XXI FƏSİL. İNVESTİSİYANIN
PLANLAŞDIRILMASI
21.1. İnvestisiyanın iqtisadi mahiyyəti və təsnifatı
“İnvestisiya” – xarici mənşəli söz olub tərcümədə gəlirin və sosial
effektin alınması məqsədilə hər hansı müəssisəyə, sosial-iqtisadi proqrama,
layihəyə uzunmüddətli kapital qoyuluşudur.
İ
qtisadi ədəbiyyatlarda investisiya anlayışı barədə müxtəlif fikirlərə
rast gəlinir. Onların içərisində ən geniş yayılan və tez-tez istifadə olunan
tərif belədir. İnvestisiya gəlir əldə etmək məqsədilə iqtisadiyyatın müxtəlif
sahələrinə, müəssisələrə, sahibkarlıq layihələrinə, sosial-iqtisadi proqramla-
ra pul vəsaitinin və digər kapitalın uzunmüddətli qoyuluşudur.
“İnvestisiya fəaliyyəti haqqında” Azərbaycan Respublikasının qanu-
nunda göstərilir ki, investisiya – gəlir (mənfəət) və ya sosial səmərə əldə
etmək məqsədilə sahibkarlıq və digər fəaliyyət növləri obyektlərinə qoyulan
maliyyə vəsaitindən, habelə maddi və intellektual sərvətlərdən ibarətdir.
Belə vəsaitlər və sərvətlər aşağıdakılardan ibarətdir:
−
pul vəsaiti, məqsədli bank əmanətləri, kreditlər, paylar, səhmlər
və digər qiymətli kağızlar;
−
daşınar və daşınmaz əmlak (binalar, qurğular, avadanlıq və başqa
maddi sərvətlər);
−
müvafiq qaydada rəsmiləşdirilmiş elmi-təcrübi və digər intel-
lektual sərvətlər;
−
texniki, texnoloji, kommersiya və digər biliklərin məcmusu
(“nou-hau”).
Ə
sas fondların yaradılmasına və təkrar istehsalına, habelə maddi isteh-
salın digər formada inkişafına investisiya yatırımları kapital qoyuluşları
şə
klində həyata keçirilir.
İ
nvestorların investisiya qoyuluşu və onun həyata keçirilməsi ilə əla-
qədar bütün hərəkətlərinin məcmusu investisiya fəaliyyəti adlanır. İnves-
tisiya fəaliyyətinin növləri aşağıdakılardır:
−
özəl investisiya fəaliyyəti;
−
dövlət investisiya fəaliyyəti;
−
xarici investisiya fəaliyyəti;
−
birgə investisiya fəaliyyəti.
İ
nvestisiya fəaliyyətinə investisiya – inşaat prosesləri daxildir. Bunsuz
ə
sas fondlarının təkrar istehsalı (yeni obyektlərin tikilməsi, müəssisələrin
texniki silahlanması, genişləndirilməsi, istehsal güclərinin artırılması) qeyri-
mümkündür.
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
310
Kapital qoyuluşu – əsas kapitala (əsas fondlara) yönəldilən real in-
vestisiyadır. Başqa sözlə, yeni obyektlərin inşasına, mövcud müəssisələrin
genişləndirilməsinə, yenidən qurulmasına və texniki silahlanmasına, maşın
və avadanlıqların alınmasına, layihə-axtarış işlərinə çəkilən xərclərdir.
İ
qtisadi məzmununa görə kapital qoyuluşu ictimai məhsulun (yığım
fondunun) əsas fondların təkrar istehsalına yönəldilən hissəsidir. Formasına
görə kapital qoyuluşu pul vəsaitləri şəklində çıxış edir, hansı ki, əsaslı ti-
kintiyə, əsas fondların tərkibinə daxil olan avadanlıqların və digər əmək va-
sitələrinin alınmasına sərf olunur.
Beləliklə, kapital qoyuluşu xalq təsərrüfatının inkişafı və əhalinin so-
sial tələbatının ödənilməsi üçün nəzərdə tutulan əsas fondların yaradılması
və təzələnməsi ilə əlaqədar ictimai zəruri xərclərin məcmusudur.
