Ashab-i kiram şeyhulislam ibn teymiyye yayınlayan

 
Cevap: 
 
Hamd, Allah'adır. Söz konusu edilen bu şeylerin hepsi ilim ve iman 
ehilinin ittifakıyla yalan ve uydurmadır. 
Ne  Ali  (r.a.).  ne  başka  bir  sahabi  cinlerle  savaşmış  değildir. 
Cinlerle bir başkası da savaşmış değiller. Ne Bi'r-u Zati'l-Alem'de. 
ne başka bir yerde. 
Cinlerle  savaştığına  dair  hadis,  ilim  ehlinin  ittifakıyla  uydurulmuş 
mevzu  bir  hadistir.  Rasululah  (s.a.-v.)  döneminde  Ali  (r.a.), 
ellzbin  veya otuzbin kişilik bir orduyla savaşmış değildir. Katıldığı 
savaşların hiçbirinde düşman ordusu bu sayıya ulaşmamıştır. Artık 
nerede  kaldı  böyle  bir  orduyla  yalnız  başına  savaşmış  olması, 
Rasului/ah'la (s.a.v.) birlikte katıldığı savaşların sayısı dokuz olup 
bunlar: Bedir, UTıud, Hendek, ttayber, Mekke'nin fethi, Huneyn ve 
başkalarıdır. 
Müşriklerin  sayısının  en  çok  olduğu  savaş,  Ahzab  yani  Hendek 
savaşıdır.  Bu  savaşta  müşrikler  Medine'yi  kuşatma  altında 
tutuyorlardı.  Bu  savaşta  ne  düşman,  ne  de  Müslümanların  tümü 
savaşıyordu.  Her  iki  taraftan  az  sayıda  kişi  savaşıyordu.  Bu 
savaşta 
AJi, 
Amrb. 
Abduvudd 
ei-Amiri'yi 
Öldürmüştür. 
Mübarezeye  çıktığında  karşısında  sadece  bir  kişi  vardı,  iki  kişi 
                                                             
128
[128]
 İbn-i Teymiyye, Ashab,ı Kiram, Tevhid yayınları: 103. 

---

 
77 
 
değil. 
Hayber  fethinde  Merhab'îa  aralarında  geçene  gelince,  sahih  bir 
rivayette RasuluİIah'ın fs.a.v.) şöyle buyurduğu sabittir; 
"Sancağı,  Allah  ve  Rasulünü  seven,  Allah  ve  Rasu-lü'nün  de 
kendisini sevdiği birine vereceğim. Allah, fethi bu kişinin eli üzere 
müyesser kılacaktır.
129[129]
 
Rasuluüah  (s.a.v.)  daha  sonra  sancağı  Ali'ye  (r.a.)  vermiştir. 
Jiayber  savaşı  müteaddid  günler  devam  etmiş  ve  bazı  kaleleri 
Ali'nin (r.a.) eü üzere fethedilmiştir. 
Bir  rivayette  Merhab'i  Ali  (r.a.),  başka  bir  rivayete  göre  ise 
Muhammed b. Mesleme  Öldürmüştür,  Aslında Merhab isminde iki 
ayrı  zatın  bulunduğu  ve  tabirinin,  bunlardan  birini  öldürmüş 
olacağı  da  muhtemeldir.  Merhab-m  öldürülmesi  de  normal  bir 
şekilde  olmuştur.  Ali  (r.a.)  ne  onu,  ne  de  atını  ikiye  bölmüştür. 
Kılıcı yere de geçmemiştir. Ne Ali'ye (r.a.). ne başka birine gökten 
kılıç inmiş değildir. Ordunun geçmesi için Ali'nin (r.a.) elini köprü 
gibi  uzattığı,  kapıyı  söktüğünde  Hayber  surlarının  sallandığı, 
burçlarının yıkıldığı gibi hususlar da uydurmadır. Hayber. bir şehir 
de değildi, kaleleri birbirinden ayrı birkaç kale ve çiftlikleri olan bir 
yerdi. 
Rivayet edilen, kendisinin kale kapısını söktüğü ve raüs-lümanlann 
kaleye girdiği şeklindedir. Mancınıkla kalenin içine atıldığı meselesi 
de  yalandır.  Aslında  savaşlarda  Ali  (r.a.)  ve  başkaları  hakkında 
söylenen bu tür şeylerin  hepsi  mübalağa ve  uydurmadır.  Bunlara 
bir çok yalan ilave edilmiştir. Tıpkı Antere ve başka kahramanlara 
isnad  edilen  yalanlar  gibi.  Rasululah'ın  (s.a.v.)  vefatından  sonra 
Ali'nin  (r.a.)  katıldığı  savaşların  toplamı  üç  olup  bunlar:  Cemel, 
Sıf-fin ve Nehrevan savaşlarıdır. AUahu a'lem. 
İbnTeymiye'ye soruldu: 
Ali'nin  (r.a.)  Bi"r  denilen  yerde  cinlerle  savaştığını,  on  iki  bin 
kişiyle savaşıp onlan yendiğini söyleyen hakkında ne dersiniz? 
İbn Teymiye'nin cevabı: 
Sahabeden hiçbiri; ne Ali (r.a.), ne bir başkası yalnız başına ne on 
iki  bin,  ne  de  on  bin  kişiyle  savaşmıştır.  Hatta  Ra-sulullah'la 
(s.a.v.)  savaşan  müşriklerin  en  çok  olduğu  savaş  Hendek 
savaşıdır ve bu savaşta sayıları bu sayıya yakındı.  Bu savaşta Ali 
(r.a.) sadece bir kişiyi öldürmüştür ki bu zat. Amr b. Abdivudd el-
Amiri idi. 
İnsanlardan  hiç  kimse:  ne  Ali,  ne  bir  başkası  cinlerle 
savaşmamıştır.  Bilakis  o,  öyle  bir  savaşa  girmiş  olmaktan 
                                                             
129
[129]
 Buharı', FadaiJu Ashahrn-Nehi: 9; Müslim, F?dai: 35-36. 

---

 
78 
 
Sahabenin peşinden giden cinler, müşrik cinlerle savaşıyorlardı ve 
sahabenin kendileriyle savaşmalarına ihtiyaçları yoktu. 
İbn Teymiye'ye soruldu: 
Fatıma'nm (r.a.) Rasulullah (s.a.v.)'a giderek: 
"Ey  Allah'ın  Rasuİu!  Cuma  gecesi  hariç  Ali  tüm  geceleri  ibadetle 
geçirir.  Sadece  Cuma  gecesi  vitir  namazını  kıldıktan  sonra  fecre 
kadar uyur" dediği, bunun üzerine Peygamber'in; 
"Allah,  Ali'nin  ruhunu  her  Cuma  gecesi  göğe  yükseltir  ve  fecre 
kadar  onun  ruhu  gökte  teşbih  eder"  buyurduğu  doğru  mudur? 
Ayrıca Ali (r.a,): 
"Göklerin  yollanın  benden  sorun,  çünkü  ben  göklerin  yollarım, 
yerin yollarından daha iyi bilirim" demiş midir? 
İbn Teymiye'nin cevabı;  
Ali  (r.a.)  hakkında  rivayet  edilen  hadis,  tamamen  uydurmadır. 
İlim ehlinden kimse böyle bir hadis nakletmiş değildir. 
"Göklerin  yollarını  benden  sorun..."  sözüne  gelince,  bu  sözü 
söylemiştir.  Ancak  o,  bu  sözüyle  fiziki  anlamda  bir  rehberlik 
kasdetmiş.  Allah'a  yaklaştıran  saiih  amelleri  kas-detmiştir.  Allahu 
a'Iem. 
İbn Teymiye'ye soruldu; 
Ali  (r.a.)  b.  Ebi  Talib'in  Enl-i  Beyt'ten  olmadığını,  kendisine  salat 
getirelemeyeceğini  ve  ona  salat  getirmenin  bidat  olduğunu 
söyleyen biri hakkında ne dersiniz? 
İbn Teymiye'nin cevabı; 
Ali.  b.  Ebi  Talib'in  Ehl-İ  Beyt'ten  oluşu.  müsJümanlar  arasında 
ihtilafsız  bir  konudur.  Hatta  bu  mesele  müslümaniar  nezdinde  o 
kadar  açıktır  ki,  delil  getirmeye  bile  ihtiyaç  yoktur.  Hem  Ehl-i 
Beyt'in  ve  Rasulullah'dan  (s.a.v.)  sonra  Haşimoğullarrnın  en 
faziletlisidir.  Rasulullah'm  (s.a.v.),  abasını  Ali,  Patıma,  Hasan  ve 
Hüseyin'in üzerlerine tutup; 
"Allah'ım,  bunlar  Ehl-i  Beyt'imdir,  onlardan  ricsi  (kötülüğü)  gider 
ve onları tertemiz kıl.
130[130]
 buyurduğu sabittir. 
Yalnız  ona  salat  getirmeye  gelince,  bu.  Rasulullah'tan  (s.a.v.) 
başka  yalnızca  birine  salat  getirmenin,  mesela:  'Allah'ım,  Ömer'e 
ya da Ali'ye Salat et' demenin caiz olup olmadığı meselesine girer 
ki, alimler arasında ihtilaflı bir konudur. 
Malik. Şafii ve Hanbelilerden bir gruba göre Rasulullah'tan (s.a.v.) 
başka birine yalnız başına salat getirilmez. Nitekim  İbn Abbas'ın: 
"Rasulullah (s.a.v.) dışında birine salat getirmenin yakışık aldığını 
bilmiyorum" dediği rivayet edilmiştir. 
                                                             
130
[130]
 Tirmizi.Meınıkfb: 60 Alımed, 1/331 

---

 
79 
 
İmam  Ahmed  ve  ashabının  çoğunluğuna  göre  ise.  bunda  bir 
sakınca yoktur. Çünkü Ali b. Ebu Talib. Ömer b. Hat-tab'a: "Allah 
sana salat etsin" demiştir. Bu görüş daha sahih ve evladır. 
Ne var ki.  sahabeden ve peygamber'in akrabalarından sadece Ali 
(r.a.)  veya  bir  başkasına  ona  özelmiş  gibi  salat  getirip  onun 
dışında  kimseye  getirmemek,  onu  Peygam-ber'e  (s.a.v.) 
benzetmek olacağından, bidat'tir.
 131[131]