Azərbaycan Dövlət İqtisad Universiteti

II Fəsil :Azərbaycan Respublikasında Kənd Təsərrüfatı sektorunun müasir vəziyyətinin statistik təhlili

2.1 Bitkiçiliyin müasir vəziyyətinin statistik öyrənilməsi

Son 15 il ərzində geniş miqyaslı inteqrasiya sayəsində Azərbaycan inkşaf mərhələsinə qədəm qoymuşdur. Bunun əsasında Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev azadlığın, təhlükəsizliyin, tərəqqinin, müasirləşməsinin, ictimai resursların və pul təhsilinin siyasi nüansını dəstəkləyir. Digər şöbələr kimi, aqrar bölmə də bu çağırışlara dərhal cavab verdi və təzə dövrəyə girdi. Ölkənin başçısı tərəfindən qəbul edilən siyasi nəticələr, ölkəmizdə kənd təsərrüfatının tənzimlənməsi və köməyi üçün müasir qurğuların yayılması üçün real əsas yaradıb. Torpaq xarakterindən və yerin oxşarlığından asılı olaraq, aparıcı hava şəraitinin iqlim dəyişkənliyinin dəyişməsi, eləcə də məhsulun sayı və xüsusiyyətləri təbii mühitin idarə olunmayan məqamlarından asılıdır. Bu məlumatlarla əlaqədar olaraq, coğrafi və bio-kommunikasiya qabiliyyətinin torpaq sahəsinin bu və ya digər növ kənd təsərrüfatı məhsulunun zəmanətli və təhlükəli nüansı, yem bazasının əsasını optimallaşdırması, habelə buzovun növü və cins tərkibi ilə daha effektiv şəkildə tətbiq edilməsi lazımdır. Bu sahədə baş verən iqlim dəyişikliyi əhalinin ərzaq təhlükəsizliyinin təmin edilməsində aktuallığı artırır.

Dünyada və ölkəmizdə kənd təsərrüfatının idarəetmə sistemlərinin son 30 il ərzində yerləşdiyi və kənd təsərrüfatı idarəetmə sistemlərinin zonalarına mühüm əlavələrin tətbiqi ilə bağlı olan iqlim konfiqurasiyasının testi ölkəmizdəki və ölkəmizdə kənd təsərrüfatının əsas mənbəyidir. Ölkədə iqlim dəyişikliyinə və hava meyarlarına dair bir sıra regional separasiya sistemlərinin aydınlaşdırılmasına ehtiyac var:

Tariхdə hеç bir xalq əvvəlcə qida məhsulları istеhsalını yaxşılaşdırmadan özünün maddi rifahını yaхşılaşdırmağa və inkişafa nail ola bilməmişdir. Millətimizdə qabaqcıl qidalanma problemi məsələsi, millətin ruzi maddələrinə olan inamının hələ də mövcud olduğu və millətin əhalinin qidalanma təhlükəsizliyinin ölçüsü, yuxarıda göstərilən təhlükə faktları nəzərə alınmaqla dəstəklənə bilməyəcəyi səbəbindən xüsusilə vacibdir. Bu çətinliklərin işığında aqrar hissənin geniş və geniş inkişafı ilə bağlı yeni hallar mövcuddur. Urbanizasiya metodlarının və dördüncü cərəyan edən qiyamın sürətlə yaxşılaşdırılması nəticəsində aqrar birliyin işində və inkişafında böyük dəyişikliklər baş vermişdir. Bu, yaş metodologiyalarında və ağlabatan bir şəhərdə yaradılmış olduğuna inanan yeni yolların istifadəsinin təkmilləşdirilməsi üçün vacibdir. Bu xətlərin yanında, hazırkı inkişaf planının və aqrobiznesin təkmilləşdirilməsinin geniş istifadəsi dünya təhlükəsizliyinin təmin edilməsi və normal təsirlərin azaldılması üçün əsas aparatdır.

