2012 MİLLİ MƏCLİSİn ağlamali güLMƏCƏLƏRİ
Yüklə 417,79 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
liftin qabağında kulminasiyasına çatdı. Kulminasiya deyəndə ki, yəni iki partiya sədri və deputat başladılar bir-birini hamının gözü qarşısında söyməyə.
Eldar Sabiroğlu cumdu bunları aralaşdırmağa: - Ə Fəzail, sən YAP-ın müttəfiqisən, nağayrırsan, kişini biyabır eləmək istiyirsən?! Bıy, Xanhüseyn məllim, tay belə yox də. Sən ağsaqqalsan axı, o nə sözdü deyirsən?! Olmadı ki!
F.Ağamalı ilə X.Kazımlı da, sağ olsunlar, bir-birini buraxıb düşdülər bu yazığın üstünə: - Ə, rədd ol ayna (yəni o yana), elə YAP-dakı iclasda aranı qarışdıran sən olmadınmı, - və bayaqdan söydüklərindən bir-ikisini də buna döşədilər.
E.Sabiroğlu suyu süzülə-süzülə aralandı və bu vaxt jurnalistlər cumdular ona tərəf: - Eldar müəllim, nə olmuşdu, niyə dalaşırdılar, təqsir kimdəydi?
Eldar Sabiroğlu bir ayaqqabısının ucuna baxdı, bir burnunun qabağındakı diktofonlara və nə qədər qəribə də olsa, sözün düzünü dedi:
- Nə Xanhüseyində taxsır var, nə Fəzaildə. Günah mən axmaxdadı ki, bulları aralaşdırmaq istədim! fevral 2000 KONSPİRATİV HÖRMƏT
ABŞ-dan qayıtdıqdan sonra MM-ə ilk gəlişimdir. Kərim Kərimov guya məndən narazılığını ifadə etməkçün, amma əslində öz “iqtidarçı sədaqətini” ətrafdakılara nümayiş etdirməkdən ötrü arxaya dönür:
- Hə nooldu, getdin amerkannarın yanında məmləkəti biyabır elədin? Siz müxalifətin əlinnən başqa nə gəlir ki?!
Və sair. Görürəm ki, ciddi mübahisə yeri deyil: - Əşi ollar heç e, Kərim müəllim, əsas məsələ başqadı. Sonra yadıma sal, deyim.
- Bah! Nə deyəcəksən?! Nə sözün var, indi de. Mənim camaatdan sirrim-zadım yoxdu. Bir az “yox, indi yox, sonra deyərəm”dən sonra:
- De deyirsən, deyim də. Rəsul Quliyev sənə salam göndərdi. Yan-yörəmizdəki YAP-çılar Kərim müəllimə “hücum” çəkirlər. Eldar Sabiroğlu xüsusi məzələnir:
- Ahaaa! İşin üstü açıldı. Mən həmişə bilirdim ki, bu Kərim Kərimov səkkiz yerə işdiyir. Kərim müəllim qıpqırmızı qızarır, gah sağa, gah sola dönüb “vallah, boş sözdü” deyir. İki dəqiqə əvvəl mənə söylədikləri nəinki ətrafdakıların, lap özünün də yadından çıxır.
* * * www.kitabxana.net - Milli Virtual Kitabxananın təqdimatında
Amma iki gün sonra Kərim müəllim məni MM-in dəhlizində saxlayıb pıçıltı ilə:
- Sənə sözüm var, -dedi və məni bir qırağa çəkib, oğrun-oğrun ətrafa göz gəzdirdikdən sonra: - Doğrudan mənə salam göndərdi?, -soruşdu.
- Kim?
- O.
- Kim e? - əhvalat tamam yadımdan çıxıb.
Bir də ətrafa göz gəzdirdi. Eşidilməz dərəcədə yavaş bir pıçıltı ilə: - Rəsul Quliyev də.
Söhbət indi yadıma düşdü: - Hə, əlbəttə, sənnən zarafatım var?!
