Al-lulu vəl-mərcan


  Üçüncünün Rızası Olmadan Üç Kişinin Gizli



Yüklə 5,61 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə47/64
tarix21.04.2017
ölçüsü5,61 Mb.
#15074
1   ...   43   44   45   46   47   48   49   50   ...   64

 

 


 

 

631 



Üçüncünün Rızası Olmadan Üç Kişinin Gizli 

Danışmalarının Qadağan Olması  

 

 



 

1409. Abdullah İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Üç nəfər 

bir  arada  olduqları  zaman  bunlardan  ikisi  üçününü  tərk  edərək  bir-birilə 

pıçıldaşmasınlar”. (Buxari 6288, Muslim 5823, 2183/36)  

 

 

 



1410. Abdulla (İbn Məsud)  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Üç nəfər 

olduğunuz  zaman,  camaatın  yanına  gəlib  çıxanadək  (sizdən)  ikisi  öz 

aralarında  pıçıldaşıb üçüncüsünü  kənarda qoymasın.  (Yoxsa  bu  hərəkət)  onu 

kədərləndirər.” (Buxari 6290, Muslim 5825, 2184/37)  

 

 

 

Tibb, Xəstəlik Və Ruqyə Oxumaq 

 

 

 



1411.  Əbu  Hureyrə    rəvayət  edir  ki,  Peyğəmbər    buyurdu:  “Göz  dəymə 

haqdır  və  bədənə  döymə  vurmaqdan  qadağan  etdi”.  (Buxari  5740,  Muslim 

5831, 2187/41) 

 

 

 

Sehr Barədə 

 


 

 

632 



 

 

1412. Aişə  rəvayət edir ki, Bəni Zureyq yəhudilərindən Ləbid İbn əl-Əsləm 



adında  bir  yəhudi  Peyğəmbərə    sehr  etdi.  Hətta  Peyğəmbər    bəzi  işləri 

etmədiyi halda ona elə gəlirdi ki, bu işləri edib. Nəhayət günün birində, yaxud 

da gecənin birində Peyğəmbər   dua etdi, sonra təkrar dua etdi, sonra təkrar 

yenə də dua etdi. Sonra mənə buyurdu: “Ey Aişə! Allahdan fətva istədiyim şey 

haqqında  Allahın  mənə  fətva  verdiyini  bildinmi?  Mənim  yanıma  iki  nəfər 

gəldi  (Cəbrail  və  Mikail).  Bunlardan  biri  baş  tərəfimdə,  digəri  isə  ayaq 

tərəfimdə  oturdu.  Baş  tərəfimdə  olan  ayaq  tərəfimdə  olana  və  ya  ayaq 

tərəfimdə olan baş tərəfdə olana: “Bu kimsənin xəstəliyi nədir?” deyə soruşdu. 

O  da:  “Sehrlənmişdir”  deyə  cavab  verdi.  O:  “Kim  onu  sehr  etmişdir?”  deyə 

soruşdu. Digəri:  “Ləbid  İbn əl-Əsləm”  deyə cavab  verdi.  O  dedi:  “Sehr  nə ilə 

edilib?”  Digəri:  “Daraqdan  götrülmüş  saç,  saqqal  tükü  və  erkək  xurmanın 

tumurcuğunun  qurusu  ilə”  deyə  cavab  verdi.  Digəri  dedi:  “Harada 

edilmişdir?”.  O:  “Zərvan  quyusunda”  deyə cavab  verdi.  Səhəri  Peyğəmbər   

səhabələrdən  bəziləri  ilə  çıxıb,  o  quyunun  yanına  getdi.  Qayıtdıqdan  sonra 

mənə buyurdu:  “Ey Aişə! Allaha and olsun ki, quyunun suyu xına suyu kimi 

qırmızı, ətrafdakı xurma ağacının budaqlarının ucları isə şeytanın başları kimi 

idi”. Mən:  “Ya Rəsulullah!  Sən o  sehri çıxarıb  basdırdınmı?”  deyə soruşdum. 

