Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi
Yüklə 13,5 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İnternetdə: www.az.wikipedia.orq
- Ədəbiyyat: Əhmədov Teymur - ”Azərbaycan yazıçıları (XX-XXI yüzillikdə)” Ensiklopedik məlumat kitabı, Bakı, 2011.
- 5 Aprel - Şair Lətif Vəlizadənin anadan olmasının 75 illiyi, (1942)
- 12 Aprel - Ədəbiyyatşünas, dramaturq Məmmədhüseyn Təhmasibin anadan olmasının 110 illiyi, (1907-1982)
- 15 Aprel - Yazıçı Əli Səbrinin anadan olmasının 125 illiyi, (1892-1983)
- 15 Aprel - Şair Əkbər Məftunun anadan olmasının 105 illiyi, (1912-1990)
- 20 Aprel - Xalq şairi Məmməd Rahimin anadan olmasının 110 illiyi, (1907-1977)
- 22 Aprel - Şairə Rəfiqə Hüseynovanın anadan olmasının 75 illiyi, (1942)
- 24 Aprel - Şair Abdulla Faruqun anadan olmasının 110 illiyi, (1907-1944)
|
İnternetdə: www.books.google.com
132
1 Aprel - Şair Ayaz Vəfalının anadan olmasının 80 illiyi, (1937)
Ayaz Vəfalı (Cəfərov Ayaz Rza oğlu) Cəlilabad rayonunun Sabirabad kəndində anadan olmuşdur. Burada orta məktəbi bitirdikdən sonra Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsində təhsil almışdır (1954-1959). Əmək fəaliyyətinə ―Ədəbiyyat və incəsənət‖ qəzeti redaksiyasında başlamışdır. Burada o, texniki katib, ədəbi işçi, tənqid və ədəbiyyatşünaslıq şöbəsinin müdiri, baş redaktorun müavini olmuşdur (1960-1976). ‖Ulduz‖ jurnalı redaksiyasında ədəbi işçi vəzifəsində işlədikdən sonra (1976-1977), yenidən ―Ədəbiyyat və incəsənət‖ qəzeti redaksiyasında tənqid və ədəbiyyatşünaslıq şöbəsinin müdiri (1977-1978), məsul katib (1978-1993), baş redaktorun müavini (1993-1996) vəzifələrində çalışmışdır. 1996-2014-cü illərdə ―Ədəbiyyat qəzeti‖nin baş redaktoru olmuşdur. Ayaz Vəfalı bədii yaradıcılığa "Lenin tərbiyəsi uğrunda" çoxtirajlı universitet qəzetində çıxan ilk şeirləri ilə başlamışdır. O, Azərbaycan EA Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunun qiyabi aspiranturasını bitirmiş və ―Füzuli və folklor‖ mövzusunda namizədlik dissertasiyası müdafiə etmişdir. A. Vəfalı müxtəlif illərdə işıq üzü görən ―İllər və nəsillər‖, ―Ürək və od‖, ―Turacın mahnısı‖, ―Bəlkə onda öyrənmişik‖, ―Özü oda yana-yana‖ şeirlər kitabının, ―Füzuli öyrədir‖, ―Sənətkar və xalq‖, ―Füzuli xəlqiliyi‖ elmi-tədqiqat əsərlərinin müəllifidir. O, həmçinin böyük özbək şairi Əlişir Nəvainin ―Leyli və Məcnun‖, Ukrayna ədəbiyyatının klassiki T.Q.Şevçenkonun ―Kor qadın‖ poemalarını, rus yazıçısı A.Çakovskinin ―Qələbə‖ siyasi romanını (I cild), dünya xalqlarının atalar sözü və məsəllərindən ibarət ―Atalar sözü-ağlın gözü‖ kitabını və daha bir çox xalqların poeziyasından ayrı-ayrı nümunələri Azərbaycan dilinə tərcümə etmişdir. Əməkdar mədəniyyət işçisi (1984) və Əməkdar incəsənət xadimi (2007) fəxri adlarına layiq görülmüşdür. Dövri mətbuatda şeirləri, tərcümələri və ədəbi-tənqidi məqalələri ilə çıxış edir. "Məhəmməd Füzuli" Beynəlxalq Ədəbi Əlaqələr Fondunun sədridir (1994-cü ildən). Azərbaycan Yazıçılar Birliyi İdarə Heyətinin (1991) və Məclisinin üzvüdür (1997).
(1973), ―Bəlkə onda öyrənmişik‖ (1979), ―Sənətkar və xalq‖ (1983) ―Özü oda yana-yana‖ (1988), ―Füzuli xəlqiliyi‖ (1994) və s.
www.az.wikipedia.orq 133
2 Aprel - Yazıçı, tənqidçi, tərcüməçi Xeyrulla Əliyevin anadan olmasının 85 illiyi, (1932) Xeyrulla Salman oğlu Əliyev Cəlilabad rayonunun Göytəpə qəsəbəsində, kolxozçu ailəsində anadan olmuşdur. Burada şəhər orta məktəbinə daxil olmuş (1939), lakin İkinci Dünya müharibəsi illərində təhsilini davam etdirə bilməmişdir. Sonra orta məktəbi bitirib Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsinin jurnalistika şöbəsində təhsilini davam etdirmişdir (1952-1957). Azərbaycan KP MK-nın mədəniyyət şöbəsində bölmə müdiri (1970-1989), ideologiya şöbəsində təlimatçı (1989), Cəlilabad rayon Partiya
Komitəsinin birinci
katibi (1989-1990) vəzifələrində işləmişdir. Bədii yaradıcılığa jurnalistlik fəaliyyətinin ilk illərindən başlamışdır. Hekayələri, tərcümələri, oçerkləri, ədəbi-tənqidi və publisist məqalələri, teatr və kino rəyləri, eləcə də tərcümələri dövri mətbuatda müntəzəm ―Ə.Xeyri‖, ―Əli Xeyrəddinov‖, ―Xeyir Əliyev‖ və s.imza və təxəllüslərlə çap edilir. Xeyrulla Əliyev Azərbaycan ədəbiyyatının, müasir ədəbi prosesin aktual inkişaf problemləri ilə ardıcıl məşğul olur. Məqalələrində müasir Azərbaycan nəsrinin mütərəqqi meyilləri ədəbiyyatşünaslığın metodoloji nailiyyətləri səviyyəsində təhlil edilir. İyirmidən artıq bədii filmin mətnini Azərbaycan dilinə çevirmişdir. Xidmətlərinə görə ―Şərəf nişanı‖ ordeni (1980) və Azərbaycan SSR Ali Soveti Rəyasət Heyətinin Fəxri Fərmanı ilə (1989) təltif edilmişdir. Azərbaycan Respublikası Ali Sovetinin deputatı olmuşdur (1990).
Respublikasının milli rəmzləri‖ (1992), ―İncəsənət tarixi –xarakter tarixidir‖ (2003) və s.
Tərcümələri: Ç.Aytmatov ―Povestlər‖ (1980), N.Dumbadze ―Mən günəşi görürəm‖ (1986), ―Ağ bayraqlar‖ (1997) və s.
134
3 Aprel - Yazıçı Musa Qocayevin anadan olmasının 85 illiyi, (1932-1993)
Musa Qulu oğlu Qocayev Qazax rayonunun Çaylı kəndində, kolxozçu ailəsində anadan olmuşdur. Kənd orta məktəbini bitirəndən sonra Azərbaycan Dövlət Universitetinin hüquq fakultəsində təhsil almışdır (1950-1955). M.Quliyev Azərbaycan SSR ―Qayğı‖ cəmiyyətinin sədr müavini (1987-1990), ―Sərhəd‖ könüllü cəmiyyətinin sədri olmuşdur (1991-1993). Ədəbi fəaliyyətə şeirlə başlamışdır (1955-ci ildən). İlk şeirləri ―Pioner‖, ―Azərbaycan gəncləri‖, ―Kommuna yolu‖ qəzetlərində dərc edilmişdir. Hekayə, oçerk və felyetonlarını dövri mətbuatda müntəzəm çap etdirmişdir. ―Ata laylası‖ pyesini, ―Kəşfiyyatın izi‖ kinossenarisini qələmə almışdır. 1983-cü ildə Əli Bayramlı və Yevlax rayon zəhmətkeş deputatları Sovetinin deputatı seçilmişdir. Xidmətlərinə görə 12 medalla təltif olunmuşdur. Musa müəllimin 1967- ci ildə çapdan çıxan ―Mühüm tapşırıq‖ kitabından sonra, bir- birinin ardınca ―Tək əldən səs‖, ―Mühüm əməliyyat‖, ―Gecələrin mahnısı‖, ―Maye qızıl‖, ―Qartal balası‖, ―Məhəbbət olan yerdə‖, ―Qanlı çinar‖ roman və povestləri kitab halında nəşr olunub.
Musa Qocayev 1993-cü il yanvarın 20- də Bakıda vəfat etmişdir. Kitabları: ―Mühüm tapşırıq‖ (1967), ―Tək əldən səs‖ (1970), ―Maye qızıl‖ (1974), ―Gecələrin mahnısı‖ (1977), ―Məhəbbət olan yerdə‖ (1987), ―Odlu ürək‖ (1989), ―Qanlı çinar‖ (1992) və s.
məlumat kitabı, Bakı, 2011.
135
Lətif Vəlizadə Füzuli rayonunda, kolxozçu ailəsində anadan olmuşdur. İbtidai təhsilini burada B. Sərdarov adına orta məktəbdə almış, ailə vəziyyətinə görə təhsilini C.Cabbarlı adına axşam fəhlə-gənclər orta məktəbində davam etdirmişdir. Moskvada, M.Qorki adına Ədəbiyyat İnstitutunda təhsil almışdır (1966-1971). Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin nəzdində olan Natəvan adına klubun müdiri (1971-1978), Azərbaycan Dövlət Televiziya və Radio Verlişləri Şirkətində ictimai-siyasi verlişlər redaksiyasının əməkdaşı (1978-1987), televiziyanın tikinti, nəqliyyat və rabitə baş redaksiyasının əməkdaşı, radionun Xəbərlər Baş redaksiyasının redaktoru olmuşdur (1987-2006). Ədəbi fəaliyyətə 1959-cu ildə Füzuli rayon qəzetində dərc olunan ilk şeirilə başlamışdır. 1968-ci ildən dövri mətbuatda vaxtaşırı çıxış edir. Əsərləri keçmiş SSRİ xalqların dillərinə tərcümə olunmuşdur. Bədii tərcümə ilə də məşğul olur.
(1986), ―Bu torpağın bərəkəti‖ (1986), ―Bu necə yuxudu, yoza bilmirəm‖ (2002), ―Yol ayrıcında‖ (2004) və s.
136
olmasının 110 illiyi, (1907-1982)
Təhmasib Məmmədhüseyn Abbasqulu oğlu Naxçıvan şəhərində anadan olmuşdur. Bakı Pedaqoji Texnikumunu bitirmişdir (1923-1927). 3 il Naxçıvan şəhər orta məktəbində müəllimlik edəndən sonra Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun dil və ədəbiyyat fakültəsində təhsilini davam etdirmişdir (1930-1933). 1933-1936-cı illərdə Kürdəmir, Əli Bayramlı, Göyçay şəhər maarif şöbələrində metodist, Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsində baş müəllim (1939-1951), dosent (1951- 1959), Azərbaycan Elmlər Akademiyası Dil və Ədəbiyyat İnstitutunda xalq yaradıcılığı şöbəsinin elmi əməkdaşı, şöbə müdiri işləmişdir (1944-cü ildən vəfatınadək). Ədəbi yaradıcılığa 1934-cü ildən başlamışdır. ―Qaçaq Nəbi‖ adlı ssenarisini 1938-ci ildə ―İnqilab və mədəniyyət‖ jurnalında çap etdirmişdir. ―Bir qalanın sirri‖ (1960), ―Onu bağışlamaq olarmı?‖ (1960) ssenariləri əsasında eyni adlı filmlər çəkilmişdir. ―Bahar‖ (1938), ―Aslan yatağı‖ (1941), ―Çiçəklənən arzular‖ (1951), ―Hind nağılı‖ (1956), ―Rübailər aləmində‖ (1968) və digər pyes-nağılları respublikanın teatr səhnələrində müvəffəqiyyətlə tamaşaya qoyulmuşdur. ―Azərbaycan xalq dastanları (orta əsrlər)‖ mövzusunda doktorluq dissertasiyası müdafiə etmişdir (1965). 1946-1977-ci illərdə ―Koroğlu‖, ―Molla Nəsrəddinin lətifələri‖, ―Aşıq Ələsgər‖, ―Kitabi-Dədə Qorqud‖, ―Azərbaycan dastanları‖ və digər xalq incilərinin toplanması, tərtib edilməsi və nəşr olunmasında fəal çalışmışdır. M.Təhmasib 1967-ci ildə Azərbaycan Respublikası Ali Soveti Rəyasət Heyətinin Fəxri fərmanı ilə, 1977-ci ildə "Əmək veteranı" və digər medallarla təltif olunmuşdur. Məhəmmədhüseyn Təhmasib 1982-ci il oktyabr ayının 5-də Bakıda vəfat etmişdir.
eposu‖ (1941), ―Azərbaycan xalqının qəhrəman oğulları‖ (1942), ―Çiçəkli dağ‖ (1965), ―Azərbaycan xalqının dastanları‖ (1972) və s.
137
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dövrünün ziyalıları arasında Əli Səbrinin (Qasımov) xüsusi yeri var. Yazıçı, jurnalist, tərcüməçi kimi tanınan bu görkəmli şəxsiyyət milli- azadlıq mübarizəsinin cəfakeşlərindən biri olsa da, bu gün onun ömrünün açılmamış səhifələri qalmaqdadır. 1917-1920-ci illərdə millət və vətən qarşısında öz üzərinə düşən vəzifəni hünər və şərəflə yerinə yetirən Əli Səbri Babək rayonunun Nehrəm kəndində dünyaya göz açıb, ―Molla Nəsrəddin‖ jurnalında Tağı Yunuszadə imzası ilə çıxış edib və ömrünün bir hissəsini Sibirdə keçirib. Səbri onun təxəllüsüdür. Zaqafqaziya (Qori) Müəllimlər Seminariyasını bitirən Əli Səbri qısa müddət Bakıda müəllimlik etdikdən sonra Naxçıvana gedərək yerli vətənpərvərlərin 20-ci yüzilliyin əvvəllərində erməni daşnak təcavüzünə qarşı apardıqları müharibənin ön sıralarında olub.
Əli
Səbri Naxçıvanda qurulan Araz-Türk hökumətinin sədri Əmir bəy Əkbərzadə, Hüseyn Cavid, Fətulla Hüseynov, Kəblə Muxtar və digər nüfuzlu naxçıvanlıların köməyilə könüllü xalq dəstələrinin yaradılmasına təşəbbüs göstərib, onların əlaqələndirilməsində xüsusi rol oynayıb. Bu səylər nəticəsində yaranmış Nehrəm taboru (başçısı Kəblə Muxtar), Cəhri taboru (Kəblə Kərim), Baş Noraşen, Düdəngə və Zeyvə taboru (Fətulla bəy Hüseynov), Ordubad taboru (İbrahim Xəlil Axundov), Vedibasar müqavimət hərəkatının başçısı Abbasqulu bəy Şadlinskinin və Civə kənd könüllülərinin komandiri Bala bəy Vəkilovla birlikdə erməni işğalçılarına qarşı döyüşlərdə qəhrəmanlıq nümunələri göstərərək, mahalın erməni silahlarından təmizlənməsində xüsusi rol oynayıb. 1914-cü ildən ədəbi yaradıcılığa başlayan Əli Səbri V. Şekspirdən, R. Toqardan, P. Verşiqoradan tərcümələr edib. O, bir sıra povest, xatirə və hekayələrin müəllifidir. Əli Səbri 1956-cı ildə bəraət qazandıqdan sonra jurnal və nəşriyyatlarda çalışıb, Azərbaycan Yazıçılar İttifaqında bədii fondun direktoru işləyib. Əli Səbri 19 fevral 1983-cü ildə Bakıda vəfat edib.
―Ömürdən yarpaq düşür‖ (1983) və s.
məlumat kitabı, Bakı, 2011.
138
15 Aprel - Şair Əkbər Məftunun anadan olmasının 105 illiyi, (1912-1990) Əkbərov Əkbər Qurban oğlu Naxçıvanın Ordubad şəhərində anadan olmuşdur. Əvvəlcə Naxçıvan şəhərində oxumuş (1921-1926), sonra pedoqoji texnikumu bitirmişdir (1926-1930). Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun dil və ədəbiyyat fakültəsində təhsil almışdır (1934-1938). Eyni
zamanda ―Pioner‖ jurnalı redaksiyasında ədəbi işçi, Bakının 3 saylı məktəbində müəllim işləmişdir (1935-1941). Ordubad şəhər yeddiillik məktəbində müdir, orta məktəbdə müəllim, eyni zamanda ―Ordubad işçisi‖ qəzeti redaksiyasında məsul katib, redaktor, radio verlişləri qovşağında diktor, məsul katib, M.S.Ordubadi adına şəhər Dövlət Dram Teatrında müvəqqəti müdir kimi çalışmışdır (1943-1954). S.Vurğun adına Ordubad orta məktəbində müdir olmuşdur (1954-1959). Sonra ailəliklə Bakıya köçmüşdür. Burada Azərbaycan Dövlət Universitetinin nəşriyyatında baş redaktor, ―Maarif‖ nəşriyyatında baş redaktor olmuşdur. 1968-ci ildə ―M.S.Ordubadinin poeziyası‖ mövzusunda namizədlik dissertasiyası müdafiə etmişdir. Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsinin dosenti olmuşdur (1969-1985).
olunmuşdur. Bundan sonra dövri mətbuatda müntəzəm çıxış etmişdiir. ―Vətən qızı‖ (1940), ―Sevənlər‖ (1943), ―Nəsimi‖ (1946), ―Saray‖, ―Şahin‖ və s. pyeslərini qələmə almışdır. Xidmətlərinə görə ―Şərəf nişanı‖, ―SSRİ Silahlı qüvvələrinin 70 illiyi‖ ordeni və doqquz medalla təltif olunmuşdur. Əkbər Məftun 1990-cı il sentyabrın 14-də Bakıda vəfat etmiş, Ordubadda dəfn olunmuşdur.
―Nəsimi‖ (1946), ―Mənim baharım‖ (1972), ―Şəfa bulağı‖ (1980), ―M.S.Ordubadi‖ (1987) və s.
məlumat kitabı, Bakı, 2011.
139
20 Aprel - Xalq şairi Məmməd Rahimin anadan olmasının 110 illiyi, (1907-1977) Məmməd Rahim ( Hüseynov Məmməd Abbas oğlu) Bakıda, kiçik sahibkar ailəsində doğulmuşdur. 1917-ci ildə atası ölmüş, böyük qardaşının himayəsində yaşamışdır. Bakı şəhər məktəblərində təhsil alıb, Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun şərqşünaslıq fakultəsinə daxil olmuş (1928-ci ildə), eyni zamanda ―Azərnəşr‖də tərcüməçilik etmişdir (1928-1931). 1926-cı ildə ilk şeiri ―Gördüm‖, 1930-cu ildə isə ilk şeir kitabı ―Arzular‖ çap olunmuşdur. Yazıçılar İttifaqında şeir bölməsinin rəhbəri (1941-1946) olmuşdur. Məmməd Rahim həm də İranda xüsusi ezamiyyətdə olmuşdur. 1946-cı ildən yalnız ədəbi yaradıcılıqla məşğul olduğuna görə işləməmişdir. Müəyyən fasilədən sonra yenidən Yazıçılar İttifaqında poeziya bölməsinə rəhbərlik etmişdir. ‖Xaqani‖ (1955) mənzum dramını, ―Sayat Nova‖ (1956), ―Natəvan‖ (1962) poemalarını yazmışdır. Ş. Petefi, Beranje, A.Tvardovski, A. Blok, Şiller, Nekrasov və başqalarının əsərlərini dilimizə tərcümə etmişdir. Onun əsərləri keçmiş SSRİ xalqlarının dillərinə və bir sıra xarici dilə tərcümə edilmişdir. Azərbaycan Xalq şairi (1957), Əməkdar İncəsənət xadimi(1940), Dövlət Mükafatı laureatı (1949) Məmməd Rahim 1977-ci il mayın 6-da Bakıda vəfat etmiş, Fəxri Xiyabanda dəfn olunmuşdur.
(1939), ―Nübar‖ (1939), ―Arzu qız‖ (1940), ―Vətən sevgisi‖ (1942), ―Leninqrad göylərində‖ (1949) , ―Məhəbbətin baharı‖ (1957), ―Arzular gül açanda‖ (1965), ―Tonqal başında‖ (1968), ―Dayağım‖ (1971), ―Limon və çay‖ (1972), ―Məhəbbət dastanı‖ (1974), ―Seçilmiş əsərləri‖ (üç cilddə) (1988) və s.
140
Hüseynova Rəfiqə Ağamoğlan qızı Xaçmaz şəhərində anadan olmuşdur. Bakıda 49 saylı şəhər orta məktəbini bitirdikdən sonra Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsinin jurnalistika şöbəsində III kursadək təhsil almışdır. Daha sonra Azərbaycan Yazıçılar İttifaqının zəmanəti ilə Moskvaya, M.Qorki adına Ədəbiyyat İnstitutuna göndərilmişdir. Həmin institutda qiyabi təhsil almışdır. Azərbaycan Radio və Televiziya Verilişləri Komitəsində redaktor, ―Bakı‖ qəzeti redaksiyasında müxbir işləmişdir. ―Ədəbiyyat və incəsənət‖ qəzeti redaksiyasında ədəbi işçi, teatr və kino şöbəsinin müdiri işləmişdir (1967-1971). C.Cabbarlı adına ―Azərbaycanfilm‖in dublyaj şöbəsində böyük redaktor vəzifəsində çalışmışdır (1973-1992).
Ədəbi fəaliyyətə ―Azərbaycan gəncləri‖ qəzetində dərc olunan ―Külək‖ şeirilə başlamışdır. Tələbəlik illərindən dövri mətbuatda şeirləri, publisist məqalələri ilə çıxış edir. Bədii tərcümə ilə də ardıcıl məşğul olur. Əsərləri SSRİ xalqlarının dillərinə tərcümə olunmuşdur. Türkiyə mətbuatında şeirləri çap olunmuşdur. O, yüzə yaxın bədii filmi ruscadan doğma dilə çevirmişdir. Ssenariləri əsasında ―Dünyaya insan gəlir‖, ―Şeir mənim üçün bir kainatdır‖ sənədli filmləri çəkilmişdir. ―İnsan və əmək‖ sənədli filmlər müsabiqəsində onun ―Dünyaya insan gəlir‖ filmi ikinci mükafata layiq görülmüşdür. Azərbaycan Qadınlar Şurasının üzvüdür. Azərbaycan Komsomolu Mərkəzi Komitəsinin Fəxri Fərmanına layiq görülmüşdür. ―Qızıl qələm‖ mükafatı laureatıdır. Ümumdünya Sülh Federasiyası tərəfindən ―Sülh məramlı səfir‖ Fəxri adına layiq görülmüşdür. Kitabları: ―Səninlə birlikdə‖ (1963), ―Sahildə‖ (1973), ―Əsrin qadını‖ (2004) və s.
Ədəbiyyat: Əhmədov Teymur - ”Azərbaycan yazıçıları (XX-XXI yüzillikdə)” Ensiklopedik məlumat kitabı, Bakı, 2011.
141
Əfəndiyev Abdulla Musa oğlu Göyçay rayonundakı Poti kəndində, əkinçi ailəsində doğulmuşdur. İlk təhsilini Göyçayda almış (1917-1921), sonra Bakı Müəllimlər Seminariyasına göndərilmişdir. Oranı bitirəndən sonra Azərbaycan Dövlət Pedoqoji İnstitutuna daxil olmuşdur (1925). Lakin onu ADU-nun pedoqoji fakültəsinə dəyişirlər. Burada ictimai tarix şöbəsini bitirir. Göyçay rayonunda pedoqoji fəaliyyətə başlayır. Sonra Bakı məktəblərində müəllimlik edir. ADU-nun hazırlıq kurslarında və şəhər məktəblərində ictimaiyyət fənnindən dərs keçir. Sovet Şərq Xalqları Elmi-Tədqiqat İnstitutunun aspiranturasında təhsil almaq üçün Moskvaya ezam olunur (1930). Ailə vəziyyətinə görə bir ildən sonra Bakıdakı Azərbaycan Dövlət Elmi-Tədqiqat İnstitutuna dəyişilir. Eyni zamanda Nərimanov adına Texnikumda müəllim, maarif şöbəsində pedoqoji kabinetin müdiri olur (1933-1934). ―Qızıl Şərq‖ mətbəəsində Baş Mətbuat İdarəsinin nümayəndəsi işlədiyi vaxt (1934) Sovet Ordusuna xidmətə çağırılır. Qısa fasilələrlə ―Ədəbiyyat qəzeti‖ və ―Şərq qadını‖ jurnalları redaksiyalarında, ―Azərnəşr‖də işləyir. İkinci Dünya müharibəsi dövründə kiçik leytenant rütbəsində cəbhədə iştirak edir (1942- 1943).‖Qızıl əsgər‖ cəbhə qəzeti səhifələrində mübariz ruhlu şeirləri dərc olunur. ―Qara Məmməd‖ mənzum pyesini, ―Otuz qəhrəman‖ poemasını bu dövrdə qələmə alır. N. Nekrasov, İ.Franko və digər sənətkarların əsərlərini dilimizə tərcümə edir. Abdulla Faruq 1944-cü ildə Taqanroq ətrafında gedən döyüşlərdə həlak olmuşdur.
Yüklə 13,5 Mb. Dostları ilə paylaş:
|