uchun quyidagilar zarur: har qanday tabiatli matnda ifodalangan predmet; unda
ma’noning mavjudligi; mazkur ma’no to‘g‘risidagi dastlabki tasawur; matnni
talqin qilish, ya’ni matnning mazmunini tushunish; talqin qiluvchida o‘z-o‘zini
tushunishning mavjudligi’, muloqot, aloqa; «til stixiyasi»; dialog yuritish
qobiliyati; o‘z flkrini bildirishga intilish, boshqacha fikrlaydigan odamga so ’z
berish, uning aytganlarini hazm qila olish; ayni bir matn (unga muallif yuklagan
ma’nodan tashqari) bir nechta ma’noga ega bo‘lishini nazarda tutish; matnning
predmet mazmunini hozirgi davrning madaniy tafakkuri tajribasi bilan bog ’lash.
Tushunish jarayoni insonning o‘zini qurshagan olamni
bilish jarayoni bilan
uzviy bog‘liq, ammo bunda inson faqat bilish faoliyati bilangina cheklanmaydi.
Tushunish muammolari bilish nazariyasi masalalarini chetga siqib chiqara olmaydi,
ular keng ijtimoiy-madaniy nuqtai nazardan bilish va predmetli-amaliy faoliyatning
dialektik birligi asosida tahlildan o‘tkazilishi lozim.
Tushunish tavsiflash, tushuntirish va talqin qilish bilan bir qatorda, ilmiy bilim
faoliyatining asosiy muolajalariga kiradi. Tushunishni tadqiq qilishga nisbatan ko‘p
sonli yondashuvlar mazkur jarayon uni boshqa
intellektual jarayonlar va
gnoseologik operatsiyalardan ajratadigan o‘ziga xos xususiyatlarga
ega ekanligini
ko‘rsatadi.
Shuning uchun ham tushunishni bilishga o‘xshatish («tushunish -
tushunchalami mantiqda ifoda etish demak») yoki uni tushuntirish muolajasi bilan
(garchi ular o‘zaro bog‘liq bo‘lsa-da) aralashtirish mumkin emas. Ammo tushunish
jarayoni ko‘pincha anglab yetish, ya’ni inson uchun ma’lum ma’noga ega bo‘lgan
narsalami aniqlash bilan bog‘liq bo‘ladi. Shuning uchun ham «tushunish
ma’nolardagi
real harakat, mazkur ma’nolarga amalda
egalik qilish sifatida har
qanday bilish faoliyatining ajralmas qismidir»
64
, degan fikrga qo‘shilish lozim.
2. Ma’no tushunchasining tahlili.
Dostları ilə paylaş: 