Peyğəmbər  buyurdu: “Xeyr, basdırmadım. Çünki, Allah mənə şəfa verdi. Bir 

də  sehri  çıxarmaqla  insanlar  arasında  sehrin  şərinin  yayılmasını  istəmədim”. 

Quyunun  ağzının  bağlanmasını  əmr  etdi  və  quyu  basdırıldı”.  (Buxari  5765, 

Muslim 5832, 2189/43) 

 

 

 

Zəhər  

 

 



 

1413. Ənəs İbn Məlik  rəvayət edir ki, (Xeybər) günü bir Yəhudi qadın zeher 

qatılmış  bir  qiyunu  Peyğəmbər    gətirdi.  Peyğəmər    də  qoyunun  ətindən 

yedi  (və  zəhərli  olduğunu  xəbər  verdi).  Xeyanət  edən  qadın  gətirilir  (səbədi 

soruşulur).  (Səhabələr):  “Qadını  öldürəkmi”  deyə  soruşdular.  Peyğəmbər: 

“Xeyr,  öldürməyin”  deyə  buyurdu.  Ənsə:  Bu  bir  loxma  zəhərli  ətin  təsirini 



 

 

633 



Peyğəmbər dilində hiss edirdi”.

 

(Buxari 2617, Muslim 5834, 2190/45)  



 

 

 

Xəstəyə (Ruqyə) Oxumağın Müstəhəb Olması 

 

 

 



1414. Aişə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  xəstəni ziyarət etdikdə və ya onun 

yanına  xəstə  gətirildikdə  (onun  üçün  dua  edib)  deyərdi:  “Əzhibil-Bəs, 



Rabbən-Nas, Işfi Və Əntəş-Şafi, Lə Şifaə Ilə Şifaukə, Şifaən Lə Yuğadiru Səqəmən- 

Ey insanların Rəbbi, bu xəstəliyi aradan qaldır və şəfa ver. Sənsən Şəfa verən! 

Sənin  verdiyin  şəfadan  başqa  şəfa  yoxdur.  (Ona)  elə  bir  şəfa  ver  ki,  bundan 

sonra  heç  bir  xəstəlik  qalmasın”.  (Buxari  5675,  5745,  5750,  Muslim  5838, 

2191/47)  

 

 

 

Xəstəyə Muavizateyn Oxumaq Və Üfürməklə Ruqyə Etmək 

 

 



 

1415.  Aişə    rəvayət  edir  ki,  Peyğəmbər    (ağrları  olduğu  zaman  əlinin 

içinə)  Muavizəteyn  oxuyar  və  üfürərdi.  Ağrıları  şiddətləndiyi  zaman  mən 

onun  üçün  oxuyar  və  onun  əlinin  bərəkətini  ümüd  edərək  öz  əliylə  məsh 

edərdim”. (Buxari 5016, Muslim 5844, 2192/51)  

 

 

 

Göz Dəymə, Zəhər Və Nəzərdən Ruqyə Etməyin Müstəhəb 

Olması 

 

 



 

 

634 



 

1416.  Aişə    demişdir:  “Peyğəmbər    hər  bir  zəhərli  heyvan  sancmasını 

(müalicə etmək üçün) ruqya oxumağa rüsxət vermişdir.” (Buxari 5741, Muslim 

5846, 2193/52)  

 

 

 



1417. Aişə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  xəstə adama (belə dua) oxuyurdu: 

Bismillah! Turbətu Ərdinə Bi Riqəti Bədinə, Yuşfa Səqimuna Bi İzni Rabbinə 



-  Allahın  adı  ilə!  (Bu)  bizim  yerin  torpağıdır,  bəzilərimizin  ağız  suyu  ilə 

qarışmışdır  və  xəstəmiz  Rəbbimizin  izni  ilə  sağalacaqdır”  (Buxari  5745, 

Muslim 5848, 2194/54) 