Ə
sas fondların təkrar istehsalı formalarına görə kapital qoyuluşu
təsnifləşdirilir:
−
yeni tikintiyə;
−
mövcud müəssisələrin genişləndirilməsinə;
−
texniki silahlanmaya və yenidənqurmaya.
Texnoloji əlamətlərinə görə kapital qoyuluşu bölünür:
−
tikintiyə və montaj işlərinə;
−
maşın və avadanlıqların alınmasına;
−
sair kapital işlərinə və xərclərə.
İ
nvestisiyanın uçotu, təhlili və effektivliyinin yüksəldilməsi məqsədilə
onun elmi cəhətdən əsaslandırılmış təsnifatı vacibdir.
İ
nvestisiya məqsədlərinə görə iki kateqoriyaya ayrılır:
1. Əsas fondların yaradılması və təkrar istehsalını təmin edən kapital
ə
mələgətirən investisiya. Elmi ədəbiyyatlarda və praktikada bu investisiya
kapital qoyuluşu formasında real investisiya kimi işlədilir.
2. Portfel investisiya – qiymətli kağızlara (səhmlərə, istiqrazlara və s.)
və maliyyə aktivlərinə qoyulan kapitaldır.
Kapital əmələgətirən investisiya
əsas fondların təkrar istehsalı və
iqtisadiyyatın müxtəlif sahələrində müəssisələri inkişaf etdirmək məqsədilə
qoyulmuş pul vəsaitidir.
Real investisiya
başlıca olaraq uzunmüddətli kapital qoyuluşudur. Real
investisiyanın tərkibinə əsas fondlara investisiya (əsas kapital), torpaq
sahəsinin alınmasına xərclər, qeyri-material aktivlərə və dövriyyə vəsaitləri
ehtiyatlarının artırılmasına qoyulan investisiya daxildir.
Portfel (maliyyə) investisiyası
– faktiki səhmlərə, istiqrazlara, vekselə
və digər qiymətli kağızlara qoyulan kapitaldır. Qiymətli kağızlar əslində
kapitalın kağız dublikatını ifadə edir (praktiki olaraq fiktiv kapitaldır).
Fiktiv kapitalın
yaranması kommersiya və istehsal fəaliyyətinin
genişlənməsi nəticəsində böyük həcmdə kredit resurslarının cəlb edilməsinə
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
311
tələbatın artması ilə əlaqədardır. Fiktiv kapital tarixən borc qiymətli ka-
ğ
ızların alınması əsasında inkişaf etməyə başlamışdır, kağız özü kredit sənə-
di formasını alır və onun faiz, yaxud dividend şəklində müəyyən gəlir əldə
etmək hüququ qazanır. Fiktiv kapitalın əsas funksiyası istehsalın təşkili və
genişləndirilməsi üçün pul vəsaitlərini səfərbərliyə almaqdır.
İ
stənilən müəssisə vaxtaşırı istehsal güclərinin və maddi-texniki baza-
nın təzələnməsinə ehtiyac duyur. Əsas kapitalın yaradılmasına, genişlən-
dirilməsinə, yenidən qurulmasına və texniki cəhətdən silahlanmasına çəkilən
xərclər bununla əlaqədardır. Bu isə bazardakı dəyişikliklərin obyektiv və
subyektiv səbəblərindən irəli gəlir. Aydındır ki, müəssisə bu dəyişikliklərə
istehsalın həcmini artırmaq, yeni məhsul növlərini mənimsəmək və inves-
tisiya qoymaq vasitəsilə reaksiya verir. Müəssisənin xarici dəyişikliklərə
reaksiyavermə dərəcəsi müxtəlifdir. Bazarda reallaşdırılan məhsulun həc-
mini saxlamağa ehtiyac olduğu halda əsas fondların köhnəlmiş hissəsinə
kapital qoyuluşu ağrısız keçir. Çünki tələb olunan məhsula vəsait qoyulu-
ş
unun riski minimumdur. Əsas fəaliyyətin genişləndirilməsinə investisiya
qoymaq və ya istehsal fəaliyyətinin yeni istiqamətlərinə kapital qoymaq
haqqında məsələlər çətinliklə həll olunur. Belə ki, bu halda bir sıra yeni
amilləri –bazarda əmtəənin satılma şəraitini, əlavə maddi, əmək və maliyyə
resurslarının mövcudluğunu, yeni bazarların mənimsənilməsi imkanlarını və s.
nəzərə almaq lazım gəlir. Elə olan təqdirdə gələcək fəaliyyətin inkişaf isti-
qamətləri və investisiya qoyuluşunu planlaşdırmaq zərurəti meydana çıxır.
Ə
sas kapitala qoyulan investisiyadan əlavə vəsait dövriyyə kapitalına
(real investisiyalar) və müxtəlif maliyyə alətlərinə (məsələn, səhmlərə,
istiqrazlara, qiymətli kağızların törəmələrinə) yatırılmaqla da həyata keçirilə
bilər. Buna görə də investisiyalar kapital qoyuluşundan daha geniş anla-
yışdır, deməli, onları eyniləşdirmək yanlış fikirdir.
İ
nvestisiyalar sərt rəqabət mübarizəsində (həm daxili, həm də xarici
bazarlarda)müəssisənin fəaliyyət göstərməsinə və bir addım irəli getməsinə
kömək edir, öz məhsullarının qiymətlərini daha çevik tənzimləmək imkanı
yaradır və s. Çəkilən xərclərin özünüödəməsi layihələrinin reallaşdırılması
və iri layihələrdən gəlir əldə olunması prosesləri uzun illər çəkir. Ona görə
də inkişaf tempini artırmaq, iqtisadiyyatı canlandırmaq və dinamik inkişaf
etdirmək vacibdir. Əgər aşağıda sadalananlar üçün vəsait tapılmasa, onda
gələcəkdə müəssisənin normal işini və sabit maliyyə vəziyyətini təmin et-
mək imkanı əldən çıxa bilər:
−
istehsalın genişləndirilməsi və inkişafı;
−
ə
sas vəsaitlərin müntəzəm surətdə təzələnməsi;
−
istehsalın texniki səviyyəsinin kəskin yüksəldilməsi;
−
prioritet sahələrdə məhsulun keyfiyyətinin və rəqabətqabiliyyə-
tinin artırılması;
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
312
−
təbiəti mühafizə tədbirlərinin həyata keçirilməsi;
−
qiymətli kağızlar və müəssisənin digər aktivlərinə vəsait qoyu-
luşu üzrə fəaliyyətin aktivləşdirilməsi.
Beləliklə, investisiya ən mühüm iqtisadi kateqoriyadır, bütün səviyyə-
lərdə və sadə və geniş təkraristehsal proseslərində, struktur dəyişikliklə-
rində, gəlirin maksimallaşdırılması və bu əsasda bir çox sosial problemlərin
həllində son dərəcə əhəmiyyətli rol oynayır.
İ
nvestisiyalar müxtəlif əlamətlərə (meyarlara) görə təsnifləşdirilir:
1. Kapitalın yatırılma obyektlərinə görə.
Yeni yaradılan müəssisələrə, mövcud əsas fondların yenidən-
qurulmasına, genişləndirilməsinə və texniki silahlanmasına qoyulan real in-
vestisiyalar. Onlar öz növbəsində başlanğıc investisiyalar (netto-inves-
tisiyalar) və ekstensiv investisiyalar (reinvestisiyalar) ola bilər. Gəlir əldə
etmək məqsədilə, müxtəlif maliyyə alətlərinə, xüsusilə qiymətli kağızlara
kapital qoyuluşu maliyyə investisiyaları hesab edilir.
2. İnvestisiya layihələrində iştirakının xarakterinə görə.
Birbaşa investisiyalar. İnvestorlar investisiya qoyulan obyektlərin se-
çilməsində və kapital qoyuluşunda birbaşa iştirak edirlər. Adətən birbaşa
investisiyalar bilavasitə müəssisənin nizamnamə fonduna kapital qoymaq
yolu ilə həyata keçirilir.
Dolayısı investisiyalar – investorun başqa şəxslərin (maliyyə
vasitəçilərinin) vasitəsilə kapital qoymasıdır.
3. İnvestisiya qoyma dövrünə görə.
Qısamüddətli investisiyalar – bir ilə qədər dövrə kapital qoyuluşudur.
Müəssisələrə qısamüddətli investisiya qoyuluşunun əsasını qısamüddətli
maliyyə qoyuluşu təşkil edir.
Uzunmüddətli investisiyalar – bir ildən çox dövrə kapital qoyuluşudur.
Müəssisələrə uzunmüddətli investisiya qoyuluşunun əsas forması təkrar
istehsala vəsait kapital qoyuluşudur.
4. Mülkiyyət formasına görə.
Xüsusi investisiyalar – fiziki və hüquqi şəxslərin qeyri-dövlət sek-
toruna kapital qoyuluşu ilə xarakterizə olunur.
Dövlət investisiyaları – dövlət müəssisələrinin kapital qoyuluşudur,
həmçinin dövlətin və qeyri-büdcə fondlarının vəsaitləridir.
5. Regional mənsubiyyətinə görə.
Milli (daxili) investisiyalar –ölkələrin rezidentləri tərəfindən onun
ə
razisində obyektlərə kapital qoyuluşu ilə xarakterizə olunur.
Xarici investisiyalar – ölkənin investisiya obyektlərinə rezident
olmayanların kapital qoyuluşudur.
Ölkə müəssisələrinə investisiya qoyuluşunun əsasını real investisiya
təşkil edir. Müəssisələrin əksəriyyətinə belə investisiya qoyuluşu müasir
şə
raitdə onların investisiya fəaliyyətinin yeganə istiqamətidir ki, bu da
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
313
müəssisələrin investisiya fəaliyyəti sistemində real investisiyaların idarə
edilməsinin rolunu əhəmiyyətli dərəcədə artırır.
Biznes layihələrinin məqsədlərini nəzərə alaraq real investisiyaları
(kapital əmələ gətirən) aşağıdakı qruplara ayırmaq olar:
−
ə
sas kapitala investisiya qoyuluşu;
−
ə
saslı təmir xərcləri;
−
torpaq sahələrinin və təbiətdən istifadə obyektlərinin alınmasına
investisiyalar;
−
qeyri-maddi aktivlərə (patentlər, lisenziyalar, proqram məhsul-
ları, elmi-tədqiqat və təcrübi-konstruktor işləmələri və s.) investisiyalar;
−
dövriyyə vəsaitlərinin artırılmasına investisiyalar.
İ
nvestisiyalardan effektiv istifadə edilməsi onların strukturundan əhə-
miyyətli dərəcədə asılıdır. İnvestisiyaların strukturu dedikdə onların növlərə
görə tərkibi, istifadə istiqamətləri və ümumi investisiya qoyuluşunda onların
payı başa düşülür.
İ
nvestisiya qoyuluşunun ümumi həcmində ən çox payı real (kapital
ə
mələgətirən) investisiyaya (80%-ə yaxın) düşür.
Kapital əmələgətirən investisiyaların strukturunda əsas yeri əsas ka-
pitala investisiya qoyuluşu tutur. Onun tərkibinə yeni obyektlərin tikilmə-
sinə və mövcud müəssisələrinin yenidən qurulmasına, genişləndirilməsinə
və texniki silahlanmasına çəkilən xərclər daxildir.
21.2. İnvestisiyanın planlaşdırılması
prinsipləri və göstəriciləri
Hər bir müəssisə, firma və şirkət mülkiyyət formasından asılı olma-
yaraq sahibkarlıq fəaliyyətinə başlamazdan öncə maliyyə xərclərini və son
nəticəni müəyyənləşdirməklə tədbirlər planı işləyib hazırlayır. İqtisadiyyatın
bütün sferalarında, müəssisələrdə əsaslı tikintinin həyata keçirilməsi kapital
qoyuluşunu planlaşdırmadan qeyri-mümkündür.
Kapital qoyuluşunun planlaşdırılması gələcək dövrdə əsas fondların
təkrar istehsalı üzrə kapital qoyuluşunun proqnozu və plan hesablamaları
sistemidir. Əsas fondların təkrar istehsalı üçün kapital qoyuluşu planı bu
prosesin mühüm tərəflərini əhatə edir, maliyyələşdirmə mənbələri ilə onun
vəhdətliyini və proporsionallığını təmin edir.
