"Kim bu dərhal keçən dünyanı istəyirsə, orada ona, dilədiyimiz
kimsəyə istədiyimiz qədər dərhal tez verərik; amma cəhənnəmi
də onun üçün yaratmışıq; qınanmış və qovulmuş olaraq oraya girər.
Kim də axirəti istər və inanaraq ona yaraşar şəkildə işlə/çalışsa, belələrinin
işlərinin qarşılığı verilər. Hamısına, onlara da, bunlara
də Rəbbinin hədiyyəsindən verərik. Rəbbinin hədiyyəs(n)i məhrum edilməz." (İsra,
18-20) Yəni, heç kim Allahın hədiyyəsinin qullarına çatmasına maneə
ola bilməz. Uca Allah, hər nəfsə, layiq olduğu hədiyyəsini çatdırar. Xeyr diləyənə
xeyr, şər diləyənə də şər çatdırar. Şər çatdırması, xeyirin çatmasına
mane olmasıyla olar. Əgər uca Allah, yaxşı və pis olan bütün
qullarının öz azad istəkləriylə xeyiri diləmələrini, iman və təqvaya
düşkün olmalarını diləsəydi, bu, universal nizamın etibarsızlığını və
səbəblər nizamının pozulmasını tələb edərdi.
Təfsirini təqdim etdiyimiz bu ayədən dərhal sonra yerə alan/sahə "Ancaq eşidənlər,
çağırışa razılıq edərlər..." ayəs(n)i də, bu mənas(n)ı dəstəklər mahiyyətdədir.
Ki biz, bir az sonra bunun da mənasını açıqlayacağıq.
36) Ancaq eşidənlər, çağırışa razılıq edərlər. Ölülərə gəlincə; Allah onları
dirildəcək, sonra ONA çeviriləcəklər.
Bu ayə, bir baxıma, "Əgər onların üz çevirməsi sənə ağır gəldisə..."
ayəsinin şərhi xüsusiyyətindədir. Çünki əvvəlki ayənin ehtiva etdiyi mesaj
xülasəylə belə idi: "Sən onları, bu üz çevirmələrindən saxlaya bilməzsən,
onları imana sövq edəcək bir möcüzə də göstərə bilməzsən." Bu ayədə
isə, onların ölü hökmündə olduqlarına işarə edilir. Nə şüurları var,
nə də eşidə biləcək vəziyyətdələr. Bu səbəbdən, dini dəvətin mənasını eşidib
qəbul edə bilməzlər, Hz. Peyğəmbərin (s. a. a) çağırışına razılıq edə bilməzlər.
İnsan deyə görünən bu skeletlər, əslində iki hissəyə ayrılmaqdadırlar:
Bir qisimi, dirilərdən, bu səbəbdən eşidənlərdən meydana gəlməkdədir. Bir çağırışa
də, ancaq eşidənlər razılıq edə bilərlər. Digər bir qisimi də, ölülər-
234 ........................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
deyil, bu səbəbdən eşitməyənlərdən meydana gəlməkdədir. Bunlar, dirilər görünüşündə
olsalar da, gerçəkdə ölüdürlər və eşitməməkdədirlər. Eşitmələri
üçün Allahın onları diriltməsi lazımdır. Və Allah yaxında onları
dirildəcək. İşdə o zaman, dünyadaykən eşidə bilmədiklərini eşidəcəklər.
Necə ki uca Allah, bu xüsusu belə köçürməkdədir: "Rəblərinin hüzurunda
utancdan başlarını önə əymiş, 'Rəbbimiz, gördük, eşitdik; bizi
geri çevir, yaxşı iş edək; artıq qəti olaraq inandıq.' deməkdə olan
günahkarları bir görsənsə!" (Səcdə, 12)
Bu səbəbdən ifadə, kinayəli bir izahatı ehtiva etməkdə və eşidənlərdən
məqsəd, möminlər; ölülərdən məqsəd də, ilahi çağırışa razılıq etməkdən
üz çevirən müşriklər və bənzəri qruplardır. Uca Allah, Quranın
bir çox yerində möminləri dirilər və eşidənlər olaraq xarakterizə etmişdir.
Buna qarşılıq kafirləri də ölülər və karlar olaraq xarakterizə etmişdir:
"Ölü ikən özünü diriltdiyimiz və özünə insanlar arasında gedə biləcəyi
bir işıq verdiyimiz kimsə, qaranlıqlar içində qalıb/qəlib ondan
heç çıxa bilməyən kimsə kimi olarmı?" (Ən'am, 122)
Digər bir ayədə də belə buyurulmuşdur: "Sən, ölülərə eşitdirə bilməzsən.
