12
moddalarning minerallashuvi; tabiiy yer osti gazlarining bakterial oksidlanishi;
antropogen faoliyat (yoqilg‘ini yoqish) va tabiiy yong‘inlar.
Karbonat angidridli gaz asosan fotosintez jarayonida, okean va dengizlarda
karbonat angidridli chukindilar hosil bo‘lishida hamda tog‘ jinslarining
nurashida yutiladi. Atmosferaning gaz tarkibini o‘ziga xos boshqaruvchisi
bo‘lgan yashil o‘simliklar va okeanlar, atmosferadagi SO2 miqdorini boshqarib
turadi..
Atmosfera, quruqlik va okeanlar o‘rtasidagi SO2 muvozanati bir
tomondan atmosferaga qo‘shimcha gaz tarkibining chikishi (yoqilg‘i yoqish,
avtomobil transportlari, salbiy jarayonlarda SO2
ning ajralib chiqish va
boshq.), boshqa tomondan uning bog‘lanish miqyosining pasayishi (asosan,
o‘rmonlarning kesilishi) inson tomonidan industrial davrda buzilgan.
1958 yil atmosfera tarkibida SO2 0,0315% tashkil etgan (milliondan 315
kismi, 1980 y.-0,0335%, 1995 y. 0,0348% oshdi). Taxminlarga ko‘ra, XX1
asrning oxirida uning tarkibi 0,06% yaqinlashadi, bo‘g‘lanish effektining yuz
berishi natijasida Yer sharining o‘rtacha yillik harorati 1,5-4,50S ko‘tarilishi
mumkin.
1-rasm Tabiatda uglerod aylanishining umumlashgan sxemasi.
Buning natijasida iqlimning halokatli o‘zgarishi, hech bo‘lmaganda
halokatli oqibatlar (muzliklarning erishi, okeanlar sathining ko‘tarilishi)
sodir
bo‘lish ehtimoli mavjud.
13
Atmosferada SO2 ning aylanish tezligi 4 yilga yaqin. Atmosferada SO2
bilan bir qatorda kam miqdorda ikkita gaz shaklidagi birikmalar – SO oksidi va
metan SN4 mavjud. Ularning aylanish tezligi (atmosferaga bo‘lish vaqti) 0,1 va
3,6 yilga mos keladi. Atmosfera tarkibida SO ning oshib ketishiga xususan
avtotransportdan chiqayotgan gazlar sabab bo‘ladi. SO dan nafas olish konda
oksigemoglabin tarkibini kamaytiradi va gipoksga bog‘liq boshqa kasalliklarni
(asosan, yurak kon-tomir) keltirib chiqaradi.
Fotosintez davrida atmosferadagi karbonat kislotasi
tarkibidagi uglerodni
o‘simliklar, quyosh radiatsiyasi orqali endotermik singdirishi natijasida hazm
qiladi. Demak, fotosintezni quyosh energiyasining uglerod ko‘rinishida
to‘planish jarayoni deyish mumkin (aniqrog‘i, uglerodning murakkab
birikmalari).
Uglerodning
keyinchalik
oksidlanishi
natijasida
(uning
birikmalari) organizm hayot faoliyati uchun zarur bo‘lgan
energiyani oladi,
bunda uglerodning bir qismi yana atmosferaga SO2 ko‘rinishda qaytadi.
Organizmlar halok bo‘lishi va fossilizatsiya davrida ugleroddan bo‘shaydi
(asosan SO2 va SN4 ko‘rinishida). Organik moddalarning boshqa qismi
minerallashadi; uglerodning uchmaydigan shakli (qazilma ko‘mir, kerogen)
hamda karbonatli minerallar (kaltsit, dolomit, siderit va boshq.) paydo bo‘ladi.
Qisman uglerod yuqorida qayd etilgandek,
Yerning yuqori mantiyasi
degazatsiyasiga bog‘liq holda chuqurlikda (yuvenilli) paydo bo‘ladi.
Hisoblar bo‘yicha, Yer po‘stida tog‘ jinslari (ohaktosh, dolomit va boshq.)
ko‘rinishida 2 (1016 tonnaga yaqin uglerod borligi aniqlangan. Yoqilg‘i
qazilma boyliklari tarkibida (qazilma ko‘mirlar, slants, bitum, torf, yer osti
gazlari yoqilg‘ilari) ham qisman uglerod mavjud bo‘lib, uning zahirasi 1013
tonnadan oshib ketadi (uglerod bo‘yicha). Agar barcha uglerodga bog‘liq
bo‘lgan moddalar SO2 ga aylansa, Yer paleoatmosferasi juda zich (qattiq)
bo‘lardi, uning pastki chegarasidagi bosim 5 MPa ga yetib, tarkibi bo‘yicha u
Venera atmosferasi tarkibini eslatadi.
Dostları ilə paylaş: