariy bilimga 
xos bo‘lgan shakllaming izchil qatori yuzaga kelishini belgilab beradi. Nazariy 
bilimning asosiy shakllari: ilmiy muammo, gipoteza, nazariya, tamoyillar, qonunlar, 
kategoriyalar, paradigmalardir.