Алимлярин сырасында хцсуси йер тутурлар”. Цмуммилли лидер щейдяр ялийев


«Mümkün olduqca daha çox səla hiy -



Yüklə 13,87 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə4/10
tarix18.01.2017
ölçüsü13,87 Mb.
#5798
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10

«Mümkün olduqca daha çox səla hiy -

yətləri başqalarına həvalə edin».

Administratorlar da alimlər kimi öz

işlərini sakit qaydada daha yaxşı icra edirlər.

«İstənilən idarə ya irəli və ya geri

gedir».

Aparıcı elmi müəssisəyə rəhbərlik boş

dayanmağı tələb etmir. Yeni ideyaları və

texnologiyaları tez istifadə etmək lazımdır ki,

digər yerlərdə çalışan alimlər sizin əmək -

daşlarınızın edəcəyi təcrübələri onlardan

daha tez edə bilməsinlər. Uğur avtomatik

olaraq yeni əməkdaşlara və avadanlıqlara

tələbat yaradır ki, bunun üçün çox vaxt yeni

binalar tikmək lazım gəlir. Əgər siz çox az

hallarda irəli hərəkət edirsinizsə, yeni elmi

sıçrayışların bir qismi digərlərinə qismət

olacaq. Bu halda aparıcı əməkdaşlarınızın bir

qismi digər yerlərə işləməyə gedəcək.

İdmanda olduğu kimi, elmdə də mövsümün

sonunda, yaxud bir il qabaq kimin çempion

olması əhəmiyyətli deyil. Odur ki özünüzə iş

yeri seçərkən sentimental olmayın və bunu

digər alimlərdən də gözləməyin. Gəmi ilə

birgə batmaq ağılsızlıqdır.



« Satışa qoyulan qonşu əraziləri həmişə

alın».

Elmi müəssisənin inkişafı qaçılmaz olaraq

ərazinin genişlənməsini tələb edir. Odur ki

tərəddüd etmədən sizin əraziyə bitişik yeri

alın. Hətta satıcı olduqca yüksək məbləğ

tələb etsə belə, siz bu sahənin çox vacib

olduğunu nəzərə alıb tərəddüd etməyin. Bu

sahəni gələcəkdə əvvəlkindən daha baha

qiymətə satmaq imkanlarınız  çox olacaq.

Zamanında bir qədər artıq ödəmək qonşunun

sizə öz şərtlərini diktə etmək vaxtını

gözləməkdən daha sərfəlidir.



«Cəlbedici bina elmi müəssisəyə güclü

görünməkdə  kömək edir».

Çox da gözəl olmayan bina tikilirsə, dər -

hal görsənir ki, daha ucuz tikinti materialları

və tanınmayan arxitektorların xidməti he -

sabına pula qənaət edilib. Lakin uzaq pers -

pektiv üçün bu sərfəli deyil. Yaraşıqlı müasir

binalar xeyriyyəçilərə inam verir ki, onların

da nəvələri bu idarənin şöhrətindən istifadə

etsinlər. Uzunömürlülük hissi əliaçıqlığa

səbəb olmalıdır.



«Qoy sizin varlı qonşunuz olsun».

23

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / №02 (02) 2013



Hansı məsrəfləri təmin etməsindən asılı

olmayaraq, tədqiqat qrantları bütün eh ti yac -

la rı tam ödəyə bilmir. Özünü zəngin mə   zun -

larından asılı edə bilən universitetlərdən

fərqli olaraq, elmi-tədqiqat müəssisələrinə

uğurlarına öyünən zəngin  qonşular lazımdır.



«Hamilərinizlə dostluq edin».

Hamilərinizlə münasibətinizi şəxsi ün 

-

siyyət səviyyəsinə qaldırmağın yaxşı üsulu



onların qayğıdan dincəldikləri sferaya daxil

olmaqdır (məsələn, onların klublarına daxil

olmaq və ya yay istirahətini onların ailələri

dincəldikləri yerlərdə keçirmək). Əgər onlar

sizi istək xatirinə dost kimi görsələr, çətin

vəziyyətdə sizin üçün daha çox şey edə

bilərlər.

«Əgər yalnız qazansanız və əvəzində

heç nə verməsəniz sponsorlar məyus

olacaq».

Xeyriyyəçilik qarşılıq tələb edir. Sizin

işiniz üçün pul xərcləyən adamlara onların

xeyirxahlığı üçün cavab jesti ilə təşəkkür

bildirmək lazımdır. Bu, heç də o demək deyil

ki, onlarla əliaçıqlıqda bərabər olmağa

çalışırsınz: hədiyyədən çox diqqət vacibdir.

