“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
471
vasitələrlə də ifadə olunur. Bu vasitələrə daxildir: zaman, tərz, feilin semantik kateqoriyaları, zərf
və vaxtı bildirən sözönlü ifadələr, sifətlər və isimlər.
İngilis dilində qarşılaşdırılan və ya müqayisə edilən budaq cümlələr arasındakı zaman
əlaqələri onların semantik əlaqələri kimi nəzərdə tutula bilər. Burada, əsasən, zaman bildirən
bağlayıcılar nəzərdə tutulur.
Ədəbiyyat:
1. Abdullayev Ə. Müasir Azərbaycan dilində tabeli mürəkkəb cümlələr. Bakı-“Maarif”- 1974.
2. Abdullayeva Nabat. Zaman münasibətli sintaktik konstruksiyalar haqqında. “Azərbaycan
dili və ədəbiyyat tədrisi” №2, 1983.
3. Blokh M. G. A Course in Theoretical EnĞlish Grammar. -M., 1983.
4. Əliyev Ə. M. Müasir Azərbaycan dilində baş və budaq cümlələr arasında zaman
uyuşmaları. Doktorluq dissertasiyasının avtoreferatı, Bakı, 1994.
5. Həsənova E. C. Mürəkkəb cümlələrin polipredikativliyi. ADU, 1986.
6. Иофик Л.Л. и др. Хрестоматие по теоретической грамматике английского языка. Л.,
«Просвещение», Ленинград. Отд-ние, 1981.
7. Tahirov İ. M. Azərbaycan və ingilis dillərində zaman kateqoriyası. Bakı- “Nurlan”- 2007.
8. Tağızadə Z. X. Tabeli mürəkkəb cümlə haqqında. «Azərbaycan məktəbi» jurnalı, 1952, №
7.
Asadova R. T.
Summary
These article deals with the adverbial clauses of time as a means of expression of the categoty
of time in the sosial atmosphere. The different moments of time are expressed by the adverbial
clauses of time in the Azerbaijani and English languages. Here is analysed the moments of time
which happen in the subordinate clause at the same time, prior and after the actions done in the
principal clause.
Зульфия Мусави,
Н.с. отдела социолингвистики и языковой политики Ин-та языкознаия НАНА
zulya_student@mail.ru
СПЕЦИФИКА НЕВЕРБАЛЬНОЙ КОММУНИКАЦИИ В РАЗНЫХ КУЛЬТУРАХ
Ключевые слова: невербальная коммуникация, паралингвистика, семантика и
функции жестов
Key words: nonverbal communication, paralinguistics, semantics and functions of the
gestures
Потребность индивида передать другому индивиду необходимую для совместного
действия информацию привела к возникновению коммуникации в человеческом обществе.
Первыми коммуникативными средствами были самые простые - указательные жесты,
одобряющая или неодобряющая мимика - невербальные (лат. verbalis "устный, словесный")
знаки. Правильное понимание этих знаков было возможно лишь в их устойчивой
соотнесенности, чаще по признаку противоположности - указание налево, вверх, указание
направо, вниз. Параллельно с невербальными средствами homo habilis - "человек умелый"
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
472
стал использовать для передачи информации и вербальные средства - слова и фразы и
превратился в homo loquens "человека говорящего" [7]. Известно, что существует гипотеза
происхождения языка и из кинетической речи. Сторонниками этой гипотезы являются
В.Вундт, Н.Я. Марр, Д. Кудрявский и др. [9, 130]. Следовательно, «жесты, телодвижения,
двигательная символика были первичным слоем духовной культуры, на котором и
складывались специфически человеческое общение, начало мышления, сознания и трудовой
деятельности. У языка должен иметься первоисточник, не основанный на соглашении» [5,
400]. А. Т. Хроленко и В.Д. Бондалетов отмечают родство жеста и языка, указывают, что
центры жеста и языка находятся в одном полушарии и в одной зоне головного мозга [14, с.
150 и с. 158].
Невербальные средства коммуникации и их функционирование изучаются специальной
дисциплиной - паралингвистикой (греч. para "около" + фр. linguistique. лат. lingua "язык").
«Параязык же – это язык мимики и жестов, взглядов и фонаций, которым человек владеет
инстинктивно как биологическое существо» [14, 149].
Невербальные аспекты коммуникации начали активно изучаться с конца 60-х годов ХХ
века. Это работы И.Н. Горелова [4], Т.А. Ладыженской [12], Е.Н. Зарецкой [6], Дж. К. Бергун
[17], Г.Е. Крейдлин [8], Р.К. Потаповой [10], В.А. Пронникова [11] и других. Австралийский
предприниматель и ученый Аллан Пиз выпустил книгу «Язык телодвижений», которая в
США с 1961 по 1991 гг. переиздавалась 14 раз общим тиражом свыше миллиона
экземпляров. Русский язык – это двадцать седьмой язык, на который она переведена [2].
Английские специалисты Г. Калеро и Дж. Ниренберг написали популярную во всем мире
книгу для деловых людей под названием «Читать человека - как книгу» [15]. Здесь
излагаются основы Body Language – языка жестов, мимики и телодвижений человека.
Психологами установлено, что в процессе общения людей от 60 до 80% коммуникации
осуществляется за счет невербальных средств выражения. А. Т. Хроленко и В.Д. Бондалетов,
ссылаясь на автора книги «Правда о жесте» Ф. Сулже, даже указывают, что в процессе
коммуникации люди придают словам только 7% значимости, интонации – 38%, а мимике и
жестам – 55% [14, 164]. Эти данные доказывают значение невербальных средств для
психологии общения, риторов, журналистов, актеров и т.д.
Значимое движение тела предшествует речи и сопровождает ее. Система невербальных
(несловесных) знаков называется паракинесикой и включает в себя жесты, сопровождающие
речь, и мимика лица.
«Невербальная коммуникация включает в себя такие движения и особенности
человека при передаче им вербального сообщения, которые истолковываются как имеющие
смысл и одинаково интерпретируются в данной культуре или данном речевом сообществе»
[17, 229]. Другими словами, «невербальная коммуникация — движения и особенности
голоса человека при передаче им вербального сообщения» [3, 59] .
Когда мы говорим, что невербальные сообщения интерпретируются как имеющие
смысл, мы имеем в виду, что люди действуют так, как будто у них есть определенное
намерение, хотя они подают невербальные сигналы бессознательно или непроизвольно. Так,
когда человек громко произносит «С меня хватит» и хлопает книгой по столу, мы
интерпретируем громкость его голоса и хлопанье книги как намеренное подчеркивание
смысла сказанного.
Точно так же, «когда мы ссылаемся на общеизвестные интерпретации тех или иных
действий в данной культуре или данном речевом сообществе, мы признаем, что хотя во всем
мире используются, по большей части, одни и те же невербальные сигналы, они могут
восприниматься по-разному» [3, 59]. Например, улыбка может означать положительные
переживания или удовольствие от контакта или же просто служит для «сохранения лица» в
неприятной ситуации.
Кроме движений и голоса, которые сопровождают вербальные сообщения,
невербальная коммуникация также включает в себя сообщения, переданные с помощью
организации окружающего нас физического пространства, предпочтений в одежде, мебели,
освещении, температуре и цветовом оформлении интерьеров.
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
473
Поскольку каждая культура предписывает свои стандарты невербального поведения,
мы приведем примеры того, как отличается интерпретация невербального поведения в
разных культурах и сообществах.
Движения. Из всех видов невербального поведения лучше всего знакома кинесика,
или движения, к которым относятся зрительный контакт, выражение лица, жесты и
изменение позы в процессе общения. «Кинесика — наука, изучающая движения и жесты,
использующиеся в коммуникации» [3, 59].
Зрительный контакт — прямой взгляд на человека или людей, с которыми мы
разговариваем [3, 60]. Зрительный контакт характеризуется тем, как и сколько времени мы
смотрим на другого человека или людей во время общения. Зрительный контакт выполняет
многочисленные функции в нашей коммуникации. Он указывает на то, что мы внимательно
слушаем собеседника. То, как мы смотрим на человека, также отражает такие эмоции, как
любовь, гнев или страх. Кроме того, интенсивность зрительного контакта выражает
доминирование [19]. Так, мы говорим о «взглядах, сражающих наповал» или о ком-то, кто
«смотрит в упор». Помимо этого, когда мы смотрим на другого человека, то проверяем,
какой эффект вызвали наши слова, то есть определить прагматику высказывания.
Поддерживая зрительный контакт, можно определить, обращают ли люди на вас внимание
или нет, интересен ли им разговор и вызывает ли у них сказанное вами какие-либо чувства.
Степень зрительного контакта зависит от индивидуальных особенностей человека и
ситуации. Хотя, как правило, человек смотрит на другого во время разговора, исследования
показывают, что люди, которые говорят сами, в течение 40% времени поддерживают
зрительный контакт, а слушатели поддерживают этот контакт в течение 70% времени беседы
[17, 229].
Мы в целом чаще поддерживаем зрительный контакт, когда обсуждаем темы, приятные
для нас, если мы искренне заинтересованы в комментариях и реакции человека или когда
пытаемся влиять на другого человека. Наоборот, мы избегаем прямых взглядов, когда
говорим на темы, вызывающие у нас дискомфорт, когда нам недостает заинтересованности в
теме или человеке, когда мы впадаем в замешательство, нам стыдно или мы пытаемся что-то
скрыть. Зрительный контакт имеет большое значение при произнесении публичной речи.
Большинство людей в США и в других западных культурах ждут от собеседника, что
он будет смотреть им прямо в глаза, а во многих других культурах, наоборот, когда человек
старается не смотреть в глаза собеседника, это означает почтение и уважение [3, 61].
Например, в Японии люди во время разговора стараются направить взгляд в точку на уровне
адамова яблока и избегают прямого взгляда. Китайцы, индонезийцы и мексиканцы в
деревнях опускают глаза в знак почтения: для них слишком прямой взгляд — это признак
плохих манер. Арабы, наоборот, напряженно смотрят прямо в глаза человека, с которым они
разговаривают, для них прямой взгляд — проявление живого интереса.
«Выражение лица — организация лицевых мышц, которая передает эмоциональное
состояние или реакцию на сообщение» [3, 60]. Выражение лица имеет большое значение в
общении, так как оно передает шесть основных эмоций, легко узнаваемых в любой культуре:
радость, печаль, удивление, страх, гнев и отвращение. Формы выражения эмоций также
различны. Например, в некоторых восточных культурах люди в процессе социализации
учатся сдерживать эмоции, а представители других культур, наоборот, стараются быть более
экспрессивными. Культурные различия, которые связаны с проявлением эмоций, часто
выражаются и в интерпретации выражений лица [20].
«Жесты — это движения рук и пальцев, используемые при рассказе о чем-то или для
привлечения внимания собеседника» [3, 60]. Так, когда человек говорит «вот такой высоты»
или «вот такой круглый», мы ждем, что человек еще и покажет, о чем он говорит.
Точно так же, когда человек говорит «оставь это» или «послушай меня», он указывает
пальцем, стучит кулаком или как-то иначе подкрепляет свои слова жестикуляцией. Люди
отличаются по интенсивности жестикуляции, сопровождающей их речь. Некоторые люди
«говорят руками» гораздо больше других. Жестикуляция, сопровождающая речь, у лиц
разной национальности неоднородна по интенсивности. Например, А. Т. Хроленко и В.Д.
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
474
Бондалетов приводят такие данные: в одну минуту финн делает 1 жест, итальянец – 80
жестов, француз – 120, мексиканец – 170 [14, 153]. Жесты различаются и семантикой.
Показательно, что появляются специальные учебные словари национальных жестов.
Например, словарь А. Акишиной [1], есть подобный аналогичный словарь и итальянского
языка.
Однако ряд психологов считают, что создать «словарь», «алфавит» невербальной
коммуникации невозможно, так как «невербальная коммуникация – это проявление
смысловой сферы личности. Она представляет канал передачи личностных смыслов» [13].
Поза — положение тела. Изменения в позе могут о многом говорить. Например, если
человек внезапно выпрямляется на стуле и наклоняется вперед, то это означает, что он
усиливает внимание, если встает, то это означает «я закончил», а когда поворачивается
спиной к другим, это означает, что человек отвлекся и перестал обращать внимание на
собеседников. Движения в целом и жесты в частности во многом помогают нам передать
смысл того, что мы хотим сказать [18]. «Главное для исследователя — выделить такие позы,
которые действительно что-то значат в данной культуре, т. е. являются знаками. Их
называют изолятами. Каждая пара поз имеет структурные различительные признаки. После
того как изоляты выявлены, надо описать ограничение их встречаемости, т.е. провести
принцип эквивалентности. Необходимо описать ситуации (контексты), в которых они
появляются» [6, 290].
1. Движения и жесты могут заменять слово или фразу. Например, большой палец
руки поднят вверх: это означает «все нормально»; когда второй и третий пальцы подняты в
форме знака V, это означает «порядок» или «победа» (с буквы V начинается английское
слово victory — победа). Когда человек качает головой из стороны в сторону, это означает
«нет», а когда кивает, это означает «да»; пожимая плечами, человек как бы говорит «может
быть» или «мне все равно», или «я не знаю».
Хотя в большинстве культур знак V понятен людям, другие жесты, такие как ОК, в
некоторых культурах имеют иное значение. Например, это знак ОК в США, а во Франции
этот же жест означает ноль или ничего не стоящее дело, в Германии, Бразилии и Австралии
— это вульгарный и непристойный жест [16], в Японии обозначает – деньги, а в Тунисе – «я
тебя убью» [14, 153].
Во многих контекстах используются только символические жесты. Язык жестов —
наборы движений, предназначенные для передачи сообщений [3, 61]. Такие наборы движений
включают в себя язык жестов глухих и альтернативный язык жестов, использующийся
монахами-траппистами в Европе (Трапписты — группа католических монахов, живущих по
очень строгим правилам. Эти монахи всегда молчат) и женщинами-аборигенами в
Австралии.
2. Жесты и движения иллюстрируют то, что говорит человек. Жесты выполняют
около пяти функций: 1) Привлечение внимания к самой речи: человек может ударить кулаком
по столу, когда он говорит: «Не приставай ко мне». 2) Иллюстрация наших мыслей:
преподаватель в аудитории говорит: «Есть очень хорошие и очень плохие письменные
работы», — и при этом движением руки указывает границы континуума, как бы показывая
разный уровень работ. 3) Указание на определенное место: официантка может указать в
каком-то направлении и сказать: «Займите вон тот столик». 4) Описание: люди могут
использовать свои ладони, чтобы указать на размер, когда говорят: «Этот шар около 7,5
сантиметров диаметром». 5) Подражание: человек кивает головой и говорит: «Вы заметили,
как он кивнул?».
3. Движения могут служить для невербального выражения чувств. Люди
автоматически выражают эмоции, и эти эмоции легко узнать. Скажем, если, вылезая утром
из постели, вы заденете носком ноги об стул, то скорчите гримасу боли. Иногда люди
обманываются, если человек пытается скрыть чувство или, наоборот, реагирует слишком
сильно. Так, игрок в бейсбол будет стоять с каменным выражением лица, делая вид, что не
чувствует боли от удара мяча, и даже не потрет место удара; а малыш, наоборот, «завопит от
боли», если старшая сестра случайно толкнет его.
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
475
4. С помощью жестов и движений мы управляем ходом разговора или других
взаимодействий. Мы слегка изменяем взгляд, двигаем головой, принимаем другую позу,
поднимаем брови и киваем человеку, сообщая ему, когда продолжать, повторять, яснее
выразиться или поспешить и закончить разговор. Люди, умеющие эффективно общаться,
объединяют смысл сказанного и то, как это выражается при помощи таких жестов и
телодвижений.
5. Движения и жесты используются для снятия напряжения. Наблюдая за людьми,
можно заметить, как они порой почесывают затылок, постукивают ногой или сжимают кисти
рук во время беседы.
Литература
1. Акишина А.А., Кано Х., Акишина Т.Е. Жесты и мимика в русской речи:
лингвострановедческий словарь. М.: Русский язык, 1991, 146 с.
