532. "Əd-Divanül-mənsub iləl-imamil-Əli (ə)": Həztər Əlinin (ə) həyat yoldaşının (ona qarşı laqeydliyindən) şikayət edən bir qadınla, onun ərinin arasında mühakimə yürüdərdən buyurduğu kəlamlar (şerlər):
Qadın dedi: Ərin alicənab və haramlardan uzaqdır. Gecələr oyaq və ibadətdədir. Daim oruc tutar, Amma qorxuram ki, günaha bata. Çünki mənim (cinsi) istəklərimə qarşı etinasızdır. Əri cavab verdi: Mən qadınlara vurğun deyiləm, Heç bir zaman onlardan kam almaq istəmirəm. Yoz! Mən daim oyağam və namaz qılıram. Çünki günahkaram. Ey kaş, onlardan canımı qurtara biləydim! Həzrət Əli (ə) onların arasında belə mühakimə yürütdü: (Kişiyə müraciətlə: ) Sakit ol! Sən bu əməlinlə günah içlədirsən. Nmaz qılmaq və ibadət etmək, sənin borcundur. Amma üç gün oruc tut, Dörd gün ye. Dörd gecə isə qadınlardan ləzzət al. Sənin onları kişisiz qoymağa haqın yoxdur.1 533. "Səhihi-ibn Həbban": Əbu Musa Əşəri rəvayət edir: Osman ibn Məzunun arvadı, Peyğəmbərin qadınlarının yanına gəldi. Onlar Osmanın arvadının üst-başının səliqəsiz olduğunu gordükdə dedilər: Sənə nə olub? Qüreyş tayfasında sənin ərindən daha var-dövlətli kişi yoxdu! (Amma sən bu haldasan?)
Dedi: Biz ondan ləzzət almırıq. Gündüzlər oruc tutur və gecələr ibadətlə məşğuldur.
Peyğəmbər (s) evə gəldikdə qadınları əhvalatı ona danışdılar. Allahın elçisi (s) Osmanın görüşünə getdi. Ona buyurdu: "Ey Osman! Mən sənin üçün bir nümunə deyilləmmi7"
Dedi: Nə olub, ey Allahın elçisi? Atam-anam sənə qurban olsun!
Buyurdu: "Sən gecələr ibadətlə məşğul olur, gündüzlər də, oruc tutursan. Bir halda ki, həyat yoldaşının da sənin boynunda haqqı var. Öz bədəninin də, sənin boynunda haqqı var. Gecələr həm namaz qıl, həm yat. Bəzi günlər oruc tut, bəzi günlər isə ye."
Bu hadisədən sonra Osmanın qadını (təzə gəlinlər kimi) xoş ətirlər vuraraq. Peyğəmbərin qadınlarının yanına gəldi. Onlra soruşdular: Nə olub? (Necə oldu ki, belə dəyişdin?)
Dedi: Bizə də, başqalarına nəsib olandan, nəsib oldu."1