Öz müəssisəniz üçün də səxavətli ol 

-

mağınız vacibdir. Sizin əmək haqqınızı



müəyyən edənlərə ümumi işiniz üçün onun

bir hissəsini qurban verməyə hazır olmağınızı

göstərməyiniz heç də pis olmaz.

«Əhəmiyyətli qərarları vaxtında qəbul

edin».

Uğur çox vaxt rəqiblərdən qabiliyyətli

olanlara yox, birinci başlayanlara gəlir. Əgər

nəsə etmək lazımdırsa, onu ləngimədən edin.

Çox gözləsəniz, kimsə başqası həmin ideyanı

söyləyəcək və siz başqasının proqramının

icraçısı olacaqsınız. Belə hallarda tabeçilikdə

olanların əllərinə sizin nə üçün ən yüksək

əməkhaqqı almağınızla maraqlanmaq fürsəti

düşəcək.


Ceyms Uotson yazır:

«Ümumi uğura inam naminə Harvardda

əməkhaqqı ciddi rəqiblərdən daha yüksək

olmalıdır. Ulduzları cəlb etmək üçün ulduz

əməkhaqqı vermək lazımdır. Yaxşı alimlər

Harvarddan  ona görə getmirlər ki, burada

heç kim elmə artıq varlanmaq üçün gəlmir.

Elmin horizont kənarına çıxarılması üçün

yaxşı ağılları toplamaq lazımdır.  Həmçinin

onlara imkan vermək lazımdır ki, yaxşı

ağıllar təbii yolla getməklə istədiklərini

etsinlər, başqa sözlə, öz dövrlərinin ən

cəlbedici məsələlərini həll etməyi bacarsınlar.

Belə ağıllar qaçılmaz olaraq özlərinə

oxşarları cəlb edəcək və yerdə qalanlar öz-

özünə çıxdaş olacaqlar».



24

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / №02 (02) 2013



AMEA-nın müxbir üzvü,

k.e.d. professor Vaqif Abbasov

Eynşteyn: – Siz dünyadan təcrid

olunmuş Allaha inanırsınızmı?



Taqor: – Təcrid olunmamış Allaha.

Bitib-tükənməyən insan şəxsiyyəti Kainatı

an 

layır. Heç nə insan şəxsiyyəti üçün



anlaşılmaz ola bilməz. Bu sübut edir ki,

Kainatın həqiqəti insan(ın) həqiqətidir.

Öz fikrimi aydınlaşdırmaq üçün mən

elmi bir faktdan istifadə edim. Materiya –

aralarında boşluq olan proton və elek 

-

tronlardan ibarətdir, amma buna bax 



-

mayaraq, o, ayrı-ayrı elektron və protonları

fəzada birləşdirən rabitə olmadan bütöv

görünə bilir. Eynilə bunun kimi, insanlıq da

individuumlardan ibarətdir, amma onların

arasında insan cəmiyyətinə canlı orqanizm

vəhdəti bəxş edən insan münasibətlərinin

qarşılıqlı əlaqəsi hökm sürür. Bütövlükdə

Kainat bizimlə individuumlar kimi əla 

-

qədədir. Bu, insanın Kainatıdır.



25

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / №02 (02) 2013



РЕАЛЛЫЬЫН ТЯБИЯТИ

Təbiət şairi Rabindranat Taqor ilə

təbiət haqqında elmin yaradıcılarından

biri olan Albert Eynşteynin söhbəti 

Söhbət 14 iyul 1930-cu ildə baş

tutmuşdur.

İfadə edilmiş ideyanı mən incəsənətdə,

ədəbiyyatda və insanın dini şüurunda tədqiq

etmişəm.

Eynşteyn: – Kainatın təbiəti haqqında

iki müxtəlif konsepsiya mövcuddur:

Dünya – insandan asılı olan vahid

tamlıq kimi.

Dünya – insan ağlından asılı olmayan

reallıq kimi.



Taqor: – Bizim kainatımız əbədi insanla

harmoniyada olduqda biz onu həqiqət kimi

anlayırıq və gözəllik kimi duyuruq.

Eynşteyn: – Amma bu, kainatın xalis

insani konsepsiyasıdır.



Taqor: – Başqa konsepsiya ola bilməz.