Burada qeyri-neft sektorunun inkişafının əsas məqsədi daxili tələbatın, xüsusilə də rəqabətə və ölkənin xaricində ixrac olunmasına cavab verməkdir. Prezidentin bu sahədə həyata keçirdiyi tədbirlərin əsas məqsədi əhalinin regionlarda ehtiyaclarını ödəmək, həmçinin bu bölgələrdə ictimai marağı bərpa etmək və sahibkarlıq fəaliyyətini stimullaşdırmaqdır. Bu məqsədlə yerli bölgələrin sakinləri təşviq proqramlarını həyata keçirmək üçün təşviq edilir. Əsasən, bu maddi yardım tədbirləri dövlət səviyyəsində kənd təsərrüfatının tarixi ənənələri olan bitki formalarının inkişafını bərpa etmək üçün həyata keçirilir. Artan tələbatın artması səbəbindən xammal üçün tələbatın artması ilə kənd təsərrüfatı inkişafı son illərin mövsümünə çevrilmişdir. Bu, ucuz enerji sayəsində kənd təsərrüfatı sektorunun gəlirli olduğu hesab edilir. Taxıl istehsal edən bitkilər əsasən çay, şəkər, sənaye bitkiləri olan bitki yağlarıdır. 2005-ci ildən 2015-ci ilədək olan 10 illik dövr ərzində bu qatqıların payı 10,7% -dən 40% -ə qədər artıb.. Torpaq sahiblərinə və subsidiyalara olan təsir hələlik rəqabətə təsir göstərməmişdir. Bununla yanaşı, mineral gübrələrin subsidiyalarının istifadəsi, bazar qiymətlərini artırmaq üçün lazım olan zaman xərclərin azaldılması ilə əlaqədar əhəmiyyət kəsb etməmişdir .

Bələdiyyə büdcəsində mineral gübrələrin və pestisidlərin istifadəsinin artırılması nəticəsində bu fondların tətbiqi dərəcəsi hər gün artır. Belə ki, ötən ilin 9 ayı ərzində ötən illə müqayisədə digər ölkələrdən gətirilən mineral gübrələrin miqdarı 35,4 faiz artıb və pestisidlərin həcmi 77,4 faiz artıb.

Kənd təsərrüfatı laboratoriyalarının yenidən qurulması hələ də ciddi şəkildə nəzərə alınır. 11 regional aqrokimya laboratoriyası qabaqcıl stereotiplər əsasında qurulmuş və ölkədə torpaq, su və gübrələrin təhlili üçün qabaqcıl avadanlıqla təchiz edilmiş, həmçinin ağır metallarla çirklənmənin dəyərini müəyyənləşdirmişdir. Bu laboratoriyalar müvafiq tələbləri təmin etmək, açıq peşə hazırlığı ilə məşğul olan yerlərdə təlim keçmək üçün vacib olan qabiliyyət və biliklər, eləcə də işçilərin səhnədə təlimlərin hazırlanması üçün tədbirlər görmüşdür
Cədvəldən də göründüyü kimi müstəqillik dövründən bəri Azərbaycanın kənd təsərrüfatı sahəsində tütü istehsalının ən çox olduğu bölgə Şəki-Zaqatala regionudur. Belə ki , bu cədvəldə 2000-2007 -ci illər aralığında tütün əkin sahələrinin illlər boyu dəyişməsinin ümumi ölkə ərazisi və Şəki –Zaqatala regionunda olan göstəricilərə nece yaxın olması müşahidə olunur . Bu da bizə bunu deməyə imkan verir ki , tütünçülüyün Azərbaycanda istehsalının həm istehsal olunan məhsula , həm də ümumi əkin sahələrinə görə Şəki –Zaqatala zonasıdır. Bundan əlavə onu demək olar ki , Azərbaycan ərazisində mustəqilliyin ilk illərində tütün əkin sahələrinin ümumi həcmi sonrakı dövrlərin ən yüksək göstəricisi ilə müqayisədə təxminən 3 dəfə cox olmuşdur. Bu da keçən illər ərzində tütünə olan marağın azalması o sahənin inkşafdan geri qalması və digər səbəb kimi də qida - ərzaq məhsulları istehsalının bu məhsulun əkilib becərilməsinə olan tələbi geridə qoyması göstərilə bilər.

Bu qrafikdə Azərbaycan Respublikasında tütün istehsalı miqdarı tonla olmaqla göstərilmişdir. Öncəki qrafikdə əkin sahələrinin 2000-ci ildən bəri olmaqla azalmasına bağlı olaraq istehsalının da azalmasına şahid oluruq . İki qrafik arasında müqayisə aparsaq əgər görərik ki , arada demək olar ki , tam uyğunluq vardır . Belə ki, əkin sahələrinin göstərildiyi qrafikdə ən az əkin sahəsinin olduğu il 2008-ci il , buna müvafiq istehsalın da ən aşağı qeydə alındığı il də 2008-ci olmuşdur . Buna səbəb kimi o dövrdə neft qiymətlərinin öncəki dövrlərə görə yüksəlməsi və buna bağlı olaraq bir çox kənd təsərrüfatı kimi tütünçülüyün də diqqətdən kənar qalmasını göstərmək olar. Son illərdə pambıq ixracının azalması istehsalın azalması ilə, eləcə də ölkə daxilində pambıq ipliklərinin istehsalının genişləndirilməsi ilə əlaqədardır. Pambıq iplikinin nəhəng payının ixrac olunduğunu nəzərə alaraq, bu arz ixrac strukturunun təkmilləşdirilməsi baxımından təsdiqlənir. Bununla birlikdə, pambığın istehsalında kəskin azalma ilə pambıq istehsalından pulun qurtuluşunun azalması davam etmişdir. 2015-ci ildə bu rəqəm 2005-ci illə müqayisədə 2,3 dəfə azdır. 2 Fərdi məhsulların ixracı ölçüsündə nisbətən güclü dəyişkənlik səbəbindən, bir neçə il ərzində orta hesabla dinamikanı məqsədəuyğun şəkildə öyrənmək lazımdır.

Bu qrafikdə pambıq əkin sahələrinin 2000-2017-ci illər aralığında Resbublika üzrə , Gəncə-Qazax iqtisadi rayonu , Mərkəzi Aran iqtisadi rayonu , Yuxarı Qarabağ iqtisadi rayonunda yerləşən pambıq sahələrinin hektarla ölçümü verilmişdir. Nisbətən daha az paya sahib Lənkəran , Dağlıq Şirvan və Kəlbəcər-Laçın iqtisadi rayonları qeyd olunmamışdır. Pambıq tütünlə eyni müstəviyə çox qoyulur. Bunun səbəbi bu iki texniki bitkinin Azərbaycanın neftyönümlü uzunmüddət davam edən siyasətinə görə diqqətdən kənar qalan potensiallı kənd təsərrüfatı sahələri olmasıdır. Amma tütünlə müqayisədə pambıq əkin sahələri ən son dövrdə keçmişlə müqayisə olunsa hətta son illərin ən yüksək həddinə çatmışdır. Pambıqçılıq daha çox əmək tutulu sahə olduğu üçün və əsasən Aran regionunda bunun yüksək potensialının olması , bununla birlikdə əhalinin pambıqçılıq ənənələrinə sahib olması və nisbətən işsizlik faktoru da bu yönda nisbətən inkşafa nail olmağa şərait yaratmışdır.

Bu diaqramda 2000-2017-ci illər aralığında pambığın istehsal miqdarı göstərilmişdir. Nəzərə alsaq mütəqil oladığımz və Sovet imperiyasının tərkibinə daxil olduğumuz dövr ərzində ən yüksək göstərici 1988-ci ildə 1 417 000 ton olub və müstəqil olduğumuz dövrdən sonra ortalama miqdar həmişə keçmişdəki göstəricinin çox altında qalmışdır gözlə görünür ki , pambığın istehsalında çox güclü geriləmə olmuşdur.son 10 illik ərzində ppambığın ümumi istehsalı 2017-ci ilə qədər ortalama illik 40 000 ton ətrafında dövr edirdisə məlum devalvasiyadan sonra dövlət siyasətinin gələcək dövrü də nəzərə alaraq qeyri- neft sektorunun inkşafına göstərdiyi dəstəyin nəticəsi kimi birdən – birə təqribən 4 dəfəyə yaxın yüksəlmə qeydə alınmışdır. Buna səbəb kimi əkin sahələrinin son illərdə qat –qat artırılması və kənd təsərrüfatımızın bu sahəsinin əsasən ekstensiv metodlarla aparılması səbəbindən ərazi ölçüsünün artırılması məhsul miqdarının da artmasına səbəb olmuşdur.

Bu diaqramda ümumi taxılçılıqdan əldə olunan məhsulun 2007-2017-ci illər aralığında olan artıb-azalması əks olunmuşdur. Və bu həmin dövrlərdə mövcud olan kombaynların sayı ilə illərə müvafiq dəyişilməsi ilə birlikdə verilmişdir. Amma qrafikdən də başa düşüldüyü kimi kombaynların sayı ilə müvafiq dövrlərdəki ümumi taxıl miqdarı heç də mütənasib deyildir. Buna səbəb kimi həmin dövrlərdə taxıl məhsuldarlığına kombaynlardan çox hava şəraitinin yaxşı və ya pis olması , ümumi əkilən taxılın miqdarı olmuşdur. Bir çox inkşafda olan ölkələr kimi Azərbaycanda da aqrar sektorun ekstensiv yollarla inkşaf etdirililir. Kombaynların da sayının artıb azalması məntiqlə taxil istehsalının da miqdarının dəyiçməsinə birbaşa təsir etməli idi. Amma kombaynların sayında çox da ciddi dəyişiklik olmaması bəlli ki istehsala güclü təsir etməmişdir. Digər tərəfdən baxanda 2015 –ci ili misal olaraq götürsək 2016-ci ilə nisbətən taxıl miqdarında nisbi artıq olması görünür. Halbuki 2015-ci ildə ümumi kombaynların sayı 2016-cı ilə nəzərən təqribən 2 dəfə az olması da müşahidə olunur.

