Allahyar xocali

 

ÖLMƏK İSTƏSƏK DƏ... 

 

Kərimova  Elmira  Şahmalı  qızı,  35 yaşında:— Atışma başlayanda fabrikin yanındakı Vəlinin evinə 

girmişdik. Gecə saat 1-də Azadın təkidi ilə burdan çıxdıq. Çayı keçib, meşəyə gedəndə Elman müəllimə rast 

gəldik. Dedi ki, səs salmayın, gedənlərin arxasınca gedin. Səhərə yaxın Naxçıvanik yoluna çatanda qarşımızdan 

bir «Vilis» keçdi. Biz aşağı yatıb kolların arasında gizləndik. Bir ədəd tank, 2 ədəd BTR qəlib yolu kəsdi. Sonra 

«Vilis» də onların yanına gəldi. «Vilis»dən və BTR-lərdən tökülüşüb bizi atəşə tutdular. Salman kişinin oğlu 

Rasifi vurdular. Anası Tamaşa arvad qışqırdı: 

— Vasif qardaşını öldürdülər, ket közlərini sığa! 

Vasiflə  həyat yoldaşım Yalçın gedib Rasifin gözlərini sığadılar. Vasif qardaşının avtomatını götürüb 

Yalçına verdi. Sonra anası Tamaşaya bir qumbara verdi və ələ keçəsi olsaq, özümüzü məhv etmək üçün necə 

partladacağını öyrətdi. Vasiflə Yalçın üst tərəfdə atışırdılar. Artıq patronları qurtarmışdı. Həsənin arvadı 

milliyyətcə erməni olan Rita, qızı Laura və Asya da bizimlə idilər. Ermənilər bizə |yaxınlaşanda qadınlar, 

hamımız Tamaşa arvadın başına toplaşdıq. O, qumbaranı sahmanlayıb, partlatmaq istəyəndə Laura qumbaranı 

onun əlindən vurub saldı. Ermənilər bizi əsir aldılar. Asya göz-qaşla qardaşım İntiqamı ermənilərə nişan verdi. 

Qardaşımı elə ordaca ayırıb apardılar. Bizi isə, bacım Züleyxanı, məni, qonşumuz Züleyxa xalanı, Yeganəni, 

Tamaşa arvadı, Ritanı, Lauranı, Asyanı, Vasifi, Yalçını, Əsgəran milis şöbəsinin dustaqxanasına gətirdilər. Asya 

və Lauranı bizdən ayırdılar. Sonra qəlib Vasifi və 

[25-26] 

Yalçını apardılar (Bir ilə yaxın keçməsinə 

baxmayaraq, İntiqamdan,  Yalçından, Vasifdən bir xəbər   yoxdur). 

---

16 

 

Quldurlar qızıllarımızı, pullarımızı, aldılar. Cavan, közəl qızları seçib, aparmaq istəyəndə onların 

ayaqlarına yıxılıb yalvarmağa başladıq, lakin qadınları  təpiklə vurub, ağzının-burnunun qanını bir-birinə 

qatdılar. 19 yaşlı Yeganənin ələ keçməməsi üçün üstündə oturub üç gün gizlətdik. Sonra bizi dəyişəndə Züleyxa 

xala Yeganənin qucağına bir uşaq verib   ermənilərə dedi: 

—

 

Bu, mənim ölən oğlum Yaşanın yoldaşıdır.