Arxalarını dönmüş qaçmaqda olan karlara da çağırışı işittiremezsin.
Yenə sən, korları içinə düşdükləri pozğunluqlarından çıxarıb yola gətirə bilməzsən.
Sən, ancaq ayələrimizə inananlara eşitdirə bilərsən. İşdə onlar
Müsəlman olarlar." (Nəml, 81) Bunun kimi daha bir çox ayəs(n)i nümunə
göstərmək mümkündür.
Daha əvvəl kitabımızın bir yerində, təfsir alimlərinin əksəriyyətinin,
kinayə və təşbeh əsaslı mənalar yüklədikləri bu xüsusiyyətlərin gerçək
mənadan payı olan bir başqa mənas(n)ı olduğunu da ifadə etmişdik.
Oraya baxıla bilər.
Ayrıca, bu ayə göstərir ki, uca Allah, dünyada möminlərin anlamasını
və eşitmələrini təmin etdiyi kimi, axirətdə də haqqın kafirlər və
müşriklər tərəfindən başa düşülməsini və çağırışın eşidilməsini təmin edəcək.
Buna görə, insan, istər mömin olsun, istən kafir olsun, ər və ya
keç haqqı anlayacaq.
AYƏLƏRİN HƏDİSLƏR İŞIĞINDA ŞƏRHİ
Ən'am Surəsi / 74-83 .............................................................................. 235
Tefsir'ul-Kummi'de belə deyilir: Əbul-Carud İmam Misdən (ə.s)
belə rəvayət edər: "Rəsulullah (s. a. a) Həris b. Komandir b. Nevfel b.
Abdumenafın Müsəlman olmasını çox istəyirdi. Onu İslama dəvət
etdi və Müsəlman olması üçün çox məşğul oldu. Amma bədbəxtliyi ağırlıq təşkil etdi
və Müsəlman olmadı. Bu vəziyyət Peyğəmbərə ağır gəldi. Bunun üzərinə
uca Allah, 'Əgər onların üz çevirməsi sənə ağır gəldisə, o zaman
yerdə bir tunel...' ayəsini endirdi. Burada, yerə doğru bir tunel
açması nəzərdə tutulur." [c. 1, s. 197]
Mən deyərəm ki: Bu rəvayət zəif və mürsəl olmasının yanında, surənin
bir dəfədə nazil olduğuna bağlı çox saydakı rəvayətlərlə də üst-üstə düşməməkdədir.
Bununla birlikdə, rəvayəti, hadisənin ayənin enişindən əvvəl
reallaşması və ayənin enişiylə birlikdə, əvvəldən reallaşan bu hadisəyə
işarə edilməsi, yəni uyğunlaşdırma üsuluna müraciət edilməsi şəklində
şərh etmək də mümkündür.
236 ...................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
AYƏLƏRİN TƏRCÜMƏS(N)İ
37- Dedilər ki: "Ona Rəbbindən bir möcüzə endirilməli deyil idimi?"
Də ki: "Şübhəsiz Allah, bir möcüzə endirməyə qadirdir; lakin onların
çoxu bilməz."
38- Yer üzündə hərəkət edən heç bir heyvan və iki qanadıyla uçan
heç bir quş yoxdur ki, (onlar da) sizin kimi bir ümmət olmasınlar. Biz,
kitabda heç bir şeyi əskik buraxmamışıq. Sonra (onlar), Rəblərinin
hüzurunda bir araya gətiriləcəklər.
39- Ayələrimizi yalanlayanlar, qaranlıqlar içində qalmış kar və dilsizlərdir.
Allah kimi diləsə, onu sapdırar və kimi diləsə, onu doğru yola
qoyar.
40- De ki: "Düşündünüzmü heç? Əgər Allahın əzabı sizə gəlsə, ya da
qiyamət saatı sizə gəlsə, Allahdan başqasınamı yalvararsınız? Doğru
şifahi/sözlüsənsənik (söyləyin baxaq)."
41- "Xeyr, tək ONA yalvararsınız. O da diləsə, özünə yalvararaq
qaldırılmasını istədiyiniz bəlanı qaldırar və siz ortaq qaçdığınız şeyləri
unudarsınız."
42- Səndən əvvəlki bəzi ümmətlərə də elçilər göndərdik. Sonra, yalvarsınlar
deyə onları darlıq və çətinlik ilə tutub cəzalandırdıq.
43- Heç olmazsa, onlara əzabımız gəldiyi zaman yalvarsadılar! Lakin
ürəkləri bərki/qatılaşdı və şeytan, etməkdə olduqlarını onlara bəzəkli göstərdi.
44- Özlərinə edilən xəbərdarlıqları unudunca, hər şeyin qapılarını onlara
açdıq. Nəhayət özlərinə verilənlərlə sevincə budaqdıqları sırada qəflətən
onları tutduq, birdən birə donakaldılar.
45- Beləcə zülm edən cəmiyyətin ardı kəsildi və həmd, aləmlərin
Rəbbi Allaha məxsusdur.
46- De ki: "Düşündünüzmü heç? Əgər Allah, eşitmə duyğunuzu və gözlərinizi
al/götürsə, ürəklərinizi də möhürləsə, Allahdan başqa bunları sizə gətirəcək
tanrı kimdir?" Bax, dəlilləri necə çeviririk (açıqlayırıq), sonra
yenə onlar üz çevirirlər?!
47- De ki: "Düşündünüzmü heç? Əgər Allahın əzabı qəflətən ya da aEn'am
Surəsi / 74-83 ............................................................................................ 237
çıkça sizə gəlsə, zalım cəmiyyətdən başqasımı həlak edilər?"
48- Biz, elçiləri ancaq müjdəçilər və xəbərdarlıqçılar olaraq göndərərik. Artıq
kim inanar və özünü düzəltsə, onlara nə bir qorxu var, nə də kədərlənərlər
onlar.
49- Ayələrimizi yalanlayanlara gəlincə, yoldan çıxmalarından ötəri
onlara əzab toxunacaq.
50- De ki: "Mən sizə, 'Allahın xəzinələri mənim yanımdadır.'
demirəm. Qeybi də bilməm. Sizə, 'Mən bir mələyim.' də
demirəm. Mən, yalnız mənə vəhy olunana yatıram." Da ki: "Kor
ilə görən heç bir olarmı? Düşünmürsünüzmü?"
51- Rəblərinin hüzurunda bir araya gətiriləcəklərindən qorxanları onunla
(Quranla) xəbərdar et; onların ONdan başqa nə bir vəliləri, nə də bir
dəstəkçiləri yoxdur; bəlkə qorunarlar.
52- Rəblərinin yüzünü (razılığını) istəyərək səhər axşam ONA yalvaranları
qovma. Onların hesabından sənə bir məsuliyyət yox, sənin
hesabından da onlara bir məsuliyyət yox ki, onları qovub da zalımlardan
olasın!
53- Beləcə biz, onların kimini kimi ilə sınadıq ki, "Allah, aramızdan
bunlaramı lütfü layiq gördü?!" desinlər. Allah, şükr-edənləri daha yaxşı
bilməzmi?
54- Ayələrimizə inananlar sənə gəldikləri zaman da ki: "Salam sizə!
Rəbbiniz, öz üzərinə rəhməti yazmışdır ki, sizdən kim, bilməyərək
(cahillik edərək) bir pislik işlər də sonra ardından tövbə edib düzəlsə,
şübhəsiz ki O, bağışlayandır, mərhəmət edəndir."
55- Beləcə ayələri genişcə açıqlayırıq ki [gerçəklər yaxşıca aydın olsun]
və bu vaxt günahkarların yolu açıq seçik meydana çıxsın.
AYƏLƏRİN ŞƏRHİ
Tövhid inancı və peyğəmbərlik dəlili (möcüzə) mövzusunda müşriklərə
qarşı dəyişik bucaqlardan dəlillər/sübut edər təqdim edilir.
37) Dedilər ki: "Ona Rəbbindən bir möcüzə endirilməli deyil idimi?" Də
ki: "Şübhəsiz Allah, bir möcüzə endirməyə qadirdir; lakin onların çoxu bil-
238 ........................................................ əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
mez."
Burada müşriklərin, Peyğəmbərimizdən (s. a. a) bir möcüzə istədiklərinə
işarə edilir. Onların bu istəkləri, Hz. Peyğəmbəri çətin vəziyyətdə
buraxma məqsədinə istiqamətlidir. Ağılların tərəfindən möcüzə göstərməməsi vəziyyətində
Peyğəmbərin doğru söyləmədiyini sübut etmiş olacaqdılar.
Halbuki onlar, bu istəkdə ol/tapıldıqları sırada, ən böyük ayə, ən böyük
möcüzə olan Quran orta yerdə dayanırdı; üzərlərinə surə surə, ayə
ayə enir, özlərinə hər münasibətlə oxunurdu. Bu da göstərir
ki, "Ona Rəbbindən bir möcüzə endirilməli deyil idimi?" ifadəsiylə
dilə gətirdikləri möcüzə, Qurandan ayrı bir şeydir. Demək olur ki,
onlar Quranı özlərini razı salacaq, axmaq sapan düşüncələrlə dolu,
eqoist həvəslərin məhbusu olan könüllərini razı edəcək bir möcüzə,
bir ayə kimi görmürdülər.
Saxta ilahlarına qarşı fanatizmləri, onları elə bir fanatikliyə itələmişdi
ki, sanki onların Rəbbi deyilmiş kimi uca Allahdan qopmuşlar idi.
Buna görə, "Ona Rəbbindən bir möcüzə endirilməli deyil idimi?"
demişlər idi, "Rəbbimizdən" və ya "Allahdan" kimi bir ifadə istifadə etməmişlər idi.
Məqsədləri; Hz. Peyğəmbərin mövqesini sadələşdirmək, istəkləri
qarşısında çarəsizliyini vurğulamaq idi. Yəni, əgər o, iddiasında
samimidirsə, təqdim etdiyi mesaj gerçəyin ifadəsidirsə, o halda insanları
qulluq təqdim etməyə dəvət etdiyi Rəbbinin özünə arxa çıxması, ona
kömək etməsi, iddiasının haqq məzmunlu olduğunu sübut edən bir möcüzə
endirməsi lazımdır.
Onları belə bir təklifdə ol/tapılmağa itələyən faktor, iki mövzuya bağlı məlumatsızlıqları idi.
Birincisi: Onlara görə, saxta ilahlar, kainatda fəaliyyət
sahələrinə girdiyini sandıqları işlərdə müstəqil hərəkət edərlər. Bunun
yanında onların şəfaətçilik mövqeləri də vardır. Məsələn döyüş
və ya barış tanrısı, öz işini dilədiyi kimi istiqamətləndirər və bir başqası
onun bu işə bağlı planlarını poza bilməz. Qaralayarın tanrısı, dənizlərin
tanrısı, eşq tanrısı, nifrət tanrısı və digər tanrılar da elə. Bu vəziyyətdə
uca Allah üçün edəcək iş qalmır. Çünki işləri köməkçiləri arasında
bölüşdürmüşdür. Bunlar şəfaətçilər (köməkçi tanrılar), O isə
tanrılar tanrısıdır. Bu səbəbdən ONun, onların bu saxta tanrılarının
tanrılıqlarını olumsuzlayacak bir möcüzə endirməsi söz mövzusu olaEn'am
Surəsi / 74-83 ............................................................................................ 239
maz.(!)
Onların bu sanılarını təşviq edici, ürəklərindəki bu inancı gücləndirici bir
ünsür də, Hicaz Yəhudilərindən duy/eşitdikləri, Allahın əli qolu bağlı olduğuna,
qüvvədəki sistemi dəyişdirib səbəblər aləminə suveren olan
alışılmış nizamı pozmasına imkan olmadığına bağlı sözlər idi. [Bu,
birinci məlumatsızlıqları idi.]
İkincisi: Uca Allah qatından enən möcüzələr, əgər insanların bir təklifi
olmadan sırf elçilərdən birinə xas olaraq ortaya qoyulmuş olsa,
bunlar yalnız söz mövzusu elçinin çağırışının doğruluğunu vurğulamağa
istiqamətli açıq dəlillər funksiyasını görərlər. Bu möcüzələr baxımından,
çağırışa həmsöhbət olan insanlar təhlükəli bir vəziyyətə (əzaba) məruz
qalmazlar. Hz. Musaya verilən əsa və ağ əl möcüzələrini, Hz. İsaya
bəxş edilən ölüləri diriltmə, doğuşdan kor və alacalı olanı yaxşılaşdırma
və quş yaratma möcüzələrini və Hz. Məhəmmədə (Allahın salat və
salamı ona, Ehlibeytinə və o peyğəmbərlərin üzərinə olsun) verilən
Quran möcüzəsini buna nümunə göstərə bilərik.
Amma əgər bir möcüzə insanların təklifləri nəticəs(n)i göstərilmiş olsa,
buna bağlı ilahi qanun bu şəkildə cərəyan edər: İnsanlar ona inansalar,
heç. İnanmazlarsa, üzərlərinə əzab endirilər və artıq gözlədilməzlər.
Hz. Nuhun, Hz. Hudun, Hz. Salehin və digər bəzi peyğəmbərlərin
göstərdikləri möcüzələri buna nümunə göstərə bilərik. Quranda buna işarə
edən bir çox ayə vardır: "'Ona bir mələk endirilməli deyil idimi?'
dedilər. Əgər bir mələk endirsəydik, artıq iş bitirilmiş olar, sonra özlərinə
möhlət verilməzdi." (Ən'am, 8) "Bizi, (elçini) möcüzələrlə göndərməkdən
saxlayan şey, əvvəlkilərin onları yalanlamış olmasıdır. Səmud
qövmünə açıq bir möcüzə olaraq dişi dəvəni verdik. Amma onlar,
onunla (inanacaqları yerdə) zalım oldular." (İsra, 59)
"Dedilər ki: 'Ona Rəbbindən bir möcüzə endirilməli deyil idimi?' Də ki:
Şübhəsiz Allah, bir möcüzə endirməyə qadirdir; lakin onların çoxu
bilməz." ifadəsiylə, yuxarıda toxunduğumuz hər iki xüsusa işarə edilmişdir.
Burada, əvvəlcə uca Allahın dilədiyi hər möcüzəni endirə biləcəyinə
işarə edilir. "Allah" adıyla müsemma olan bir şəxsin buna qüdrətinin
olmayacağı təsəvvür edilə bilərmi? Diqqət yetirilsə cavabda,
240 ......................................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
"Rəb" xüsusiyyəti yerinə "Allah" adı istifadə edilmişdir. Bununla hökmün
dəlilinə işarə etmə məqsədi güdülmüşdür. Çünki mütləq üluhiyyət,
bütün kamal xüsusiyyətlərini bünyəsində toplar, hər hansı bir məhdudlaşdır məhdud,
hər hansı bir qeydlə qeydli olmaz. Müşrikləri, Peyğəmbəri aciz buraxmaq
üçün möcüzə istəməyə itələyən faktor da, üluhiyyət mövqesinə bağlı
cəhalətləri idi.
Ayrıca, istədikləri möcüzənin endirilməsinin öz mənfəətlərinə də uyğun
olmadığını bilmirdilər. Belə bir möcüzə istəməyə cürət etməklə,
özlərini topluca həlaka sürüdüklərinin, köklərinin qurudulması
vəziyyətiylə qarşı-qarşıya qalacaqlarının fərqində deyillər idi. İfadələrdə
bu mənanın bir şəkildə güdüldüyünün dəlili, bu sübut etmələrin ardından
gələn bu qiymətləndirmə cümləsidir: "Də ki: 'Əgər tələsik istədiyiniz
şey mənim yanımda olsaydı, əlbəttə mənimlə sizin aranızda, iş indi
bitirilmişdi. Çünki Allah zalımları daha yaxşı bilər." (Ən'am, 58)
Ayədə "tef'il" qəlibindən "nuzzile" və "yunezzile" hərəkətlərinin istifadə edilmiş
olması göstərir ki, onlar, mərhələli olaraq göstərilən bir möcüzənin
endirilməsini və ya arxa arxaya bir neçə möcüzənin endirilməsini istəmişlər.
Necə ki Quranın başqa bir yerində bu istəklərindən danışılarkən
buna işarə edilmişdir: "Dedilər ki: Yerdən bizə bir gözə fışkırtmadıkça
ya da sənin... bir bağçan olmadıqca, ... ya da göyə çıxmadıqca, sənə
inanmarıq. Üzərimizə, oxuyacağımız bir kitab endirmədikcə, göyə
çıxmağına da inanmarıq." (İsra, 90-93) "Bizimlə qarşılaşmağı ümid etməyənlər,
'Bizə mələklər endirilməli, yaxud Rəbbimizi görməli deyil dikmi?'
dedilər." (Furqan, 21) "İnkar edənlər, 'Quran, ona bir dəfədə endirilməli
deyil idimi?' dedilər." (Furqan, 32)
İbni Kəsrin söz mövzusu hərəkətləri "nezele" və "yunzile" şəklində şeddesiz
oxuduğu da rəvayət edilər.
Dostları ilə paylaş: |