2. Аллан Пиз. Язык телодвижений. С.-Петербург, Ай Кью, 1997, 248с.
3. Вердербер Р., Вердербер К. Психология общения. СПб.: ПРАЙМ ЕВРОЗНАК, 2003, 320 с.
4. Горелов И. Н. Невербальные компоненты коммуникации. М., Наука, 1980, 104 с.
5. Гурина М. Философия. М.:Республика, 1998, 540 с.
6. Зарецкая Е. Н. Риторика: Теория и практика речевой коммуникации. М.: Дело, 2002, 480 с.
7. Конецкая В. Социология коммуникации М.: Международный университет бизнеса и
управления «Братья Кариг», 1997, 217с.
8. Крейдлин Г.Е., Чувилина Е.А. Улыбка как жест и как слово (к проблеме внутриязыковой
типологии невербальных жестов) // Вопросы языкознания. 2001, №4, с.66-93.
9. Пищальникова В.А., Сонин А.Г. Общее языкознание. Москва, Академия, 2009, 448 с.
10. Потапова Р.К. Коннотативная паралингвистика. М.: Триада, 1998, 67с.
11. Пронников В.А., Ладанов И.Д. Язык мимики и жестов. М.: Стелс, 2001, 212с.
12. Речевые секреты. Под ред. Т.А. Ладыженской. М.: Просвещение, 2002, 144с.
13. Файгенберг Е.И., Асмолов А.Г. Некоторые аспекты исследования невербальной
коммуникации: за порогм рациональности // Психологический журнал, 1989, т.10, № 6, с.58-
66.
14. Хроленко А.Т., Бондалетов В.Д. Теория языка. М.: Флинта, Наука, 2006, 528 с.
15. Читать человека – как книгу. Минск, 1995.
16. Axtell, R. E. Gestures: The do’s and taboos of body language around the world (rev. ed.). New
York: Wiley, 1999.
17. Burgoon J. K. Nonverbal signals. In M. L. Knapp & G. R. Miller (Eds.). Handbook of
interpersonal communication (2nd ed., p. 229–285). Thousand Oaks, 1994, CA: Sage.
18. Ekman, P., & Friesen, W. V. Unmasking the face. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall, 1975.
19. Pearson, J. C., West, R. L., & Turner, L. H. Gender & communication (3rd ed.). Dubuque, IA:
Brown & Benchmark, 1995.
20. Samovar, L. A., Porter, R. E., & Stefani, L. A. Communication between cultures (3rd ed.).
Belmont, 1998, CA: Wadsworth.
Резюме:
В статье рассматриваются средства невербальной коммуникации. Здесь даются
определения жестам, мимике, зрительному контакту, позам. Указываются семантика и
функции невербальных средств коммуникации. Различие их сущностей показывается на
примере разных культур. Отмечаются контексты, в которых используются жесты.
Summary:
Means of the nonverbal intercourse are looked through in the article. Definition of the some
gestures, mimicry, looks, poses are given here. It is shown semantics and functions of the
nonverbal means. Their different essence is shown by examples in the different cultures. It has
been marked the context what of the gestures use.
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
476
Gültəkin Əzim qızı Salmanova
Azərbaycan Memarlıq və İnşaat Universiteti, müəllim
c.gultekin1986@mail.ru
DİL SİSTEMİNDƏ FRAZEOLOJİ BİRLƏŞMƏLƏRİN YERİ
Açar sözlər: substantiv frazeoloji birləşmələr, semantik xüsusiyyətlər, adverbial frazeoloji
vahidlər, tabeçilik strukturu.
Key words: substantive phraseological units, semantic features, adverbial phraseological
units, subordinate structure
Frazeologiyaya aid elmi ədəbiyyatın təhlili və aparılan müşahidələr göstərir ki, dilin frazeoloji
sistemində vahidlərlə yaranmış frazeoloji birləşmələr əhəmiyyətli yer tutur.
Bu məqalə ingilis və Azərbaycan dillərində frazeoloji birləşmələrin müqayisəli tədqiqinə həsr
olunmuşdur Bununla əlaqədar olaraq, biz frazeoloji birləşmələr məsələsinin hər iki dilçilikdə-
ingilis və Azərbaycan dilçiliyində tədqiqi məsələsi üzərində dayanmağı, bizdən əvvəl deyilmiş
fikirləri öyrənməyi, onları təhlil etməyi məqsədəuyğun hesab edirik.
Həm ingilis, həm də Azərbaycan dilində insanın bədən üzvlərinin adlarını bildirən sözlər
leksikanın ən qədim nüvəsini təşkil edir. Onların özünəməxsusluğu linqvistik ədəbiyyatda dəfələrlə
işıqlandırılmışdır. Frazeoloji birləşmələr, ilk növbədə, semantik dönüşlərin klassik nümunələri kimi
maraq doğurmuşdur. Lakin bu leksik vahidlər müqayisəli semantik tədqiqatların ( o cümlədən
ingilis və Azərbaycan dillərinin materialları əsasında ) obyekti olmamışdır. Qohum olmayan dillərin
materialları əsasında tədqiqi ilə bağlı E.M.Sendravitsin fikri diqqəti cəlb edir: “ Qohum olmayan
dillərdə insanın bədən üzvlərinin adlarının obrazlı tərəfini müqayisə etdikdə aydın olur ki, belə
sözlərin çoxu ayrı-ayrı dillərdə eyni daxili formaya malikdir. Bu nöqteyi-nəzərdən dillərin
qruplaşması sərbəst səciyyə daşıyır, özü də ayrı-ayrı bədən üzvlərinə münasibəti planda müxtəlif
dillər birləşdirə bilər”.
Bu baxımdan ingilis və Azərbaycan dillərinin materialları müqayisəli tədqiqat üçün olduqca
maraqlıdır.
Frazeoloji birləşmələrlə bağlı N.V.Pertsovun da fikri maraq doğurur: elə görünə bilər ki,
insanın bədən üzvlərinin adından konkret söz yoxdur, lakin bu sözlərin semantikasını diqqətlə
araşdırdıqda, onların məzmunlarının nə qədər mürəkkəb olduğu aydınlaşır. Birləşmələrin heç də
hamısı frazeoloji birləşmələr yaradılmasında eyni dərəcədə iştirak etmir. Bədən üzvlərinin
funksiyaları bütün xalqlarda eyni olsa da, müxtəlif xalqlarda frazeoloji birləşmələr müxtəlifdir. Bu
birləşmələrdə jest, mimika, simvol, metaforlaşma baxımından müəyyən fərqlər mövcuddur.
Bununla bağlı F.Vakk yazır
“ Frazeologizmlərdə funksiya və məna aydın görünən bədən üzvlərinin adları daha tez-tez
işlənir, məsələn, baş, göz, ağız, diş, əl, ayaq və s. Müvafiq frazeologizmlər qrupunun sayı və
tematik rəngarəngliyi bədən üzvlərinin əsas funksiyasının vacibliyi və aşkarlığından asılıdır”.
A.O.Karmışakov “ Rus və qırğız dillərində frazeologizmlər” adlı namizədlik dissertasiyasında
frazeoloji birləşmələrin komponentləri arasındakı münasibətləri müəyyənləşdirmişdir. Onun
araşdırmaları göstərir ki, rus və qırğız dillərində frazeologizmlər analoji mənaya malikdir. Lakin rus
dilində bəzi frazeologizmlər fəallığı qırğız dilindəki birləşmələrin fəallığından xeyli fərqlidir.
Məsələn, rus dilinin frazeologiyasında “ciyər”, “kirpik”, “böyrək” “bel”, “göz qapağı”, “çənə”,
“damaq”, “baldır”, “içalat”, “qabırğa”, “qara ciyər” mənalarında işlənən birləşmələr, ümumiyyətlə,
frazeoloji birləşmə yaratmır, yaxud da qeyri-fəaldır. Əksinə, türk dillərində onlar frazeoloji birləşmə
yaratmaqda çox məhsuldardır. Digər tərəfdən, rus dilində “bədən”, “sinir”, “dirsək”, “burun deşiyi”
mənalarında işlənən birləşmələr saysız-hesabsız frazeoloji birləşmələr yaradır. Qırğız dilində bədən
üzvlərinin adlarında aşkar detallaşma müşahidə olunur, həm də müvafiq adlar təkcə gündəlik
danışıqdakı sərbəst söz birləşmələrində deyil, frazeologizmlərin komponenti kimi çıxış edir. Bu
dildə “əl” mənası verən söz 75, “bilək” - 5, “qol” - 11, “ ayaq” - 36, “bel”- 5, “diz buğumu” - 3,
“diz” - 2, “baldır” - 2 frazeoloji birləşmə yaratmışdır.