Bu dünya – insanın dünyasıdır. Onun

haqqında elmi təsəvvür – alimin təsəv vü rü -

dür. Buna görə də bizdən kənarda dünya

mövcud deyil. Dünyamız nisbidir, onun

reallığı bizim şüurumuzdan asılıdır. Əq -

liliyin və gözəlliyin bu dünyaya həqiqilik

bəxş edən hansısa standartı var; duyğuları

bizim duyğularımızla üst-üstə düşən Əbədi

İnsanın standartı.



Eynşteyn: – Sizin “Əbədi İnsan”ınız

insan mahiyyətinin ifadəsidir?



Taqor: – Bəli, əbədi mahiyyətin. Biz

onu öz emosiyalarımız və fəaliyyətimiz va -

si 

təsilə dərk etməliyik. Biz Ali İnsan



de dikdə bizə xas olan məhdudiyyətləri ol -

ma 


yan insanı nəzərdə tuturuq. Elm

ay  rı lıqda götürülmüş bir şəxsiyyətlə məh -

dud 

laş 


mayan tədqiqatla məşğul olur, o,

həqiqətin qeyri-şəxsi insani dünyasıdır. Din

bu hə qiqətləri başa düşür və onların bizim

daha dərin tələblərimizlə əlaqəsini mü 

-

əyyən edir; bizim individual olaraq həqiqəti



dərkimiz ümumi məna kəsb edir. Din

həqiqətə dəyər bəxş edir və biz həqiqəti

onunla öz aramızda harmoniya hiss edərək

anlayırıq.



Eynşteyn: – Amma bu o deməkdir ki,

həqiqət və gözəllik insandan kənarda

müstəqil deyil.

26

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / №02 (02) 2013



Taqor: – Bəli, müstəqil deyil.

Eynşteyn: – Əgər birdən insanlar möv -

cud olmasalar, onda Apollon Bel vederskiy

gözəlliyini itirərmi?

Taqor: – Bəli!

Eynşteyn: – Mən gözəlliyin bu cür

konsepsiyası ilə razıyam, amma həqiqət

konsepsiyası ilə razı ola bilmərəm.

Taqor: Nə üçün? Axı həqiqət insan

vasitəsilə dərk edilir.



Eynşteyn: – Mən öz konsepsiyamın

düzgünlüyünü isbat edə bilmərəm, amma

bu mənim dinimdir.

Taqor: – Gözəllik – universal insanda

təcəssüm etmiş kamil harmoniya idealından

ibarətdir; həqiqət–universal ağlın kamillik

zirvəsidir. Biz individuumlar həqiqətə, kiçik

və böyük səhvlər edərək, damla-damla

təcrübə toplayaraq, ağlımızı aydınlaşdıraraq

yaxınlaşırıq, yoxsa başqa hansı yolla

həqiqəti dərk edə bilərik ki?



Eynşteyn: – Mən isbat edə bilmərəm ki,

elmi həqiqət, doğurdan da, insandan asılı

olmayan həqiqətdir, amma mən buna

möhkəm inanıram. Həndəsədə Pifaqor

teoremi insan varlığından asılı olmayan,

nəsə təxmini doğrunu müəyyən edir. Hər

halda əgər insandan asılı olmayan reallıq

varsa, onda bu reallığa müvafiq olan

həqiqət də olmalıdır və birincinin inkarı öz

arxasınca ikincinin də inkarını gətirir.



Taqor: – Universal İnsanda öz ifadəsini

tapan həqiqət mahiyyətcə insani olmalıdır,

çünki əks halda biz individuumların dərk

edə biləcəyi heç nəyi, hətta məntiqi

proseslərlə, başqa sözlə desək, insani

qabiliyyət olan təfəkkür vasitəsilə yaxınlaşa

bildiyimiz elmi həqiqəti də heç vaxt həqiqət

adlandırmaq mümkün olmazdı. Hind

fəlsəfəsinə görə, ayrılıqda götürülmüş bir

individuumun ağlı ilə anlaşıla və sözlərlə

təsvir oluna bilməyən Brahma var, yəni

mütləq həqiqət. O ancaq individuumun son -

suzluğa tamamilə qərq olması yolu ilə dərk

edilir. Belə həqiqət elmə məxsus ola bil -

məz.  Haqqında  danışdığımız  bu  hə qi qə t   in

təbiəti səthi xarakter daşıyır, yəni insan ağ lı

o şeyi təsəvvür edir ki, onu həqiqi sayır, elə

buna görə də bu həqiqət insanidir. Onu

Maya və yaxud illüziya adlandırmaq olar.

Eynşteyn: – Sizin konsepsiyanıza – bu,

ola bilsin ki, hind konsepsiyasıdır – uyğun

ola raq, biz ayrıca bir şəxsin yox, bütöv lük -

də bütün insanlığın illüziyaları ilə məş 

-

ğuluq.


Taqor: – Biz elmdə intizama tabe

oluruq, şəxsi ağlımıza qoyulan bütün

məhdudiyyətləri rədd edirik və beləliklə,

Universal İnsanın ağlında öz ifadəsini tapan

həqiqətin anlaşılmasına gəlib çatırıq.

Eynşteyn: –  Həqiqət  bizim  şü ur um uz -

dan asılıdırmı? Bu, problemli mə sə   lədir.



Taqor: – Bizim həqiqət adlandırdığımız

–reallığın subyektiv və obyektivlik as 

-

pektləri arasında rasional harmoniyadan



ibarətdir, bu aspektlərin hər biri Universal

İnsana məxsusdur.



Eynşteyn: – Hətta biz gündəlik həyat ı -

m   ızda istifadə etdiyimiz predmetlərin də in -

 

sandan asılı olmayan reallığına istinad



et mək məcburiyyətindəyik. Biz bunu duyğu

or  qanlarımızın məlumatları arasında qar şı -

lıq   lı  əlaqəni  rasional  üsulla  müəy yən -

ləşdirmək üçün edirik. Məsələn, stol,  hət ta

əgər evdə heç kim olmasa da öz ye rin də

dayanmış olacaqdır.



Taqor: – Bəli, stol individual ağla

əlçatmaz qalacaqdır, amma universal ağıla

yox. Mənim qavradığım bu stolu mənimlə

eyni cinsdə bir ağıl da qavraya bilər.



27

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / №02 (02) 2013



Eynşteyn: – İnsandan asılı omayan Hə -

qi qətin varlığı haqqında bizim təbii baxış

bucağımızı nə izah etmək olar, nə də isbat,

amma ona hamı inanır, hətta ibtidai insanlar

da. Biz Həqiqəti fövqəlinsani obyektivliyə

aid edirik. Varlığımızdan, təcrübəmizdən və

ağlımızdan asılı olmayan bu reallıq bizim

üçün zəruridir, halbuki biz onun mənası

haqqında heç nə deyə bilmərik. 

Taqor: – Elm sübut etdi ki, stol bərk

cism kimi sadəcə olaraq görünüşdür və

buna görə də əgər insan ağlı var olmasaydı,

bu ağlın stol kimi qavradığı nəsnə də var ol -

maz dı. Elə bu vaxt onu da qəbul etməliyik

ki, stolun elementar fiziki reallığı, məsələn,

elek trik qüvvəsinin fırlanan ayrı-ayrı mər -

kəz lərinin çoxluğu kimi, nəsə başqa bir şeyi

ifadə etmir, belə ki, bu sonuncu da insan

ağlına məxsusdur.

Həqiqətin anlaşılması prosesində uni -

versal insan ağlı ilə ayrılıqda götürülmüş

individuumun ağlı arasında əbədi konflikt

baş verir. Bu arasıkəsilməyən anlama

prosesi bizim fəlsəfəmizdə, bizim eti ka -

mızda gedir. Hər halda, əgər insandan asılı

olmayan hansısa bir həqiqət olmuş olsaydı,

onda onun varlığı bizim üçün mütləq

surətdə qapalı olardı.

Musiqidə not ardıcıllığı kimi hadisələrin

ardıcıllığı da məkanda yox, yalnız zamanda

baş verir; ağlın bunu təsəvvür etməsi çətin

deyil. Belə bir ağlın reallıq konsepsiyası,

Pifaqor həndəsəsinin daha heç bir əhə 

-

miyyət daşımamağı musiqi reallığı ilə



qohum olacaqdır. Kağızın reallığı ədə 

-

biyyatın reallığından sonsuz dərəcədə



uzaqdır. Kağızı yeyən qüvvənin ağlı üçün,

ümumiyyətlə, ədəbiyyat deyilən bir şey

yoxdur. Amma insan ağlı üçün ədəbiyyat

həqiqət kimi kağızın özündən daha böyük

dəyərə malikdir. Eynilə bunun kimi, əgər

insan ağlı ilə nə rasional, nə də hissi, heç bir

əlaqəsi olmayan hansısa bir həqiqət varsa,

bir insan ağlına malik varlıqlar olanadək o,

yiyəsiz qalacaqdır.

Eynşteyn: – Onda mən Sizdən daha

dindaram.



Taqor: – Mənim dinim Əbədi İnsanın,

Universal İnsan ruhunun

öz şəxsi varlığımda dərk

edil məsindən ibarətdir. Bu

mənim “İnsan dini” ad 

-

landırdığım Hibbert mü -



ha zirələrimin 

mövzusu


olub.

Tərcümə k.e.d.

professor

Leylufər

Əliyevanındır

28

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / №02 (02) 2013



29

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / №02 (02) 2013

1902-ci il

Fiziologiya və tibb üzrə:

– Malyariyaya qarşı mübarizə metodlarının tapılması

Kimya üzrə:

– Purin və şəkər qrupundan olan maddələrin sintezi

Fizika üzrə:

– Şüalanmaya maqnetizmin təsirinin kəşfi

Åëì ñàùÿëÿðè öçðÿ Íîáåë

ìöêàôàò÷ûëàðû


30

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / №02 (02) 2013

İngilis həkimi və alimi Ronald Ross

Nepalda, Britaniya ordusu zabitinin ailəsində

anadan olmuşdur. Valideynləri onu 8 yaşında

İngiltərədə orta məktəbdə oxumağa gön 

-

dərirlər. Ross bütün həyatı boyu yazıçı,



müğənni və musiqiçi olmaq istəyirmiş. Bütün

bunlara baxmayaraq, o, atasının təkidi ilə

1874-cü ildə müqəddəs Varfolomey xəs tə -

xanasının nəzdindəki kollecə daxil olur.  Beş

ildən sonra həmin kolleci bitirən Ronald

ingilislərin «Hin distana tibbi yardım» təş -

kilatında həkim işləməyə başlayır.

İngiltərədə işlədiyi dövrlərdə o, hə kim -

likdən çox ədəbi yaradıcılıqla məşğul olur.

Gənc həkim yazırdı: «Mən üzərimə götür -

düyüm tibbi öhdəliklərdən imtina etmişdim.

Ədəbi işlərlə məşğul olurdum. Bəşəriyyətə

çox böyük fəlakət gətirə biləcək bir xəstəliyin

səbəblərini öyrənib insanlara fayda vermək

haqqında heç düşünmürdüm də». Hindis 

-

tanda o zaman geniş yayılan xəstəliklərdən



biri mal yariya idi. Az sonra Ross mal ya -

riyanın səbəblərini öyrənməyə başladı. 

1880-ci ildə Şarl Laveran tapmışdı ki,

malyariyanı birhüceyrəli parazit olan plaz -

modilər yaradır. Məlumdur ki, in 

sanlarda


plazmodilər eritrositlərdə kök salır və onlarda

cinsiyyətsiz çoxalır. Sonra eritrositləri par -

çalayır, münaqişə ya 

radaraq yeni sikl

cinsiyyətsiz çoxalmalar yaradırlar. Sonda

plazmodilər ayparaya bənzər yetkin formaya

çevrilərək xəstə insanlara ağcaqanadın diş -

ləməsi vasitəsilə keçirlər. Bu parazitlərin

cinsi çoxalması ağcaqanad orqanizmində

gedir. İnsan isə bu parazitlər üçün aralıq «ev

sahibi» rolunu oynayır.

Artıq insanda plazmodilərin cin siy yətsiz

çoxalmasının  mərhələsi  öy rə nil mişdi,  ancaq

bunun malyariyaya yoluxma yolları ay 

-

dınlaşdırılmamışdı. Ross o zamankı hakim



nəzəriyyə ilə razılaşmırdı. Yazdığı mə 

-

qalələrdə sübut etməyə çalışırdı ki, malyariya



qanda bağırsaq zəhərinin çoxalması ilə

şərtlənir. Bir sözlə, o, Laveranın plazmodilər

nəzəriyyəsi ilə hesablaşmırdı. 

1894-cü ildə İngiltərəyə məzuniyyətə

qayıdan Ronald Ross həkim parazitoloq

Patrik Menson ilə görüşür. Menson Rossa

bildirir ki, malyariyanın insana ağcaqanad

dişləməsi vasitəsilə keçməsini o da fərz edir,

ancaq bunu sübut edə bilmir. Ross yazırdı:

«Bu fərziyyə məni maraq landırmağa başladı

və Hindistana qayıdan kimi bunun hərtərəfli,

eksperimental tədqiqatının aparılması barədə

qərar qəbul etdim».


31

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / №02 (02) 2013

Gələcəyin Nobel mükafatçısı Sekun der -

ab adda ağcaqanadlarda plazmodiləri aşkar

etmək məqsədilə histoloji (histos yunanca

«toxuma») tədqiqatlara başlayır. Hindistanda

elmi ədəbiyyat qıtlığından ağcaqanadların

elmi təsnifatlandırılması üçün material tapa

bilməyən Ross özünün təsnifatlandırmasını

tərtib etmək məc bu riy yətində qalır.  

İki il müddətində o, adi ağcaqanadları

öyrənir və nəhayət, ağcaqanadların mədə

divarında piqmentasiya olunmuş qişa aşkar

edir. Ross tapır ki, bu qişa plaz 

modi 

lərin


formalarından biridir. Bundan sonra o,

malyariyanın müx 

təlif dərəcəsinə yolu 

xan


xəstələrin qanını ağ 

ca 


-

qanadlara ver məklə onların

mədələrini tədqiq etməyə

başlayır. Bununla da o aşkar

edir ki, plazmodilər ağca 

-

qanadların orqanizmində



müəyyən for 

mada yet 

-

kinləşirlər: «Mal yariya prob -



lemini həll etdim. Növbəti

işlərimizin is 

tiqaməti ta 

-

mamilə aydın ola caq. Yəqin



ki, elm və bəşəriyyət növbəti

qələ bəsini çala bildi» – deyə

Ross qışqırır.

Eksperimentlərini başa

çat 

dıran ingilis həkimini Radjputana



göndərirlər. An caq burada insanlarda mal -

yariya aşkar olunmur. Ross quşlarda mal -

 

yariyanı öyrənməyə başlayır. Altı aydan



son ra Mensonun təkidi ilə o, malyariyanın

geniş yayıldığı Kəlküttəyə gəlir.  Burada

Ross malyariya törədən müxtəlif ağ ca qa nad -

la rı aşkar etməyə çalışır. Nəhayət, o, 1898-ci

ildə törədicilərin həyat siklini–yoluxma mər -

hə ləsi də daxil olmaqla ağcaqanadın tüpürcək

vəzisindən axan törədicini aşkar edir.  

1899-cu ildə «Hindistanda hərbi xid mət -

dən» tərxis olunan Ross İngiltərəyə qayıdır.

Bunun la da, onun eksperimental tibb sa hə sin -

də 

 

ki karyerası başa çatır. Onun quş mal 



-

yariyası haqqında işlərini italyan

təd qiqatçıları Qrassi və Binyami davam et -

dirirlər. Qrassi və onun əməkdaşları  belə

qənaətə gəlirlər ki, insanda və quşlarda

malyariyanı törədən Anopheles (anofeles)

tipli ağcaqanadlardır. Onlar plazmodilərin

insan orqanizmindəki həyat siklinə görə

sübut etdilər ki, bataqlıq yerlərdə mal 

ya 


-

riyadan qorunmağın əsas yollarından biri ağ -

caqanada qarşı maddədən istifadə etməkdir.

Buna baxmayaraq, Rossun malyariya

haqqındakı tədqiqatları Qrassinin işlərindən

xeyli əvvəl dərc olunmuşdu.

Beləliklə, 1902-ci ildə

fiziologiya və tibb üzrə

Nobel mükafatı «Mal yariya

üzrə tədqiqatlarına və bu

xəstəliyə qarşı mübarizə

me todlarını işlədiyinə görə»

Ronald Rossa verildi.

Mükafatı təqdim edən

Karolin İnstitutunun əmək -

daşı Merner, Rossun işlərini

«tibbi praktika və gigiyena

sa həsində  mühüm  təd qi qat -

lar» adlandırmışdır.

Ronald Ross ömrünün

son 20 ilini malyariyanın epi demiologiya və

profilaktikasına həsr etmişdir. Onun gəldiyi

əsas qənaət bu idi ki, mal 

 

yariyaya qarşı



mübarizənin əsas şərti ağ 

ca 


qanadların

məhvidir. Onun metodları Ku 

ba 

da bu


xəstəliyə qarşı mübarizədə öz ef 

fektini


vermiş oldu. 

Ronald Ross «Tropik həkimləri cə miy -

yəti»nin prezidenti, bir çox aparıcı uni 

-

versitetlərin fəxri üzvü seçilmişdir. 



Böyük alim  1932-ci ildə Londonda vəfat

etmişdir.



32

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / №02 (02) 2013



German Emil Fişer 1852-ci ilin oktya -

brın 9-da Almaniyanın Oyskirxen şəhərində

kommersant ailəsində anadan olmuşdur. Ves -

lar dövlət məktəbinə və Bonnda gim naziyaya

daxil olana qədər Emil 3 il müəllim yanında

fərdi dərslər keçmişdir. O, hey rət ləndirici

yad 

daşa, elmlərə böyük marağa, nadir



inadkarlığa və intuisiyaya malik idi. Atası

istəyirdi ki, oğlu Köln mahalının Yuskirsen

şəhərindəki ağac emalı üzrə ailə biznesini

davam etdirsin. Təbiət elmlərinə, xüsusən də

fizikaya maraq onu atasının istəyinin əley -

hinə getməyə məcbur etdi. Üç ildən sonra o,

təhsilini Vetsler və Bonn şəhərində davam

etdirdi. 1869-cu ildə gimnaziyanı əla qiy mət -

lərlə başa vurdu. 

Akademik karyeraya can atmasına bax -

ma yaraq, Fişer iki il atasının firmasında iş lə -

yir. Oğlunun işə könülsüz yanaşmasını gö rən

atası onu Bonn Universitetinə təhsil al ma ğa

göndərir. Burada Fişer məşhur kimyaçı

Fridrix Kekule, məşhur fizik Avqust Kundtun

mühazirələrində iştirak edir. Təhsil mühiti

onu fizika elminə daha çox çəksə də, bir ildən

sonra o, qohumu, kimyaçı Otto Fişer ilə

birlikdə Bonn şəhərini tərk edir. Fişer

Strasburq Universitetinə daxil olur, burada

Adolf fon Bayerin təsiri altında yenidən

kimyaya qayıdır.

Gələcəyin Nobel mükafatçısı 1874-cü ildə

doktorluq dərəcəsini aldıqdan sonra Stras -

burq Universitetində müəllim vəzifəsini tutur.

Maliyyə cəhətdən asılı olmayan, təşkilati və

pedaqoji öhdəliklərdən azad olan Fişer

ömrünü laboratoriya tədqiqatlarına həsr edir. 

Qohumu, kimyaçı Otto ilə birgə əmək -

daşlıqda o, fenilhidrazini (yağlı maddələr)

kömürdən alınan üzvi boyaqların istehsalında

istifadə olunan maddələri tədqiq etmək üçün

istifadə etməyə başlayır. Fişerin təd 

-

qiqatlarından qabaq bu maddələrin kimyəvi



strukturu təyin olunmamışdı. 1875-ci ildə

Adolf fon Bayer Münhen  Universitetinə  ke -

çir və Fişer onun yanına gedərək assistent ki -

mi üzvi kimyanı öyrənməyə başlayır.

Son 

ralar gələcəyin Nobel mükafatçısı



Erlanqen və Varsburqdakı Universitetlərdə

dərs deyir. 1892-ci ildə onu Berlinə dəvət

edir  lər. O, ömrünün sonuna qədər burada el -

mi və pedaqoji fəaliyyət göstərir. 

Bu universitetlərdə Fişer kofein, alkaloid

kimi birləşmələri tədqiq edir və bunlardan

asılı olmadan tapır ki, sidik turşusu və quanin

onun purin adlandırdığı rəngsiz kristal

maddədən əmələ gəlir. Sidik turşusu 1766-cı

ildə Karl Şeele tərəfindən tapılmışdı. Kofein

isə Ferdinand Runqe tərəfindən kəşf

edilmişdir. Ancaq Fişer sübut etdi ki, bunların



birləşməsi oxşar struktura malikdir və biri

digərindən sintez oluna bilir. Bu mövzuda

işlərini davam etdirən Fişer purinin özü də

daxil olmaqla böyük sayda purin sırasının

törəmələrini sintez etmiş oldu.  Purin (latınca

purus “təmiz”) – üzvi sintezdə mühüm bir -

ləşmədir və nuklein turşusunun mühüm

komponentidir. Fişer öz tədqiqatlarını purin

törəmələrinin alınmasında davam etdirirdi.

Beləliklə, böyük alman kimyaçısı artıq  

1890-cı 

 ildə laboratoriyada fruktoza,

mannoza və qlükozanı sintez etməyi bacardı.