Bu qrafikdə buğdanın 2005-2017 -ci illər ərzində əkin sahəsinin və istehsal olunan məhsulun miqdarının dəyişməsi əks olunmuşdur. Qrafikə baxanda görünür ki, 2005-ci ildən 2010 -cu ilə kimi olan dövrdə əkin sahələri ilə istehsal miqdarı düz mütənasib dəyişmələr göstərmişdir. 2010-cu ildən sonrakı müddətdə əkin sahələrində güclü dəyişmələr müşahidə olunmasa da 2013-cü ilə ilə qədər istehsalda artım olmuşdur. Daha sonrakı dövrdə isə artıq bu iki amil nisbətən tərs mütənasib hərəkət edib demək olar. Çünki 2015-ci ildə əkin sahələrində azalma baş versə də buğdanın istehsalı öncəki dövrlərə nisbətən artmışdır.

Bu qrafikdə isə nisbətən ikinci dərəcəli olan dənli bitkilərin illər ərzində istehsalında baş verən dalğalanmalar əks etdirilib.

Dənli bitkilərin 2005-2017-ci illər aralığındakı yığım miqdarının zamanla dəyişimi bu qrafikdə göstərilmişdir. Çovdar və darı kimi bitkilərin yığımları bu illər ərzində yox səviyyəsində olduğu üçün qrafikdə göstərilməmişdir. Çəltik və vələmir ( yulaf ) çox az yığıma malik olsa da onlardan fərqlənəcək səviyyədə olduğu üçün göstərilmişdir. Görünən odur ki , respublika ərazisində yığımı budadan sonra ən çox olan dənli bitki arpadır. Buğdada olduğu kimi arpada da payızlıq növ yazlıq növə görə kəskin ölçüdə üstünlüyü vardır. Arpanın yığım göstəriciləri müsbət meyl izləsə də ən son dövrdə yığım nisbətən azalmışdır. Arpadan sonra isə qarğıdalının yığmına görə digər dənlilərdən fərqləndiyi görülür.

Bu qrafikdə Azərbaycan Respublikasındakı ümumi kartof istehsalı və əkin sahəsi arasındakı əlaqə 2005-2017-ci illər aralığı üzrə verrilmişdir. Qrafikdə ümumi götürdükdə ölkə ərazisində kartof istehsalı 800 000 tondan aşağı olmamışdır. Ən aşağı göstərici 2014-cü ildə , ən yüksək göstərici isə 2005-ci ildə qeydə alınışdır. Görünür ki , Azərbaycanın bu illər ərzində inkşafı ilə yanaşı kənd təsərrüfatının bu sahəsi inkşaf etmiş sayılmaz.

Bu qrafikdə baş soğanın 2005-2017-ci illər ərzində əkin sahələrinin və ümumi istehsalının dəyişimi göstərilmişdir.Belə ki , soğaanın əkimi 2013-cü ilə qədər həm əkini həm istehsalı mərhələlərlə azalmış , lakin 2013-cü ildən artmağa başlamış və 2017-ci ildə bu dövr üçün ən yüksək həddə çatmışdır. Soğanın əkin sahəsi və son dövrlə müqayisaədə ən yüksək istehsal olunduğu ilin 2007 olduğunu görürük. Amma 2017 –ci ildə 2007-ə nisbətən daha az əkin sahəsinin olmasına baxmayaraq istehsal ən böyük həcmdə baş vermişdir. Bu isə həmin torpaqların daha səmərəli şəkildə istifadə edilməsinə işarədir.

