|
|
səhifə | 65/73 | tarix | 06.02.2017 | ölçüsü | 1,31 Mb. | | #7736 |
|
131) Bu, xalqı xəbərsizkən, Rəbbinin haqsızlıq ilə şəhərləri həlak edici
olmadığındandır.
Ayənin orijinalının başındakı "zalike=bu" ifadəsiylə -ayənin axışından
anladığımız qədəriylə- əvvəlki şərhlərin məzmununa işarə edilməkdədir.
"ən/en lem-yekun" ifadəsinin orijinalının başına, səbəbləndirmə
bildirən "lam" hərfi təqdir edilmişdir. Bu səbəbdən belə bir məna əldə
edilmiş olar: Açıqladığımız bu işləri etməmizin, yeni peyğəmbərlər
göndərməmizin onların ayələrimizi şərhlərinin və qiyamət gününə
bağlı xəbərdarlıqlarda ol/tapılmalarının səbəbi budur: Şəhərlər xalqını,
özlərinə yönəldilən itaət əmrindən və bu əmrə qarşı çıxmaları vəziyyətində
başlarına gələcəklərdən xəbərsiz ikən onları həlak etmək,
onların üzərinə əzab endirmək Allahın qanunu deyil. Əks halda
bu, uca Allahın onlara zülm etməsi, haqsızlıq etməsi mənasını verərdi.
Hərçənd onlar Allahın özlərinə istiqamətli qəzası, hökmü və bəzisini
bəzisinə idarəçi etməsi nəticəs(n)i bədbəxtlik derekesiyle yüz/üz yü
Ən'am Surəsi / 128-135 ........................................................................................ 561
ze gəldilər; ancaq Allah onların itaət etmə güclərini əllərindən al/götürmədi,
sərbəst seçki qabiliyyətlərini dövrə xarici buraxmadı. Tam tərsinə
özləri şirk əsaslı həyatı və günahları seçdilər. Bunun üzərinə,
içlərindən peyğəmbərlər onlara göndərildi. Peyğəmbərlər onlara
Allahın ayələrini açıqladılar, onları hesablaşma günündə reallaşacaq
üzləşmə barəsində xəbərdar etdilər. Lakin onlar peyğəmbərləri
inkar etdilər, azğınlıqlarını və inadçılıqlarını israrla davam etdirdilər.
Bunun üzərinə Allah bəzisinin bəzisini idarəçi əldə etmələri şəklində
onları cəzalandırdı. Ardından da davamlı qalacaqları yurdun atəş olacağına
hökm etdi. O halda, istəyərək və bilərək özləri üçün həlakı,
fəlakəti çağıranlar onlardır. Onlar xəbərsizkən Allah, onları həlak
etmiş deyil. Bu səbəbdən Allah onlara zülm etməmişdir. Uca Allah-
'ın verdiyi hökm ədalətin də özüdür.
Bura qədər etdiyimiz şərhlərdən bu xüsuslar açıqlığa qovuşur:
Birincisi: "Rəbbinin... olmadığındandır." ifadəsi, belə bir şeyin ilahi
qanun olmasını mənfiləmə məqsədinə istiqamətlidir. Çünki Allah bir şeyi
ancaq qüvvədəki bir qanun uyğun olaraq və dümdüz bir yol istiqamətində
edər. Necə ki Allah bir ayədə belə buyurmuşdur: "Həqiqətən
Rəbbim, dümdüz bir yol üzərindədir." (Hud, 56) Bu səbəbdən ifadənin
ləfzində buna istiqamətli bir işarə vardır.
İkincisi: Şəhərlərin həlak edilməsindən məqsəd, ayənin axışından anladığımız
qədəriylə dünyada bədbəxt olmalarının nəzərdə tutulması, axirətdə
də əzaba çarpdırılmalarıdır; dünyadaykən üzərlərinə əzab endirilməsi
deyil.
Üçüncüsü: Ayədə keçən zülmdən (haqsızlıq) məqsəd, uca Allahın
onları, heç bir şeydən xəbərləri yox ikən həlak etməsi fərziyyəs(n)i ilə
gündəmə gələn zülmdür, ölkələrin xalqının zülmü deyil.
132) Hər birinin etdikləri işlərə görə dərəcələri vardır. Rəbbin, onların
etdiklərindən xəbərsiz deyil.
Ayənin orijinalının başında iştirak edən "kullun=her biri" ifadəsi, iki birliyə
dönük mahzuf əvəzliklə elin idilidir. Bu səbəbdən nəzərdə tutulan məna
budur: İnsan və cin birliklərinin hər birinin etdikləri işlərə görə bir
dərəcəsi vardır. Çünki əməllər/işlər fərqlidir və fərqlilikləri ora-
562 ......................................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
nında səbəb olacaqları dərəcələr də fərqli olar. Rəbbin, onların etdikləri
işlərdən xəbərsiz deyil.
133) Rəbbin zəngindir (heç bir şeyə ehtiyacı yoxdur), rəhmət sahibidir...
Yaradılmışlara zülm etmə faktını uca Allah baxımından mənfiləmə
məqsədinə istiqamətli ümumi bir elan xüsusiyyətindədir.
Bunu belə açıqlaya bilərik: Bir şeyi qoyulması lazım olan yerdən başqa
bir yerə qoymaq, digər bir ifadəylə haqqı etibarsız etmək mənasına
gələn zülm, bir şeyi etmək və ya etməmək şəklində təzahür edər.
Bu da iki şeydən ötəri olar: Ya bir şəkildə ona ehtiyac duymaqdan.
Özünə və ya istədiyi bir başqasına bir çıxar təmin etmək ya da özündən
və ya istədiyi bir başqasından bir zərəri rədd etmə gərəyini
duy/eşitmək kimi. Ya da bir ehtiyacdan deyil də, bir daxili qəddarlıqdan və
bərk/qatı ürəklilikdən irəli gələr. Belə olunca da məzlumun çəkdiyi ağrılardan
təsirlənməz, məruz qaldığı müsibətlərdən ötəri yumşalma nədir
bilməz. Bu, bir ehtiyacdan deyil; amma pis bir bacarıqdan, uğursuz bir
xarakterdən irəli gələn bir zülm olar.
Ulu Allah isə bu hər iki mənfi xüsusiyyətdən münəzzəhdir. O, ehtiyac duymayan
zəngindir, yoxsullaşmaz. O, mütləq rəhmət sahibidir; hər şeyə
vəziyyətinə yaraşar şəkildə nemət bəxş edər. Bu səbəbdən O, heç kimə
zülm etməz. İşdə, "Rəbbin zəngindir (heç bir şeyə ehtiyacı yoxdur),
rəhmət sahibidir." ifadəsi bu mənas(n)ı ehtiva etməkdədir. Buna görə ayədən
belə bir məna əldə edirik: Sənin Rəbbin mütləq zənginliyə
malikdir; yoxsulluq və ehtiyac nədir bilməz. Yenə O, hər şeyi əhatə edən
rəhmət sahibidir. Bunun nəticəs(n)i də budur: O, sizi ortadan qaldırıb sizdən
sonra rəhmətiylə məxluqatından dilədiyini yer üzünə suveren edə bilər.
Bunun dəlili, özlərinə ehtiyac duymadığı üçün yer üzündən
sildiyi bir başqa qövmün soyundan sizi rəhmətiylə yaratmış olmasıdır.
Ayədə, ağıllı ağılsız bütün varlıqlar üçün istifadə edilən "ma" ədatının istifadə edilib,
buna qarşı ağıllı varlıqlar üçün olan "məhrum" ədatının istifadə edilməməsi,
ilahi qüdrətin sərhədsizliyini göstərməyə istiqamətli şüurlu bir mübhəmlik
meydana gətirmək üçündür.
134) Şübhəsiz, sizə vəd edilən mütləq gələcəkdir; siz (Allahı) aciz buraxacaq
deyilsiniz.
Ən'am Surəsi / 128-135 ........................................................................................ 563
Yəni vəhy yoluyla sizə vəd edilən ölümdən sonra diriliş və əməllərin
qarşılıqlarının əskiksiz bir şəkildə görülməsi, qətiliklə reallaşacaq
və siz Allahı aciz buraxacaq deyilsiniz ki, ONU saf xarici edəsiniz,
bunları reallaşdırmasına mane olasınız. Bu səbəbdən bu ifadə, əvvəlki
vədi və təhdidi dəstəkləyici, gücləndirici mahiyyətdədir.
135) Də ki: "Ey qövmüm, mövqeniz üzrə (edəcəyinizi) edin, mən
də (edəcəyə(i)mi) edirəm. Yaxında yurdun sonunun (müvəffəqiyyətin) kimə aid
olacağını biləcəksiniz."
Ayənin orijinalında keçən "mekaneh" bir şeyin üzərinə yerləşdiyi mövqe
və vəziyyət deməkdir. Bir şeyin "aqibət"i isə, gəlib söykən/dözdüyü son
deməkdir. Bir görüşə görə bu söz ("aqibət") eynilə "ukba" kimi məsdərdir.
Ərəblərin, "akıbet'ud-dar" ifadəsiylə, insanın səyində müvəffəqiyyətli
olduğunu, məqsədinə çatdığını ifadə etdikləri bilinməkdədir. Ayədə, izahatın
başına istiqamətli bir göndərməyə yer verildiyini görürük. Bununla
bir neçə ayə əvvəlki bu ifadəni nəzərdə tuturuq: "Rəbbindən sənə
vəhy olunana uyğun gəl. ONdan başqa ilah yoxdur. Müşriklərdən də üz çevir."
[106. ayə]
Buna görə, belə bir məna nəzərdə tutulmuşdur: Müşriklərə söylə: Ey qövmüm,
-burada bir təhdid söz mövzusudur- mövqenizin və vəziyyətinizin,
yəni şiryinizin və küfrünüzün əlverişli olduğu nisbətdə nə edə bilirsinizsə
edin, işlədiyiniz zülmlərə davam edin; mən də tövhidə istiqamətli
imanım və dəvətim üzrə olan rəftarımı davam etdirirəm, bunun
gərəklərini edirəm. Yaxında kimin etdiklərindən ötəri xoşbəxt
olacağını, kimin müvəffəqiyyətə qovuşacağını biləcəksiniz. Mən
bacaracağam, siz deyil. Çünki siz Allaha ortaq qaçmaqla zalım
oldunuz. Zalımlarsa, zülmləri səbəbindən qətiliklə müvəffəqiyyətə çat-
Bmira zglöarrü. şe görə, "mən də (edəcəyə(i)mi) edirəm." sözü, uca Allahın
vəd etdiyi ölümdən sonra diriltmə və əməllərin qarşılığını vermə istiqamətindəki
vədi reallaşdıracağına bağlı elanıdır.
Amma bu görüş səhvdir, "Yaxında yurdun sonunun (müvəffəqiyyətin) kimə aid
olacağını biləcəksiniz." ifadəsinin axışı, bu ehtimalı etibarsız edəcək
xüsusiyyətdədir.
564 ......................................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
AYƏLƏRİN HƏDİSLƏR İŞIĞINDA ŞƏRHİ
Tefsir'ul-Kummi'de, "zalımların bir qisimini digər bir qisiminin başına
belə keçirərik." ifadəsiylə əlaqədar olaraq bu şərhə yer verilir: "Zalımların
dostlarını dost əldə edənləri, qiyamət günü onlarla birlikdə
haşrederiz." [c. 1, s. 216]
el-Kafidə, müəllif öz rəvayət zənciriylə Əbu Basardan, o da İmam
Misdən (ə.s) belə rəvayət edər: "Allah, bir zalımdan mütləq bir
başqa zalım vasitəsilə intiqam almışdır. İşdə bu ayədə buna işarə
edilmişdir: zalımların bir qisimini digər bir qisiminin başına belə keçirərik."
[c. 2, s. 334, h: 19]
Mən deyərəm ki: Ayənin, rəvayətdə iştirak edən özgüleştirmeye istiqamətli dəlaləti
diqqətə çarpan deyil.
et-Dürr'ül-Mensur adlı təfsirdə, İbni Əbi Dünya "Kitab'ul-Emel" də,
İbni Əbi Xatəm və Beyhaki "eş-Şuab"da Əbu Səid el-Hudridən belə
rəvayət edərlər: "Üsamə b. Zeyd, hələ doğulmuş bir kölə uşağı, bir
ay sonra ödənmək üzrə yüz/üz dayanara satın aldı. Bu hadisə üzərinə
Rəsulullahın (s. a. a) belə buyurduğunu duy/eşitdim: Bir ay sonra ödənmək
üzrə bir şeyi satın alan Üsaməyə çaşmazsınızmı? Üsamə tulu
əməl sahibidir (uzun arzular, sərhədsiz gözləmələr içindədir). Nəfsimi
əlində tutan Allaha and içərəm ki, hər göz açıb bağlama anında,
alt və üst kirpiklərim bir-birlərinə dəymədən canımın alınacağını sanaram.
Eyni şəkildə kirpiklərimi ayırdığımda bir daha bağlaya bilməyəcəyə(i)mi,
bundan sonra öləcəyə(i)mi düşünərəm. Udduğum hər loxmada,
onu udmadan öləcəyə(i)m ağılıma gəlir. Ey Adəmin uşaqları, əgər ağılınız
varsa, özünüzü ölümə hazırlayın! Nəfsimi əlində tutan Allaha
and içərəm ki: Şübhəsiz, sizə vəd edilən mütləq gələcəkdir; siz
(Allahı) aciz buraxacaq deyilsiniz." [c. 3, s. 47]
Ən'am Surəsi / 136-150 ........................................................................................ 565
Ayələrin Tərcüməs(n)i
136- Allahın yaratdığı əkinlərdən və heyvanlardan Allah üçün bir pay
ayırıb, zənnlərin tərəfindən, "Bu Allaha, bu da ortaqlarımıza (bütlərimizə)." dedilər.
Ortaqları üçün ayrılan Allaha çat-mıyor; lakin Allah üçün ayrılan,
ortaqlarına çatır. Nə pis hökm verirlər!
137- Bunun kimi, ortaqları, müşriklərdən bir çoxuna uşaqlarını öldürməyi
bəzəkli göstərdi ki onları məhv etsinlər, dinlərini də qarışdırıb
pozsunlar. Əgər Allah diləsəydi, bunu edə-mazlardı. Elə isə onları
uydurduqları ilə baş-başa burax!
138- Və öz zənnlərin tərəfindən dedilər ki: "Bunlar, toxunulmaz heyvanlar
və əkinlərdir. Bunları bizim dilədiyimizdən başqası yeyə bilməz. Bunlar
də kürəklərinə minilməsi qadağan heyvanlardır." Bəzi heyvanları da
vardır ki, Allaha böhtan ataraq üzərlərinə Allahın adını xatırlamazlar.
Etməkdə olduqları böhtanları üzündən Allah onları cəzalandıracaq.
139- Yenə dedilər ki: "Bu heyvanların qarınlarında olanlar, tək kişilərimizə
aiddir, qadınlarımıza isə haramdır. Əgər o (bala) ölü doğulsa,
onlar da bunda ortaqdır. Allah, (bu) xarakterizə etmələriylə onları cəzalandıracaq.
140- Uşaqlarını məlumatsızlıq üzündən beyinsizcə öldürənlər və Allahın
özlərinə verdiyi ruzis(n)i, Allaha böhtan ataraq haram edənlər, əlbəttə
ziyana uğramışlar. Onlar həqiqətən sapmışlar və doğru yolu tapa bilməmişlər.
141- Çardaqlı və çardaqsız bağçaları, xurmaları, məhsulları növ növ
əkinləri, bir-birinə bezer və bənzəməz şəkildə zeytun və narları yaradan
də Odur. Hər biri meyvə verdiyi zaman meyvəsindən yeyin və hasat
günü haqqını verin; lakin israf etməyin; çünki O israf edənləri
sevməz.
142- Heyvanlardan yük daşıyanı və daşımayanı da (yaradan Odur). Allahın
sizə verdiyi ruzidən yeyin, şeytanın addımlarına uyğun gəlməyin; çünki
o, sizin üçün açıq-aşkar bir düşməndir.
143- Səkkiz cüt heyvanı (yaratdı); qoyundan iki, keçidən iki. Də ki: "Bu
ikisinin kişilərinimi, dişilərinimi, yoxsa dişilərinin rəhmlərində bu-
lunan balalarımı haram etdi? Əgər doğru şifahi/sözlü sinizsə, məlumata söykənən
olaraq mənə xəbər verin."
144- Dəvədən də iki, maldan da iki. Də ki: "Bu ikisinin kişilərinimi,
dişilərinimi, yoxsa dişilərinin rəhmlərində olan balalarımı haram
etdi? Yoxsa Allahın sizə belə vəsiyyət etdiyinə şahidmi oldunuz?
Məlumatsızca insanları sapdırmaq üçün Allaha qarşı yalan uydurandan daha
zalım kim ola bilər?! Allah, zalımlar birliyini doğru yola
çatdırmaz."
145- De ki: "Mənə vəhy olunanda, leş və ya axıdılmış qan yaxud donuz
əti -ki pisliyin özüdür- ya da günah işlənərək Allahdan başqası adına
boğazlanılmış bir heyvan xaricində, yeyən kimsə üçün haram edilmiş
bir şey tapa bilmirəm."
146- Yəhudilərə bütün dırnaqlı heyvanları haram etdik. Kürəyinə alarının yaxud
bağırsaqlarının daşıdığı ya da sümüyə qarışan yağlayar xaric, mal və
qoyunun iç yağlarını da onlara haram etdik. Onları zülmləri üzündən
belə cəzalandırdıq. Biz, əlbəttə doğru söyləyənik.
147- Əgər səni yalanlarlarsa, de ki: "Rəbbiniz geniş rəhmət sahibidir.
Bununla birlikdə ONun əzabı günahkarlar birliyindən rədd edilməz."
148- (Allaha) ortaq qaçanlar deyəcəklər ki: "Allah istəsəydi, nə biz, nə
də atalarımız ortaq qaçmazdıq; heç bir şeyi də haram etməzdik."
Onlardan əvvəlkilər də eyni şəkildə (peyğəmbərlərini) yalanladılar və
sonunda əzabımızı daddılar. Də ki: "Yanınızda bizə açıqlayacağınız bir
məlumat varmı? Siz, ancaq zənnə yatırsınız və siz yalnız təxmin icra edirsiniz."
149- De ki: "O halda üstün dəlil, ancaq Allahındır. Çünki əgər Allah
diləsəydi, əlbəttə hamınızı doğru yola çatdırardı."
150- De ki: "Haydı, Allah bunu haram etdi deyə şahidlik edəcək şahidlərinizi
gətirin." Əgər şahidlik etsələr, sən onlarla birlikdə şahidlik
etmə; ayələrimizi yalanlamış olanların, a-hiret gününə inanmayanların
və Rəblərinə (başqalarını) bərabər tutanların keflərinə uyğun gəlmə.
AYƏLƏRİN ŞƏRHİ
Ən'am Surəsi / 136-150 ........................................................................................ 569
Ayələr, yeməklər və digər bəzi maddələrlə əlaqədar olaraq müşriklər arasında
tətbiq olunan bəzi hökmlər haqqında onlarla bir mübahisə/müzakirə başladaraq,
mövzuyla əlaqədar Allahın hökmünü açıqlayır.
136) Allahın yaratdığı əkinlərdən və heyvanlardan Allah üçün bir pay ayırıb,
zənnlərin tərəfindən, "Bu Allaha, bu da ortaqlarımıza (bütlərimizə)." dedilər...
Ayənin orijinalında keçən "ez-zeri" mənşəyi,, bir şeyi yaratmaq surətiylə
var etmək deməkdir. Elə aydın olur ki sözün mənasının təməlində,
ortaya çıxma mənas(n)ı yatır. "əl-Hars", əkin mənasını verər.
"Zənnlərin tərəfindən, 'Bu Allaha...' dedilər." ifadəsindəki "zənnlərin tərəfindən..." sözü,
bir növ tənzih etmədiyər. Eynilə bu ayədə olduğu kimi: "Rəhman uşaq əldə etdi,
dedilər. O, belə şeylərdən ucadır, münəzzəhdir." (Ənbiya, 26)
"ez-Zamı" sözü, inanmaq mənasını verər. Lakin daha çox gerçəklə
uyğun gəlməyən inanışlarla əlaqədar olaraq istifadə edilər.
"Bu da ortaqlarımıza..." ifadəsində "ortaqlar", müşriklərə izafə edilmişdir;
çünki ortaqların varlığını qəbul edən və onlara inananlar özləridir.
Bu izafə, "küfrün öndərləri", "onların liderləri " və "onların vəliləri"
şəklindəki izafələrə bənzəməkdədir. Bir görüşə görə; ortaqların
onlara izafə edilməsi, mallarının bir qisimini onlara ayırmaları, bu səbəbdən
onları mallarına ortaq etmələri səbəbiylə müraciət edilmiş bir ifadə
tərzidir.
Hansı olursa olsun, bu ifadə yəni, "zənnlərin tərəfindən, 'Bu Allaha, bu da ortaqlarımıza
(bütlərimizə).' dedilər." ifadəsi, ehtiva etdiyi iki "Bu Allaha, bu
də ortaqlarımıza" axtar/ara cümləsiylə ümumi bir izahata istiqamətli bir növ
detallandırma, bir növ detallı şərh mahiyyətindədir. Bununla,
[daha əvvəl ümumiyyətlə ifadə edilən] Allahın yaratdığı şeylərdən O'-
na bir pay ayırmaları şəklindəki qəribə yanaşmaları açıqlanır. Bu,
eyni zamanda bu məzmundakı başqa bir hökm üçün də bir zəmin hazırlama
mahiyyətindədir. Bu hökmə də bu ifadədə işarə edilir: "Ortaqları
üçün ayrılan Allaha çatmır; lakin Allah üçün ayrılan, ortaqlarına
çatır."
Bu şəkildə verdikləri hökm, təməldə Allaha böhtan olub səhv olmaqla
birlikdə, onların uca Allah qarşısında bütlərə imtiyaz tanıyıb, inanc
sistemləri içində onları daha əhəmiyyətli bir mövqeyə oturtduqlarını
570 ......................................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
göstərir. Buna görə, "Nə pis hökm verirlər..." deyərək qınanırlar.
Ayənin mənas(n)ı açıqdır.
Dostları ilə paylaş: |
|
|