XI
FƏSIL
DEMONTOLOGIYA
§ 1. Demontologiyanın vdzifshri və məqsədi
«Demontologiya» sözünə nə hüquqi aktlarda nə də məhkəmə
praktikasında rast gəlinir. Onu hüquqi mənada azad peşə adamlarının
bilikləri ilə əlaqədar olaraq həvəslə işlədirlər. Tibbi demontologiya (bəlkə
də bu termin elə həmin peşədən doğmuşdur), memarların və yaxud
ekspertiza-hesabdarlıq işçilərinin demontologiyası mövcuddur; bu söz
altında dövlət qulluqçulannm hüquq və vəzifələrinin bütün məcmusu
başa düşülərsə, belə hesab etmək olar ki, onların da de- montologiyası
mövcuddur. Dövlət qulluqçulannm yeni ümumi statusu haqqında
müddəalar 13 iyul, 1983-cü il tarixli qanunun əsasını təşkil edirdi. Status
barədə ənənəvi hüquqları təsbit edib genişləndirməklə bunlara yenilərini
əlavə edir, müvafiq vəzifələri sadalayır və bu müddəaları qanunvericilik
göstərişləri dərəcəsinə qaldırırlar. Lakin onların həlli bir çox cəhətdən
məhkəmə praktikasından asılı olan bütün problemləri əhatə etmirdi.
Çoxsaylı vəzifələr vardır. Bunların bəziləri, misal üçün, namusla
və vicdanla öz vəzifələrini yerinə yetirirdilər, o cümlədən onlara bir neçə
yerdə işləmək qadağan edilir, itaət etmək, sirri qorumaq, məlumat
vermək, müstəqilliyi təmin etmək vəzifələri də onlara həvalə edilmirdi.
Bir neçə yerdə işləməyin qadağan edilməsinin mahiyyəti ondan
ibarətdir ki, vətəndaş dövlət qulluqçusu kimi ona həvalə edilmiş
vəzifələri layiqincə yerinə yetirsin. Bu, öz ifadəsini onda tapır ki, dövlət
qulluqçusu özünün bütün iş vaxtını xidməti fəaliyyətə həsr etsin. Bu əsas
vəzifənin hüquqi ifadəsi - eyni vaxtda bir neçə yerdə işləməyin qadağan
edilməsidir.
Göstərilən prinsipə əsasən, dövlət qulluqçusu başqa yerdə işləmək
hüququna malik deyildir. Hətta Fransada bu qanunçuluq prinsipi, dövlət
qulluqçularının aldıqları əmək haqqı onu təmin etmədikdə belə, başqa
işdə işləməyi onlara qadağan edir.
Qulluqçuların itaət etmək vəzifələri hələ ierarxik tabeçilik
prinsipinə çox geniş şəkildə əsaslanan bir sistemdə olmaqla,
qulluqçuların öz müdiriyyətinə hökmən itaət etməsini nəzərdə tutur.
Lakin bəzi hallarda belə itaətlər problemlər də yarada bilər. Məsələn,
Nürnberq prosesində nasist məmurları, polis əməkdaşları və hərbi
qulluqçularla
210
əlaqədar yaranan problemləri xatırlayaq. Həmin şəxslər kütləvi qırğın və
işgəncə törətdikləri zaman verilən əmrlərə tabe olmaq (itaət etmək)
vəzifəsini qarşıya qoyurdular.
Beləliklə, söhbət həmin vəzifənin hüdudlarından gedirdi. Yəni
müdiriyyət tərəfindən verilən əmrlərə, göstərişlərə, silahlı qüvvələr üçün
köhnə nizamnamədə deyildiyi kimi, «tərəddüd və narazılıq etmədən»
kor-koranə əmrlərə tabe olmaq məsələsi ortaya çıxır.
Bu məsələyə Dövlət Şurası Lannyerin işinə dair 10 noyabr,
1944-cü il tarixli qərannda cavab vermişdir. Dövlət Şurası
müəyyənləşdirmişdir ki, qulluqçu hətta qeyri-qanuni sərəncama da tabe
olmağa borcludur, bu şərtlə ki, həmin sərəncam eyni zamanda aşkar
surətdə qanunsuz olmaqla və öz xarakterinə görə ictimai asayişin, yaxud
ümumi xidmətlərin fəaliyyətini poza biləcək sərəncam olmasın. Başqa
sözlə, qulluqçunun itaət etmək vəzifəsindən azad olması üçün iki şərt
vacibdir: birinci şərt ondan ibarətdir ki, sərəncam sadəcə olaraq,
qeyri-qanuni və qanunazidd olmalıdır, onun qeyri-qanuniliyi aşkar
şəkildə olmalıdır (bu şərt ona görə zəruridir ki, qulluqçu daim bir növ
senzor kimi çıxış etməsin, yuxan pilləli rəislərin sərəncamlarının
qanunauyğunluğu barədə mühakimə yürütməsin); digər tərəfdən isə
qeyri-qanunilikdən başqa, verilən sərəncamın özündə ictimai asayişi poza
bilən, yaxud xidmətlərin normal fəaliyyətinə əngəl törədə bilən cəhətlər
mövcud olsun.
Yuxarıda qeyd edilən şərtlər hazırda Almaniya qulluqçularının
statusunda öz əksini tapmışdır. Nasizmin acınacaqlı təcrübəsini nəzərə
almaqla Almaniya qulluqçulanmn statusu məsələsini onların rəisləri
yazılı formada müzakirə edərək qərara gəldilər ki, verilən sərəncamın
qeyri-qanuni olması şübhə yaradarsa, onda onun öz yazılı təsdiqini
tapması üçün yazılı sənədlərdə müvafiq müddəalar nəzərdə tutulsun.
Dövlət Şurası Tuzelqin işinə dair 3 may, 1961-ci il tarixli mühüm
qərar qəbul etmişdir ki, bu da qulluqçuların vəzifələrinin məh-
dudlaşdırılmasına gətirib çıxartmışdır. Həmin iş barədə geniş danışmağa
dəyər, çünki o, çox parlaq və əyani şəkildə göstərir ki, itaətkarlıq hallarına
son qoyulsun, bəzi hallarda isə qulluqçular barəsində cinayət işləri
başlanılsın. Bir çox rəislər qeyri-qanuni əmrlər verdiklərinə və bu əmrlər
nəticəsində xeyli cinayət hadisələri törədildiyinə görə cinayət
məsuliyyətinə cəlb edilmişlər.
Lannyerin işi üzrə məhkəmə praktikası 13 iyul, 1983-cü il tarixli
qanunun 28-ci maddəsində aşağıdakı şəkildə kodifikasiya edilmişdir:
«Hər bir qulluqçu, verilmiş sərəncamın qeyri-qanuni olduğu və ic
211
timai mənafelərə ciddi ziyan vura biləcəyi hallar istisna olmaqla, öz
rəisinin göstərişlərinə əməl etməyə borcludur».
Qulluqçuların sirri qorumaq vəzifəsi, prinsipi dövlət
qulluqçularının ümumi və digər statuslarında xüsusi olaraq nəzərdə
tutulur.
Fransa Cinayət Məcəlləsinin 378-ci maddəsində göstərildiyi
kimi, qulluqçular, eləcə də digər vətəndaşlar peşə sirrini qorumağa
borcludurlar. Həmin maddədə deyilir ki, vəzifələrini yerinə yetirdikləri
zaman onlara məlum olan məxfiliyi pozan şəxslərə qarşı ciddi cəza
tədbirləri görməlidirlər. Bu maddə, misal üçün həkimlik sirrini qorumağa
borclu olan həkimlərə münasibətdə də tətbiq edilir. Qulluqçular üçün
peşə sirlərinə dair başqa misallar da mövcuddur.
Misal üçün, vergi sirrinin qorunub saxlanması: vergi idarəsinin
qulluqçuları sərəncamlanndakı materiallarla bağlı sirri qorumağa
borcludurlar. Təbiidir ki, hərbi sirr, milli müdafiə sirləri vətəndaşlar,
xüsusilə hərbi qulluqçular və dövlət qulluqçuları tərəfindən qorunmalıdır.
Dövlət qulluqçularının ümumi statusunda qeyd edilir ki, onlar
xidməti sirri qorumağa borcludurlar: peşə sirrindən fərqli olaraq dövlət
sirrini açmağa görə onlar cinayət məsuliyyətinə cəlb edilə bilərlər. Lakin
bəzi hallarda isə intizam sanksiyası da tətbiq edilə bilər.
Qulluqçuya xidmət xarakterli sirləri, faktları başqa yerlərdə
açıqlamaq səlahiyyəti verilmir.
Tamamilə aydındır ki, qulluqçular üçün müəyyənləşdirilmiş sirri
qorumaq vəzifəsi idarəetmə aparatını ictimaiyyətin nəzarətində saxlamaq
cəhdi ilə bağlı deyildir. Qulluqçunun müxtəlif tədqiqat layihələri
mövcuddur, bunlardan birinin qəbul edilməsi, digərindən isə imtina
olunması səbəbləri və s. barədə sirri başqalarına vermək onlara qadağan
edilir. Qulluqçular özləri məlumat yaymağa görə narahat olurlar, misal
üçün, əgər avtomobil yolu çəkilməsi layihəsi meşələrin qırılmasına,
korlanmasına səbəb ola biləcəyinə görə müqavimətlərlə qarşılaşırsa,
layihəni hazırlamış qulluqçular onu açıq şəkildə müdafiə edə bilməz,
çünki bu, xidmət sirrini yaymaq demək olardı.
Qulluqçuların sirri qorumaq vəzifəsinin qanunla müəyyən
edilməsi nəticəsində ictimaiyyətin apardığı aşkarlıq uğrunda hərəkat
idarəetmə orqanlarının materialları ilə tanışlıq üçün vətəndaşlara geniş
imkanlar yaratdı və buna dair bir sıra qanunlar qəbul edildi. Bunlardan 6
yanvar, 1978-ci il, 17 iyul, 1988-ci il və 3 yanvar, 1979-cu il tarixli
qanunları misal göstərmək olar. Dövlət qulluqçularının yeni ümumi
statusuna bir sıra vəzifələrin icrası zamanı bəzi peşə sirlərini və xidməti
sirləri qorumaq vəzifə borcu kimi əlavə edildi. 13 iyul.
212
1983-cü il tarixli qanunun 26 və 27-ci maddələri də ilk dəfə olaraq
qulluqçular tərəfindən verilən məlumatların ictimaiyyətin tələbini
ödəməməsi normativ akt şəklində təsdiq edildi. Bundan sonra hər şey
cəmiyyətin məlumatlandırılmasına yönəldi və bunun nəticəsində daha
artıq aşkarlığa nail olundu. Bu isə idarəetmə orqanlarının vətəndaşlara
açıqlama vermələri sahəsində geniş siyasi iradənin açıq şəkildə ifadə
olunmasına gətirib çıxardı.
Göstərilən
müddəalar
dövlət
müstəqilliyinin
qorunub
saxlanmasına heç bir maneə törətmirdi, əksinə, əhali hər şeydən xəbərdar
olurdu və idarəetmədə fəal iştirak edirdi. Bu da qulluqçunun vəzifələrinə,
səlahiyyətlərinə, fəaliyyətinə kütlə tərəfindən müntəzəm nəzarətin həyata
keçirilməsinə gətirib çıxardı. Məsələn, vergi idarəsinin qulluqçusu
vergiyə cəlb etdiyi şirkətlərdə şəxsi mənfəət əldə edilməsində maraqlı
olmalıdır. Eyni zamanda, banklara nəzarəti həyata keçirən qulluqçuların
nəzarət etdikləri banklarda bu cür mənafeləri olmalıdır və i.a. 13 iyul,
1983-cü il tarixli qanunda deyilir ki, banklar öz tabeçiliyində və nəzarəti
altında olan qulluqçuların işə keçmə müddətlərini müəyyənləşdirir və
onların öz xidməti sahələrindən digər xidmət sahələrinə keçməsi müddəti
5 il müəyyən edilir.
Lakin bu müddətlər həmişə tətbiq olunmur. Məsələn, 1946-cı il
qanununda olduğu kimi, dövlət qulluqçularının statusu haqqında 1959-cu
il tarixli qanunun 55-ci maddəsi də nəzərdə tutulur ki, xüsusi sahibkarlıq
fəaliyyəti ilə məşğul olmaq istəyən dövlət qulluqçuları öz vəzifələrinin
icrasını dayandırmalıdırlar. Lakin bu barədə müvafiq normativ akt qəbul
edilmədiyindən o, həyata keçirilmədi.
Bu problem hələ də tam həll olunmamış qalmaqdadır.
Şəxsi həyatda qulluqçular qarşısında xidmətdənkənar və onların
şəxsi həyatı ilə əlaqədar mənəvi meyarlar baxımından irəli sürülən
tələblər də mövcuddur.
Əlbəttə, müdiriyyət qulluqçunun şəxsi həyatı barədə yaranmış
sərhədi keçməməlidir; qulluqçu öz işini qurtarıb xidməti yerindən
çıxdıqdan sonra prinsip və qanun çərçivəsi daxilində öz istədiyi kimi azad
hərəkət etməlidir. Lakin belə hesab edilir ki, onlar tərəfindən edilən bəzi
hərəkətlər söz-söhbətlərin yaranmasına səbəb ola bilər, ona görə də
əxlaqazidd davranışa, xüsusən də ədəbsizliyinə görə administrasiyanın
nüfuzuna və qulluqçuların hörmətinə mənfi təsir göstərə bilər.
Bu məsələnin nə qədər incə olduğunu aşağıdakı misalla sübut
etmək olar. Kiçik əyalət kəndində müəllim məhəbbət ucbatından içkiyə
meyil göstərdi. O, yaxşı müəllim idi, dərslərini yaxşı keçirdi və
213
içki ilə əlaqədar olması onun hörmətinə zərbə vurdu.
Azərbaycan Respublikasının inzibati hüququnda da dövlət
qulluqçularının hüquqi statusu müəyyən edilmişdir.
Bütün dövlət qulluqçuları hüququn subyektləri sayılırlar və aydın
məsələdir ki, onların müəyyən hüquq və vəzifələri mövcuddur; ilk
növbədə Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası ilə təsbit edilmiş
insan və vətəndaş hüquq və azadlıqları; başqa normativ-hüquqi aktlarla
müəyyən edilmiş hüquq və vəzifələr. Eyni zamanda, dövlət qulluqçusu
dövlət vəzifəsini tutduğu andan o, xüsusi dövlət-qulluq münasibətlərinin
subyekti olur; bu zaman xüsusi hüquq və vəzifələr yaranır və bunların
yerinə yetirilməsinə görə onun üzərinə məsuliyyət qoyulur.
Dövlət qulluqçuları vəzifə borclarım yerinə yetirərkən
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasını və qanunlarını əldə rəhbər
tuturlar.
Bununla yanaşı, dövlət qulluqçularına verilən hüquq və
vəzifələrin iki qrupa ayrılması zəruridir:
■
dövlət qulluqçularının ümumi hüquq və vəzifələri;
■
tutduğu vəzifənin səlahiyyətlərini müəyyən edən hüquq və
vəzifələr.
Dövlət qulluqçulanmn əsas hüquq və vəzifələri «Dövlət qulluğu
haqqında» Azərbaycan Respublikası Qanununda öz əksini tapmışdır.
