Göbələklərin fiziologiyası,
onun predmeti və problemləri
Canlı orqanizmlərin ənənəvi bölgüsü zamanı göbələkləri
adətən bitkilər aləminə aid edirdilər. Bunun əsas səbəbi,
bitkilərdə olduğu kimi, göbələklərdə də qida maddələrinin
məhlullardan (mühitdən) bütün səthi ilə absorbsiya olunması,
yaxşı formalaşmış hüceyrə qılafı (divarı), vegetativ vəziyyətdə
hərəkətsizlik və s. olmuşdur. Lakin bitkilərdən fərqli olaraq
göbələklər heterotrof qidalanmağa qabildir və bu xüsusiyyət
onlarda maddələr mübadiləsinin xarakterində də özünü göstərir.
Belə ki, metabolik proseslərdə sidik cövhərinin əmələ gəlməsi,
ehtiyat qida maddəsi kimi nişasta deyil, qlikogenin toplanması,
həmçinin də, xitin maddəsinin olması göbələklərin heyvanat
aləminə oxşarlığını sübut edən dəlillərdəndir.
Beləliklə də, bir sıra fizioloji və biokimyəvi
xüsusiyyətlərinə görə göbələklərin həm bitkilərlə, həm də hey-
vanat aləminə oxşarlığı vardır. Bunları nəzərə alaraq hazırda
göbələkləri müstəqil aləm kimi eukariot orqanizmlərə aid
edirlər. Göbələkləri, bitki və heyvanlardan əsaslı şəkildə
fərqləndirən cəhətlər də, mövcuddur. Bunlara: əsasən sporlarla
çoxalma, qeyri-məhdud böyümə, özlərinə xas olan sitoxrom
«C», sürətlə böyümə, səthin həcmə olan nisbətinin çox böyük
olması və s. aiddir.
Hazırda mövcud məlumatlara görə göbələklərin 120.000-
dən çox növü məlumdur. Göbələk orqanizmində maddələr
mübadiləsindəki spesifikliyin müəyyən edilməsi, həmçinin də,
bu orqanizmlərdən praktiki məqsədlər üçün istifadənin effektiv-
liyi, onların fiziologiyasının daha ətraflı öyrənilməsi ilə
bilavasitə bağlıdır. Məlumdur ki, fiziologiya, sözün geniş
mənasında «orqanizmlərin həyat fəaliyyətinin qanunauy-
ğunluqları haqqında elmdir». Həyat fəaliyyəti anlayışı isə, canlı
ilə onun mövcud olduğu mühit arasında spesifik münasibətlərin
məcmuunu nəzərdə tutur. Belə bioloji münasibətlər çoxlu sayda
fizioloji funksiyalarla müəyyən edilir.
Göbələklərin fizioloji xassələrinin, xüsusilə də, qidalanma-
larına aid nəticələrin, XIX əsrin ikinci yarısından başla-yaraq
(L.Pasterin və başqalarının işləri) toplanmasına baxmayaraq,
onların müasir fiziologiyası, əsas etibarilə, XX əsrin ikinci
yarısından daha sürətlə inkişafa başlamışdır. Bunun başlıca
səbəbi, hər şeydən əvvəl, biotexnoloji sənayenin inkişafı,
həmçinin də göbələk xəstəliklərinin daha ətraflı öyrənilməsinə
olan zərurətdən irəli gəlir. Belə ki, göbələklərdən istifadə
etməklə, üzvi turşuların biosintezi, vitamin və digər preparat-
ların alınması, bəzi ərzaq məhsullarının hazırlanması,
antibiotiklərin istehsalı və s. üzrə güclü sənaye sahələrinin
yaradılması üçün əlverişli imkan yarandı. Bütün bu
problemlərin uğurlu həlli, göbələklərin fiziologiyasının
dərindən öyrənilməsini tələb edir. Digər tərəfdən, fizioloji, bio-
kimyəvi, genetik və seleksiya sahəsindəki tədqiqatlar,
göbələklərdə maddələr mübadiləsini arzu olunan istiqamətə
yönəltməyə də imkan verir ki, bunun da sayəsində daha
məhsuldar növlər yaratmaq mümkün olur.
Beləliklə, göbələklərin fiziologiyası, elmi biliklərin çox
geniş sahəsini əhatə edir. Göbələklərin fiziologiyasında ən
mühüm problem bu orqanizmlərdə maddələr mübadiləsinin
ətraflı öyrənilməsidir. Göbələklərin böyüməsi və inkişafı, qi-
dalanması, çoxalması, su rejimi və s. qarşıya qoyulan prob-
lemlərdəndir. Artıq indi göbələklərin fiziologiyasını, digər
bioloji fənnlər sırasına qaldırmağın vaxtı çatmışdır.
Beləliklə də, mikologiyanın morfoloji, ekoloji və fizioloji
aspektlərinin qarşılıqlı əlaqə prinsipi təcrübi işlər üçün də
böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Dostları ilə paylaş: |