partiyasının üzvləri olmuşlar və onların obyektiv olmasını
gözləmək ol-maz. Əgər onlar Sovetlər dövründə yazılmış tarixi
tənqid etsələr, demək özlərinin də günahlandırmış olacaqlar. Bu
səbəbdən onların bəziləri belə məsələrdə susmağa üstünlük verirlər.
Bugün bizim bəzi xadimlər Sovet dövrünü ideallaşdırmağa
başlayıblar. Müasir Azərbaycan Kommunist Partiyasının rəhbəri
mərhum Ramiz Əhmədov deyirdi: “Sovet hakimiyyətindən öncə, az
qala bütün azərbaycanlılar savadsız idilər və özlərinin universitet-
lərinə malik deyildilər. Sovetdən öncəki dövrdə Azərbaycanda çox
az sayda həkim, müəllim və alim var idi. Bolşeviklərin səyi nəticə-
sində əhalimizin demək olar ki, hamısı təhsilli oldu, universitetlər
və akademiyalar yaradıldı, səhiyyə xidməti pulsuz elan edildi və
insanlar kifayət dərəcədə yaxşı yaşamağa başladılar. O zaman
Azərbaycanda evsiz və işsiz insan tapmaq çətin idi. Bəs bugün? Bir
çox azərbaycanlılar yenidən savadsız və kasıb olmuşdur.”
Demokratik ideologiyanı müdafiə edən və kommunizmin
opponentləri olan tarixçilər isə adətən deyirlər: “Bütün bu müvəf-
fəqiyyət qanlı repressiyalar və insan haqlarının pozulması hesabına
70
əldə edilmişdi. Ən yaxşı ziyalılar güllələnmişdi. Biz öz dinimizdən,
əlifbamızdan və adət-ənənələrimizdən məhrum edilmişdik. Brejnev
dövründə insanların əxlaqı tənəzzülə uğramağa başlamış və rüş-
vətxorluq bütün təbəqələr arasında yayılmışdı. Bizim məhsullar
ucuz, amma keyfiyyətsiz idi və tibb xidmət pulsuz olsa da çox aşağı
səviyyəli idi. Indi biz müstəqil bir dövlətik. Mövcud çətinliklərə
gəldikdə isə, onlar müvəqqətidir. ”
Mən inanıram ki, bu gün də olmasa, nə vaxtsa Azərbay-
canın müfəssəl, obyektiv, ideologiyadan kənar tarixi yazılacaqdır.
Belə bir imkan var, lakin bütün bu materialları nəzərdən keçirib,
təmkinli və rasional elmi müzakirə mədəniyyətini inkişaf etdirmək
müəyyən zaman aparacaqdır. Elm ideologiyadan uzaq olmalıdır.
Fərid Ələkbərlinin məqaləsini ingilis dilindən
tərcümə etdi: Aytən Əliyeva
Redaktə edən: Ülviyyə Məmmədova, Aydan Nəcəfova
XIII ƏSRİN DARVİNİ? TUSİNİN TƏKAMÜL
BARƏDƏKİ FİKİRLƏRİ
Mənbə: Azerbaijan International jurnalı - AI 9.2 (Yay 2001) © 2004.
Azerbaijan International AZERI.org
N
əsirəddin Tusi 1201-ci ildə indiki Iran ərazisində yerləşən
Xorasan əyalətinin Tus şəhərində (bəzi müəlliflərə görə -
Həmədanda) anadan olmuşdur. O, bir alim və dahi şəxsiy-
yət kimi çox şeylərə görə məşhurdur. Nəsirəddin Tusi Marağa rə-
sədxanasını (Marağa şəhəri, indiki Cənubi Azərbaycan ərazisindəki
Təbriz şəhərindən şərqdə yerləşən qədim bir mədəniyyət mər-
kəzidir) yaratmış, Evklid riyaziyyatınının anlamını izah etmiş və
inkişaf etdirmiş, triqonometriya elmini yaratmış, Atlantik okea-
nının qərb hissəsində ərazilərin olması barədə fikirlər söyləmiş,
ərəb və fars dillərində astronomiya, həndəsə, coğrafiya, fizika, hü-
quq, tarix, tibb, fəlsəfə, məntiq və əxlaqa aid 80-dən artıq önəmli
kitab yazmışdır. Bu gün Azərbaycanda Tusi çox yüksək dərəcədə
yad edilir və ona böyük hörmət bəslənilir. Bakıdakı Tusi adına
71
Pedoqoji Institut da daxil olmaqla, bir sıra təhsil müəssisələri onun
adını daşıyır.
Lakin çox az adam Tusinin Çarlz Darvindən 600 il əvvəl ilk
təkamül nəzəriyyələrindəb birini inkişaf etdirdiyini bilir.