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
477
Dildəki leksemlərin sinonim cərgəsində heç də bütün üzvlər fraza yarada bilmir. Məsələn, rus
dilində лицо, физиономия, морда, рожа sözləri frazeoloji birləşmələrin komponenti kimi çıxış edə
bilsə də, onların sinonimləri olan murlo, mosğka, rəşka sözləri belə birləşmələrdə iştirak etmir.
Bu dillərdə birləşmələr frazayaratma fəallığına görə də fərqlənir. Məsələn, rus dilində ruka,
noqa, pleço, qorlo, paleü birləşmələri qırğız dilindəki eyni mənalı birləşmələrdən daha fəaldır.
İ.İ.İbrahimova ingilis və tatar dillərində olan mouth - ağız, foot - ayaq, head - baş, hand - əl,
eye - göz komponentli frazeologizmləri ekvivalentlik/ qeyri - ekvivalentlik və lakunarlıq nöqtəyi-
nəzərindən təhlil edir.
O yazır:“ Bu işdə ekvivalentlik frazeologizmlərin strukturlarının dillərarası eyniliyi kimi
nəzərdən keçirilir. Bu zaman strukturun leksik dolğunluğu və vahidin üslubi səciyyəsi nəzərə
alınır”. Müəllif ekvivalentliyin müəyyənləşdirilməsinə belə yanaşmada semantik, leksik və struktur
amillərini əsas götürür və ekvivalentliyin aşağıdakı növlərini ayırır: tam frazeoloji ekvivalentlər,
qismən frazeoloji ekvivalentlər və frazeoloji analoqlar. Tədqiqatçı belə nəticəyə gəlir ki, somatik
komponentli tatar və ingilis frazeologizmləri bu müxtəlifsistemli dillərin daşıyıcısı olan xalqların
milli - mədəni dünyagörüşünü əks etdirir.
İngilis və tatar dillərindəki somatik komponentli frazeologizmlərin çox hissəsinin
semantikasını formalaşdıran somatizmlərin semantikası universal xarakterli olsa da, onlar arasında
tam və qismən ekvivalent olanlar çox azdır. Ən böyük qrupu analoqlar və lakunar frazeologizmlər
təşkil edir. Bu isə müxtəlifsistemli dillərin spesifikası və həmçinin bu dillərin daşıyıcıları arasında
bilavasitə əlaqənin olmaması ilə izah olunur.
L.İ.Kozerev özünün namizədlik dissertasiyasında “əl” və “ayaq” bildirən komponentlər ilə
frazeologizmlər yaranması ilə bağlı geniş məlumat vermişdir. O, “əl” və “ayaq” komponentli
frazeologizmlərin yaranma və inkişafının öyrənilməsini aşağıdakı məsələlərin həllində görür: “əl və
ayaq” somatizmləri tərkibinə daxil olduqları frazeoloji birləşmələrin, adətən, struktur, bir çox
hallarda isə semantik mərkəzləri olurlar. Belə frazeologizmlər yüksək dərəcəli tipoloji oxşarlığa
malikdir. Əl və ayaq somatizmləri çox qədim dövrlərə aiddir, onların fraza yarada bilmək
qabiliyyətləri uzun müddət ərzində formalaşmışdır.
Frazeoloji birləşmələrinin müqayisəli təhlilini aparmış M.D.Xanqereyev göstərir ki, bu dillər
üçün somatik komponentlərin və qrammatik strukturun oxşarlığı səciyyəvidir, çünki onlar qohum
dillərdir. O, frazeoloji birləşmələr komponentlərinin əlaqəsi baxımından aşağıdakı semantik
qruplara bölür:
-komponentlərinin və sintaktik strukturunun oxşarlığı, fonetik-morfoloji cəhətdən isə
müxtəlifliyi, struktur-sintaktik təşkilində tam oxşarlığı, komponentlərində isə qismən eyniliyi olan
frazeoloji birləşmələr;
-tam leksik oxşarlığı və qismən struktur eyniliyi olan frazeoloji birləşmələr.
M.D.Xanqereyev mənfi emosiya ifadə edən frazeoloji birləşmələrdə “ürək” somatizminin
daha məhsuldar olduğunu göstərir. Müəllif onlara həyəcan, məyusluq bildirən frazeoloji
birləşmələri aid edir.
Frazeoloji birləşmələri tədqiq etmiş dilçilərdən biri də qazax dilçisi M.X.Abilqaliyevadır.
Alman və qazax dillərindəki frazeologizmləri kontrastiv şəkildə araşdıran tədqiqatçı haqlı olaraq
göstərir ki, frazeologizmlərin struktur təhlilini aparmadan onların semantikasını müəyyənləşdirmək
mümkün deyil. O, frazeoloji birləşmələri iki qrupa bölür: söz birləşməsi (feli birləşmə, ismi
birləşmə, sifətlərlə və zərflərlə düzələn birləşmələr) şəklində olan frazeoloji birləşmələr və cümlə
modelində olan frazeoloji birləşmələr (sadə və mürəkkəb). Müəllif cümlə modelində olan frazeoloji
birləşmələrə tərkibində somatik komponent olan atalar sözləri və cümlələr də daxil edir. Müəllifin
fikrincə, alman və qazax dillərində frazeoloji birləşmələrin struktur cəhətdən fərqi onların oxşar
cəhətindən üstündür. O müəyyənləşdirmişdir ki, bu dillərdə 22 məhsuldar modeldən cəmi 5 model
uyğundur. Şübhəsiz, bu, həmin dillərin morfoloji cəhətləri ilə bağlıdır. Müəllif yazır: “Beləliklə,
frazeologiyanı tam əsasla dilin universal fonduna aid etmək olar. Belə frazeologizmlər müxtəlif
dillərdə müstəqil meydana gəlir və işlənir, çünki insanların davranış tərzi, onların bədən üzvlərinin
və orqanlarının funksiyaları universaldır”.
Bir çox başqa dilçilər kimi, O.S.Abdikaymova da həmin əsərdə frazeoloji birləşmələrin dilin
leksikasının qədim qatlarına aid olduğunu göstərir. Onların sadə tərkibə malik olmasını,
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
478
çoxmənalığını vurğulayan müəllifin fikrincə, müxtəlifsistemli dillərdə frazeoloji birləşmələrin ilk
baxışda gözə çarpan xüsusiyyətlərindən biri onların eyni komponentlərə və mənaya malik
olmasıdır. Müxtəlifsistemli dillərdən bu qəbildən olan frazeologizmlərə aid nümunələr gətirərək
O.S.Abdikaymova onlardakı bir sıra oxşarlıqları göstərir və belə hesab edir ki, bu oxşarlıqlar daha
çox obrazlılıq baxımından yaxın olan frazeoloji birləşmələri əhatə edir. Məsələn, yaman göz
Azərbaycan dilində, durnoy qlaz rus dilində, an evil eye ingilis dilində, əman kuz tatar dilində,
jaman köz qırğız dilində.
Şübhəsiz, müxtəlifsistemli dillərdə belə çox yaxın birləşmələrin meydana çıxmasının
təsadüfiliyi olmasından söhbət gedə bilməz. Belə birləşmələrin yaranmasında müəyyən ümumi
meyllər, qanunauyğunluqlar vardır.
