Muammoli bayon qilishda o‘quvchilar bilimni qidirishda ishtirok etadilar, qidirishga qo'shiladilar va ular o‘zlarini il- miy yangilikni ochish ishtirokchilariday his qiladilar.
Muammoli bayon qilish uchun o‘quv materiali tanlash- da uning dunyoqarashni shakllantirishdagi ahamiyatiga, o‘quvchilarning ilmiy bilimlar (yoki bilish) metodologiyasi masalalari bilan tanishtirilishiga, tabiat sirlariga sekin asla kirib borishning ko‘rsatilishiga, fundamental nazariyalarning tug‘ilishiga, fundamental fizik eksperimentning ahamiyati va roliga e’tibor berilishi lozim. Buni amalga oshirishda fizika juda boy materialga ega.
Muammoli bayon qilish o‘quv materiali juda yangi bo‘lsa yoki o‘quvchilarga savol-javob qilish uchun og'irlik qilganda amalga oshiriladi. Muammoli bayon qilishda o‘qituvchi ma- terialni oddiy bayon qilmaydi. U muammo ustida tovushini chiqarib gapirib fikr yuritadi, uni hal etishning mumkin bo‘lgan yo'llarini ko‘rib chiqadi va sekin asta to‘g‘ri yechim- ga oiib keladi. Bu vaqtda o‘quvchilar muhokama qilish man- tiqini, uning tahlilini qanday olib borish kerakligini o‘rgana- dilar va materialni chuqurroq o‘zlashtiradilar.
Misol tariqasida butun dunyo tortishish qonunini va Ke- vendish tajrib'asini muammoli bayon qilishga to'xtalib o‘tamiz. Bayon qilishni quyidagicha boshlaymiz.
Agar Yer bilan Quyosh orasida hech qanday o‘zaro ta'sir kuchi bo‘lmasa, Yerni Quyosh atrofida aylanish orbitasida ushlab turish uchun (aylanishni saqlash uchun) qanday ko‘ndalang kesimga ega bo‘lgan po‘lat sim zarurligini hisob- lab topamiz. Yer massasi m = 6 • 1024 kg, uning orbita bo‘ylab tezligi v = 30 km/s. Quyosh va Yer markazlari orasidagi masofa r = 1,5* 10skm, po‘latning maksimal kuchlanishi o = 800 N/mm2, mustahkamlik zapasi 2.
Masalani elastiklik kuchiga asosan yechamiz, uni o‘quvchilar oldin oYganganlar. Bu yerda elastiklik kuchi (Yer- ning) markazdan qochma kuchga teng bo‘ladi:
Fd = mv~/r (bu hisoblanadi),
cr, = F^/o^, bu yerda 2Fel /o. O‘rniga qo‘yib hisoblab topsak, 5 = 1014 m2 chiqadi. Yer ning kesimi (o‘rtasidan) yuzi S = jiF= 1,2- 1014/n2.
Bundan ko‘ramizki, Yerning Quyosh atrofida aylanishi- ni (orbitasida) saqlab turish uchun po‘lat simning kesim yuzi Yer sharining kesim yuziga teng bo‘lishi kerak. Yerning orbita bo‘ylab aylanishini qanday kuch saqlab turadi? Uning
tabiati qanday? U qanday qonunlarga bo‘ysunadi? Bunday savollarning qo‘yilishi ularni aniqlashga kuchli xohish, qiziqish uyg‘otadi. Shundan keyin qisqacha tarixiy ma'lumot beriladi.
XVII asr boshlarida I. Kepler (1571 — 1630) astronom Tixo-Bragening kuzatishlarini muhokama qilib, planetalaming harakat qonunlarini ifodalab berdi. Bu qonunlar shunday masalani o‘rtaga tashladi: qanday kuchlar ta'sirida planeta- lar harakat qiladi? Galiley inersiya qonunini ochib, bu masalani yechishning boshlang‘ich jarayonini berdi. Gyuy- gens markazdan qochma kuchga oid munosabatlarni berib, unga oid masalalarni yechishni ko‘rsatdi. 1680-yil Guk hamma osmon jismlari o‘zlarining qismlarini tortibgina qolmay, ta’sir doirasidagi boshqa osmon jismlarini ham tortishini, torti- shish kuchi oralaridagi masofaning kvadratiga teskari pro- porsional bo‘lishini aniqladi.
Galiley yerdagi va osmon hodisalarining farqi yo‘qligini ko‘rsatdi. Shundan keyin olimlar Quyoshning sayyoralarga ta’sir etuvchi kuchining mavjudligi, u masofaga bog'liqligi haqida fikr yurita boshladilar.
Shularga qaramay butun dunyo tortishishi hal bo‘lmay qolgan edi. Uni I. Nyuton hal qildi. Imkoni bo‘lsa, Nyuton- ning bu sohadagi ishlaridan misollar keltirib, hikoya qilib, olma haqidagi afsonani aytib, o‘quvchilar diqqatini torti- shish qonunini o‘rganishga qaratib, keyin qonunni bayon etamiz.
Butun dunyo tortilishi qonunini o‘rganishning yakunida yangi ochilgan qonunlar tabiatni chuqurroq bilishga imkon berishini, yangi bog‘lanishlarni o‘rnatishini, gravitatsion tortishish tabiati haqida hozircha hech narsa deyolmasligimizni aytib o‘tamiz.
Qonun o‘rganilgandan keyin gravitasion doimiyning fizik ma'nosini berib, uning son qiymatini aniqlashdagi Keven- dish tajribasini tushuntirishga o‘tamiz. U fizika tarixida cng buyuk fundamental tajribalardan biridir. Bu tajriba orqali gra- vitatsion doimiyning aniqlanishi bilan butun dunyo torti- shish qonuni tugallangan (to‘la o‘rganilganlik) xaraktcrini oldi. Shu bilan birga Yerning, Quyoshning, sayyoralar va ular yo‘ldoshlarining massalarini aniqlash imkoniyati tug‘ildi. Bu esa Quyosh sistemasini bilishga qo'yilgan muhim qadam bo‘ldi.
Kevendish tajribasini ham quyidagicha muammoli bayon qilishimiz mumkin. Butun dunyo tortishish qonunidan gravi- tatsion doimiyni topamiz:
F = G"^. bundan G = —. F m^m^ Bundan ko‘ramizki, ikkita sharsimon jismning massala- rini, markazlari orasidagi masofani va tortishish kuchlarini aniqlasak, G ni hisoblab topamiz. Jismlaming massalarini va ular orasidagi masofani katta aniqlikda o‘lchashimiz mum- kin. Tortishish kuchini aniqlash ancha murakkabdir, chunki u juda kichik boTib, yerdagi jismlarning o‘zaro tortishishini hech ham sezmaymiz. Demak bu kuchni sezadigan va o‘lchaydigan juda ham sezgir asbob kerak bo‘lib qoldi. Bu muammo butun dunyo tortishish qonuni fanda aniqlangan- dan keyin F ni o‘lchash zarurati tug'ilganda paydo boTdi. Oddiy dinamometr va o‘sha vaqtning o'lchov asboblari juda kichik kuchlarni o‘lchay olmas edi. 100 yildan keyin ekspe- riment (tajriba)ni o'tkazish imkoniyati tugTldi. U 1798-yilda ingliz G. Kevendish tomonidan amalga oshirildi. Bu vaqtga kelib juda kichik kuchlarni o‘lchaydigan «buralma tarozilar» ishlab chiqilib ularda o‘lchash usullari o‘rganilgan edi. Ke- vendish ana shunday tarozidan foydalandi. O‘qituvchi as- bobning tuzilishi va o‘lchash prinsipini tushuntiradi (5- rasm). Asbob qaysi vaqtda kichik kuchlami o‘lchashi mumkin?
Bunga ikkita imkoniyat bor. uan Birinchisi sharlarning hajmi va
, massasini orttirish, ikkinchisi
.s f'~"\ tarozining sezgirligini orttirish
/'"'x px l ) (shaynning aylantiruvchi mo- ( ) menti qancha kichik boTsa,
9 tarozining sezgirligi shuncha katta
S-rasm. boTadi). Tortish kuchi massaga to‘g‘ri proporsional bo‘lgani uchun sharlaming massasini orttirishga to‘g‘ri keladi. Kichik sharlaming massasinimi, katta sharlarnikinimi? Kichik sharlarning massasini orttirsak, osma ipgako'proq kuch ta’sir qiladi.U holda ipning ko‘ndalang kesimini orttirishga (yo‘g‘onlashtirishga) to‘g‘ri keladi. Bu vaqtda uning sezgirligi kamayadi. Kichik sharlaming massas- ini 2 marta orttirsak, tortishish kuchi ham ikki marta ortadi. Lekin tarozining sezgirligi taxminan 3,8 marta kamayadi. Bun- dan ko'ramizki, kichkina sharlaming massasini orttirish maqsadga muvofiq emas.
Endi katta sharlarning massasini orttirsak nima bo‘lishini aniqlaylik. Agar biz katta shariaming radiusini 2 marta orttirsak, ularning hajmi ham, massasi ham 8 marta ortadi r1). Lekin shu bilan birga katta va kichik sferalar orasidagi masofa ham ikki marta ortadi. Tortish kuchi esa 4 marta kamayadi
(2r)2J- Bundan ko‘ramizki, kuchdan 2 marta yutamiz (8/4=2). De- mak, katta sharlarning o‘lchamini orttirib, massasini orttirish maqsadga muvofiq bo‘ladi. Bu muammo hal qilingandan keyin Kevendish tajribasi va uning natijalari berilib, katta sharlar- ning massalarini katta qilib olinishining sababi ham shunda ekanini aytib o‘tamiz (158 kg, kichiginiki 729 g).
Muammoli bayon qilishda o‘quvchilar faol eshituvchi- lar bo‘ladilar. Ularda doim «Keyin nima bo‘ldi?», ... degan savollar tug‘ilib turadi. Hodisani bunday bayon qilish o‘quvchilarning qiziqishini uyg‘otadi, fikrlashlarini faollash- tiradi, fanga bo‘lgan qiziqishini orttiradi. Bu uslubning tar- biyaviy ahamiyati ham kattadir.
Ilmiy bilish uslublarini o‘rganilayotgan material bilan uzviy bog‘lab o‘qitilishida o‘quvchilar bu uslublarning yax- shi natijalarga olib kelishini ko‘radilar. Tabiat sirlariga kirih borish ko‘rsatilsa, o‘quvchilar dunyoni bilish mumkinligign ishonch hosil qiladilar. Ularda qaf iyatlik, maqsadga inlilish, o‘ziga bo‘lgan talablar ortib boradi.