Kapital qoyuluşunun planlaşdırılmasının əsas vəzifəsi istehsal güc-
lərini və əsas fondları artırmaqdan, kapital qoyuluşundan effektiv istifadə
etməkdən ibarətdir. Bu vəzifəni yerinə yetirmək üçün kapital qoyuluşunun
planlaşdırılması bir sıra prinsiplər əsasında həyata keçirilir. Bu prinsiplər
aşağıdakılardır:
−
planın konkret və əsaslandırılmış olması;
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
314
−
kapital qoyuluşunun həcminin maliyyələşdirmə mənbələri ilə
balanslaşdırılması;
−
planlaşdırmanın stabilliyi;
−
planlaşdırmanın fasiləsizliyi;
−
planlaşdırmanın elmiliyi.
Kapital qoyuluşu planı əsaslı tikintinin son məqsədi: istehsal güc-
lərinin işə düşməsi, əsas fondların və digər obyektlərin istismara buraxıl-
ması ilə bilavasitə əlaqədardır. Bu əlaqə kapital qoyuluşu planında aşağıdakı
göstəricilərin köməyilə müəyyən edilir:
−
istehsal güclərinin işə düşməsi, o cümlədən mövcud müəssi-
sələrin genişləndirilməsi və yeni obyektlərin tikilməsi planı;
−
ə
sas fondların istismara buraxılması;
−
kapital qoyuluşunun həcmi;
−
kapital qoyuluşuna daxil olan müəssisə və obyektlərin siyahısı.
İ
stehsal güclərinin və əsas fondların işə düşməsi planı kapital qoyulu-
ş
unun həcmini planlaşdırmaq üçün əsas sayılır. Kapital qoyuluşunun həcmi
işə düşməsi nəzərdə tutulan istehsal güclərinin vahidinə xüsusi kapital
qoyuluşu normativi və əsas fondlarından istifadənin səmərəlilik normativi
ə
sasında müəyyənləşdirilir. Xüsusi kapital qoyuluşu normativi sahələr üzrə
yeni obyektlərin tikilməsi üçün, mövcud müəssisələrin yenidənqurulması və
texniki silahlanması üçün ayrıca hesablanır.
21.3. İnvestisiyanın maliyyələşdirilməsi mənbələri
İ
nvestisiyanın maliyyələşdirilməsi mənbələri aşağıdakılardan ibarətdir:
−
müəssisənin öz vəsaitləri (amortizasiya ayırmaları, çıxdaş olmuş
ə
mlakın reallaşdırılmasında əldə olunan vəsait, daxili aktivlərin səfərbərliyi,
bölüşdürülməmiş gəlir və digər pul yığımları);
−
borc vəsaitləri (bankların krediti, maliyyə-investisiya strukturla-
rının borcları, müəssisənin qiymətli kağızlarının emissiyasının yerləşdiril-
məsindən əldə olunan vəsait, kredit verənlərə olan borclar);
−
mərkəzləşdirilmiş resurslar (büdcədən ayrılmış qaytarılmayan
məbləğ və güzəştli dövlət investisiya kreditləri);
−
xarici investisiyalar (nizamnamə fonduna pul qoyuluşu və müəs-
sisənin səhmlərinin satın alınması, xarici bankların və beynəlxalq təşki-
latların kreditləri və ayrı-ayrı vətəndaşların vəsaitləri).
İ
nnovasiya fəaliyyəti həmişə qeyri-müəyyən şəraitlərdə həyata ke-
çirilir, buna görə də çox variantlara malikdir. İnvestisiyanın planlaşdırılması
prosesində onun nəzərdə tutulan həcmi haqqında məsələnin həlli daha
ə
həmiyyətlidir. Aydındır ki, investor risk dərəcəsi aşağı olan layihələrə daha
çox maliyyə vəsaiti ayırmağa meyilli olacaq, nəinki yüksək risk dərəcəsi
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
315
olan layihələrə. ayrılan vəsaitin miqdarı haqqında qərar qəbul edərkən in-
vestisiya həcmi və risk dərəcəsi göstəricilərindən başqa digər göstəricilər də
nəzərdən keçirilir. Bəllidir ki, bir layihənin müxtəlif cəlbedici göstəricilərlə
nəzərdən keçirilməsi variantları çox ola bilər. Ancaq müəssisə investisiya
qoymaq üçün məhdud maliyyə vəsaitlərinə malikdir, buna görə də əlavə
maliyyələşdirmə mənbələri axtarıb tapmaq lazımdır.
