Qədim Yunanıstanda oğlunun bədbəxt hadisə nəticəsində
ölməsi xəbərini alan stoik filosof haqqında oxumuşam. O de-
yirdi: “Mən onun ölməz olmadığını bilirdim”. Bunada təslim
olmaq demək olarmı? Əgər elədirsə, mən bunu istəmirəm. Bə-
zən elə hallar olur ki, təslim olmaq süni, hətta qeyri-insani
görünür.
Öz hislərindən qopmaq, duyğusuzluq təslimiyyət de-
yil. Ancaq atanın bu sözləri söyləyərkən daxili durumu-
nun necə olduğu bizə bəlli deyil. Bəzi ekstremal situasi-
yalarda İndiki anı qəbul etmə sənin üçün əvvəlki tək
qeyri-mümkün ola bilər. Ancaq təslim olmaq üçün həmi-
şə şansın var.
Sənin birinci şansın hər bir an mövcud anın reallığına
təslim olmaqdır. Var olanı dəyişdirməyin mümkünsüzlü-
yünü bildiyindən (sadəcə ona görə ki, o var), sən var ola-
na “hə” deyir, yaxud olmayanı qəbul edirsən. Sonra situ-
asiyanın nə tələb etməsindən asılı olmayaraq, etməli ol-
duğunu edirsən. Əgər bu qəbullanma halı içində qalsan,
daha çox iztirab, daha çax narazılıq yaratmayacaqsan. O
zaman sən müqavimətsizlik, bərəkət və işıq halında yaşa-
yacaq, mübarizə aparmaq zərurətindən azad olacaqsan.
Hər dəfə bunu etməyə qadir olmayanda, hər dəfə
şansını əldən buraxanda, bu vərdiş halına çevrilən şüur-
289
suz müqavimətin stereoptiplərinin ortaya çaxmasının
qarşısını almaq üçün kifayət qədər şüurlu mövcudluq
yarada bilmədiyindən, ya da yaranan şəraitin qəbul
olunmayacaq dərəcədə ekstremal olması səbəbindən mü-
əyyən ağrı, müəyyən iztirab forması yaradacaqsan. Elə
görünə bilər ki, guya iztirabı situasiyanın özü yaradır,
lakin belə deyil, bunun səbəbi sənin müqavimətindir.
Təslim olmaq üçün sənin ikinci şansın belədir. Əgər
ətrafında olanları qəbul edə bilmirsənsə, daxilində olanı
qəbul et. Xarici şərtləri qəbul edə bilmirsənsə, daxili şərt-
ləri qəbul et. Bu o deməkdir ki, ağrıya müqavimət göstər-
mə. Ona olmağa imkan verin. Hansı formada olmasından
asılı olmayaraq, kədərə, ümidsizliyə, tənhalığa və ya izti-
raba təslim ol. Ona zehni yarlık yapışdırmayaraq, şahid
ol. Onu ağuşuna al. Sonra təslimiyyətin sehrli gücünün
ağır iztirabı dərin dincliyə necə çevirdiyini müşahidə et.
Bu sənin çarmıxa çəkilməyindir. Qoy o sənin yenidən dir-
çəlişin və yüksəlməyin olsun.
İztiraba necə təslim olmağın mümkünlüyünü mən anlamı-
ram. Özünüz dediniz ki, iztirab təslim olmamaqdır. Təslim ol-
mamağa necə təslim olmaq olarki?
Bir anlıq təslim olmağı unut. Əgər dərdin ağırdırsa,
təslim olmaqla bağlı bütün söhbətlər mənasız və əbəs gö-
rünə bilər. Əgər ağrın dərindirsə, ondan azad olmaq ar-
290
zun, onunla barışmaqdan qat-qat güclü olacaq. Sən hiss
etdiyin şeyi hiss etməmək istəyəcəksən. Bundan normal
nə ola bilər? Ancaq ondan heç yerə qaça bilməzsən. Doğ-
rudur, çoxlu yalançı çıxış yolları var: iş, içki, narkotik
maddələr, qəzəb, rədd etmə, boğma və s. Ancaq bunların
heç biri səni ağrıdan azad etmir. İztirabı şüursuz hala çe-
virəndə, onun intensivliyi azalmır. Emosional ağrını qə-
bul etməyib inkar edəndə, o sənin məşğul olduğun və
haqqında düşündüyün hər şeyi çirkləndirir, hətta müna-
sibətlərini də. Sən onu enerji olaraq yayarsan digərləri isə
şüuraltı qəbul edərlər .Əgər onlar şüursuzdursa, sənə hü-
cum etmə ya da hər hansı şəkildə zərər vurmaq istəyə bi-
lərlər və ya sən özün ağrının şüursuz proyeksiyası ilə
onları incidə bilərsən. Sən daxili durumunu əks etdirən
şeyi özünə çəkir və təzahür etdirirsən.
Ağrıdan xilas yolu olmayanda, onun içindən keçmə-
yin yolu həmişə var. Ona görə, ağrıya arxa çevirmə.
Onun düz üzünə bax. Onun bütünlüklə hiss et. Onu duy,
onun haqqında düşünmə! Əgər lazımdırsa, onu ifadə et,
ancaq idrakında onun təsvirini yaratma. Bütün diqqətini
sənin düşündüyün kimi, ona səbəb olan şəxsə, hadisəyə
və ya situasiyaya yox, bu hissə yönəlt. İdrakına ağrıdan
səni öz qurbanına çevirməsi üçün istifadə etməyə imkan
vermə. Özünə yazığının gəlməsi və xəstəlik tarixçəni baş-
qalarına danışmaq səni daim iztirablarının məngənəsində
sıxacaq və tutub saxlayacaq. Ağrı hissindən qaçmaq
291
mümkün olmadığından, dəyişiklik üçün yeganə yol onun
içinə girməkdir, yoxsa heç nə dəyişməyəcək. Ona görə
də, bütün diqqətini nə hiss etdiyinə yönəlt və ona zehni
təyinatlar verməkdən çəkin. Hissin içinə girərəkən həssas
və diqqətli ol. Əvvəlcə o sənə qaranlıq və qorxunc bir şey
kimi görünə bilər və ondan qaçmaq istəyi hiss edəndə, o
istəyi müşahidə et, amma ona uyma. Diqqətini ağrı hissi
üzərində saxlamağa davam et, kədəri, qorxunu,
vahimnəni, tənhalığı, orada olan hər şeyi davamlı hiss
elə. Sayıq ol, mövcud ol, Varlığınla mövcud ol, bədəninin
bütün hüceyrələri ilə. Beləcə, sən qaranlığa işıq gətirəcək-
sən. Bu sənin şüurunun parlaq və aydın işığıdır.
Bu mərhələdə artıq təslimiyyətlə bağlı maraqlanma-
ğına ehtiyac olmayacaq. Bu artıq keçmişdə qalıb. Necə?
Tam diqqət, elə tam qəbullanma və bu tam təslim olmaq
deməkdir. Sən bütün diqqətini cəmləyərək, İndiki anın
gücündən istifadə edirsən. Bu elə sənin mövcudluğunun
gücüdür. Onda heç bir müqavimət gizlənib davamlılığını
qoruya bilməz. Mövcudluq zamanı aradan qaldırır. Za-
man olmadıqda isə nə iztirab, nə də neqativlik varlığını
saxlaya bilməz.
İztirabı qəbul etmək ölümə səyahətdir. Dərin ağrı ilə
üz-üzə qalmaq, diqqətini onun daxilinə yönəldərək, ona
olmağa imkan vermək, ölümə şüurlu şəkildə girmək de-
məkdir. Bu cür ölümlə öləndə anlayırsan ki, ölüm yoxdur
və heç nədən qorxmaq lazım deyil. Günəşin ayrılmaz bir
292
hissəsi olduğunu unutmuş və varlığını davam etdirmək
üçün savaşmaq lazım olduğuna inanan və günəşdən baş-
qa kimlik yaradıb ona yapışan, günəş şüasını təsəvvür
edin. Məgər bu illüziyanın ölümü sənin üçün görünmə-
miş bir azadlıq deyilmi?
Asanlıqla ölmək istəyirsən? Ağrısız, can çəkişmədən
ölmək istəyirsən? Onda keçən hər an üçün öl və mövcud-
luğ işığının zamanın buxovladığı mənliyinin üzərinə işıq
salmağına icazə ver.
Xaçın Yolu
Dostları ilə paylaş: |