Dövlət qulluqçusunun əsas vəzifələrinə aiddir:
■
qanunvericiliyi və dövlət orqanlarının qəbul etdikləri başqa
normativ-hüquqi aktlan həyata keçirmək;
■
rəhbərlərin öz səlahiyyəti hüdudunda verdikləri əmrləri,
sərəncamları və göstərişləri yerinə yetirmək;
■
dövlət orqanında müəyyən edilmiş qulluq reqlamentinə riayət
etmək;
■
başqa dövlət qulluqçularının işini çətinləşdirən, yaxud işlədiyi
dövlət orqanının nüfuzunu aşağı sala biləcək hərəkətlərə yol verməmək;
■
vətəndaşların, müəssisə, idarə və müraciətlərinə vaxtında baxmaq
və öz səlahiyyətləri hüdudunda onları qərəzsiz həll etmək;
■
lazım gəldikdə öz ixtisası hüdudunda rəhbərin göstərişi ilə əlavə iş
görmək;
■
dövlət sirrini və qanunla mühafizə edilən digər sirri həmişə, o
cümlədən işdən çıxdıqdan, istefaya və ya pensiyaya getdikdən sonra da
saxlamaq;
■
vəzifə borcunun yerinə yetirilməsi vaxtı vətəndaşların şəxsi hə
214
yatı, şərəfi və ləyaqəti ilə bağlı daxil olan məlumatları gizli saxlamaq və
qanunla nəzərdə tutulmuş hallar istisna edilməklə, belə məlumatların
verilməsini tələb etməmək;
• qulluq etdiyi orqanın rəhbərinə hər il öz gəlirləri və əmlak vəziyyəti
haqqında maliyyə hesabatı vermək, orada əlavə gəlirlərin mənbəyini,
növünü və məbləğini göstərmək;
■
qanunvericilikdə müəyyən edilmiş hallarda və qaydada müvəqqəti
olaraq başqa yaşayış yerinə köçmək, başqa yerdə işləmək və ya başqa
vəzifələri icra etmək;
■
qanunvericilikdə müəyyən edilmiş hallarda və qaydada öz fiziki və
əqli qabiliyyətinin və ya tapşırılan funksiyaların icrasına yararlı
olmasının müəyyən edilməsi üçün tibbi komissiyalarda müayinə keçmək;
■
qulluq etikası normalarına əməl etmək.
Dövlət qulluqçusunun əsas hüquqlarına aiddir:
■
vəzifə borcunu yerinə yetirmək üçün dövlət orqanlarından, ictimai
birliklərdən, müəssisə, idarə və təşkilatlardan müəyyən edilmiş qaydada
lazımi informasiya və ya materiallar tələb etmək və almaq;
■
dövlət qulluqçusunu işə götürmək və işdən azad etmək hüququna
malik olan şəxsdən öz qulluq vəzifələrinin yazılı surətdə təsbit edilməsini
və onların icrası üçün şərait yaradılmasını tələb etmək;
■
dövlət maaşı almaq;
■
ixtisasının artması və qulluq vəzifələrinin yerinə yetirilməsinə
münasibəti nəzərə alınmaqla qulluqda irəli çəkilmək və ya dövlət
maaşının məbləğinin artıniması iddiasında olmaq;
■
elmi və yaradıcılıq fəaliyyəti ilə məşğul olmaq, işlədiyi dövlət
orqanı rəhbərinin icazəsi ilə pedaqoji və başqa ödənişli fəaliyyətlə məşğul
olmaq;
■
əmanətlərdən (depozitlərdən), qiymətli kağızlardan, rentadan və
icarədən gəlir götürmək;
■
ilk tələbdən öz şəxsi işinin bütün materialları ilə, şəxsi işə tikilməsi
əsas olan rəylər və digər sənədlərlə tanış olmaq, habelə öz izahatlarının
şəxsi işə tikilməsini tələb etmək;
■
şərəf və ləyaqətinə xələl gətirən məlumatları təkzib etmək üçün
xidməti təhqiqat aparılmasını tələb etmək;
■
müvafiq orqanlarda və məhkəmədə öz qanuni hüquqlarının
.mənafeyini müdafiə etmək;
■
həmkarlar ittifaqında birləşmək;
■
işlədiyi dövlət orqanının rəhbərindən aldığı icrası məcburi olan
göstərişin və ya əmrin qanuniliyi və ya dürüstlüyü dövlət qulluqçu
215
sunda şübhə doğurursa, həmin göstərişin və ya əmrin'yazılı şəkildə ona
verilməsini tələb etmək;
■
qanunvericilikdə başqa hal nəzərdə tutulmayıbsa və bu, dövlət
qulluqçusu funksiyalarının icrası ilə bir araya sığmayan deyilsə, ictimai
birliklərə üzv olmaq;
■
qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş qaydada dövlət vəsaiti hesabına
təhsil almaq və müvafiq təlim keçmək, habelə təhsil məqsədilə
məzuniyyət almaq;
■
qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş hallarda və qaydada
məzuniyyətlər (sosial məzuniyjotlər, özünün və ya ailə üzvlərinin
müalicəsi ilə əlaqədar və elmi məzuniyyətlər), özünün və ya ailə
üzvlərinin əlilliyi ilə əlaqədar pensiyalar və müavinətlər almaq.
Tutduğu vəzifənin səlahiyyətlərini müəyyən edən xüsusi hüquq və
vəzifələr dövlət orqanının vəzifə və funksiyalanndan törəyir və onun
səlahiyyətlərini ifadə edir. Xüsusi hüquq və vəzifələr qanunlarda və
normativ-hüquqi aktlarda (nizamnamələrdə, əsasnamələrdə, vəzifə
təlimatlarında və digər normativ-hüquqi aktlarda) əks edilib. Belə ki,
polis əməkdaşının hüquq və vəzifələri «Polis haqqında» Azərbaycan
Respublikası Qanununun 13-27-ci maddələrində təsbit edilib. Polisin
tutduğu vəzifəyə aid edilən hüquq və vəzifələr digər normativ-hüquqi
aktlarda müəyyən edilir, Məsələn: PPX əməkdaşının hüquq və vəzifələri
PPX haqqında Nizamnamə ilə müəyyən edilmişdir.
Azərbaycan Respublikasında dövlət qulluğunun növlərə
bölünməsi
Azərbaycan
Respublikasının
dövlət
qulluğundan,
hakimiyyətlərin
bölgüsü
prinsipindən,
dövlət
fəaliyyətinin
istiqamətlərindən irəli gəlir.
Bu nöqteyi-nəzərdən dövlət qulluğunun aşağıdakı növləri
mövcuddur:
■
icra hakimiyyəti orqanlarında dövlət qulluğu;
■
qanunvericilik hakimiyyəti orqanlarının aparatlannda dövlət
qulluğu;
■
məhkəmə hakimiyyət orqanlanmn aparatlarında dövlət qulluğu.
Azərbaycan Respublikasının «Dövlət qulluğu haqqında» 21 iyul,
2000-ci il tarixli Qanununun 14-cü maddəsində dövlət qulluqçusunun
anlayışı verilmişdir.
Dövlət orqanlarının ştat cədvəlində vəzifələrin adları həmin
orqanın fəaliyyətinin profilini əks etdirməlidir.
Dövlət qulluğu vəzifələri həmin vəzifələrin funksiyalarının
məzmunundan, səlahiyyətlərinin mənbəyindən və tutulması üsullarından
216
asılı olaraq siyasi, inzibati və yardımçı vəzifələrə bölünür.
«Dövlət qulluğu haqqında» Azərbaycan Respublikası Qanununa
əsasən, dövlət orqanlarında dövlət qulluqçularına vəzifədə qulluq stajına
görə əlavə haqqın ödənilməsi şərtləri müəyyən edilir.