İ
nvestisiyaların maliyyələşdirilməsi mənbələri – investisiya resursları
kimi istifadə oluna biləcək pul vəsaitləridir.
İ
nvestisiyaların maliyyələşdirilməsi metodları – investisiya prosesini
maliyyələşdirmək məqsədilə investisiya resurslarının cəlbedilmə mexaniz-
midir. Elmi ədəbiyyatlarda investisiyaların maliyyələşdirilməsinin aşağıdakı
metodları göstərilir: özünü maliyyələşdirmə; səhmlərin emissiyası; kredit
maliyyələşdirilməsi; lizinq; qarışıq maliyyələşdirmə; layihə maliyyələş-
dirməsi.
Özünümaliyyələşdirmə, bir qayda olaraq, kiçik investisiya layihələ-
rində istifadə olunur. Bu metodun əsasında son dərəcə öz (daxili) mənbələ-
rindən (təmiz gəlirlər, amortizasiya ayırmaları və təsərrüfatdaxili ehtiyatlar)
maliyyələşdirmə durur. İnvestisiyaların maliyyələşdirilməsi mənbələri kimi
istehsalın inkişafına istiqamətlənmiş xalis gəlirin miqdarı bir çox amillərdən
asılıdır: reallaşdırılan məhsulun həcmi, məhsul vahidinin reallaşdırılma
qiyməti, məhsul vahidinin maya dəyəri, gəlirlərin vergi tarifləri, gəlirlərin
istehlaka və inkişafa bölünməsi siyasəti. Amortizasiya ayırmaları müəssisə-
nin özünümaliyyələşdirmə qabiliyyətinə əhəmiyyətli təsir göstərir. Müəs-
sisədə onların miqdarı əsas fondların ilkin və ya bərpa qiymətindən, əsas is-
tehsal fondlarının (ƏİF) aktiv hissəsinin payından, ƏİF-nin yaş struk-
turundan asılıdır. Müəssisənin özünümaliyyələşdirmə qabiliyyəti amorti-
zasiya ayırmalarının əlavə olunma üsullarından bilavasitə asılıdır.
Kredit maliyyələşdirməsi aşağıdakı formalarda həyata keçirilə bilər:
kredit, istiqraz borcları, əhalidən borc vəsaitlərinin cəlb olunması (istehlak
kooperasiyasının yaradılması üçün). Kredit dedikdə, qaytarılmaq və adətən
faiz ödəmək şərti ilə pul və ya mal formasında borclar başa düşülür.
Uzunmüddətli kreditlərin rəsmiləşdirilməsi, verilməsi və ödənilməsi (bir
ildən çox müddətə) qaydaları bank ilə və borc götürənlər arasında bağlanmış
müqavilə ilə tənzimlənir. Veriləcək kreditin məbləği, onun istifadə edilmə
müddəti və qaydası, faiz dərəcəsi və kredit üzrə digər ödəmələr, öhdəliklərin
təmin olunması formaları (əmlakın girovu, zəmanəti və s.) krediti mü-
qavilədə nəzərdə tutulur.
Uzunmüddətli kreditin qaytarılması müddətini müəyyənləşdirərkən
bank çəkilən xərcləri borclunun təmiz gəliri hesabına ödənməsini, müəssi-
sənin ödəməqabiliyyətini, kredit riskinin səviyyəsini, kredit resurslarının
dövriyyəsinin sürətləndirmə imkanlarını nəzərə alır. Borc götürən uzun-
müddətli borc almaq üçün özünün ödəməqabiliyyətini xarakterizə edən
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
316
aşağıdakı sənədləri təqdim edir: axırıncı hesabat tarixinə mühasibat balansı;
gəlirlər və zərərlər haqqında hesabat; texniki-iqtisadi əsaslandırma və
biznes-plan.