Bu nəzəriyyə Tusinin məşhur elmi əsəri olan “Əxlaqi
Nasiri” də üzə çıxır. Qədim yunan adət-ənənsindən bəhrələnən bu
elmi əsəri Tusi dini-terrorist qruplaşma olan ismaillilər tərəfindən
tutulub Əlamut qalasında saxlandığı vaxt, 11-ci əsrə aid İbn
Miskəvey-hin “Təhdid əl-Əxlaq” əsəri əsasında yaratmışdır. Daha
sonra o bu əsəri Azərbaijanı idarə edən Elxani monqol hakiminə
həsr edərək ona dəyişikliklər etmişdir (monqol işğalı nəticəsində o
həbsdən azad olmuşdur). “Əxlaqi-Nasiri” əsəri ingilis dilinə C.M.
Vikens tərəfindən tərcümə edilmiş və 1964-cü ildə nəşr
olunmuşdur.
“Əxlaqi-Nasiri” insanların kamilliyi barədədir. Tusi
kamilliyi iki hissəyə bölür—mənəvi və maddi kamillik. O bu zaman
ərəb dilində “kamillik” anlayışını verən “təkamül” ifadəsini istifadə
edir. Müasir Azərbaycan dilində bu elə təkamül anlayışını verir.
TƏKAMÜL NƏZƏRİYYƏLƏRİ. Babillər, Misirlilər, Mi-
diyalilar da daxil olmaqla bəzi Şərq xalqlarının folklorunda və dini
inanclarında Tusiyə qədər müxtəlif təkamül nəzəriyyələrinə rast
gəlinir. Lakin bütün bunlara baxmayaraq, bu fikirlər elmdən çox
mifik xarakter daşıyırdı. Bu fikirləri daha sonra qədim Yunan
alimləri olan Empedokl (e.ə. 490-430) və Aristotel (e.ə. 384-322)
kimi alimlər qəbul etmiş və onları inkişaf etdirmişdi.
Aristotel yazırdı: “Təbiət tədricən, addım-addım cansız
maddələrdən canlı məxluqlara doğru inkişaf edir.” Əbu Reyhan
Biruni (972-1048), Ibn Bəcca (1070- 1138), Ibn Tüfeyl (1110-
1185) kimi müsəlman alimləri daha sonralar Aristotelin təkamül
fikir-lərinin inkişaf etdirməyə çalışmışdılar.
Tusi onların əsərlərini “Əxlaqi-Nasiri” kitabının yazışında
əsas mənbə kimi istifadə etmişdir. Bununla o, Jan Batist Lamark
(1744-1829) və Çarlz Darvin (1809-1882) kimi Avropa alimlərinin
nəzəriyyələrini qabaqlamışdır.
Tusinin yanaşma tərzi və Darvinin “Növlərin Mənbəyi” ba-
rədəki fikirləri arasında əsaslı fərqlər mövcuddur. Darvin onu
faktlardan nəzəriyyəyə aparan yolda bitki və heyvan nümunələri
yığmaqla deduktiv mühakimədən istifadə etmişdirsə, Tusi daha çox
nəzəri yanaşmaya üstünlük vermişdir. O, nəzəriyyəni inkişaf
72
etdirmiş, sonra isə bu nəzəriyyə əsasında faktları izah etmişdir. Tusi
tə-kamülü ümumı fəlsəfi nəzəriyyə kimi inkişaf etdirmişdi və buna
görə də detallara çox fikir vermirdi. Məsələn o, yaşamaq uğrunda
mübarizədə təbii seçmə barədə xüsusi olaraq yazmırdı. Müasir za-
manın tələbləri ilə o alimdən daha çox filosof idi.
MADDƏNİN SAXLANILMASI. Tusi inanırdı ki, maddi
cisim dəyişə bilər, lakin tamamilə yox ola bilməz. O yazırdı:
“Maddi cisim tamamilə yox ola bilməz. O yalnız forma, şərait,
tərkib, rəng və digər xüsusiyyətlərini dəyişə bilər və digər bir mü-
rəkkəb və ya ibtidai maddəyə çevrilə bilər.” Onun bu fikirləri qədim
yunan filosofu Heraklitin (e.ə. 530-470) fikirlərinə bənzəyirdi.
500 il sonra Lomonosov (1711-1765) və Antoni-Loren
Lavozye (1743-1794) maddənin saxlanılması qanunu ixtira etmiş və
bununla da eyni ideyaları təsdiqləmişlər.
TƏKAMÜLÜN İLKİN MƏRHƏLƏSİ. Tusi inanırdı ki,
dünya bir zamanlar oxşar elementlərdən ibarət idi. O yazırdı: “On-
lar bir-birinə bərabər və oxşar idilər. Onlardan heç biri digəri
üzərində üstünlüyə malik deyildi, çünki onların hamısı ümumi ilkin
maddədən ibarət idi.”
Müasir təsəvvrlərə görə Tusinin ən ilkin hissəciklərinin
atomlar və ya elementar hissəciklər olduğunu müəyyənləşdirmək
olar. Tusiyə görə, bu ilkin mərhələdə bütün bu hissəciklər oxşar və
hərəkətsiz idi. Daha sonra bu hərəkətsiz dünyanın içində daxili zid-
dyətlər yaranmışdı. Tusi yazırdı: “Nəticədə tarazlıq pozulmuş və bu
ilkin dünyada əsas ziddiyyətlər yaranmağa başlamışdır. Buna görə
də bəzi maddələr digərlərindən daha tez və yaxşı inkişaf etməyə
başladı.”
Tusi deyirdi ki, ilkin maddə təkamül zəncirinin ilk xalqa-
sıdır. Təbiətin 4 elementi (od, su, hava və torpaq) bu ilkin
maddədən yaranmışdır. Öz növbəsində minerallar elementlərdən,
bit=-kilər minerallardan, heyvanlar bitkilərdən, insanlar isə
heyvanlardan yaranmışdır.
DƏYİŞKƏNLİK. Tusi izah edirdi ki, irsi dəyişkənlik
təkamülün əsas hərəkətverici qüvvəsidir. O yazırdı ki, bütün canlı
organizmlər dəyişmək qabiliyyətinə malikdilər və canlı orqanizmlər
öz irsi dəyişkənlik xüsusiyyətləri nəticəində inkişaf etmişlər. “Daha
tez yeni keyfiyyətlər qazana bilən orqanizmlər daha çox dəyişkən-
dir. Nəticədə onlar digər varlıqlar üzərində üstünlüyə malik
73
olurlar.” Bu fikirlər Darvinin mutasiya barədəki fikirlərinin sadə
formasına bənzəyir.
Bəs bu maddi cisimlər nəyə görə dəyişirlər? Tusi belə hesab
edirdi ki: “Cisimlər daxili və xarici qarşılıqlı əlaqələr nəticəsində,
yəni ətraf mühitin təsiri nəticəsində dəyişirlər”.
Tusiyə görə, maddələr bir-biri ilə rəqabət aparırlar və bunun
nəticəsində onların bəziləri daha yüksək səviyyəyə çatmışdır. Bəzi
cisimlər isə demək olar ki, inkişaf etmirlər. Buna görə də təbiətdə
inkişafın müxtəlif səviyyələri mövcuddur.
ADAPTASİYA. Tusi dərk edirdi ki, canlıların təbiətdə sağ
qalması üçün çox nadir yolları vardır. Əgər orqanizmin strukturu
siəbiətə uyğundursa, onda həmin orqanizm kamil orqanizmdir. Tusi
inanırdı ki, dünyadakı bütün bitkilər və heyvanlar kamildir, çünki
onlar sağ qalmaq üçün lazım olan keyfiyyətlərə malikdirlər. Tusi
yazır: “Heyvanlar və quşlar dünyasına baxın. Onlar güc, cəsarət cə
uyğun alətlər (orqanlar) daxil olmaqla müdafiə və gündəlik həyatda
gərəkli olan hər şeyə malikdirlər.”
Tusi yazırdı ki, canlı orqaninzmlər ətraf mühitiə müxtəlif
yollarla uyğunlaşır. İlkin olaraq, onlar bədənlərinin rəngini və
strukturunu dəyişirlər. Beləliklə, bədənin hər bir hissəsinin öz
funksiyası var. “Bu orqanlardan bəziləri həqiqi silahdırlar.”,
deyərək Tusi yazır. - Məsələn, buynuzlar, zoğ, dişlər və caynaqlar
bıçaq və iynə, ayaqlar və dırnaqlar isə dəyənək rolunu oynayır. Bəzi
heyvanların tikan və iynələri oxa bənzəyir”.
Bu yolla bəzi heyvanlar ətraf mühitə uyğunlaşmaq üçün öz
bədən quruluşunu təkmilləşdirmişdir. Bəzi heyvanların davranışları
də dəyişmişdir. Tusi yazırdı: “Digər müdafiə vasitələri olmayan
heyvanlar (ceyran və tülkülər) özlərini cəld qaçmaq və hiyləgər-
likləri ilə qoruyurlar.
Tusi eyni zamanda ətraf mühitin təsirindən özlərini
qorumaq üçün bir yerdə yaşamağa məcbur olan ictimai
heyvanlardan da söhbət açırdı. O yazırdı: “Onlardan bəziləri,
məsələn arılar, qarış-qalar, və bəzi quş növləri özlərini müdafiə
etmək üçün birliklər şəklində toplaşmağa məcbur olmuşlar.”
BİTKİ VƏ HEYVANLARIN MƏNŞƏLƏRİ. Tusi təbiətdə
olan 3 qrup canlı varlıq müəyyən edir: bitkilər, heyvanlar və
insanlar. Onları bir-birindən nə ayırır? Tusiyə görə, “heyvanlar bit-
kilərdən daha yüksəkdə dururlar, çünki onlar şüurlu olaraq hərəkət
74
edə, yemək arxasınca getmək, onu tapmaq və faydalı şeylər yemək
qabiliyyətinə malikdirlər.”
Inkişaf etmiş heyvanlar (ən yüksək dərəcədə) həmçinin
(primitiv də olsa) mühakimə yeritmək qabiliyyətinə malikdirlər və
ətraf mühitə asanlıqla uyğunlaşırlar. Əgər ətraf mühitdə şərait
dəyişərsə, onda bu heyvanlar da öz hərəkətlərini dəyişirlər.
Tusi yazır: “Heyvan və bitki növləri arasında çoxlu fərqlər
var. Hər şeydən öncə, heyvanlar aləmi daha mürəkkəbdir. Buna
səbəb heyvanlarım daha yararlı keyfiyyətlərə malik olmasıdır.
Bunun nəticəsində onlar yeni şeylər öyrənə və yeni, irsi olmayan
keyfiyyətlər əldə edə bilirlər. Məsələn, əhilləşdirilmiş at və ya ov
şahini heyvanlar aləmində inkişafın ən yüksək həddinə çatmışlar.
Insan kamilliyinin ilk mərhələsi məhz buradan başlayır.”
INSANLARIN MƏNŞƏYİ. Tusi inanırdı ki, insanlar ali
heyvanlardan törəmişlər. O, insan və heyvan aləmi arasındakı müx-
təlif keçid formaları barədə belə yazırdı, ki “belə insanlar” (çox
güman ki, insanabənzər meymunlar) Qərbi Sudan və dünyanın
digər ucqar ərazilərində yaşayır. Onlar öz vərdişləri, hərəkətləri və
davranışlarına görə heyvanlara yaxındırlar.
Tusi deyirdi ki, insanlar təbiətdə mövcud olan bütün canlı
və cansız məxluqlarla əlaqədədirlər. “Insanı digər varlıqlardan fərq-
ləndirən keyfiyyətlər mövcuddur, lakin eyni zamanda onun elə
keyfiyyətləri də vardır ki, bu keyfiyyətlər onu heyvanlar aləmi, bitki
aləmi və hətta cansız cisimlərlə birləşdirir. ”
Fərqli keyfiyyətlərə gəldikdə Tusi yazırdı ki, insanlar yalnız
bioloji deyil, həm də social varlıqdırlar. Əvvəllər (insanların yaran-
masından öncə) orqanizmləri arasındakı bütün fərqlər təbii mən-
bəyə dayanırdı. Sonrakı mərhələ mənəvi kamillik, iradə, müşahidə
və biliklə xarakterizə olunur. Tusiyə görə, insanlar heyvanlardan
onunla fərqlənir ki, on-lar əmək alətləri hazırlaya bilirlər. Son
olaraq Tusi yazırdı: “Bütün bu faktlar göstərir ki, insanlar təkamül
pilləkanının ortasında yer-ləşirlər. Irsi təbiətinə uyğun olaraq insan
aşağı səviyyəli varlıqlarla əlaqəlidir, və yalnız öz iradəsi nəticəsində
yüksək inkişaf səviy-yəsinə nail ola bilər.”
ALLEQORİYA, YOXSA ELM? Bəs niyə görə Tusi təka-
mül nəzəriyyəsini inkişaf etdirdiyinə görə tanınmır? Bu yalnız onun
Şərqdən olduğuna və farsca yazdığına görə deyil. Tusinin nəzəriy-
yəsi fəlsəfə və Islam üzərində qurulub. O inanırdı ki, Allah dünyanı
75
yaradıb və bu yaranışdan sonra dünya öz gücünə inkişaf etmişdir.
Allah isə bu prosesə rəhbərlik etmişdir.
Nəticədə isə, Tusinin dünyanın kamilliyi barədə fikirləri ilə
tanış olan Şərq alimləri həmin fikirləri din və ya fəlsəfi nöqteyi nə-
zərdən izah edirdilər. Bir çox xristianlar kimi, müsəlmanların da
çoxu təkamül nəzəriyyəsi ilə razılaşmırlar, çünki bu nəzəriyyə
rəsmi teologiyaya qarşıdır. Tusinin Darvinin inkişaf etdirdiyi bəzi
prisniplərə işarə etməsinə baxmayaraq, Şərq alimləri Tusinin fi-
kirlərini təbiət elmindən çox, insan ruhu barədə allegoriya kimi
qəbul edirlər.
Dostları ilə paylaş: |