NOZIDLIK QONUNI Inson tafakkuri aniq, ravshan bo‘libgina qolmasdan, zidsiyatsiz bo‘lishi ham zarur. Zidsiyatsizlik inson tafakkuriga xos bo‘lgan eng muhim xislatlardan biridir. Ma’lumki, ob’ektiv voqelikdagi buyum va hodisalar bir vaqtda, bir xil sharoitda biror xususiyatga ham ega bo‘lishi, ham ega bo‘lmasligi mumkin emas. Masalan, bir vaqtning o‘zida, bir xil sharoitda inson ham axloqli, ham axloqsiz bo‘lishi mumkin emas. U yo axloqli, yo axloqsiz bo‘ladi.
Bir vaqtning o‘zida bir predmetga ikki zid xususiyat- ning taallukli bo‘lmasligi tafakkurda nozidlik qonuni sifatida shakllanib qolgan. Bu qonun fikrlash jarayonida ziddiyatga yo‘l qo‘ymaslikni talab qiladi va tafakkurning ziddiyatsiz hamda izchil bo‘lishini ta’minlaydi.
Nozidlik qonuni ayni bir predmet yoki hodisa haqida aytilgan ikki o‘zaro bir-birini istisno qiluvchi (o‘zaro bir-birini istisno qiluvchi) fikr bir vaqtda va bir xil nisbatda birdaniga chin bo‘lishi mumkin emasligini, hech bo‘lmaganda ulardan biri, albatta, xato bo‘lishini ifodalaydi. Bu qonun «A xdm V, ham V emas bo‘la olmaydi» formulasi orqali beriladi. Mulohazalar mantig‘ida bu qonup quyidagi formula orqali yoziladi u (x(r)r(x)), ya’ni har qanday R(x) mulohaza uchun r(x) va uning ilgari birgashkda chip bo‘lmasligi to‘g‘ridir. Nozidlik qonuni qarama-qarshi va zid mulohazalarga nisbatan ko‘llaniladi. Buida qarama-qarshi mulohazalarning har ikkalasi ham bir vaqtda xato bo‘lishi mumkin; o‘zaro zid mulohazalar esa bir vaqtda xato bo‘lmaydi, ulardan biri xato bo‘lsa, ikkinchisi albatta chin bo‘ladi. Qarama- qarshi mulohazalarda esa bunday bo‘lmaydi, ya’ni ulardan birining xatoligidan ikkinchisining chinligi kelib chiqmaydi. Masalan: “Aristotel — mantiq fanining asoschisi” va “Aristotel — mantiq fanining asoschisi emas” — bu o‘zaro zid mulohazalardir. Bu zid mulohazalarning xdr ikkalasi bir vaqtda xato bo‘lmaydi. Ulardan birinchisi chin bo‘lganligi uchun ikkinchisi xato bo‘ladi. Uzaro qarama-qarshi bo‘lgan “Bu dori shirin” va “Bu dori achchiq” mulohazalarining esa ikkalasi bir vaqtda, bir xil nisbatda xato bo‘lishi mumkin. Uchinchisi - istisno qonuni tushunchalar o‘rtasidagi zid munosabatlarni ifodalaydi. Agarda zid munosabatlar tushunchaning go‘liq mazmunini qamrab olmasa, ikki zid belgidan boshqa belgilarning ham mavjudligi ma’lum bo‘lsa, unda uchinchisi istisno qonuniga amal qilmaydi.
Masalan:
Talaba imtihonda «a’lo» baho oldi.
Talaba imtihonda «ikki» baho oldi.
Bu mulohazalar munosabatida nozidlik qonuni amal qiladi. CHunki bu mulohazalarning har ikkisi ham xato bo‘lishi
va talaba imtihonda «o‘rta» yoki «yaxshi» baho olishi mumkin.
Agar, «Talaba imtihonda «a’lo» baho oldi» va «Ta- laba imtihonda «a’lo» baho olmadi» mulohazalarini tahlil qilsak, unda bu mulohazalardan biri chin, boshqasi xato, uchinchisiga o‘rin yo‘q ekanligi ma’lum bo‘ladi. CHunki «yaxshi», «o‘rta» va «ikki» baholar - «a’lo» baxo emas.
Uchinchisi istisno qonuni quyidagi holatlarda qo‘lla- niladi:
Alohida olingan yakka buyumga nisbatan bir xil vaqt va munosabat doirasida o‘zaro zid fikr bildiril- ganda. Masalan:^
Toshkent - O‘zbekistonning poytaxti.
Toshkent - Uzbekistonning poytaxti emas.
Bu mulohazalar birgalikda chin ham, xato ham bo‘la olmaydi. Ulardan biri chin, ikkinchisi xato, uchinchi mu- lohazaga o‘rin yo‘q. Uchinchisi - istisno qonuni o‘zaro zid umumiy mulohazalar doirasida amal qilmaydi. CHunki umumiy mulohazalarda buyumlar sinfiga va shu sinfga mansub har bir buyumga nisbatan fikr bildiriladi.
Masalan:
Hamma faylasuflar notikdir.
Hech bir faylasuf notiq emas.
Bu mulohazalardan birining xatoligidan ikkinchisi- ning chinligi haqida xulosa chiqarib bo‘lmaydi. Bunday holatda «Ba’zi faylasuflar notikdir» degan uchinchi bir mulohaza chin hisoblanadi.
Son va sifatiga ko‘ra o‘zaro zid mulohazalar bayon qilinganda, buyum va hodisalarnint sinfi haqida tasdikdab bayon qilingan mulohaza bilan shu sinf buyum va hodisalarining bir qismi haqida inkor etib bayon qilingan mulohazalardan biri chin, ikkinchisi xato, uchinchisiga o‘rin bo‘lmaydi.
Masalan:
Hamma faylasuflar tabiatshunosdir.
Ba’zi faylasuflar tabiatshunos emas.
Bu ikki mulohaza bir vaqtda chin xam, xato ham bo‘la olmaydi. Ulardan biri (Ba’zi faylasuflar tabiatshunos emas) albatta chin, ikkinchisi xato, uchinchi mulohazaga o‘rin yo‘q.
Demak, uchinchisi - istisno qonuni:
1.Ikki zid yakka mulohazalarga nisbatan.
2.Umumiy tasdiq va juz’iy inkor mulohazalarga nisbatan.
3.Umumiy inkor va juz’iy tasdiq mulohazalarga nisbatan qo‘llaniladi.
Uchinchisi - istisno qonunining amal qilishi uchun olin- gan zid munosabatlarni ifodalovchi mulohazalardan biri tasdiq, ikkinchisi inkor bo‘lishi yoki tushunchalardan biri ijobiy va boshqasi salbiy bo‘lishi shart emas. Olingan ikki tushuncha yoki mulohazaning bir-birini xdjm jihatdan to‘liq inkor etishi kifoya. Masalan, erkak va ayol tushunchala- rining har ikkisi ijobiy bo‘lib, inson tushunchasining to‘liq mazmunini qamrab oluvchi zad belgalarni ifodalavdi.
Uchinchisi - istisno qonunida ham nozidlik qonuni- dagi kabi vaqt, munosabat, ob’ekt aynanligiga rioya etish shart, aks holda bu qonun o‘z kuchini yo‘qotadi, fikrning izchillitiga zarar etadi va mantiqsizlikka yo‘l qo‘yiladi.
Uchinchisi - istisno qonuni boshka mantikdy qonunlar singari ziddiyatli mulohazalarning chin yoki xatoligini anikdab berolmaydi. Buning uchun voqea va hodisalarni, ularning rivojlanish qonuniyatlarini bilish talab qili- nadi. Inson o‘z bilimlariga asoslangan holda o‘zaro zid mulohazalardan qaysi biri chin yoki xato ekanlishni anik- laydi. Bu qonun o‘zaro zid mulohazalar bir vaqgda chin bo‘lmaslishni tasdikdaydi.
Uchinchisi - istisno qonunini bilish muhokama yuri- tishda to‘g‘ri xulosa chiqarish uchun muxim bo‘lib, o‘zaro zid qarashlarni aralashtirib yuborishga yo‘l qo‘ymaydi.