 

 



 

1418.  Aişə    demişdir:  “Peyğəmbər    mənə  (və  ya  qeyrisinə)  gözdəyməyə 

qarşı ruqya oxumağı buyurdu.” (Buxari, 5738, Muslim 5849, 2195/55) 

 

 



 

1419. Ummu Sələmə  rəvayət edir ki, (bir dəfə) Peyğəmbər   onun evində 

üzünün rəngi dəyişmiş bir qız uşağı görüb dedi: “Bu qıza ruqya oxuyun, çünki 

ona göz dəyib.” (Buxari, 5739, Muslim 5854, 2197/59) 

 

 

 

Quran Və Zikr Qarşılığı Edilən Ruqyəyə Görə Pul Almağın 



İcazəli Olması 

 

 



 

 

635 



 

1420. Əbu Səid əl-Xudri  demişdir: “(Bir dəfə) Peyğəmbərin  əshabələrindən 

bir dəstə səfərə yola düşdü. Nəhayət, onlar gəlib bədəvi qəbilələrindən birinə 

məxsus  bir  kənddə  dayandılar.  Əshabələr  onların  evində  qonaq  olmaq 

istədilər, lakin onlar əshabələri (yeməyə) qonaq etmək istəmədilər. Bu əsnada 

qəbilə  başçısını  (əqrəb)  sancdı.  Kənddəkilər  ona  əllərindən  gələn  köməyi 

göstərməyə  çalışdılar,  lakin  bu  cəhdlərin  heç  bir  faydası  olmadı.  Onlardan 

bəzisi  dedi:  “Yaxşı  olar  ki,  gedib  (kəndimizə)  təşrif  buyurmuş  adamlara 

müraciət edəsiniz, bəlkə onlarda nə isə tapıla.” Onlar əshabələrin yanına gəlib 

dedilər: “Ay camaat! Qəbilə başçımızı (əqrəb) sancmışdır. Nə qədər çalışdıqsa, 

əlac tapa bilmədik. Bəlkə sizdən birinizdə bir şey tapıla?” Əshabələrdən birisi 

dedi:  “Bəli,  vallahi  ki,  mən  ruqya  oxuya  bilirəm.  Vallahi,  biz  sizin  qonağınız 

olmaq istədik, lakin siz bizi (yeməyə) qonaq etmədiniz. Elə buna görə də bizə 

zəhmət  haqqı  verməyincə,  mən  sizin  (xəstəniz)  üçün  ruqya  oxumayacağam.” 

Sonra  onlar  (müalicə  müqabilində)  əshabələrə  bir  sürü  qoyun  verəcəklərinə 

razılaşdılar.  Bundan  sonra  o,  (qəbilə  başçısının  yanına  gəlib  onun  yarasına) 

yüngülcə  tüpürdü  və  “əl-Fatihə”  surəsini  oxudu.  (Bir  az  keçdikdən)  sonra 

qəbilə  başçısı sanki  buxovdan  azad oldu  və  xəstə  deyilmiş  kimi  ayağa qalxıb 

gəzməyə  başladı.  Onlar  əshabələrə  razılaşdıqları  zəhmət  haqqını  verdilər.  Bu 

vaxt əshabələrdən biri: “(Qoyunları) bölüşdürün!” dedi. Ruqya oxuyan əshabə 

isə:  “Peyğəmbərin    yanına  gedib  hadisəni  ona  danışmayınca  və  onun  nə 

hökm verəcəyini öyrənməyincə, heç (bir şey) etməyin!” deyə etiraz etdi. Onlar 

Peyğəmbərin    yanına  gəlib  hadisəni  ona  danışdıqda  o  soruşdu:  “Sən  nə 

bilirdin ki, bu (əl-Fatihə) ruqyadır?” Sonra əlavə edib dedi: “Siz düz etmisiniz. 

