•
Adabiy tur.
•
U slub
va
uning tu rla ri.
•
Oddiy so‘zlashuv.
l-§ . A dabiy tu r va uslub
Adabiy asar tahriri, uning turi, janridan qat’iy nazar umumiy
va maxsus maqsadlarda amalga oshiriladi.
Har qanday asarda uning uslubiy jihatdan savodliligi,
soddaligi,
aniqligi,
tushunarliligi,
qisqa
va
lo‘ndaligi,
o'qim ishliligi, mantiqan izchilligi, bayondagi o ‘ziga xoslik alohida
e ’tiborga molik sifatlar hisoblanadi. Yozma adabiy nutqning
m e’yorlariga, talab etilayotgan uslubga rioya etish har bir matn
yaratuvchi uchun majburiydir. Undan chetga chiqishga ayrim
hollardagina, agar m uallif biror-bir ijodiy maqsadni ongli ravishda
ko‘zlagan taqdirdagina yo‘l qo‘yilishi mumkin.
Shuni aytish joizki, turli adabiyotlar tili va uslubini tahlil etish
ancha chuqur hamda maxsus maqsadlami ko‘zda tutadi. Buning
boisi, muloqotning turli sohalarida til va uslubdan turlicha
foydalaniladi. B uhol faoliyat bilan bog‘liq uslublar mavjudligidan
guvohlik beradi.
M uloqotning mohiyati, asarning maqsadi va o ‘quvchilarining
o 'ziga xosligi e ’tiborga olinadigan b o ‘lsa, adabiy taiiriming asosiy
vazifasi nutq vositalarini to ‘g ‘ri tanlash hamda ulardan to ‘g ‘ri
foydalanishdan iboratdir.
M uharrir asar matnini tahrir qilish jarayonida m uallif bilan
hamkorlikda ishlab asarga adabiyotning muayyan turi sifatida
qarab, iloji boricha uslubiy jihatdan uning o ‘ziga xosligi to iiq
saqlanishiga erishishi kerak.
Uslubga quyidagicha ta ’rif beriladi:
til unsurlarining m a’lum vazifa bajarishiga bog‘liq holda
13
/
birlashadigan, til birikmalarini o ‘ziga xos tanlanishi, birikishi
va b. bilan tavsiflanadigan tizim;
til vositalaridan foydalanishning muayyan yozuvchi,
asar, janr uchun xos b o ig a n usullar majrnui;
til vositalarining ekspressiv-uslubiy belgilar asosida
tanlanishi;
-
nutqning so‘z q o ‘llash va sintaksis m e’yorlariga mos
holda tuzilishi.
Faoliyat uyoki buturi bilan bog‘liq uslublar tilshunoslik fanida
funksional uslublar deyiladi. B u lar..so‘zlashuv uslubi, rasmiy ish
yuritish uslubi, ilmiy uslub, badiiy uslub, publitsistik uslub.
2-§. O ddiy so‘zlashuv uslubi
So‘zlashuv uslubi, odatda, kitobiy (adabiy) uslubga zid
qo‘yiladi. U muloqotning vositasizligi, til vositalarining tanlab
qo‘llashning y o ‘qligi, verbal b o ’lmagan vositalar .. imo-ishora,
ko‘z, qosh, burun, q o ‘l, oyoq, lab, yuz, tana a ’zolarining
harakatidan, shuningdek, intonatsion vositalar keng foydalanilisbi
bilan, oddiy nutqiy va iboraviy belgilaming ishlatilishi, ekspressiv-
hissiy vositalarning ishlatilishi va boshqa xususiyatlari bilan ajralib
turadi.
Nutqning mazkur turi suhbatdoshlar orasida to ‘g ‘ridan to ‘g ‘ri
boMadi. Suhbat (muloqot) erkin, rasmiylikdan mutlaqo holi
kechadi. Til
sohalari - fonetika, leksikologiya, morfologiya,
sintaksis bo‘yicha ham bu nutq o ‘ziga xos xususiyatga ega. Agar
fonetika bo‘yicha bu xususiyat o ‘ziga xos talaffuzda ko‘rinsa,
leksikada esa o ‘ziga xos so'zlar mavjudligida namoyon bovladi.
