Alisher navoiyning farhod va shirin dostonini 9- sinflarda organilishi
Dostondagi Farhod va Shirin obrazlariga xarakteristika
Yüklə 304,56 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
3.2.Dostondagi Farhod va Shirin obrazlariga xarakteristika.
Navoiy obrazlarni tayyor holda bermaydi. Farhod va Shirin obrazlari voqeaning o‘zi bilan birga kurash va to‘qnashuvlarda, izlanish va sinovlarda o‘sib, kamol topib boradi. Bu, birinchi navbatda, dostonning bosh qahramoni Farhod obraziga taalluqlidir. Har bir obraz o‘z individual jihatlari bilan,
52
dunyoqarashi, maqsadi, kishilarga munosabati, xulq – atvori va tashqi qiyofasi bilan to‘la namoyon bo‘ladi.
Navoiy yaratgan obrazlar ichki ruhiy kechinmalari bilan ham kitobxonning ko‘z o‘ngida mukammal gavdalanadi. Bunga, xususan, ko‘zguda Shirinni ko‘rgan Farhodning holati, Shirinning Farhodga yozgan dard – alamli maktubi va boshqalar yorqin misol bo‘la oladi. Kichik bir epizod keltiraylik. Mehinbonu mehnat mo‘jizalari ko‘rsatgan Farhodning boshidan duru la’l sochdiradi. Biroq Shirin ko‘rinmagani uchun bular Farhodga tatimaydi, aksincha, duru la’l uning boshiga yog‘dirilgan toshdek tuyuladi. 23
Moniydan naqqoshlik san’atlarini mukammal o‘rganib, ustozlarini hayratda qoldiradi. Hoqon o‘g‘liga xazinasini ko‘rsatgani, “Oinai Iskandariy” sirlarini bilish uchun Yunon tomon safari, undagi ajoyib-g‘aroyib sarguzashtlari nihoyatda jozibali va go‘zal tasvirlangan. Farhod Arman dashtida kanal qazayotganlar oldiga keladi. Ularga rahmi kelib,
Hunarni asrabon netgumdur oxir,
Olib tuproqqamu ketgumdur oxir, ─ deb hunarini, mo‘zijakor teshasini ishga solib kanal qazadi. Keyingi voqealar Farhodning Arman o‘lkasidagi faoliyati – kanal ─ “Ayn ul-hayot”, hovuz ─ “Bahr un najot” va qasr qurish, Xusravga qarshi kurash, oxirida esa vafoti bilan bog‘liqdir. Bunda Farhod quruvchi, naqqosh, toshyo‘nar va pahlavongina emas, balki Shirinning haqiqiy oshiqi, uning uchun o‘zini ham qurbon qilishga tayyor inson sifatida gavdalanadi. Shuning uchun Alisher Navoiy dostonini yozayotganida ham ana shu masalaga asosiy diqqatni qaratib yozadi:
Solib g‘am tog‘ida andoqki Farhod.
Munosibdur agar tortib navoni,
Desam Farhodi mahzun dostoni. 23 Маллаев Н. Ўзбек адабиёти тарихи. – T.: “Ўқитувчи”. 1976, 455-б. 53
Yozib jon mushafidin ikki oyat, Debon Farhodu Shirindin hikoyat. Dostonda ana shu ikki timsol o‘zining jozibadorligi bilan, samimiyligi, haqiqiyligi, buyuk insonga xos fazilatlari bilan kishini maftun etadi.
Navoiygacha yaratilgan dostonlarning birortasida ham Farhod bilan Shirin o‘rtasidagi muhabbat sarguzashti Navoiyda bo‘lganidek kengligi, murakkab sarguzasht tarzida tasvirlangan emas. Shoir tomonidan “porloq yulduz”, “toblanuvchi gavhar”, “alangali chaqmoq” va nihoyat, “insoniylik tojining bezagi” deb ta’rif etilgan ishq dostonida Farhod bilan Shirinni el – yurt manfaatlari yo‘lidagi kurashlarga ilhomlantiradi. “Ikki jonibdin xulqi karim”, “adab va tavozu muqobalasida izzat va ta’zim” bu qahramonlarning o‘limigacha qat’iy amal qilgan shiorlari bo‘lib qoladi.
“Farhod va Shirin”da an’anaviy qissalarda uchramaydigan, jafokash Farhodning “iffat saroyi”ning shohi Shiringa muhabbati va bu yo‘lidagi uning mardonavor kurashini keng ko‘lamda tasvirlash maqsadida qissa to‘qimasiga Alisher Navoiy tomonidan olib kirilgan yangi mavzular katta silsilani tashkil etadi.
24
Navoiy Farhodning mehnatning va ijodkorlikda erishilgan muvaffaqiyatlarning asosiy boisi uning ilmi, aqli va irodasi deb hisoblaydi. Farhod aql va tafakkur kuchiga baho berar ekan:
Dedi: har ishki qilmish odamizod,
Ulum ichra manga to bo‘ldi madxal,
Topilmas mushkule men qilmagan hal, - deydi. Adabiyotda xalq dahosi yaratgan qahramonlar orasida Farhod obrazi Navoiyni butun ijodi davomida to‘lqinlantirib keldi. “Farhod va Shirin” yaratilgan davrga qadar ham Navoiy o‘zining o‘nlab g‘azallarida Farhod nomini alohida mehr – muhabbat bilan tilga oladi. Adibning “Mufradot” asarida Farhod nomiga
24 Ўзбек адабиёти тарихи. –Т. 1978. 243-б. 54
muammo janrida yozilgan maxsus bir she’r mavjud. Doston muqaddimasidagi bayonlardan anglashilishicha, Alisher Navoiy “Farhod va Shirin” dostonini yozishdan oldin Nizomiy, Xusrav Dehlaviy asarlari bilan bir qatorda mavzu tarixiga oid bo‘lgan barcha manbalarni sinchiklab ko‘zdan kechirib chiqqan. Ulug‘ shoir izlanishlar jarayonida “bu gulshan sahnida gul ko‘p, chaman ko‘p” degan fikrga keladi. Shu “chaman” va uning “gullari” o‘rtasida Navoiyni:
Qalam bargi guli nasringga surmak
ya’ni:
Raqam Farhod va Shiringa surmak fikri band qiladi. Shu niyat paydo bo‘lgandan boshlab shoirga Farhod obrazi butun to‘laligi bilan yaqinlashib kela boshlaydi. Navoiyni asarni tezroq yozish va tugallash shavqi chulg‘ab oladi:
Magarkim bu tamanno bo‘ldi paydo,
Ki shavqi ayladi ko‘nglimni shaydo.
Alisher Navoiyning Farhod obraziga bo‘lgan bu qadar mayl – rag‘bati shoirning gumanistik qarashlari bilan asoslanadi. 25
Professor A.Hayitmetov: “Navoiy Farhod obrazi ustida ishlar ekan, o‘z idealiga real hayotda har qadamda uchrab turuvchi kishi obrazini emas, balki yetishish, hayotda uchratish qiyin bo‘lgan orzudagi, fantaziyadagi ideal kishi obrazini yaratishni maqsad qilib qo‘ygan…” – deb yozadi. Buni Farhodning tug‘ilishidanoq unin qalbida ishq dardi joylashganini, ko‘zida muhabbat ashki, damida oh dudi, jamolida “vafo to‘g‘rosi” borligini tasvirlashidanoq payqash mumkin.
26 Yüklə 304,56 Kb. Dostları ilə paylaş:
|