(Qoyunları)  bölüşdürün  və  özünüzlə  yanaşı  mənim  üçün  də  bir  pay  ayırın.” 

(Bunu deyəndən) sonra Peyğəmbər  gülümsədi.” (Buxari 2276, Muslim 5863, 

2201/65) 

 

 

 

Hər Bir Xəstəliyin Əlacı Olması Və Müalicənin Müstəhəb 

Olması 

 

 



 

1421. Cabir İbn Abdullah  rəvayət edir ki, Peyğəmbərin  belə buyurduğunu 

eşitdim:  "Əgər  sizin  müalicələrinizdən  hər  hansındasa  xeyir  olmuş  olsaydı, 


 

 

636 



Əməliyyat bıçağında, bal şərbətində və odla damğalamqda olardı. Lakin mən 

damğalamağı sevmirəm”. (Buxari 5683, Muslim 5873, 2205/71) 

 

 

 



1422.  İbn  Abbas    rəvayət  edir  ki,  Peyğəmbər    qan  aldırdı  və  qan  alan 

kimsəyə pul ödədi”. (Buxari 2278, 2279, 5691, Muslim 4124, 5879, 1202/65)  

 

 

 



1423.  Ənəs    rəvayət  edir  ki,  Peğəmbər    qan  aldırar  və  heç  kəsə  əziyət 

vermədən pulunu ödəyərdi”. (Buxari 2280, Muslim 5880, 1577/77) 

 

 

 



1424.  İbn  Ömər    rəvayət  edir  ki,  Peyğəmbər    buyurdu:  “Qızdırma 

Cəhənnəm istisinin (bir hissəsidir). Odur ki, onu su ilə soyudun!” (Buxari 3263, 

5735, Muslim 5881, 2209/78)  

 

 



 

1425.  Əsma  Bint  Əbu  Bəkrin    yanına  qızdırmadan  əziyyət  çəkən  qadın 

gətirildikdə  o,  (xəstə)  üçün  dua  edər,  sonra  su  götürüb  onu  qadının  sinəsinə 

tökər və deyərdi: “Peyğəmbər  bizə qızdırmanı su ilə soyutmağı əmr edərdi.” 

(Buxari 5724, Muslim 5887, 2211/82) 

 

 



 

1426.  Rafi  İbn  Xadic    rəvayət  edir  ki,  Peyğəmbər    buyurdu:  “Huma 

(qızdırma xəstəliyi) Cəhənnəmin qaynamasındandır. Siz onun hərarətini su ilə 

söndürün”. (Buxari 5726, Muslim 5889, 2212/83) 

 

 

 

Lədud (Xəstənin Ağzının Bir Tərəfindən Axıdılan Və Ya 



Barmaqla Sürtülüb Ovuşturulan Dərman) İlə Müalicənin 

Pislənməsi 

 

 

637 



 

 

 



1427. Aişə  deyərdi: “Peyğəmbər  xəstələnərkən biz onun ağzına dərman 

qoyduq,  lakin  o,  (başı  ilə)  bizə  işarə  edib  dərman  istəmədiyini  bildirdi.  Biz 

dedik:  “(Bu  ona  görədir  ki,)  heç  bir  xəstə  dərman  xoşlamır.”  Peyğəmbər   

ayıldıqdan  sonra  dedi:  “Məgər  mən  sizə  işarə  edib  ağzıma  dərman  qoymağı 

qadağan  etmədimmi?”  Biz  dedik:  “(Elə  bildik  ki,)  heç  bir  xəstə  dərman 

xoşlamadığı kimi (sən də xoşlamırsan).” Peyğəmbər: “Qoy evin içində olan hər 

kəsə  gözümün  qabağında  dərman  verilsin.  Yalnız  Abbasdan  başqa.  Çünki  o 

sizi görməmişdir”. (Buxari 4458, 5712, Muslim 5891, 2213/85)  

 

 

 

Hindi Əl-Udu 



 

İlə Müalicə, O Əl-Kustdur (Şabalid ağacı) 

 

 



 

1428.  Ummu  Qeys  Bint  Mihsan    rəvayət  edir  ki,  o,  hələ  yemək  yeməyən 

(südəmər)  oğlunu  Peyğəmbərin    yanına  gətirdi.  Peyğəmbər    körpəni 

qucağında otuzdurdu və uşaq onun paltarına sidik ifraz etdi. Peyğəmbər  su 

gətizdirib ondan paltarının üstünə səpdi və onu yumadı. (Buxari 223, Muslim 

691, 287/86) 

 

 

 



1429.  Ummu  Qeys  Bint  Mihsən    demişdir:  “Mən  Peyğəmbərin    belə 

dediyini  eşitmişəm:  “Bu  hind  qustundan  istifadə  edin.  Həqiqətən  də,  onda 

yeddi  (xəstəliyin)  şəfası  vardır.  Onun  məlhəmindən  boğazı  xəstə  olanın 

boğazına,  plevritə  (ağ  ciyər  iltihabı)  tutulanın  ağzına  damızdırın.”  (Buxari 

5692, Muslim 5893, 2214/83)  

 

 

 


 

 

638 



Qara Çörək Otu İlə Müalicə 

 

 



 

1430. Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Bu qara zirə hər 

bir xəstəliyin dərmanıdır. Samdan  – ölümdən  – başqa”. (Buxari 5688, Muslim 

5896, 2215/88)  

 

 

 

Təlbinə (Şorba) Xəstənin Qəlbinə Rahatlandırar 

 

 

 



1431. Peyğəmbərin  zövcəsi Aişə  rəvayət etmişdir ki, onun qohumlarından 

bir  kimsə  vəfat  etdikdə  qadınlar  bir  yerə  yığışar,  (başsağlığı  verər),  sonra  da 

ailə  üzvlərindən  və  ən  yaxın  rəfiqələrindən  başqa  hamı  dağılışıb  gedərdi. 

(Bundan sonra) onun göstərişi ilə təlbinə bişirilər və şorba hazırlanar, sonra da 

təlbinəni ona qatardılar.  (Un və bal yaxud süd ilə yoğrulub bişirilmiş yemək) 

Aişə  onlara deyərdi: “Bundan yeyin! Çünki mən Peyğəmbərin : “Təlbinə 

xəstənin  qəlbinə  təskinlik  verir  və  kədərini  aradan  qaldırır”  dediyini 

eşitmişəm.” (Buxari 5417, Muslim 5900, 2216/90) 

 

 

 

Bal Şərbəti İlə Müalicə 

 

 

 



1432.  Əbu  Səid    rəvayət  edir  ki,  (bir  dəfə)  bir  nəfər  Peyğəmbərin    yanına 

gəlib dedi: “Qardaşımın qarnı bərk ağrıyır”. Peyğəmbər: “Ona bal içirt!” dedi. 

(Çox  keçmədən)  həmin  adam  bir  də  Peyğəmbərin    yanına  gəldi  və 

Peyğəmbər  (yenə): “Ona bal içirt!” dedi. Adam üçüncü kərə Peyğəmbərin  

yanına gəldi və o (bu dəfə də): “Ona bal içirt!” dedi. Axırda həmin adam dedi: 


 

 

639 



“Mən sən deyəni elədim, (amma onun qarnının ağrısı kəsmədi ki, kəsmədi).” 

Peyğəmbər:  “Allah  doğru  söylədi,  qardaşının  qarnı  isə  yalançı  çıxdı.  (Sən 

yenə) ona bal içirt.” Bundan sonra o, (qardaşına) bal içirtdi və qardaşı sağaldı.” 

(Buxari 5684, Muslim 5901, 2217/91)  

 

 

 

Taun, Təşəüm, Kahinlik Və S.  

 

 

 



1433.  (Bir  dəfə)  Səd  İbn  Əbu  Vəqqas    Usamə  İbn  Zeyddən  :  “Sən 

Peyğəmbərdən    taun  (xəstəliyi)  barəsində  nə  eşitmisən?”  deyə  soruşdu.” 

Usamə: “Peyğəmbər   belə buyurmuşdur: “Taun murdar bir şeydir. Vaxtı ilə 

bu  (xəstəlik)  İsrail  oğullarına  və  ya  sizdən  əvvəl  yaşamış  insanlara 

göndərilmişdi. Belə bir xəstəlik harada olursa-olsun, o yerə getməyin. Əgər bu 

xəstəlik  siz  olduğunuz  yerdə  yayılarsa,  ondan  qaçıb  (canınızı  qurtarmaq 

məqsədilə) oranı tərk etməyin.” (Buxari 3473, Muslim 5906, 2218/95) 

 

 



 

1434. Abdullah İbn Abbas   rəvayət edir ki,  Ömər İbn Xattab   Şama doğru 

yola çıxdı. Sarağ adlanan yerə çatdıqda əl-Əcnad əhli, yəni Əbu Ubeydə  və 

əshabı  onunla  qarşılaşdı  və  ona  Şamda  vəba  xəstəliyinin  olduğunu  xəbər 

verdilər.  Ömər:  “Mənə  ilk  mühacirləri  çağırın!”  dedi.  Onları  çağıraraq 

müşavirə  etdi  və  Şamda  vəba  olduğunu  onlara  xəbər  verdi.  Mühacirlər  öz 



 

 

640 



aralarında  ixtilaf  etdilər  onlardan  bəziləri:  “Sən  bu  iş  üçün  çıxmısan,  ondan 

geri  qayıtmanı  məsləhət  görmürük”  dedilər.  Başqaları  isə  belə  dedilər: 

“Səninlə başqa insanlar və Peyğəmbərin səhabələri var, onları vəbanın üzərinə 

aparmağını  məsləhət  görmürük”  dedilər.  Ömər:  “Yanımdan  qalxın!”  dedi. 

Sonra: “Mənə ənsarları çağırın!” deyə əmr etdi. Onları çağıraraq müşavirə etdi. 

Onlar  da  mühacirlərin  tutduğu  mövqedə  oldular  və  ixtilaf  etdilər.  Ömər: 

“Yanımdan  qalxın!”  dedi.  Sonra:  “Mənə  Qureyşin  yaşlılarını  və  Məkkə 

fəthində hicrət edənləri çağırın!” deyə əmr etdi. “Onları çağırdı və onlardan iki 

kişi  olsun  belə  ixtilaf  etmədi.  Onlar  belə  dedilər:  “Biz  sənin  insanlarla 

qayıtmanı məsləhət görürük. Onları bu vəbaya tərəf aparma!” dedilər. Ömər  

insanlara səslənərək: “Mən səhəri minik üzərində açacağam. Siz də minin! Əbu 

Ubeydə  İbn  Carrah    ona:  “Allahın  qədərindən  qaçırsan?”  deyə  söylədi.  O: 

“Ey  Əbu  Ubeydə!  Kaş  ki,  bunu  səndən  başqası  söyləyəydi?!”  dedi.  Ömər   

onun  müxalif  olmasından  xoşlanmırdı  və  belə  buyurdu:  “Bəli,  Allahın 

qədərindən  qədərinə  qaçırıq.  Əgər  sənin  dəvələrin  olsa  və  onları  biri  quru, 

digəri  yaşıllıq  olan  bir  vadiyə  endirsən,  sən  dəvələrini  yaşıllıq  olan  yerdə 

otlatsan,  Allahın  qədəriylə  etmiş,  quraq  yerdə  otlatsan  da  yenə  də  Allahın 

qədəriylə otlatmış olmazsanmı?”. Bu vaxt AbdurRahman İbn Əuf  gəldi. O, 

ehtiyacından dolayı yubanmışdı. O, belə buyurdu: “Məndə bu haqda məlumat 

var!  Peyğəmbərin    belə  dediyini  eşitmişəm:  “Onun  (taunun)  bir  torpaqda 

olduğunu  eşidərsinizsə,  ora  girməyin!  (getməyin!)  və  əgər  sizin  torpaqlarda 

olarsa  ondan  qaçmaq  üçün  oradan  çıxmayın!”.  Ömər    Allaha  həmd  edərək 

çevrilib getdi. (Buxari 5729, Muslim 5915, 2219/98) 

 

 

 

Nə Yolxucu Xəstəlik, Nə Təşəüm, Nə Bayquş 

(Uğursuzluğu), Nə Səfər Ayı, Nə Ulduz Batması (Düşməsi) 

Və Xəstə Olan Dəvələri Sağlam Olan Dəvələrin Yanına 

Gətirməyəcəyi  

 

 



 

1435.  Əbu  Hureyra    deyir  ki,  Peyğəmbər    buyurdu:  “Nə  yoluxucu 

xəstəlik

115


,  bəd  əlamət

116


,  bayquş  (uğursuzluğu)

117


 və  səfər

118


 deyilən  bir  şey 

                                                

115

 Yəni xəstəlik bir adamdan başqa birisinə öz təsiri ilə yox, yalnız və yalnız Allahın izni ilə keçə bilər. 



 

 

641 



yoxdur.  Bir  də  ki  şirdən  qaçdığın  kimi  cüzam  xəstəliyinə  tutulmuş  adamdan 

qaç!”. (Bir dəfə) bir bədəvi (Peyğəmbərdən ) soruşdu: “Ya Rəsulullah, mənim 

dəvələrimə  sözün  nədir?!  Onlar  səhrada  maral  kimi  olurlar.  Elə  ki  aralarına 

xəstə  bir  dəvə  girir,  hamısına  xəstəlik  düşür”.  Peyğəmbər:  “Yaxşı,  bəs 

birincisinə xəstəliyi kim salır?!” (Buxari 5707, 5717, Muslim 5919, 2220/101)  

 

 



 

1436. Əbu Hureyra  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Xəstəni sağlam 

olanların arasına gətirməyin.” (Buxari 5771, Muslim 5922, 2221/104) 

 

 

 

Təşəüm, Fal Və Uğursuzluq Olan Şey  

 

 



 

1437. Ənəs İbn Məlik  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Nə xəstəliyə 

yoluxma,  nə  də  işin  nəhs  gətirməsi  doğrudur.  Lakin  gözəl  bir  söz,  xoş  bir 

kəlmədən  ibarət  olan  Təfəul  –  söz  mənim  xoşuma  gəlir”.  Səhabələr:  “Təfəul 

nədir?”  dedilər.  Peyğəmbər:  “(Söyləyəcəyiniz)  gözəl  bir  söz”  deyə  buyurdu. 

(Buxari 5676, Muslim 5933, 2224/111)  

 

 

 



1438.  Əbu  Hureyra    rəvayət  edir  ki,  Peyğəmbər    buyurdu:  “Bəd  əlamət 

(deyilən  bir  şey)  yoxdur.  Bunun  ən  xeyirlisi  isə  fəldır.”  (Əshabələrdən  biri) 

soruşdu:  “Fəl  nədir,  ya  Rəsulullah?”  Peyğəmbər:  “Birinizin  eşitdiyi  xoş 

sözdür”. (Buxari 5754, 5755, Muslim 5931, 2223/110)  

 

 

 



                                                                                                                             

116


 İnsanların bəd əlamət və uğursuzluq hesab etdiyi bir hadisə nəticəsində Allahın əzəldən yazdığı qəzavü-

qədərin dəyişəcəyini etiqad etmək qadağandır. Bütün bunlar cahiliyyə dövründən qalma batil fərziyyələrdir. 

117

 Bayquş  görməyi  bəd  əlamət  hesab  etmək,  onun  qonduğu  yerə  və  o  ərazidə  olanların  başına  müsibət 



gələcəyini iddia etmək qadağandır.  

118


 Səfər ayında evlənməzdilər. Bunu uğursuzluqdan sayardılar.

  


 

 

642 



1439.  Abdullah  İbn  Ömər    rəvayət  edir  ki,  Peyğəmbər    buyurdu:  “Nə 

xəstəliyə  yoluxma,  nə  də  hansı  bir  şeydə  uğursuzluq  yoxdur.  Uğursuzluq 

ancaq  qadında,  (xidmətçidə),  atda  və  evdə  olur".  (Buxari  5753,  Muslim  5943, 

2225/117) 

 

 

 



1440. Səhl İbn Sad əs-Sədi  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: "Hər hansı 

bir şeydə uğursuzluq olsaydı ancaq qadında, (xidmətçidə), atda və evdə olur". 

(Buxari 2859, Muslim 5946, 2226/119) 

 

 

 

İlanların Və Digər Növlərinin Öldürülməsi 

 

 



 

 

1441.  İbn  Ömər    Peyğəmbərin    minbərdə  xütbə  verərkən  belə  dediyini 



eşitmişdir:  “İlanları  öldürün!  Belində  iki  zolağı  olan  ilanları,  habelə 

quyruğukəsik  ilanları  öldürün!  Çünki  bu  ikisi  adamın  gözlərini  kor  edir  və 

hamilə  qadının  bətnindəki  uşağı  salır.”  İbn  Ömər:  “Mən  öldürmək  üçün  bir 

ilanın dalınca düşdüyüm zaman Əbu Lubabə məni səsləyib: “Onu öldürmə!” 

dedi.  Dedim:  “Axı  Peyğəmbər    ilanları  öldürməyi  əmr  etmişdir?!”  Əbu 

Lubabə  dedi:  “Lakin  bu  əmrindən  sonra  o,  ev  ilanlarını  öldürməyi  qadağan 

etdi.”Bu  (ilanlara)  “Əvamir”  deyilir.  (Buxari  3297,  3298,  Muslim  5962, 

2233/129) 

 

 

 



1442. Abdullah İbn Məsud  demişdir: “Biz Peyğəmbərlə  birlikdə Minadakı 

mağarada  olarkən  ona:  “And  olsun  xeyirlə  göndərilənlərə...”.  (əl-Mursələt). 

Surəsi  nazil  oldu  və  o,  bu  surəni  oxumağa  başladı.  Mən  bu  surəni  onun 

ağzından  eşidib  əzbərləyirdim.  O,  surəni  oxuyarkən  birdən  bizim  üstümüzə 



 

 

643 



bir  ilan  atıldı  və  Peyğəmbər  :  “Öldürün  onu!”  deyə  əmr  etdi.  Biz  ilanı 

öldürmək  istədikdə  o  qaçdı.  Peyğəmbər:  “Siz  onun  şərindən  qorunduğunuz 

kimi, o da sizin şərinizdən qorundu.” (Buxari, 1830, 3317, 4934, Muslim 5972, 

2234/137) 

 

 

 

Kərtənkələ Öldürməyin Müstəhəb Olması 

 

 

 



1443.  Ummu  Şərik    rəvayət  edir  ki,  Peyğəmbər    kərtənkələlərin 

öldürülməsini əmr etmişdir”. (Buxari 3307, Muslim 5979, 2237/142)  

 

 

 



1444. Peyğəmbərin  zövcəsi Aişə  rəvayət edir ki, (bir dəfə) Peyğəmbər  

kərtənkələni  “xırda  ziyanverici”  adlandırdı.  Mən  onun  kərtənkələni 

öldürməyə  dair  əmr  verdiyini  eşitməmişəm.  (Buxari  1831,  Muslim  5982, 

2239/145) 

 


Yüklə 5,61 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   43   44   45   46   47   48   49   50   ...   64




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin