Azərbaycan xalqının ümummilli lideri



Yüklə 7,11 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə40/139
tarix26.12.2016
ölçüsü7,11 Mb.
#3715
1   ...   36   37   38   39   40   41   42   43   ...   139
AĢıq  havaları.  Hər  bir  saz  havası  xüsusi  zənguləyə,  məqam  və  ahəngə, 

məzmun və təsir gücünə malikdir. Məhz bu cəhətlər onları bir-birindən fərqləndirir,  




177 

 

 



 


178 

 

ayırır. Bu el havalarının hər biri insanda qəlbə hakim kəsilən əhvali-ruhiyyə yaradır. 



Ustad  aşıqların  qəlbində,  düşüncəsində  və  barmaqlarının  sehrində  pərvəriş 

tapan,  sazın  sinəsində,  tellərində  və  pərdələrində  çağlayan  havaların  tarixi  aşıq 

sənətinin  tarixi  qədər  qədimdir.  Aşıq  havaları  sadədən  mürəkkəbə,  azsaylıdan 

çoxsaylıya  doğru  inkişaf  yolu  keçmiş,  əzəmətli  mənəvi  abidəyə  çevrilmişdir.  Aşıq 

havalarının  bəzilərinin  yaranma  tarixi,  təşəkkül  tapma  səbəbi,  kimə  məxsus  olması 

məsələsi  aydınlaşdırılmışdır.  Qəlb  oxşayan  aşıq  havalarının  sayı  çoxdur.  Bəziləri  bu 

havaların üç yüzə qədər olduğu, bəziləri yüzdən çox, bəziləri səksənə çatdığı, bəziləri 

isə cəmi yetmiş iki olduğunu qeyd edirlər. Əsas məsələ havaların sayından çox onların 

məna və məzmunundadır, xalq tərəfindən qəbul edilməsi və sevilməsindədir. 

Dünya dolu sevinc, dünya dolu duyğu, qəm bəxş edən aşıq havalarının adları, 

onların  mahiyyəti  və  təsir  gücü  haqqında  da  mülahizələr  az  deyildir.  Lakin  onların 

içərisində aşıq sənətinin incəliklərinin mahir bilicisi və təbliğçisi M.Həkimovun fikri 

daha  məqbuldur.  Alim  aşıq  havalarının  adları,  onların  təsnifi,  təsir  gücü  və  hansı 

kökdə  köklənməsi  və  səslənməsini  inandırıcı  dəlil-sübutlar  əsasında  şərh  edir[117]. 

Lakin imkanın azlığını nəzərə alaraq, onların yalnız bəzilərinin adlarını xatırlatmaqla 

kifayətlənəcəyik:  "Qaraçı",  "Baş  Sarıtel",  "Orta  Sarıtel",  "Narıncı",  "Borçalı", 

"Başxanımı",  "Cəlili",  "Qəhrəmanı",  "Qəribi",  "Qürbəti",  "Dilqəmi",  "Koroğlu", 

"Dübeyti",  "Zarıncı",  "Kərəmi",  "Keşiş  oğlu",  "Gəraylı",  "Göyçə  gölü",    "Müxəyi",  

"Müxəmməs",    "Naxçıvani",    "Novruzu",    "Ovşarı",  "Paşa  köçgü",  "Süsənbəri", 

"Sultanı", "Təxmis", "Turacı", "Xançobanı", "Hicrani", "Cuxur oba", "Çoban bayatı", 

"Şahsevəni",  "Şirvani",  "Şəşəngi"  və  onlarca  başqa  saz  havası  aşıqlar  tərəfindən  ifa 

edilməkdədir. 

Öz  rəngarəngliyi  və  məzmunu  ilə  seçilən  aşıq  havaları  çoxəsrlik  tariximizə 

qəhrəmanlıq,  mübarizlik  səhifələri  yazmış,  ayrılıq,  hicran,  kədər,  qubar  damcıları 

ələyib,  sevinc,  şadlıq  qığılcımları  səpmişdir.  Bu  mənəvi  zənginlik  insanı  qəlbən 

düşünməyə,  daşınmağa,  həyata  nikbin  baxmağa,  paklığa,  saflığa  sövq  edir.  Bu 

havaların xeylisində kövrəklik, göz yaşları, uğursuz məhəbbət qəhərləri aydın sezilir. 

Elə  bil  bu  mahnılar  öyüd-nəsihət  dərsi  keçiblər.  Bizim  aqil  babalar  dərd 

götürər, qubar çəkər, kədər görər, gəlməz görər, ağlamaz. Ölüm gəlsə, mərd dayanar, 

şax  durar,  şaha  baxar,  ağlamaz.  Analarımız  dağlar  qədər  kövrək  olar,  oğul  deyər, 

qardaş deyər, ağlayar, ərim deyib, nərim deyib, yarım deyib, ağlamaz. Yetkəm görər, 

ötkəm görər - dağlar kimi dikələr, yetim görər, yesir görər - yumaq kimi bükülər. Qara 

geyər,  sinə  döyər,  birçək  yolar,  ağlayar,  qan-yaş  tökər,  cəfa  çəkər,  kirpiyi  ilə  od 

götürər, ağlamaz. İnam ilə, ümid ilə gəlin ikən qocalar, dözümlənər, ana kimi ucalar. 