Bu dəfə qalib görkəmi aldı: - Görürsən? Azdan-çoxdan bizim də hörmətimiz var.
Deputatlara dəvətnamə verib, “müəllim də orda olacaq” deyib, yarızor-yarıxoş “Leyli və Məcnun” operasına aparmışdılar. Bir dəstə deputat arxa sıralarda mövqe tutmuşdu. Hacı Madər:
- Qərdeşdər, “Leyli-Məcnun”u bilirüy də. Day hamıynan salamlaşduğ, bildilər burdeyiy, durun gedeyün, -dedi.
Mübariz Qurbanlı: - Hacı, nə danışırsan, -deyib yüksək (çox yüksək!) mədəni səviyyə nümayiş etdirdi, -əsər ayrı, opera ayrı. Qalmaq lazımdı. Və pıçıltı ilə: “Belə məsləhətdi!”
- Ala, Mübariz, opera ayrı diyəndə ki, burda beyəm axırda Məcnun Leyliyə bir şey eliyə bilicey? - Həlbəttə yox. Eliyə bilsəydi, Leyli-Məcnun olmazdı ki...
- Həri? İnteresni adamsan e. Alə, eliyə bilmiyicey, day burda iki saat neyi gözdiyirsən? mart 2000 SARALMIŞ ARMUDUN NAĞILI
www.kitabxana.net - Milli Virtual Kitabxananın təqdimatında
olmaq etibarilə bir sıra deputatlar arasında yarımgizli işbirliyi var idi. Müxalifətçilər öz yerində. İqtidarçılarla sözümüz olanda açıq danışa bilmirdik. Lehinəyə “alma”, əleyhinəyə “armud” deyirdik.
Günlərin bir günü müzakirəyə nə isə çox keyfiyyətsiz bir layihə çıxarmışdılar. Mən növbədəydim. Amma mənə qədər çıxışa 6-7 nəfər yazılmışdı. Fikirləşirdim ki, hələ vaxta var; nədir ki, arada fırlanıb, dostlarla danışacam.
Bu əsnada təklif verdilər ki, çıxışlar kəsilsin. Dirəşdim ki, bəs mən mütləq çıxış etməliyəm. Murtuz müəllim yumşaldı:
- Yaxşı, -dedi, - onda Nazim danışsın, sonra səsə qoyaq. Gördüm “fraksiya”ya işarə eləməyə vaxt qalmır, belə başladım: - Cənab Sədr, hörmətli deputatlar! Müzakirəyə çıxarılmış Qanun layihəsi o qədər yarıtmazdı ki, çürümüş armud iyi verir.
Və sonra layihəni ciddi bir tərzdə təhlil etdim. Amma camaat hesabını götürdü. Çıxışımı bitirən kimi bir- iki nəfər də təkid edib, söz almaq istədi. Aranın qarışdığını hiss edən Murtuz müəllim üzünü bizə tutdu:
- Tay təkid-zad olmuyacaq, -dedi, - Özü də bura baxın, siz elə bilirsiz ki, mənim dünyadan xəbərim yoxdu? Bilmirəm nədən danışırsız? Milli Məclis meyvə-tərəvəz yeri döyül. Yığışdırın o armud məsələsin.
Bu incə qeyddən sonra Qanun səsə qoyulub qəbul edildi. Ertəsi gün qəzetlər iri-iri başlıqlar verdi: “Layihədən çürük armud iyi gəlir!” və beləliklə də “Armud fraksiyası” adlı gizli ittifaq aləmə əyan oldu.
SƏNƏ GÜVƏNDİYİM DAĞLAR
Rəhbərlik ölkənin sosial-iqtisadi vəziyyətini Milli Məclisin müzakirəsinə çıxarmaq istəmir. Biz də, indi dəb olan ifadə ilə desək, israrlıyıq. Dördüncü dəfə eyni təklifi verirəm:
- Əziz Murtuz müəllim, yenə də həmişəki kimi deyəcəksiniz ki, məsləhət deyil. Amma məni Sizin məsləhətiniz maraqlandırmır, deputatların fikri maraqlandırır. Təklifimi səsə qoyun. Görək ölkənin iqtisadi vəziyyətini kim müzakirə etmək istəyir, kim-yox.