Ədəbiyyat
1. Arnold I.V. The English word. M., -L., 1973
2. Bayramov H. Azərbaycan dili frazeologiyasının əsasları. B., 1978.
3. John Hope Franklin «Struggle For Equal Life ».
4. Ojeqov S. İ. Frazeologiyanın tədqiqat obyekti. 1958
5. Oxford Learner’s Dictionary new edition 2000.
6. Seidle J. English idioms and how to use them. M., 1998.
Gultakin Salmanova
Summary
Phraseological units, or idioms, as they are called by most western scholars, represent what
can probably be described as the most picturesque, colourful and expressive part of the language’s
vocabulary. If synonyms can be figuratively referred to as the tints and colours of the vocabulary,
then phraseology is a kind of picture gallery in which are collected vivid and amusing sketches of
the nation’s customs, traditions and prejudices, recollections of its past history, scraps of folk songs
and fairy-tales. Quotations from great poets are preserved here alongside the dubious pearls of
philistine wisdom and crude slang witticisms, for phraseology is not only the most colourful but
probably the most democratic area of vocabulary and draws its resources mostly from the very
depths of popular speech. Our abstract is devoted to the problem of defining the phraseological
units and to their semantic features.
Reyhan Asif qızı Salahova, magistrant, BSU,
salahova.reyhan@mail.ru
KİV VƏ LİNQVOKULTUROLOGİYA
Açar sözlər: kütləvi informasiya vasitələri, linqvokulturologiya, nitq mədəniyyəti
Key words: mass media, culture of language, speech habits
Müasir dilçiliyin antropoloji istiqamətinin koqnitiv və kulturoloji aspektləri var. Bu səbəbdən
dil və mədəniyyətin əlaqəsi xüsusi tədqiq olunmağa başlanıb. Dil və mədəniyyətin əlaqəsi ilə bağlı
məsələləri linqvokulturologiya öyrənir. Linqvokulturologiya etnolinqvistika tərəfindən toplanmış
məlumatları ümumiləşdirir, dil və mədəniyyətin qarşılıqlı əlaqəsi mexanizmlərini aşkarlamağa
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
479
çalışır. Dil və mədəniyyət probleminin əsasında insanların sosial fəaliyyətinin nəticəsi sayılan dil və
mədəniyyətin qarşılıqlı əlaqəsi durur. Dildə mədəniyyətin müxtəlif təzahür formaları var:
1) mədəniyyət dilin ifadə planını müəyyənləşdirir. Hər bir mədəniyyət özündə milli və
ümumbəşəri dəyərləri ehtiva edir. Buna müvafiq olaraq istənilən dildə universal və sırf milli
xüsusiyyətlər mövcuddur. Bu daha çox leksik səviyyədə özünü büruzə verir.
2) Mədəniyyətin milli özünəməxsusluğu gerçəkliyin dildə necə əks olunmasında da özünü
göstərir.
3) Dilin milli özünəməxsusluğu dil işarələrinin konnotativ semantikasında, yəni emotiv
qiymətləndirmədə aşkar olunur. Dilin milli özünəməxsusluğu məcazi mənada işlənən sözlərdə,
frazeoloji vahidlərdə özünü göstərə bilər. Dilin milli özünəməxsusluğu ünsiyyətin tərzində də
büruzə verir. Dil və mədəniyyətin qarşılıqlı əlaqəsi lüğətin milli-mədəni özünəməxsusluğunda, dilin
normativ-üslubi sisteminin tipoloji xüsusiyyətlərində, nitq davranışının özünəməxsusluğunda üzə
çıxır.
Dilin mədəniyyət kontektindən kənar mövcudluğu qeyri-mümkündür, çünki dil mədəniyyətin
əsas komponentlərindən biri sayılır. “Dil eyni zamanda həm mədəniyyətin məhsuludur,
mədəniyyətin tərkib hissəsidir, həm də mədəniyyətin şərtidir” [4]. Xalqın mədəniyyətinə yalnız dil
vasitəsilə mükəmməl şəkildə yiyələnmək mümkündür. Hər bir xalqın dili onun ruhunun və
mədəniyyətinin ifadəçisidir. “Dili tədqiq edən hər bir dilçi, onun seçdiyi dil hansı mədəniyyətin
məhsulu hesab olunursa, qəti surətdə həmin mədəniyyətin tədqiqatçısına çevrilir” [2, s. 211].
İ.Qerder (1744-1803) və V. fon Humboldt (1767-1831) xalq mədəniyyətinin
formalaşmmasına təsir edə biləcək dilin fəal və konstruktiv xüsusiyyətləri haqqında qeyd edirdilər.
V. fon Humboldtun “Dil və mədəniyyətin fəlsəfəsi” [3] adlı əsəri linqvokulturologiyanın əsası
hesab oluna bilər. V. fon Humboldt dil və təfəkkürün vəhdətini, həmçinin mədəniyyət hadisələrini
öyrənməyə kömək edə biləcək metodun işlənməsinə çalışırdı.
Dil və mədəniyyət problemini düşünərkən, ilk növbədə, nitq mədəniyyəti yada düşür, çünki
nitq insanın sosial və peşə statusunu, təhsil səviyyəsini və s. xüsusiyyətlərini dəqiq səciyyələndirir.
Məhz bu səbəbdən KİV sahəsində çalışanların dil kompetensiyası, səriştəsi və ünsiyyət
qurmaq bacarığı uğurlu peşə fəaliyyətinin əsasını təşkil edir. Mədəniyyətin tərkib hissəsi olan nitqin
dəyərini çox yüksək qiymətləndirməliyik.
KİV-də məlumatın anlamasına təsir edən nitq şəraitinin komponentələrinin təhlili əsas
linqvokulturoloji məsələlərdən biridir. Bu təhlildə iki istiqaməti fərqləndirmək lazımdır. Əgər
adresantın (nitqin, məlumatın müəllifi) mövqeyi əsas götürülürsə, bu halda ünsiyyətin aşağıdaki
tərkib komponentləri nəzərdən keçirilir:
məlumatın məqsədi,
- bu məqsədə çatmaq üçün istifadə olunan vasitələr (o cümlədən, nitq davranışının tərzi),
- ünsiyyətin, danışıqların zahiri və daxili aparılma qaydaları,
- səsləndirilən (və ya yazılan) məlumatın və nəzərdə tutulanların nisbəti (kinayə, eyham,
işarə),
- çatdırılan məlumata olan münasibət özünü ifadənin təşkilində tapır.
Əgər adresatın (məlumatı alan şəxsin) mövqeyi əsas götürülürsə, bu halda ünsiyyətin
aşağıdaki tərkib komponentləri nəzərdən keçirilir:
- mətnin şərhinə yönəlmiş kontektin təsirini aşkarlamaq,
- dinləyicinin və ya oxucunun sosial-psixoloji tipini nəzərə almaq,
- nitq təsirinin müxtəlif nəticələrini (idraki, emosional, dünyagörüşü) qiymətləndirmək,
- dinləyicinin və ya oxucunun təsirlənmələrini şərh etmək.
Linqvokulturoloji aspektdə KİV-in hansı şəraitdə keçirilməsi də nəzərə alınmalıdır: məkanı,
zamanı, ünsiyyət dairəsi, KİV-in hansı növü ilə məlumat ötürülür və s. Burada həmçinin
istifadəçilərin (dinləyicinin və ya oxucunun) sayı, onların yaşı, sosial statusu; cəmiyyətdə qəbul
olunmuş norma və adət-ənənələr və s. xüsusiyyətlər nəzərə alınmalıdır.
Bütün bu qeyd olunan amillər dil vasitələrinin seçiminə təsir göstərir.
Fikrin (faktların) və dilin (ifadə vasitələrinin) dəqiqliyi jurnalistin nitq mədəniyyətinin əsası
hesab olunur [1, s. 22].
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
480
Nitq fikirlə dilin vəhdəti olduğu kimi, nitq mədəniyyəti də fikri beyində formalaşdırmaq və dil
vasitəsilə ifadə etmək mədəniyyətidir. Publisistika üslubuna aid KİV dilini digər üslublardan
fərqləndirən əsas xüsusiyyət fikrin (informasiyanın) sənədlərə, gerçək hadisələrə söykənməsi və
sənədli fikrə müvafiq sənədli dil vahidlərinin seçilib məzmuna, fikrə uyğun formaya salınmasıdır.
KİV-ləri faktları dəqiq əks etdirməyə borcludur. Rus tədqiqatçısı B.S. Muçnik iki növ
dəqiqliyi qeyd edir: müəllif fikrinin dəqiqliyi və onun söz təcəssümünün dəqiqliyi yaxud niyyətin
dəqiqliyi və icranın dəqiqliyi [5, s. 167].