Bu qrafikdə çay əkimləri və ona müvafiq yığımlarının miqdarı 2005-2017-ci il aralığında verilmişdir. Nəzərə alsaq ki , çay əkimlərinin çox böyük payı Lənkəran-Astara iqtisadi-coğrafi rayonuna düşür və respblikada burdan başqa yalnız Şəki-Zaqatala iqtisadi-coğrafi rayonunda çay əkinləri vardır qrafikdəki ümumi respublika göstəriciləri ilə Lənkəran –Astara regionuna aid rəqəmlər çox yaxındır, Çayçılığın iqlimlə daha çox bağlı olması da bunun respublikanın digər ərazilərində becərilməsi üçün şərait yaratmır.Qrafikə görə bu illər ərzində çay əkin sahələri arasında çox da güclü dəyişiklik olmadığını görərik , amma əkin sahələrinin azaldılması və ya çoxaldılması istehsala birbaşa təsir göstərir. Belə ki , 2005-ci ildən başlayaraq həm yığımların , həm də əkin sahələrinin 2009-a kimi azalması müşahidə olunsa da , bundan sonrakı dövrdə əkin sahələrinin artması və nisbətən stabil qalması səbəbilə məhsuldarlıq da artım göstərmişdir.

Bu qrafikdə üzüm əkin sahələrinin və yığımının 2005-2017-ci illər ərzində olan artıb azalması göstərilmişdir . Belə ki , 2005-ci ildən 2017-ci ilə doğru əkin sahələri artmağa başlamışdır. Buna bağlı olaraq da məhsul həcmində artım müşahidə olunmuşdur. Yalnız 2013, 2014 və 2016 –cı illərdə bu artım tendensiyasından yayınsa da əksər illər da bu müsbət yöndə irəliləmişdir. Üzümçülüyün inkşafı digər məhsullarımıza nisbətən qənaətbəxş olub , həm də bəzi kənd təssərrüfatı məhsulları ilə müqayisədə emal prosesinə cəlb edilir.

Bu iki ayrı qrafikdə 2007 və 2017-ci illər aralığında alma , heyva ,nar, gilas və fındıq bağlarının sahəsinin dəyişməsi və buna müvafiq ümumi yığılan məhsulun miqdarı göstərilmidir. Fındığın bir meyvə olmamasına baxmayaraq siyahıya daxil ediləsinin səbəbi sahəsinin və yığım miqdarının çox olması , həm də əhəmiyyətli bir sahə olmasıdır. İki qrafiki müqayisə edərsək , fındıq bağlarının sahəsinin ən çox olması və son illər ərzində qat-qat genişlənməsi, buna uyğun olaraq da yığımın nisbətən stabil qalması və artması müşahidə olunur. Alma bağları həm sahəsi həm də yığılma miqdarına görə ən çox pay sahibi olduğunu bildirmək olar. Belə ki , alma bağları 2015-ci ilə qədər təqribən fındıq bağları ilə eyni ölçüdə idi. İllər ərzində alma bağlarının sahəsinin azalmaması və hətta daim artım göstərməsi ilə birlikdə çəkisinə görə ən çox yığılan meyvə olmuşdur. Gilas və heyva bağları həm əkildikləri ərazi , həm də yığılmasına görə bir-birinə çox yaxın göstəricilərə sahibdir. Nar bağları da bu müddət ərzində həm əkin sahəsində , həm də yığılan nar miqdarında daim müsbət meyl izləmişlər.

Bu iki qrafikdə isə Azərbaycan Respublikasında əkin sahələri və yığımı daha az olan meyvə növlərinin bu iki amil üzrə 2007- 2017-ci illər ərzində olan statistikası verilmişdir. Əkin sahəsi bu illər ərzində artım göstərən naringinin , yığımı da müsbət artım tempi izləmişdir. Əsasən Abşeron yarımadası ərazisində əkilən zeytun bu meyvələr qrupunda ən çox əkin sahəsinə sahibdir amma qulluq və məhsuldarlıq baxımından əldə edilməsi çox da asan deyildir. Buna misal kimi zeytun əkinlərinin 2016-cı ildə öncəki il ilə müqayisədə iki dəfə artmasına baxmayaraq yığımında gözlə görünəcək bir dəyişiklik olmamışdır. Bu qrupda ən aşağı əkin sahəsinə malik limon bağları məhsuldarlığına görə ondan daha çox əkilən meyvələrə nisbətdə daha yaxşı olduğu görünür. Zoğal əkinləri isə məhsuldarlığı ilə çox bağlı düz mütənasib qaydada inkşaf etmişdir. Giləmeyvəlilər qrupu isə əkin sahəsinin son iki ildə artmasını son ildə məhsuldarlığı artması ilə əks olunuşdur. Feyxoa əkinləri isə son ildə artım göstərməsinə baxmayaraq üui məhsuldarlıq azalmışdır.