Insondagi xunuklik esa tubanlik darajasiga borib etadi. Daryoning suvi loyqalangani,
ko‘kalamzorlarga to‘kilgan axlat, qurbaqa, ilon xunuk ko‘ringani bilan undan odamlar
nafratlanmaydilar. Gohida muhtojlik inson tabiatidagi yovuz maylni qo‘zg‘atib yuborishi
natijasida insonni tubanlashtiradi. Inson boshiga og‘ir kulfat tushganda undan o‘z moddiy
manfaatlari yo‘lida foydalanuvchi kimsalar tuban odamga misol bo‘ladi.
FOJEAVIYLIK VA KULGILILIK Fojiaviylik estetika kategoriyalari orasida ulug‘vorlik bilan qator yaqinlikka ega. Haqiqiy
ulug‘vorlik fojiaviylikning davomi, desak mubolag‘a qilmagan bo‘lamiz. Shu bois estetikasida
fojiaviylik kategoriyasining ulug‘vorlik kategoriyasidan keyin o‘rganilishi bejiz emas.
Ulug‘vorlikning barcha xususiyatlari fojiaviylikning ham u yoki bu ko‘rinishi orqali namoyon
bo‘ladi.
Fojiaviylik mezoniy tushunchasining estetikasidagi markaziy muammosi -
insonning imkoniyatlarini har tomonlama kengaytirish (san’at, badiiy adabiyot, jamiyat va tabiatga nisbatan munosabatda), qahramonlik, buyuklik tushunchalarining qat’iy va o‘zgarmas chegaralarini buzib, uning mohiyatini yanada yaqinlashish, tashabbuskor va bunyodkorlikni rag‘batlantirish, hayotda umidvorlik va unga muhabbat tuyg‘ularini rivojlantirishdan iboratdir. Fojiiy qahramon kelajakka
yo‘l tashlaydi, u eskirgan chegaralarni daf etadi. U doimo insoniyat kurashining oldida yuradi.
San’atda fojea va fojeiy qahramon obrazini ifodalash quyidagi jihatlar bilan belgilanadi: -fojeiy asar hayot va ijtimoiy aloqalarni qamrab olishi va real tasvirlashi;
-inson shaxsini to‘laqonli ravishda ifodalashi;
-davrining yorqin insonparvar orzulari bilan axloq qoidalari o‘rtasidagi to‘qnashuvning
natijasini yoritishi;
-kuchli, jasoratli, g‘ururli, erkparvar inson timsolini barqaror o‘rnatishi;
-insoniy idealga intilish va unga bo‘lgan ishonchning mustahkamligi.
Bunyodkor g‘oyalarning tarafdorlari doimo hayotni o‘zlashtirish, o‘lim xavfini qisqartirish haqida o‘ylab kelgan. O‘lim qayg‘usidan farqli o‘laroq fojiiy qayg‘u - iztirobning maxsus ko‘rinishi bo‘lib, u ulug‘vorlikning yo‘qolib borishi bilan bog‘liq, u hayotning yo‘qolishi yoki ijtimoiy ahamiyatga ega bo‘lgan tarixiy voqelikning barbod bo‘lishidir.