Bununla yanaşı, o, hidrazinləri öyrənməkdə

davam edir və trifenilmetan boyalarının

tərkibi əsasında yeni nəzəriyyə irəli sürür. 

Fişer 1892-ci ildə Berlin Universitetinin

Kimya İnstitutunun direktoru vəzifəsinə təyin

olunur və ömrünün sonuna qədər bu vəzifədə

çalışır. O, tədqiqat işlərini şəkərdən fer ment -

lərə qədər inkişaf etdirərək tapır ki, fer ment -

lər yalnız kimyəvi qohumluğu olan mad 

-

 dələrlə reaksiyaya girir. O, tədqiqatları nə -



ticəsində 40-a yaxın zülal tipini təs ni fatlandırır. 

Fundamental tədqiqatların aktiv tərəfdarı

olan alman kimyaçısı bir sıra fənlərarası layi -

hələrdə, məsələn, nisbilik nəzəriyyəsini yox -

lamaq məqsədilə Günəşin tutulması eks 

-

 pedisiyasını təşkil etmişdir. 



1902-ci ildə German Emil Fişer “şəkər

və purin qrupundan olan maddələrin sintezi

ilə bağlı mühüm eksperimentlərinə görə”

kimya üzrə Nobel mükafatına layiq görüldü.

Onun tərəfindən hidrazin törəmələrinin kəşfi

şəkərin və digər birləşmələrin süni yolla alın -

ması probleminin ən gözəl həlli oldu. Digər

tərəfdən onun qlikozidlərin sintezi metodu

bitki fiziologiyasının inkişafına əvəzsiz

töhfələr verdi. Bununla yanaşı, o, proteinlər,

enzimlər (yunanca daxili ma 

ya 


lanma) və

digər  kimyəvi substansiyalar sahəsində də

kəşflər etmişdir. 

Fişerin Nobel nitqi olduqca böyük maraq

kəsb etmişdir. Qısa nitqində o demişdir:

“Təbiətin sirlərini gizlətdiyi pərdə kar bo hid -

ratlara aid məsələlərdə yavaş-yavaş açılmağa

başladı. Buna baxmayaraq, üzvi kim ya digər

daha mürəkkəb predmeti – zülalları öy rən mə -

sə, o vaxta qədər həyatın kimyəvi müəmmaları

həll olunmamış qalacaq”.

Fişerin elmi kəşflərinin bir neçəsini illər

üzrə qeyd etməyi vacib sayırıq.

1875-ci il – fenil hidrazinin sintezi.

Bu birləşmə aldehid və ketonlar üçün

reaktiv kimi istifadə olunmuş, sonra da mo -

nosaxaridlərin identifikasiyası üçün tətbiq

edilmişdir.

1882-ci il – purin birləşmələrinin qu ru lu -

şunun öyrənilməsi. Bu işlər sonralar kofeinin,

teobrominin və s. sintezinə gətirib çıxardı.

1884-cü ildən başlayaraq karbohidratların

miqyaslı tədqiqi, tərkibin və strukturun təyin

edilməsi, nomenklaturanın işlənib hazır lan -

ması. 

1890-cı il – üzüm və meyvə şəkərinin



sintezi.

1894-cü il – kimyəvi birləşmələrin sintezi

üçün fermentlərin istifadəsi. 

1899-cu ildən başlayaraq zülalların

kimyası üzrə tədqiqatlar. 

1901-ci il – amin turşuların analizinin efir

metodunun işlənib hazırlanması, valin, prolin

və oksiprolin amin turşuların kəşfi. 

1903-cü il – dietilbarbitur turşusunun

(veronal, barbital) kəşfi. 

1907 – polipeptidlərin kəşfi.

Elmə verdiyi töhfələrə görə Fişer 1906-cı

ildə Alman kimya cəmiyyətinin Hoffman

adına medalına, 1913-cü ildə Franklin

İnstitutunun Eliot Kresson Qızıl medalına

layiq görülmüşdür. 

1899-cu ildə Fişer Peterburq Elmlər Aka -

demiyasının xarici müxbir üzvü seçilmişdir.

Ölümündən sonra onun şərəfinə Almaniya

kimya cəmiyyəti Emil Fişer xatirə medalı

təsis etmişdir. 

O, 1919-cu ildə Berlində vəfat edib.

Abidəsi Berlində ucaldılıb.


Yüklə 13,87 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin