t ifodadan x bo’yicha 4 tartibli xususiy hosila oladigan buyruq ko’rinishi quyidagicha bo’ladi:
> diff(t,x$3);
> f:=x^2*sin(x)+sqrt(y)*ln(cos(x));
> diff(f,x$2,y);
> g:=Diff(f,y$2);
> g1:=sqrt(g);
> value(g1);
2.Aniqmas integrallarni hisoblash buyruqlari Ifodalarning ma’lum o’zgaruvchiga nisbatan aniqmas integralini topishni int (, ); buyrug’i bajaradi. Aniq integralni esa int(, =a..b); ko’rinishdagi buyruq hisoblaydi, bu yerda a va b lar integrallash chegaralari bo’lib, analitik ko’rinishdagi ifoda bo’lishi ham mumkin.
Misol: > f:=a*x^2*sin(b*x);
> int(f,x);
3.Aniq integrallarni hisoblash buyruqlari
> int(f,x=0..1);
> int(f,x=0..a);
> Int(f,x=0..Pi)=int(f,x=0..Pi);
Differensial tenglamalarning umumiy yechimi. Maple muhitida differensial tenglamalarni analitik yechish uchun dsolve(t,f,options) buyrug’i ishlatiladi, bu yerda t – differensial tenglama, f – noma’lum funksiya, options – parametrlar. Parametrlar yechish metodlarini ko’rsatadi, masalan, jimlikda analitik yechim quyidagicha izlanadi: type=exact. Differensial tenglamalarni tuzishda hosilalarni belgilash uchun diff buyrug’i ishlatiladi, masalan, y''+y=x differensial tenglama quyidagicha yoziladi: diff(y(x),x$2)+y(x)=x. Differensial tenglamalarning umumiy yechimi ixtiyoriy o’zgarmasdan, ya’ni differensial tenglama tartibini bildiruvchidan sondan bog’liq bo’ladi. Maple da bunday o’zgarmaslar, odatda , _S1, _S2, va hokazo ko’rinishlarda belgilanadi
dsolve buyrug’i differensial tenglamalar yechimini hisoblanmaydigan formatda chiqarishni amalga oshiradi. Yechim bilan keyinchalik ishlash kerak bo’lsa, (masalan , yechimni grafigini qurish kerak bo’lsa) olingan yechimning chap tomonini rhs(%) buyrug’i bilan ajratish kerak bo’ladi.