Murtuz müəllim gündəliklə bağlı təkliflər vermiş deputatlara cavab verməyə başlayanda arxadan məni kimsə çağırır. Dönürəm. İxtilatımızın şirin yerində Etibar Məmmədov böyrümü dümsükləyir:
- Məəllim sənnəndi, təklif vermisən, qulağ as də. Bu dəm Murtuz müəllim çıxışının bu hissəsini ənənəvi “məsləhət deyil” ifadəsi ilə qurtarır. Düşürəm üstünə:
- Murtuz müəllim, dedim axı, Sizin məsləhətiniz məni maraqlandırmır. Təklifi səsə qoyun də. Deputat deyiləm? Təklif vermişəm. Nizamnaməyə görə səsə qoymalısınız. Spiker özü Nizamnaməni pozanda başqalarından nə tələb edə bilər? Və sair və ilaxır.
www.kitabxana.net - Milli Virtual Kitabxananın təqdimatında
getdikcə güclənir.
Demə, Murtuz müəllim hələ mənə yox, Asəf Hacıyevə cavab verirmiş. aprel 2000 YAXŞI İQTİSADÇI KİMƏ DEYƏRLƏR
“Vergi Məcəlləsi”nin müzakirəsi gedişində Zəlimxan Yaqub yerindən qalxıb böyrümdə əyləşdi. Arxamızdakıları, önümüzdəkiləri çağırıb soruşdu:
- Ay camahat, bax bu Nazim deyirsıız yaxşı ixtisadçıdı, heyləmi? İndi mən muna vergidən bir sual verəjəm, cabavını tafsa-tafdı, tafmasa, eldə-mahalda biyavır eliyəjəm. Siz də şahid olun.
Onsuz da zalda gedən müzakirələrdən baş çıxarmayan və bu səbəbdən də təhərsiz dərəcədə darıxan deputatlar gözlərini Zəlimxan bəyə zillədilər:
- De görüm, fahişələr gəlirrərindən vergi verməlidilərmi, yoxsa verməməlidilərmi? Xoşbəxtlikdən cavab dərhal gəldi:
- Əgər namuslu vətəndaşdılarsa, verməlidilər. İnsafən Zəlimxan bəy hamıdan bərk güldü. Sonra Murtuz müəllimin ona tərs-tərs baxdığını görüb pıçıltı ilə dedi:
- Ayə, bu zalım əməlli-başdı ixtisadçıymış. may 2000 AĞLAMALI GÜLMƏCƏLƏRİN ƏN YEKƏSİ
Sonra, 2000-ci il noyabrın 5-də Milli Məclisə yeni təyinatlar oldu. Bu əməliyyatın gülməli cəhəti onun adına “seçki” deyilməsi idi. Elə ağlamalı cəhəti də bu idi.
İL CÜMLƏLƏRİ
1996-cı ilin Cümləsi Rəsul Quliyevdən gəldi: “O balacaboy millət var e, ağıllı – yaponlar, ollar dəlidilər?”
1997 – Məzdək Hüseynovdan: “İkisi də əfəl olub: nə Fərhad Şirinə bir şey eləyə bilib, nə də Kərəm – Əsliyə”.
1998 – Murtuz Ələsgərovdan: “Mən genə də deyirəm, bəziləri Milli Məclisi siyasət meydanına çevirmək istəyir; biz buna yol vermiyəciyik!”
www.kitabxana.net - Milli Virtual Kitabxananın təqdimatında
“Milli Məclisə Fransada fransızlar fransızca Nasyanalnı Sabranya deyillər”.
2000 – Zəlimxan Yaqubdan: “Sizi gündüz saat 3-də yaradıcılıq gecəsinə dəvət edirəm”.
“Kitaylar qıyıxgöz şeydilər, nə bilillər qoz nədi!” Yüklə 417,79 Kb. Dostları ilə paylaş:
|