Bu iki növ dəqiqliyi aydınlaşdırmaq lazımdır. Müəllifin fikri o zaman dəqiq olur ki, o, dildən
kənar gerçəkliyin əks etdirilən fakta maksimum uyğun gəlsin. Dil vahidləri o zaman dəqiq olur ki,
o, müəllifin gerçəklik əsasında düzgün formalaşmış fikrini mümkün qədər tam (çünki fikrin tutumu
həmişə dilin tutumundan genişdir), düzgün və aydın əks etdirsin.
Müəllif fikrini ifadə edən sözlər, illüstrasiyalar və s. həmin fikri nə qədər düzgün, aydın əks
etdirsə, jurnalistin nitqi bir o qədər dəqiq, bir o qədər dolğun və aydın olar.
“Jurnalistin nitq mədəniyyətinin əsas şərti müəllif fikrinin real gerçəkliyə, fakta və seçilmiş
ifadə vasitələrinin, sözlərin müəllif fikrinə uyğunluğuna nail olmaqdır”[1, s. 23].
Mütəxəssislər bunu faktın dəqiqliyi və kommunikasiya dəqiqliyi kimi izah edirlər [5, s. 167].
Burada 4 hal müşahidə olunur:
1. Fakt dəqiq, kommunikasiya qeyri-dəqiqdir. Yəni müəllifin fikri real gerçəkliyə, fakta
uyğun formalaşıb, lakin onun seçdiyi dil vasitələri məzmunu dəqiq əks etdirmir (məsələn,
gerçəklikdə ağ olan bir maddəyə şəffaf, yaxud bəyaz sözünün işlədilməsi).
2. Fakt qeyri-dəqiq, kommunikasiya dəqiqdir, yəni müəllif gerçəkliyi düzgün qavraya
bilməyib, beynində səhv fikir formalaşdırıb, lakin həmin səhv fikri dəqiq ifadə edib (məsələn, ağ bir
maddəni qara kimi görüb və qara sözünü də işlədib).
3. Fakt da, kommunikasiya da qeyri-dəqiqdir. Belə hallara çox az təsadüf olunur (məsələn, ağ
bir maddəni qara kimi görüb və qara sözünün əvəzinə, tutaq ki, tünd sözünü işlədib).
4. Fakt da dəqiqdir, onun ifadə vasitələri də düzgün seçilib.
Deməli, KİV-də nitq mədəniyyətindən danışarkən mexaniki orfoqrafiya qüsurları, düzgün
qurulmayan cümlələr, çoxunun normal saydığı yanlışlıqlar nəzərdə tutulur.
Məsələn, telenitqdə yol verilən üslub xətalarından biri yaxın mənalı sözlərin yerinə görə
düzgün seçilməməsidir. Verilişin aparıcısı studiyaya zəng etmiş tamaşaçıya deyir: “Buyurun,
eşidirik Sizi”. Texnikanın nasazlığı üzündən tamaşaçıdan səs gəlmir. Aparıcı bir neçə dəfə təkrar
edir: “Eşidirik Sizi”. Sonra telefon bağlantısının alınmadığı bildirilir. Sual olunur: “Eşidirsinizsə,
tamaşaçıya niyə cavab vermirsiniz”? Deməli, bu məqamda “eşidirik” yox, “dinləyirik” sözü yerinə
düşür.
Yaxud başqa bir misal [1, s. 122]: “Məbəd XVIII əsrdə uçmuş alban kilsəsinin bünövrəsi
üzərində ucaldılıb”. Bünövrə üzərində heç nə ucaltmaq olmaz. Məbədi bünövrənin üstündə
ucaltmaq olar. Bu iki söz arasındakı leksik fərq ondan ibarətdir ki, bir əşya başqa bir əşyanın
üzərində olanda onlar bir-birilərinə toxunmur, dayaqlanmır (lampa stolun üzərində asılıb), üstündə
olanda isə onların birbaşa təmas nöqtələri olur (Lampanı stolun üstünə qoy).
Ədəbiyyat
1. Əhmədli N. Jurnalistin nitq mədəniyyəti. B.: Bakı Universiteti nəşriyyatı, 2005, 163s.
2. Винокур Г.О. О задачах истории языка // Г.О. Винокур. Избранные работы по
русскому языку. М.:1995.
3. Гумбольдт фон В. Язык и философия культуры. М.: Прогресс, 1985.
4. Леви-Строс К. Структурная антропология. М.: 1985.
Мучник Б.С. Человек и текст. М.: 1985.
Reyhan Salahova
Summary
The connections of mass media with linguistics and culture are explained in the article. It is
spoken from the speech habits, that is composition part of lingual culture. Analysis of composition
part of the communication condition is given. Conception of "speech habits of the journalist" is
explained.
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
481
MÜNDƏRİCAT
Konfransın təşkilat şurası
2
Materiallar toplusunun redaksiya heyəti
3
Konfrans təşkilatçılarının iştirakçılara müraciəti
4
Konfrans iştirakçılarının ümumi siyahısı (əlifba sırası ilə)
5
PLENAR İCLASDA EDİLƏN MƏRUZƏLƏR
15-34
İsaxan Vəliyev,
hüquq elmləri doktoru,
professor
Vicdan azadliğinin və ana dilində danişmaq
hüququnun konstitusion hüquqi təminati
15
Иером. Александр (Фаут),
Марианна Дворецкая,
док.психол.наук, профессор
Переводы Святоотеческой литературы –
дело миротворчества «Общества Памяти
Игумении Таисии»
19
Mайыл Б.Аскеров, доктор
филол. наук, доцент, зав.
отделом Социолингвистики
и языковой политики ИЯ
НАНА
“Теория лингво-психологического
единства” – мультикультуральная теория, с
потенциалом применения ко всем языкам
мира
24
Gündüz İsmayılov,
Azərbaycan Respublikası Dini
Qurumlarla İş üzrə Dövlət
Komitəsinin sədr müavini
Müasir Azərbaycanda dövlət-din
münasibətləri
35
BÖLMƏLƏR ÜZRƏ EDİLƏN MƏRUZƏLƏR
I Fəsil: Azərbaycanda yaşayan xalqların və etnik qrupların dili
BÖLMƏ 1
39-89
Gülsüm Hüseynova, fil.ü.e.d.,
dos
Azərbaycan tatlarının dilinin etnoqrafik
leksikasına dair
39
Sədaqət Həsənova, fil.ü.e.d.,
professor
Azərbaycan dilinin nitq mədəniyyəti
problemləri
43
Венера Антонова, педагог
Удины и развитие удинского языка
47
Bəxtiyar Tuncay, böyük elmi
işçi
Qafqaz xalqlarının dilində işlənən “kotan”
termini qədim mədəni əlaqələrin yadigarı kimi
49
Rasim Heydərov, fil.ü.f.d.,
dos.
Talış dilində söz sırası
53
Elman Mirzəyev, fil.ü.f.d.
“Pani” substrat coğrafi termininin mənşəyinə
dair
57
Ülkər Məmmədova, fil.ü.f.d.
Orta əsrlər ərəbdilli Azərbaycan ədəbiyyatı və
dil siyasəti
58
Sevinc Ağayeva, fil.ü.f.d.
Talış və saxur dillərində leksik vahidlərin
paralelliyi
62
Təranə Xəlilova, fil.ü.f.d.
Azərbaycanda etnolinqvistik proseslər
66
Sevda Qasımova, fil.ü.f.d.
İsmayıllı rayonunda dil əlaqələri
70
Firuzə Əsgərova
Azərbaycanın şimal bölgəsində yaşayan
74
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
482
azsaylı xalqlar
Cavid Əsədov, stajor-müəllim Müstəqillik illərində Azərbaycanda rus dilinin
inkişafına dövlət qayğısı
79
Nəzirə Şalbuzova, dissertant
Qrız dilində alban izləri
82
Ayişə Şabutova, tarix
müəllimi
Azərbaycanda yaşayan xalqların və etnik
qrupların dili
86
II Fəsil: Azərbaycanda yaşayan xalqların və etnik qrupların folkloru,
ədəbiyyatı, maddi mədəniyyəti və tətbiqi sənəti
BÖLMƏ 2
90-143
Сейфеддин Бедирханов,
k.ф.н.
К ценностно – смысловой иерархии
современного поэтического творчества
азербайджанских лезгин
90
Hanife Koncu, Doç. Dr.
“Kisâ Hadisi”ni Anlatan Iki Türkçe Mesnevî
Üzerine
93
Sevinc Əliyeva, fil.ü.f.d.,
dosent
“Dədə Qorqud” dastanları ümumtürk varisliyi
və yeni islam stereotipləri kontekstində
99
Əli Fərhadov, t.ü.f.d.
Azərbaycan sufi mütəfəkkirlərinin
yaradıcılığında multikulturalizm
103
Салима Гасымова, к.ф.н.
К вопросу об отражении в современной
азербайджанской литературе симбиоза
национальной и европейской культур
106
Solmaz Məmmədova, fil.ü.f.d. Dramaturgiyada bəzi multikultural məqamlar
112
Aygün Orucova, fil.ü.f.d.
Nizami Gəncəvinin yaradıcılığında
multikulturalizm
116
Gülşən Bəşirova, fil.ü.f.d.,
dosent
Firidun bəy Köçərli rus yazıçıları haqqında
119
Lamiə Nağıyeva, baş müəllim
XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan dilinin
saflığı uğrunda mübarizədə “Molla
Nəsrəddin” jurnalının rolu
122
Zülfiyyə Cəlilova, kiçik elmi
işçi
Multikulturalizm mövzusu çərçivəsində
erməni ziyalılarının yaradıcılığında
azərbaycanlılara münasibət (XIX-XX əsrin
əvvəllərində)
127
Nigar Ağayeva, müəllim
Q.Q.Markezin "100 ilin tənhalığı" əsərində
arxetiplər və simvollar
131
Rəna Baxışova, elmi işçi
Şimali Azərbaycanın Qarabağ bölgəsində
ədəbiyyat (XIX-XX əsrin əvvəlləri)
134
Ruqiyyə Hüseynova, müstəqil
ekspert
“Qur`ani-Kərim”dəki şəfa əhkamlarının
müasir təbabətdə müstəsna yeri
137
Vəfa Babayeva, doktorant
Cəlil Məmmədquluzadənin hekayələrində
məkan adlarının tipikləşdirilməsi
140
BÖLMƏ 3
144-195
Олег Данакари
руководитель Удинского
культурного центра
«Орайин»
Азербайджан – гарант сохранения языка,
культуры и самобытности удин
144
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
483
Osman Əfəndi, fəl.ü.e.d.,
professor
Folklorda ülvilik anlayışının bədii-estetik
təcəssümü
146
Nərgiz Quliyeva, t.ü.e.d.,
prof.,
Elnur Həsənov, antropol.ü.f.d.
Multikulturalizm ənənələrinin tədqiqində
Gəncə İmamzadə abidəsinin mənbəşünaslıq
əhəmiyyəti
150
Адалят Абдиева, к.филос.н
Исторические предпосылки
мультикультурализма в Азербайджане
152
Qüdrət Qırtımov, t.ü.f.d.,
dosent
Zaqatalada müxtəlif dinlərə məxsus tarixi
abidələr
156
Mətanət Yaqubqızı, fil.ü.f.d.
Azərbaycanda yaşayan xalqlar və etnik
qrupların folklorunda ortaq dəyərlər (Şəki-
Zaqatala folklor nümunələri əsasında)
160
Ulduz Mürşüdova, fil.ü.f.d.
dosent
Azərbaycanın Şəki-Zaqatala bölgəsindən
qələmə alınan laylaların tipologiyası
165
Sahibə Paşayeva,böyük elmi
işçi
Ləzgi və azərbaycanlılarda ortaq mərasimlər
171
Əfsanə Həziyeva, baş müəllim Multikulturalizm cəmiyyətində kalka üsulu ilə
tərcümənin spesifik xüsusiyyətləri
173
Nüşabə Əsədova, baş müəllim Multikultural toplumda ortaq semantik
kodlaşma
176
Afət Həbibova, doktorant
Ləzgilərin qeyri-adi toy adətləri
180
Dadaş Əliyev, dissertant
Folklorumuzda multikulturalizm və
bilinqvizm
182
Fazilə Nəbiyeva, doktorant
Dairəvi rəqslərdə multikultural dəyərlərin
təzahürü
187
Rasimə Əhmədova, müəllim,
dissertant
Cəlil Məmmədquluzadənin yaradıcılığında
multikulturalizm
191
BÖLMƏ 4
196-252
Yusif Rzayev, psixoloq
Oğuzda yaşayan udilərin və yəhudilərin
özünəməxsusluğu və ortaq dəyərlər
196
Məhəbbət Paşayeva, t.ü.e.d.
Şahdağ xalqlarının folklor ənənələrində alban
izləri
201
Rauf Hacı, t.ü.f.d., dosent
Aygün Abbasova , müəllim
Azərbaycan Aespublikasında milli azlıqların
mədəni irsinin qorunması və inkişafı
205
Taleh Əliyev, t.ü.f.d.
Calut məbəd kompleksi haqqında
210
Zümrüd Mənsimova, fil.ü.f.d.
Azərbaycan məişət-mərasim folklorunda
azərbaycançılıq və multikultural dəyərlər
213
Lalə Əliyeva, t.ü.f.d.
Azərbaycanda yaşayan qafqazdilli etnik
qrupların maddi və mənəvi mədəniyyətində
Ay Tanrıçasına sitayişin izləri
220
Südabə Hüseynova,
psixol.ü.f.d.
Azərbaycanda multikulturalizm və
millətlərarası münasibətlərə etnopsixoloji
baxış
224
Gülrux Həsənova, fil.ü.f.d.
Azərbaycan və rus dillərində işlənən atalar
sözləri və məsəllərdə multikultural dəyərlər və
tolerantlığın təzahürləri
227
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
484
Ayşən Zərbəliyeva, müəllim
Azərbaycan tolerantlığı və multikulturalizmi
təhsil prosesində
231
Çinarə Əliyeva, elmi işçi
Balakəndə yaşayan etnik qrupların maddi və
mənəvi mədəniyyəti
235
Vəfa Hüseynova, metodist
Azsaylı xalqların mədəniyyəti onların folklor
nümunələrində yaşadılır
239
Aytən Əhmədova, baş
müəllim
Azərbaycanda yaşayan etnik azlıqlar-talışlar
242
Sevinc Mahmudova,
tədqiqatçı
Udilərin folklorunda tarix və mədəniyyətin
izləri
246
Sahilə İbrahimova, tədqiqatçı
Multikulturalizm: dil millətlər və xalqlar
arasında dialoqun əsas vasitəsi kimi
248
Zümrüd Zeynalova tədqiqatçı
Kommunikativ qrammatikanin tədrisi üsulu
250
III Fəsil: Azərbaycanda yaşayan xalqların və etnik qrupların dilinin,
dininin və mədəniyyətinin inkişafı ilə bağlı aparılan dövlət siyasəti –
Azərbaycan tolerantlığı və multikulturalizmi
BÖLMƏ 5
253-311
Roza Eyvazova, fil e.d.,prof.
Multikultural dəyərlər və din siyasəti
253
Nəzakət Qaziyeva fil.ü.f.d.,
dos
Dil ekologiyası və norma
257
Şəfaqət Mahmudova, fil.ü.f.d. Heydər Əliyev Azərbaycanda
multikulturalizmin siyasi banisi kimi
259
Səba Namazova, fil.ü.f.d.
Azərbaycanın multikulturalizm modelinin
mahiyyətinə dair
263
Ülviyyə Abbasova, fil ü.f.d.
Respublikamızda yaşayan etnik qrupların
ədəbiyyat nümunələrində azərbaycançılıq
ideyaları
266
Şəlalə Bağırova, t.ü.f d.
Heydər Əliyev və multikulturalizm siyasəti
269
Şəhla Musayeva, fəls.ü.f.d.
Azərbaycan. Yeni əxlaqi-dini seçimlər,
qloballaşma və multikulturalizm
273
Fəridə Allahverdiyeva,
fil.ü.f.d., dos.
Azərbaycanda multikulturalizmin inkişaf
yolları
280
Camal Arıxov, t.ü.f.d., dosent
Zaqatala multikulturalizm mərkəzi kimi -
ingiloylar vahid qardaşlıq ailəsində
285
Xanlar Məmmədov, həkim
Multikultural dünyada özünüdərk
289
Pərvanə Teyyubova, kiçik
elmi işçi
Azərbaycan tolerantlığı və multikulturalizmi
293
Elçin İbrahimov
“Türkologiya” jurnalının
məsul katibi
Multikulturalizmin Azərbaycanda həyat
tərzinə çevrilməsinin əsas aspektləri
296
Könül Baxışova, kadrlar üzrə
mütəxəssis
Ismayıllıda yaşayan molokanlar
301
Elvin Babayev, doktorant
Qədim türklərin yəhudilərə və musəviliyə
qarşı olan dini tolerantlığının multikultural
306
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
485
baxımdan təhlili
Nuridə Əhmədova,tarix müəl.
Multikulturalizm Azərbaycanda
309
BÖLMƏ 6
312-376
Möhsün Nağısoylu, AMEA-
nın müxbir üzvü, fil.ü.e.d.,
prof.
Multikulturalizm və klassik Azərbaycan
ədəbiyyatı
312
Tofiq Əbdülhəsənli, fil e.d.,
prof.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında
multikultural dəyərlər və tolerantlıq
319
Nizami Tağısoy, prof.,dr.
Dövlət-din münasibətləri və multikultural
yanaşma
326
Шукюфа Джабарова,
к.филос.н.
Политика мультикультурализма в
Азербайджане: теория и практика
328
Роберт Мобили
председатель албано-
удинской христианской
общины Азербайджана
Удины в модели мультикультуральных
ценностей Азербайджана
332
Rübabə Şirinova, fəls.ü.f.d.
Azərbaycanda yaşayan xalqların və etnik
qrupların dini inkişafi
336
Ramid Hüseynov, s.e.ü.f.d.
Multikultural təhlükəsizlik: dünya reallıqları
və Azərbaycan modeli
340
Kəminə Həvil qızı, fil.ü.f.d.
Heydər Əliyev irsində azərbaycançılıq
ideologiyası və multikultural dəyərlər
345
Nağdəli Zamanov t.ü.f.d.,
dosent
Heydər Əliyevin nitqində multikultural
dəyərlər
349
Namiq Abbasov,
kulturol.ü.f.d.
Multikulturalizm mədəniyyət siyasətinin əsası
kimi
353
Mətanət Əmrahova, müəllim
Qloballaşma dövründə Azərbaycanda etnik
mədəniyyət və multikultural dəyərlər
357
Könül Əzimova,
mədəniyyətşünas
Mədəniyyətin inkişafında multikulturalizmin
rolu
362
Mətanət Şəkixanova, böyük
elmi işçi
Azərbaycan tarixən xoşgörü fəlsəfəsinə
sahibdir
365
Xalidə Xəlilova, kiçik elmi
işçi
Azərbaycanda etnik qrupların multikultural
mədəniyyətdə yeri
368
Saniyə Cəfərova, magistr
Multikulturalizm Azərbaycanın dövlət
siyasətidir
373
IV Fəsil: Müxtəlif ölkələrdə milli azlıqların, azsaylı xalqların və etnik
qrupların dilinin, dininin və mədəniyyətinin inkişafı ilə bağlı aparılan
dövlət siyasəti
BÖLMƏ 7
377-426
Əbülfəz Quliyev,AMEA-nın Azərbaycan multikulturalizminin ədəbi bədii
377
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
486
müxbir üzvü
qaynaqları
Selçuk Seçkin, Yrd. Doç.
Dr.
Makedonya Cumhuriyeti’nde Müslüman
Azınlığın Dini ve Kültürel Yapılarının Durmu
379
Afaq Rüstəmova, fil.ü.e.d.
Multikulturalizm XXI əsrin yeni humanist
paradiqması kimi
383
Əminə Əliyeva, pr. dok.
Zöhrə Əliyeva, f.ü.e.d.
Tolerantlıq anlayışının tarixi inkisafı
387
Səadət Məmmədova,
sosiol.ü.f.d., dosent
Tolerantlıq və multikulturalizm bəşəriyyətin
təhlükəsizliyinin əsasları kimi
391
Sevil Adıgözəlova, baş
mütəxəssis
Qədim Fransanın ərazisində yaşayan milli
azlıqlar və dövlətin dilin qorunmasına dəstəyi
396
Ламия Кафар-заде,
научный сотрудник
Азербайджанское государство сефевидов:
этнолингвистический портрет
399
Фарида Гусейнова, зав.
чит. залом презид.
библиотеки
Межкультурные коммуникации: тенденции и
перспективы развития
403
Faruk Kurt, doktorant
Çokkültürlülük Modelleri ve Yeni Model Olarak
M. Bokchin Anlayışı
406
Vüqar Ələsgərov, müəllim
Fransada multikulturalizm və tolerantlıq
407
Günel Qarayeva, müəllim
Multikulturalizm və sosial utopiya ideyası
411
Егана Нагиева, гл.
сов.прокур Азербайджана
Правовое государство и культурное
разнообразие
412
Nərminə
Abdullayeva,doktorant
Multikultural informasiya xidməti
kitabxanaların innovativ siyasətinin prioritet
istiqaməti kimi
415
Asəf Qənbərov, magistr,
müəllim
Azerbaycan Cumhuriyyeti Yasamasında Milli
ve Etnik Grupların Çokkültürcülük Haklarının
Düzenlenmesi
420
Mahirə Hacıyeva, doktorant
Pakistanda multikulturalizm və milli
mənsubiyyət problemi
424
V Fəsil: Psixolinqvistikanın və sosiolinqvistikanın aktual problemləri
BÖLMƏ 8
427-480
Aytən Hacıyeva, fil.ü.f.d.,
dosent
Multikulturalizm – hibrid identiklik
sosiolinqvistik korrelyasiyası və koqnitiv
dissonans faktoru
427
Məhəbbət Əsədova, fil.ü.f.d.,
dosent
Müasir Azərbaycan multikulturalizminin
sosiolinqvistik reallığı bilinqvizm, adstrat və
superstrat problemləri kontekstində
430
Gültəkin Əliyeva, fil.ü.f.d.,
dosent
Frazeologizmlərin leksik-qrammatik təsnifi
haqqında
434
Salidə Şərifova, fil.ü.e.d.,
dosent
Çağdaş Azərbaycan bədii dilinin inkişaf
özəllikləri və problemləri
438
Ülviyyə Rəhimova, fil ü.f.d.
Sosiolinqvistikada mətnlərin təhlili problemi
və multikulturalizm
443
Lalə Əliquliyeva, fil.ü.f.d.,
dosent
Feili sifətlərdə zaman anlayışı
446
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
487
Севда Кадиева, к.ф.н.
Социолингвистические аспекты и
особенности перевода азербайджанской
драматургии
450
Гюльтакин Исмаилова,
м.н.с.
Психолингвистические аспекты изучения
речевой деятельности в обострении
конфликта
453
Севда Гулиева, докторант
Стереотипные представления в
национально-культурном самосознании
русского народа
458
Tünzalə Musayeva, dissertant
Liderin nitq üslubunun formalaşmasının
psixolinqvistik aspektləri
463
Rumella Əsədova, baş
müəllim
Zaman budaq cümləli tabeli mürəkkəb
cümlələr sosial mühitdə zaman
kateqoriyasının ifadə vasitəsi kimi
467
Зульфия Мусави, научный
работник
Специфика невербальной коммуникации в
разных культурах
471
Gültəkin Salmanova, müəllim
Dil sistemində frazeoloji birləşmələrin yeri
476
Reyhan Salahova, magistrant
KİV və linqvokulturologiya
478
MÜNDƏRİCAT
480
“Azərbaycan multikulturalizmi: din və dil siyasətinin inkişaf perspektivləri”
adlı beynəlxalq konfransın materialları: Bakı – 8-9 sentyabr 2016 - səhifə
488
Dostları ilə paylaş: |