Dövlət qulluqçusuna intizam tənbehi verilərkən qanunvericiliyin
tələblərinə görə öz hüquqlarının pozulduğunu aşkar edərsə, bu barədə
dövlət qulluğunu idarəetmə orqanlarına müraciət edə bilər.
Dövlət qulluqçusuna həvalə edilən vəzifənin yerinə yetirilmə-
məsi və ya lazımi şəkildə yerinə yetirilməməsi, həmçinin müəyyən
edilmiş məhdudiyyətlərə əməl olunmaması, qanunda başqa hal nəzərdə
tutulmayıbsa, intizam məsuliyyətinə səbəb olur.
Dövlət qulluqçusuna aşağıdakı intizam tənbeh tədbirləri tətbiq
oluna bilər:
■
töhmət;
■
bir il müddətinədək vəzifə maaşının 5 faizindən 30 faizinədək
azaldılması;
■
həmin dərəcədən olan, lakin vəzifə maaşı aşağı olan işə
keçirilməsi;
■
daha aşağı dərəcəli işə keçirilməsi;
■
ixtisas dərəcəsinin aşağı keçirilməsi;
■
ixtisas dərəcəsindən məhrum edilməsi;
■
dövlət qulluğundan azad edilməsi.
Tətbiq edilmiş intizam tənbeh tədbirlərinin ləğv edilməsi üçün 7
gün ərzində yuxarı dövlət qulluğunu idarəetmə orqanına şikayət vermək
olar. Bu zaman intizam tənbeh tədbiri 10 gün ərzində həmin orqan
tərəfindən ya ləğv olunmalı ya da qüvvədə saxlanmalıdır.
Çıxarılmış intizam tənbeh tədbirindən şikayət verilməsi qaydası
bu müddəaları nəzərə almaqla Azərbaycan Respublikasının müvafiq
qanunvericilik, yerli məhkəmə hakimiyyəti orqanı tərəfindən müəyyən
edilir.
Dövlət qulluqçuları qanunvericiliklə müəyyən edilmiş hallarda və
qaydada inzibati məsuliyyətə və cinayət məsuliyyətinə cəlb edilə bilərlər.
Dövlət öz qulluqçuları tərəfindən və onlann təqsiri üzündən dəymiş zərər
üçün qanunvericiliklə müəyyən edilmiş qaydada maddi məsuliyyət
daşıyır. Zərərin əvəzi tam həcmdə dövlət büdcəsinin vəsaiti hesabına
ödənilir.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 3 sentyabr, 2001-ci il
tarixli 571 saylı fərmanı ilə siyasi vəzifələr tutan dövlət qulluqçuları
qanunvericilikdə nəzərdə tutulan hallarda və qaydada vəzifədən çıxarıla
bilərlər.
217
dir.
Dövlət qulluqçusu öz hərəkətlərinin qanuniliyi üçün cavabdeh-
Fransa
inzibati
hüququndan fərqli olaraq, Azərbaycan
Respublikasında dövlət qulluqçularının attestasiyası keçirilir. İnzibati və
yardımçı vəzifələri tutan hər bir dövlət qulluqçusu beş ildə bir dəfədən
çox olmayaraq, attestasiyadan keçirilməlidir. Attestasiya kollegial,
obyektiv surətdə müstəqil mütəxəssislərin cəlb edilməsi ilə keçirilir.
Attestasiya Komissiyasının tərkibini və attestasiyanın nəticələrinə dair
işləri müvafiq dövlət qulluğunu idarəetmə orqanı təsdiq edir. Attestasiya
Komissiyasının qarşısında dövlət qulluqçusunun tutduğu vəzifəyə
uyğunluğunun yoxlanılması və ya azad edilməsi məqsədi qoyulur.
Attestasiya zamanı dövlət qulluqçusunun peşəkarlıq, işgüzarlıq
və mənəvi keyfiyyətləri qiymətləndirilir və onun tutduğu vəzifəyə uyğun
gəlib-gəlmədiyi barədə nəticə çıxarılır.
218
|