Masalan: galdim,
nachuk, kelutti, etvotti; ovi, ada, guppi, qizilcha
va h. Bulardan tashqari so‘zlashuv nutqida adabiy nutq lug‘atiga
kinnaydigan kasb-hunarga oid terminlar, vulgarizm, jargon,
haqorat so‘zlar uchraydi. Masalan,
gazan, biliski
(kosibchilikda),
junbosh, kallali valaqlamoq, itvachcha, manjalaqi, dori
(aroq),
quda tomon
(xavsizlik xizmati xodimi) va h.
14
3-§. K itobiy uslub
Faoliyat uslubining bir turi bo‘lgan ilmiy uslub terminlar va
mavhum so ‘zlardan, murakkab sintaktik konstruksiyalardan к eng
foydalanilganligi, so ‘zlarning, asosan, tub m a’noda qo‘llanilishi,
maxsus iboralarga egaligi va boshqalar bilan tavsiflanadi. Ilmiy
uslub o ‘z ichida yana bir qator muayyan mayda — ilmiy-tcxnika,
ilmiy-tadqiqiy,
ilmiy-ommabop,
ilmiy-publitsistik uslublarga
boMinadi. Uning bunday b o ‘linishi terminlarni qo‘llashga m a’lum
darajada ta ’sir etadi. Masalan, ilmiy-texnika, ilmiy-tadqiqot
uslubida terminlar keng qo‘llanilsa, ilmiy-ommabop, ilmiy-
publitsistik uslubda ayrim, omma uchun deyarli notanish bo‘lgan
terminlardan kam foydalaniladi, ulam ing m a’no ifodasini beruvchi
so‘z birikmalari, hatto jum lalardan foydaliniladi yoki tcrmindan
so‘ng qavs ichida uning izohi keltiriladi.
Rasmiy ish yuritish uslubi idoralarda foydalaniladigan uslub
bo‘lib, maxsus so‘z va iboralarga ega. Unga qolip (shtamp) so‘zlar,
shartli qisqartmalar, turli-tuman nomlar, so'zlam ing tub m a’noda
qo‘llanishi,
hissiy-emotsional
nutq
vositalarining
deyarli
bo im aslig i xosdir.
Kitobiy uslub umumiy nom bo‘lib, ilmiy adabivot, publitsistik
asar, rasmiy-ish hujjatlar va shu kabi uslublarni o ‘z ichiga oladi.
Diniy - m a’rifiy matnlarda uchraydigan terminlar, nomlar,
alohida diniy uslubga xos b o ‘lib, diniy narsa, hodisa va voqealami
ifodalashga xizmat qiladi. Masalan,
masjid, muftiy, asr, bomdod,
ramazon, hayit, tilovat, bandalik, taqdiri azal, oxirai
va b.
4-§. Badiiy uslub
Badiiy uslub umumxalq tiliga asoslangan, shu bilan birga
ilmiy, xususan, matbuot tili hisoblangan adabiy nutq bilan
chambarchas bog‘langan b o ia d i. Til vositalaridan boshqa barcha
uslublarga nisbatan unumli va erkin foydalanish imkoniga ega,
ammo shunda ham m a’lum qonuniyatga b o ‘ysunadi. Badiiy
uslubda adabiy nutq m e’yorlaridan, grammatika qoidalaridan
15
chetga chiqish, personaj nutqini individuallashtirish, arxaizm, argo,
tabu,
jargon,
iboralar,
maqol,
matal,
hatto
vulgarizm,
varvarizmlardan foydalanish kabi hollar uchraydi 7 . Bundan
tashqari badiiy uslub boshqa faoliyat uslublaridan ekspressiv-
hissiy,
tasviriy-ta'sirchan
vositalarining
keng
qoilanilishi,
so‘ziaming
obrazlilik,
k o ‘chm a-o‘xshatish
imkoniyatlaridan
foydalanishligi bilan farqlanadi. Badiiy uslubning yana bir jihad
m azkur uslubga oid asar yaratishda boshqa barcha uslublarga
mansub termin va atamalardan o ‘rni bilan, maqsadli foydalanish
imkoni mavjud.
Dostları ilə paylaş: |