Namərd  görər,  nakəs  görər  -  ölər,  ülfət  bağlamaz,  qövr  eləsə  yaraları  -  ağlamaz. 

Düşmən  görər  -  mərd  dayanar,  qarşı  durar,  köhlən  minər,  sinəsini  qalxan  edər, 

yaraqlanar, qılınc çəkər, qalib gələr. 

Bəzi  havalarda  sınıq  qəlbləri  sındırmaq,  ağlar  gözləri  ağlatmaq  hökmü  var. 

Dəhşət  törədir,  yaralı  qəlblərə  duz  basır,  göyüm-göyüm  göynədir.  Bağrının  başına 

millər  sancılır,  oxlar,  qılınclar  sinəni  dəlir,  deşir.  Ümidsizlik  qapını  döyür,  ölüm 




179 

 

hökmü-fərman  olur.  Nisgil  üstə  nisgil,  kədər  üstə  kədər  calanır.  Aşiq-məşuqlar  kül 



olurlar. Külləri torpaqdan sevgi gülləri bitirir, qara tikan bu gülləri tikanlayır, qanlayır, 

qovuşmağa qoymur. Kərəm ahı, Əsli naləsi kimi. 

Öz  oynaqlığı,  şuxluğu  və  şənliyilə  seçilən  aşıq  havaları  daha  çoxdur,  daha 

rəngarəng,  daha  çeşidlidir.  Bu  eldə  eşidilən,  çox  sevilən  havaları  dinlədikcə  sevinc 

üstə  sevinc,  şadlıq  üstə  şadlıq  calanır.  İnsanı  gözəlliyə,  aydınlığa,  genişliyə  səsləyir. 

Könüllər  avazlanır,  arzular  pərvazlanır.  Sanki  sağalmaz  yaralara  məlhəm  olur, 

çarəsizlərə  çarə  tapılır,  təbib  Tanrı  ilə  qənşər  gəlir.  Çeşmə  başına  tökülən  gözəllər 

gözəlləmə söyləyir, şərqi oxuyur. Ətrindən tel-tel olur, yellənir, coşqun təblər sellənir, 

dilbilməzlər  dil  açır,  dillənir.  Bərli-bəzəkli,  cığalı-toqqalı,  zər-xaralı  qızlar,  gəlinlər 

sazlanır, nazlanır. Çayda, çəməndə, gülüstanda şadlanan, süzən gözəllər kirpik çaxır, 

qaş  oynadır,  qıyqacı  baxır,  dünyanı  yandırır-yaxırlar.  Ürəklər  titrəyir,  kövrəklər 

üşüyürlər. Şəhla gözlər, al yanaqlar, bal dodaqlar, süzgün baxışlar, şux

 

yerişlər, ədalar 



can  alır.  Sevənləri  kəməndə  salır.  Hər  gözəlin,  hər  göyçəyin  qəlbində  min  arzu 

qanadlanır,  min  şirin  xəyal  yaranır,  vüsal  soraqlayır.  "Dağı  duman  aldı  gəl,  gözüm 

yolda qaldı gəl, canım sadağalandı gəl, gör halım nə haldı gəl" deyirlər. 

Qəhrəmanlıqdan  xəbər  verən  cəngilər  dünyaya  meydan  oxuyur,  hücumlu 

sədalar altında aləmi titrədir. Cavanşir silaha sarılır, atlanır. Babək qəlbində vətən odu 

qalayır,  şahin  tək  şığıyır,  alınmaz,  yenilməz  iradəsində  heykəlləşir.  Koroğlunun 

dəliləri  meydan  sulayır,  döyüşə  girir,  qılınc-qalxan  səsi  eli  haraylayır.  Qoç 

Koroğlunun  nərəsi  düşməni  dərdə  salır,  qəmə  qərq  edir,  məğlubiyyətə  uğradır.  Çox 

vaxt da öyüd-nəsihət verir. "Riyadan, yalandan, böhtandan, şərdən aralan, namərddən, 

nakəsdən, çuğuldan sakın" sədalarını xəbərdar edir. İnsanda cəsarət, inam, dönməzlik, 

enməzlik  qığılcımını  parladır.  "Şimşək  kimi  çax,  ildırım  lərzəsini  eşitdir,  ulduz  kimi 

parla, günəş kimi yax" deyir. 

Tarixi  el  havaları  zəminində  yeni-yeni  mahnılar,  havalar  yaradılmış,  sayca 

artmış, məzmunca daha da mənalanmışdır. 

Bir  qayda  olaraq  aşıqlar  toy  məclisləri  və  el  şənliklərini  tək,  bəzən  də 

balabançının  iştirakı  ilə  aparmışlar.  Lakin  dastan  söyləməkdə,  deyişmələrdə  qoşa 

çalıb-oxumuş, bir-birlərini imtahana çəkmişdilər. XX yüzilliyin əvvəllərindən etibarən 

böyük xalq məclislərində, aşıqlar qurultayında el  sənətkarları dəstə  halında, ansambl 

şəklində də şənliklər aparmışlar. 

 

 




180 

 

 




Yüklə 7,11 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   36   37   38   39   40   41   42   43   ...   139




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin