Faiz d
ərəcəsi aşağı olduqda dəyişmə effekti güclü olur.
Faiz dərəcəsi
artdıqda əmanətin həcmi artır. Faiz çox yüksək olduqda gəlir effekti güclü olur,
faizin son
rakı artımı əmanətin həcminin azalmasına gətirir.
Qrafik 21.16. Borc v
əsaitləri təklifi əyrisinin əks istiqamətdə əyilməsi
Cari g
əliri az olan fiziki və hüquqi şəxslər və ya gələcəkdə gəlirini
artırmaq istəyənlər zamanın bu mərhələsində borc alanlar kimi çıxış edəcəklər.
Onlar
əmanətlərə olan tələbi irəli sürürlər. Bu zaman dəyişmə və gəlir effektləri
eyni istiqam
ətdə təsir edirlər. Ona görə də borc vəsaitlərə
tələb əyrisi mənfi
meylli olur. Əmanətlərə olan tələb və təklifin kəsişməsinə bazarda tarazlı faiz
d
ərəcəsi müəyyn olunur (qrafik 21.17.)
Qrafik 21.17. T
əkmil kapital bazarında tarazlı faiz dərəcəsinin
mü
əyyənləşdirilməsi
Bel
əliklə, təkmil kapital bazarında yalnız və yalnız bir tarazlı faiz dərəcəsi
olur. Bel
ə təkmil bazarda fərd bazarın faiz dərəcəsina təsir etmədən istədiyi
q
ədər pul borc ala və verə bilər. Əməliyyatların riskliyindən asılı olaraq vahid
Əmanət
r
0
D
r
Borc v
əsaitlərinin həcmi
S
S
P
r*
0
431
d
ərəcədən kənarlaşmalar baş verə bilər. Hətta investor öz vəsaitlərindən istifadə
ed
əndə də faizin bazar dərəcəsi kapitalın qiyməti kimi nəzərdən keçirilir.
Lakin, real kapital bazarı bu cür təkmillikdən uzaqdır. Əsas əməliyyatlar
maliyy
ə institutları (kommersiya bankları, sığorta
şirkətləri, borc-əmanət
assosiasiyaları, fond birjaları və s.) vasitəsiə həyata keçirilir.
N
əhəng məbləğlərin maliyyə institutlarında yığılması təkmil rəqabət
şəraitini pozur.
İxtisaslaşmış maliyyə institutları pul vəsaitlərini
təkcə cəlb etməklə məş-
ğul deyillər. Onlar bazarın vəziyyəti, əmanətə olan tələbin perspektivi barədə
böyük
informasiyaya malikdirl
ər. Aydındır ki, kiçik əmanət məbləğinə malik
olanlar n
əhəng maliyyə institutları ilə effektiv rəqabət apara bilməzlər. Bu şə-
raitd
ə fərd tarazlı bazar dərəcəsi ilə istədiyi qədər borc alıb-verə bilməz. Dərəcə
ar
tıq təkmil kapital bazarında formalaşmır. O, dövlətin maliyyə institutları
t
ərəfindən müəyyən olunur.
Digər tərəfdən, investorlar maliyyə institutlarına
müraci
ət etməyə məcburdurlar. Bu halda faizin bazar dərəcəsi kapitalın qiyməti
kimi
əhəmiyyətini itirir. Bu məsələ maliyyənin idarə edilməsi kursunda ətraflı
t
əhlil olunur. Əvvəlki paraqraflarda biz istehsal amillarının qiymətlərinin -
əmək haqqı, renta, faiz formalaşmasının qanunauyğun-luqlarını nəzərdən keçir-
dik. Bu qiym
ətlərlə bu və ya digər amilun muzdla tutulması və ya icarəsi
maliyy
ələşdirilir. Həm də bu qiymətlər amil sahiblərinin cari gəlirlərini
təşkil
edir. İndi biz amilların prokat qiymətlərindən kapital qiymətlərinə keçməliyik.
Bu qiym
ətlərlə amillərin özlərinin alqı - satqısı həyata keçirilir.
Bel
ə keçid bu və ya digər amilin istifadəsilə əldə olunan gəlirlərin kapital-
laşması vasitəsilə həyata keçirilir.
Kapitallaşma üsulu əldə olunma müddəti nəzərə alınmaqla bu və ya digər
amild
ən alman bütün gələcək gəlirlərin diskontlaşmış qiymətliliyini (PDVİ)
mü
əyyən etməyi nəzərdə tutur.
PDV-nin mü
əyyənləşdirilməsi faiz dərəcəsi və diskontlaşma əmsalının
n
əzərə alınmasına əsaslanır.
( )
( )
1
1
1
+
= +
−
i
i
t
t
t — R g
əlirinin əldə olunacağı gündür.
Əvvəlki paraqrafda deyildiyi kimi, gələn ildə alınacaq
bir man bu ilin
( )
i
+
1
1
ma-nat
ı ilə ekvivalentdir. i > 0 olduğundan “bu günkw” və ya “gələcək”
manat
ın indiki qiymətliliyi vahiddən kiçikdir. Məsələn, 2 ildən sonra alınacaq 1
manat indiki
2
)
1
(
1
i
+
-y
ə ekvivalentdir.
Tutaq ki, h
ər hansı amil (x), T il ərzində gəlir gətirməyə qadirdir, faiz
d
ərəcəsi isə zamandan asılı olaraq dəyişmir (iı = İ
2
=
...
=
İ
T
). Onda bütün
432
g
əlirlərin diskontlaşmış qiymətliliyi bu məbləği təşkil edəcək:
Dostları ilə paylaş: