Eti̇ka və gender: Sosi̇al-əxlaqi̇ davranişin təhli̇li̇
160
zorakılığa məruz qalmamaq üçün məsləhətlər verilir, onlar
üçün proqramlar tədris olunur.
Yaşlı nəslin qadınlarından da zorakılıq problemi yan
keçmir. Yəni, kiçik nəslin qız nümayəndələri kimi yaşlı
nəslin qadınları da zorakılığa az davamlıdırlar.
Yeniyetmə, az yaşlı uşaqların zorakılıqdan müdafiə
proqramları nə qədər mühümdürsə, yaşlı qadınlar üçün bu
o qədər zəruridir. Qocalar gündəlik qayğı ilə təmin olunma-
lıdırlar və çox zaman elə bu zərurətdən də verbal zorakılığa
tez-tez məruz qalırlar. Onlar qocalar evinə atılmaq qorxusu
ucbatından dözməyə üstünlük verirlər. Bu zorakılığı törə-
dən həyat yoldaşıdırsa, onlar bu şəkildə uzun müddət bir
yerdə yaşamağa vərdiş etdikləri üçün ayrılmaq istəmirlər və
əlaqələrinə son qoymurlar. Əgər zorakılığı törədən onların
böyük övladlarıdırsa onlar polis çağırmağı heç ağıllarına
belə gətirmirlər və belə şəraitə dözürlər.
Qadın fəalları zorakılığa dözümlü qadınların müda-
fiəsini daha qabarıq şəkildə ön plana çəkirlər. Kiçik yaşlı
uşaqların müdafiəsinə şamil olan qanunlar çox vaxt qismən
formasını dəyişərək yaşlılara da tətbiq edilir. Bu qaydalar
tətbiq edilərkən zorakılıq qurbanlarının özəlliyi və konfi-
densiallığı qorunmalıdır. Yaşlı qadınların da zorakılıqdan
müdafiə üçün xüsusi maariflənmələrinə ehtiyac var və bu-
nun yolları onlar üçün açıqlanmalıdır.
Bu gün döyülən qadınların çoxu zorakılıq törədən ki-
şiləri tərk edirlər və yeni həyata başlayırlar. Əlbəttə insan
təcavüzkarlığının müəyyən bioloji təməli var, lakin bu tə-
cavüzkarlığın başlıca cəhətləri fərdi təcrübədə formalaşır.
Bu o deməkdir ki, təcavüzkarlığa alışmaq mümkündür, o da
mədəniyyət amilindən asılıdır.
Eti̇ka və gender: Sosi̇al-əxlaqi̇ davranişin təhli̇li̇
161
İnsan təcavüzkarlığının mənəvi baxımdan qanuniləş-
miş növü olan müharibə və hərbi münaqişələrdə, bir qay-
da olaraq, zorakılıqdan hərbi taktika kimi istifadə edilir və
onun ən iyrənc formalarını nümayiş etdirilir. Zorakılıqdan
dinc əhalinin məhvi kimi istifadə olunur, hələ lap qədimlər-
dən bunu ən çox yaşlılar, qadınlar və uşaqlar, o cümlədən
də yetkinlik yaşına çatmamış qızlar hiss edirdilər.
Hərbi münaqişə zonalarında olan qadınlara qarşı törə-
dilən zorakılıq aktları, o cümlədən sistematik zorlama, gi-
rov götürmə, cinsi əsarət və məcburi hamiləlik halları qa-
dının bir insan kimi hüquqlarının pozulması, bir şəxsiyyət
kimi ləyaqətinin tapdalanmasıdır. Hərbi münaqişə zonala-
rında yaşayan dinc əhali arasında kişilər də, qadınlar da,
uşaqlar da girov ola bilərlər. Azərbaycan da belə ölkələr-
dəndir. Hərbi əsirlər və girovlar üzrə komissiyanın verdiyi
son məlumata görə, hal-hazırda erməni tərəfində Azərbay-
can vətəndaşı olan 335 qadın və 71 uşaq girov saxlanılır,
lakin reallıqda bu rəqəm daha böyükdür. Təkcə Xocalıda
dinc əhaliyə qarşı törədilən soyqrım buna ən bariz misaldır.
Onların axtarışına, müəyyənləşdirilməsinə və qayta-
rılmasına yönəldilmiş fəal işlərə baxmayaraq, bu sahə-
də çox az irəliləyiş əldə olunmuşdur. BMT-nin qadınların
statusu üzrə Komissiyasının 39-cu sessiyasında Azərbay-
canın təşəbbüsü ilə “Hərbi münaqişə zonalarında girov
götürülmüş qadın və uşaqların azad edilməsi haqqında
qətnamə”nin qəbul edilməsinə nail olunmuşdur. Bunun da-
vamı olaraq, IV Ümumdünya Qadınlar Konfransının əsas
sənədi olan Pekin Fəaliyyət Platformasında da Azərbayca-
nın təşəbbüsü ilə qadınların girov götürülməsi zorakılığın
bir nöcü kimi qiymətləndirilərək 116-cı bənddə öz əksi-
|