İ
nvestisiyaların maliyyələşdirilməsi formalarından biri də istiqraz
borclarıdır ki, bu da istiqrazların emissiyasına əsasən kənardan (xaricdən)
götürülür. İstiqraz qiymətli kağızdır və onun sahibinin təyin edilmiş vaxtda
bu qiymətli kağızın üzərində göstərilən nominal qiymətini təsbit olunmuş
faizlə və ya faizsiz (diskont istiqraz) geri almaq hüququ vardır.
İ
nvestisiyaların səhmdar maliyyələşdirməsindən, adətən investisiya
fəaliyyətinin sahə və ya regional diversifikasiyası zamanı irimiqyaslı inves-
tisiyaların reallaşdırılmasında istifadə edilir. İri investisiya layihələrinin
maliyyələşdirilməsinin bu metodunun tətbiqi onunla izah edilir ki, emis-
siyanın aparılması ilə əlaqədar xərclər böyük həcmdə cəlb edilmiş vəsait-
lərlə örtülür. Bu metod çərçivəsində investisiya resurslarının cəlb edilməsi
adi səhmlərin əlavə emissiyası vasitəsilə həyata keçirilir. Bu metodun tətbiq
edilməsinin mahiyyəti ondan ibarətdir ki, əlavə emissiya haqqında qərarın
qəbulu əvvəlki səhmdarların nizamnamə kapitalındakı proporsional iştirak
payının dəyişilməsinə və əvvəlki səhmdarların gəlirlərinin azalmasına səbəb
ola bilər. Bu adi səhmlərin emissiyasının nizamnamə kapitalının artmasına
səbəb olması ilə əlaqədar baş verir ki, bu da öz növbəsində səhmdarların
sayını çoxalda və hər səhmə düşən dividendi azalda bilər. Səhmlərin yeni
emissiyası, adətən investorlar tərəfindən neqativ siqnal kimi qiymətləndirilir
və şirkətin səhmlərinin kursuna mənfi təsir göstərir. Eyni zamanda, in-
vestisiyanın maliyyələşdirilməsi metodu kimi səhmdar maliyyələşdiril-
məsinin də bir sıra üstünlükləri vardır:
−
böyük həcmdə emissiya zamanı cəlb edilmiş vəsaitlərin qiyməti
aşağı olur;
−
cəlb edilmiş vəsaitlərdən istifadə olunmasına görə ödəmələr məc-
buri deyil, səhmdar cəmiyyətinin maliyyə vəziyyətindən asılı olaraq həyata
keçirilir;
−
cəlb edilmiş investisiya vəsaitlərindən istifadə olunmasına məh-
dudiyyət qoyulmur.
Qarışıq maliyyələşdirmə metodu – bir neçə maliyyələşdirmə metod-
larından eyni vaxtda istifadə olunmasını nəzərdə tutur. Məsələn, səhmdar
maliyyələşdirilməsi ilə yanaşı kredit maliyyələşdirilməsindən də istifadə
edilə bilər. Qarışıq maliyyələşdirmə zamanı səhmdar cəmiyyətinə məxsus
paya nəzarət etmək lazımdır.
İ
nvestisiyaların maliyyələşdirilməsi layihə maliyyələşdirilməsi metodu
ilə həyata keçirilə bilər və onu sadəcə investisiya layihəsinin maliyyələş-
dirilməsi kimi xarakterizə etmək lazımdır. Bu zaman layihə özünün borc
öhdəliklərini yerinə yetirməyə xidmət edir.
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
317
Layihə maliyyələşdirilməsi metodunun səciyyəvi xüsusiyyəti risklərin
idarə olunması, risklərin layihə iştirakçıları arasında bölüşdürülməsi,
xərclərin və gəlirlərin qiymətləndirilməsidir. Layihə maliyyələşdirilməsinə,
həmçinin reqresin müəyyən olunması ilə maliyyələşdirmə də deyilir. (reqres
– verilmiş borc məbləğinin qaytarılması haqqında tələbnamədir).
Layihə maliyyələşdirməsinin üç forması vardır:
−
borc alana tam reqreslə maliyyələşdirmə. Bu zaman kredit verən
borc götürəndən heç bir zəmanət və ya girov qoymaq istəmir, layihənin
reallaşdırılması ilə bağlı bütün riskləri öz üzərinə götürür;
−
borc alana reqres hüququ olmadan maliyyələşdirmə. Borc alan
üçün belə maliyyələşdirmə formasının dəyəri kifayət qədər yüksəkdir, çünki
kredit verən yüksək risk dərəcəsi üçün müvafiq kompensasiya almağa ümid
edir;
−
məhdud reqres hüququ ilə maliyyələşdirmə. Bu maliyyələşdirmə
formasında bütün risklər layihə iştirakçıları arasında bölüşdürülür və hər bir
iştirakçı öz üzərinə konkret kommersiya öhdəlikləri götürür.
Lizinq icarə forması olmaqla əsas fondların maliyyələşdirilməsinin ən
ə
lverişli metodudur.
Lizinq investisiya maliyyələşdirilməsinin ən mütərəqqi formalarından
biridir. Onun əsasən iki forması geniş yayılıb: maliyyə və operativ lizinq.
Maliyyə lizinqi
– öz fəaliyyəti dövründə avadanlığın amortizasiyasının
tam dəyərini və ya onun çox hissəsini, həmçinin icarə verənin gəlirini örtən
məbləğin ödənməsini nəzərdə tutan razılaşmadır. Bu razılaşmanın fəaliyyət
müddəti qurtardıqda icarəçi obyekti icarə verənə qaytara, bu avadanlığın
yenidən icarəyə götürülməsi haqqında razılaşma imzalaya və qalıq dəyəri
üzrə lizinq obyektini ala bilər.
Operativ lizinq
– müddəti amortizasiya dövründən qısa olan razılaş-
madır. Razılaşmanın fəaliyyət müddəti başa çatdıqdan sonra müqavilə pred-
meti sahibinə qaytarıla bilər və ya yenidən icarəyə verilə bilər.
İ
qtisadi nöqteyi-nəzərindən lizinqin avadanlıq almaq üçün verilən
kreditlə oxşarlığı vardır. Real aktivləri kreditlə alarkən alıcı borcu ödəmək
üçün müəyyən edilmiş vaxtda ödəmələri aparır, bu zaman real aktiv satıcısı
kreditin qaytarılmasını təmin etmək üçün borc tam qaytarılana qədər kredit
verilən obyektin mülkiyyət hüququnu özündə saxlayır.
Lizinq çərçivəsində investisiyanın maliyyələşdirilməsi mənbələri
aşağıdakılar ola bilər:
−
bank krediti – əgər lizinq müqaviləsi üzrə verilən əmlak lizinq
verən tərəfindən bank krediti hesabına alınıbsa;
−
lizinq verənin öz vəsaiti – əgər lizinq müqaviləsi üzrə verilən
ə
mlak lizinq verənin öz vəsaiti hesabına alınıbsa;
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
318
−
bank krediti və lizinq verənin xüsusi vəsaiti – əgər müqavilə
predmeti hər iki mənbədən istifadə etməklə əldə olunubsa;
−
lizinq alanın xüsusi vəsaiti – əgər söhbət qaytarılmış lizinqdən
gedirsə.
İ
carə müddəti sona çatdıqda təsərrüfatçı subyekt (icarəçi) əsas fondları
lizinq şirkətinə qaytara bilər, ya güzəştli şərtlərlə müqavilənin müddətini
uzada bilər, ya da onu qalıq qiyməti ilə ala bilər.
Lizinq zamanı icarəçi lizinq şirkətinə icarə haqqı ödəmir, əmlakın tam
qiymə-tini möhlətlə, hissə-hissə ödəyir. Lizinq əməliyyatlarını həyata
keçirərkən lizinq (icarə) ödəmələrinin məbləğinin müəyyənləşdirilməsi çox
mürəkkəb məsələdir.
Lizinq ödəmələrinin tərkibinə aşağıdakı əsas elementlər daxildir:
−
amortizasiya;
−
sövdələşməni həyata keçirmək üçün lizinq verən tərəfindən cəlb
olunmuş resurslara görə ödəmə;
−
lizinq verənin riskini və gəlirini nəzərə almaqla hesablanmış
lizinq faizi.
Kredit verən (bank və
ya maliyyə strukturu)
Avadanlıq
təchizatçısı
Lizinq verən
Sığorta
ş
irkəti
Lizinq
alan
Dostları ilə paylaş: |