www.ziyouz.com kutubxonasi
189
Ибтидомиз интиҳодан хабарлидир,
Қувончи оз, ғами ўлим қадарлидир.
Ўртамизда бегоналар нафаси кўп,
Покликнинг ҳам, гуноҳнинг ҳам шарпаси кўп
Юракларнинг чидиб бўлмас ҳафаси кўп,
Умр — дарё, ҳар мавжи бир аждарлидир.
"
Оҳ" урармиз, ҳар "оҳи"миз — сариқ япроқ,
Ишқ боғ берди иккимизга, туманли боғ,
Ҳар бир барги хазонликда, ҳар барги доғ —
Нажотсиз ишқ дами одам ютарлидир.
Қарашингда умид бордир, видо бордир,
Бахтли, бадбахт жо бўлгувчи дунё бордир,
Қўрқма, сенга менингдек бир фидо бордир,
Гарчи севги иккимизга заҳарлидир.
Ёшларингни юлдуз қилма осмонларга,
Осмон эмас, инсон чидар армонларга,
Келгин, сўнг бор ишонайлик ёлғонларга —
Ки, севгининг йўли мудом саҳарлидир.
ЭРТАК
Ишқнинг осмонида ойга қўшилиб,
Айланган бошингга булутлар қайтар.
Менинг қучоғимда куйдай эшилиб,
Аста шивирлайсан:
—
Жонингиз қайда?
Ўғирлайсан жаъми калитларимни,
Сандиқлар очилар — сенга сир айтар.
Излайсан Қўнғирот, Ёвмудларимни,
Ҳориб шивирлайсан:
—
Жонингиз қайда?
—
Шуми? — Қиличимни кўлга ташлайсан,
—
Балки бу? — Қўлингни чўзасан ёйга.
Сўнгра йиғлаб-йиғлаб сўроқ бошлайсан:
—
Бир марта айтинг-чи,
Жонингиз қайда?
Ўзингни қадрингни сувга отасан,
Менинг иззатимни қотасан лойга.
Боланг ўлган каби фиғон тортасан:
—
Ҳамон тирикмисиз —
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
190
Жонингиз қайда?
Оғулар қўшасан ҳамма ошимга,
Ҳар қандай қасослар тўйилар майда.
Ялиниб турасан яна қошимда:
—
Нега ўлмаяпсиз?
Жонингиз қайда?
Жоним сенда дейман — айланмас тилим,
Жоним сенсан дейман — юрагим тўнар...
Менинг омонатим...
Жоним!
Севгилим!
Энди сени қандай асрасам бўлар?...
АРМОН ҲАҚИДА БАЛЛАДА
Босиб кела бошлар шом қоронғуси,
Уйларда чироқлар чарақлар шўх-шаън.
Бу хона кечани кутиб олгуси,
Хўмрайиб, бадқавоқ бир назар билан.
Телеэкранида олам айланар,
Тубсиз кўзи билан боқади фалак.
Кино кўрмоқликка хона шайланар,
Аммо деразага боқар жонҳалак.
Қаҳратон аёзнинг тош оғушида,
Чирсиллаб синади боғларнинг бели.
Хона ажралади ақлу ҳушидан,
Кимнидир чорлайди: "Хабар ол келиб!".
Дамланган чойга у узатмайда қўл,
Овқат совиб қолар, синдирилмас нон.
Хонанинг бағрида ҳамма нарса мўл,
Фақат ҳамма нарса беқадр, бешон.
Хона ўртанади, ёнар, уҳ тортар,
Бошини уради деворларига,
Унинг дардларини улашса, етар
Дунёнинг жамики беморларига.
Бир маҳал — уйқуга олам чўкканда,
Хонанинг эшиги очилар бесас.
Кўчага ўзини ташлар бир шарпа,
Анграйиб, беқарор туради бир пас.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
191
Сўнг уйлар, боғлардан ҳатлаб жўнар у —
Оёғи тагида синмайди музлар.
Қорни кечиб борар —қор момиқ, парқу,
Аммо қор юзида қолмайди излар.
У кетиб боради шиддаткор, тезкор,
Дарёю тоғлардан ўтади учиб.
Кўзидан ёшлари оқиб шашқатор,
Икки қўли билан кўксини қучиб.
Зулматга термулиб турар безовта,
Олис бир шаҳарнинг чекка бир уйи.
Шарпа етиб келар (шошиб, албатта!)
Ва яланг бошини эгади қуйи:
—
Қайдасан, узоқдан келдим соғиниб,
Соғиндим танимда қолмади дармон.
Мен орзу-умиднинг ғамгин ёлқини,
Мен — Армон! Кўйингда қоврулган Армон!
Ва уйнинг эшиги очилар бесас,
Бир шарпа чиқади булутдан сузиб:
—
Келдингми мен билан олгани нафас,
Келдингми йўлларнинг танобин узиб?
Улар бир-бирига тўймай боқишар,
Бир-бирин кўксида беришади жон.
Кулишар, хаёллар ичра оқишар,
Икки ночор вужуд — иккита Армон.
—
Совуқ қотмадингми?
—
Йўқ, ёниб кетдим!
—
Биров кўриб қолса...
—
Менга барибир!
—
Тақдирга минг шукур, висолга етдим!
—
Айтдим-ку, мен сени севаман, ахир!
Улар ажралгиси келмайди абад,
Аммо тонг ёришиб келар муқаррар.
—
Алвидо! Бу тонгда зарра йўқ шафқат!
—
Алвидо!... Яна тун келгунга қадар!...
Бир шарпа эшикка кириб йўқолар,
Бир шарпа ортига қайтар мунғайиб —
Гандираклаб, қалтираб, ориқлаб қолар,
Дераза ичига бўлгунча ғойиб.
Шу куни бир одам ишга боради,
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
192
Ҳаммага табассум қилади ширин.
* * *
Севгинг юрагимда бир дарё бўлди,
Фалақдан фалакка оқди бетиним.
Қарадим: у ногоҳ қон билан тўлди —
Сенга нима бўлди, севгилим?
Севгинг юрагимда боғдай кўкарди,
Бу боғда булбуллар чиқарди тилин,
Туфон дарахтларни нохос қўпорди —
Сенга нима бўлди, севгилим?
Севгинг юрагимда тоғдай юксалди,
Унга юлдузлар ҳам очдилар дилин.
Англадим: бу тог ҳам бирдан йигилди —
Сенга нима бўлди, севгилим?
Саволлар тилимда — бўзлаб борурман,
Сенданми, оллоҳдан омонлик тилаб.
Тубсиз юрагимни кечиб ҳорирман —
Боғлардай йиқилиб,
Боғлардай тугаб.
Кўзингдан ёшларинг оқади сим-сим,
Сузлайсан — лабларинг титрар гинадан:
—
Сизга нима бўлди, севгилим?
Йиқилган менман-ку,
Менман — қулаган...
Эркаклар кўнглини унга ёради,
Аёллар ташлайди кузларин қирин.
Қоғозга имзолар чекиб ташлайди,
Кимдандир ҳаққини қилади талаб...
Бу одам кундузи шундай яшайди,
Армонни тош қафас — кўкракка қамаб.
* * *
Оғир экан,
Ёмон экан,
Бекор экан унутмоқ...
Менинг қақроқ чўлларимда
Омонмисан, унут боғ?
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
193
Сен ўлмагин,
Гулла,
Кўкар,
Ўйларимда шовулла.
Шабодалар сенга бўлсин,
Етолмасин довуллар.
Шундай қийғоч уриб гулла,
Тара шундай атирлар —
Кўзларини узолмасин
Кўнгли гулдай ботирлар.
Сени сира тарк этмасин
Бақорларнинг шафқати.
Булутларнинг қимматию
Ариқларнинг раҳмати.
Бўйларингга капалаклар
Қанотларин чулғатсин.
Қарғалармас, шаън булбуллар
Тонгда сени уйғотсин.
Мени бўлса...
Мени унут,
Унут, ям-яшил эркам!...
Теграмда бир саҳро қурдим —
Ўтолмайман ўзим ҳам.
* * *
Сенга келиш нима?
Кетшцдай осон.
Сенга йўқотишлар — топишдай бир гап.
Сен дунёни курмай яшайсан мудом,
Яшайсан дарахтдай ҳис қилиб, илгаб.
Қалбингда фожелар зумда учади,
Янги ғуссаларни қучасан шодон.
Бебахтлигинг бахтдай сендан кечади —
Алъомон,
Ўзингдан, жоним, алъомон!
Сени туфонларнинг узи асрасин,
Сендан йироқ қочсин қисмат дудлари.
Йулишта аямай қутлар ташласин,
Қўли очиқ келсин умринг ҳутларин.
Сенга кетиш нима?
Хайр-хуш... Тамом...
Мен ҳам омон қолай —
Бир нажот бергин.
Нима у бошимга отганинг?
Осмон...
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
194
Тўхта! Олиб кетма пойимдан ерни.
* * *
Гоҳ гужум шовуллар, гоҳ шитирлар ток,
Бу — боғда адашган паришон шамол.
Бормисан оламда, юрибсанми соғ,
Шамолдай йўлларни йўқотган аёл.
Сенсиз — баҳорларим куз бўлди маним,
Мен сенсиз сарғайдим,
Мен сенсиз куйдим,
Бир тирик гулханга айланди таним,
Шу олов ичида бир сени суйдим.
Сен — боғлар қуйнида қийналган шамол,
Сенга йул бермайди шохлар чалкашиб...
Ям-яшил боғларда адашган аёл,
Мен олов ичида қолдим адашиб.
* * *
Тош-бетон чўнг қояларда
Кабутардай яшаган қиз,
Қўлларини — ёлғизликдан —
Елкамга жим ташлаган қиз,
Бу севмаслик дунёсида
Хатарли иш бошлаган қиз —
Келмайдими иккимизни
Бахтли-бахтли яшагимиз?
Аммо бизнинг кўзимизда
Тўкмоқ учун ёшимиз кўп.
Кўнглимизга отмоқ учун
Тилимизда тошимиз кўп.
Гўё ҳали ўлмоқ учун
Бошимиз кўп, бошимиз кўп -
Бўлмаса... О, келмасмиди
Бахтли-бахтли яшагимиз?
* * *
Соҳилини қайрайди денгиз.
Тун-кун қайрар кимнинг қасдида?
Қоронғу бу кечада сассиз
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
195
Ким ўйнайди уни дастида?
Соҳилда жим тентиган аёл,
Қани сенинг содиқ ҳамроҳинг?
Нега қадам қўймоғинг малол,
Нега бунча титранар оҳинг?
Ёноғингда, шўр лабларингда
Вижирлайди кечаги бўса.
Хиёнатдан кейин одамзот —
Яшамаса — йўқ бўлса, ўлса...
Соҳилини қайради денгиз,
Тун-кун қайрар — кимнинг қасдида:
Улкан бу тиғ, наҳот, ярашар
Шу нозик аёлнинг дастига?
* * *
Сиз ёққансиз менга ҳамиша,
Фақат буни этмовдим ошкор.
Уйловдимки, юрак топишар,
Биздан кетгач сабру ихтиёр.
О, мен сизни қанчалар кутдим —
Мана — оқ соч, мана бу — ажин.
Кунларимни тортқилаб ютди
Шум ёлғизлик — фаришта ғажир.
Ортингиздан кетишим мумкин,
Йул тугаса, йулсиз тентираб.
Аммо, айтинг, йиғлайсиз нечун
Манглайингиз деворга тираб?
Йўқ, ҳеч сизга етмасин озор,
Тушинаман — йиллар, андиша...
Фақат сизга айтмовдим ошкор —
Сиз ёққансиз менга ҳамиша.
* * *
Ногоҳ совуқ тушди,
Ногоҳ қор тушди —
Гуллаган боққами,
Нодон юракка.
Яшил салтанатим
Туш каби учди,
Яшил салтанатим
Қотди кўлмақда.
Баҳорларни кутган
Нодон муҳаббат,
Ногоҳ аёзларда
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
196
Қоддим-ку юпун —
Мени адо қилган
Ёмон муҳаббат
Совуқ кўчаларга
Бошлагани-чун.
Ана, чорбоғларга
Қарғалар қайтди.
Ана, музлаб қолди
Булбулнинг тили...
Таним титроқ ичра
Алвидо айтди...
Нега сен азобдан
Ўлмайсан, дилим?
* * *
Тош кўнгил,
Тош бўлгин! —
Тош бўлдим.
Тош тақдир...
Бу — сендир,
Бу — мендир.
Тош кўнгил,
Сен кўндинг...
Мен ўлдим.
Тош тақдир.
Ахир,
Қайда тош?...
Икки кўнгил —
Икки томчи ёш.
* * *
Ёмон бўлди.
Бизлар ажралдик...
Ер айланаяпти қуёши атрофида,
Юлдузлар самосида порлаяпти.
Гулдар шаббоданинг қучоғида
Лабини тутяпти тўлқин лабларга;
Майсалар ўсмоқда адирларида
Шамодда тўлғаниб-тўлғаниб...
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
197
Фақат бизлар ажралдик.
Қуёшсиз қолган замин каби,
Самосиз қолган юлдуз каби,
Шаббодасиз қолган гуллар каби —
Ёлғизмиз.
Ёмон бўлди.
Бизлар ажралдик...
* * *
Тўйганмидим шодликни ичиб,
Келганмиди ҳатто ишқ малол,
Айтолмадим: — Азизим, кечир...
Қичқирмадим: — Кетмасанг-чи! Қол!.
Ёлғизликнинг улкан залвори
Босар — қалбим тортади майда.
Энди қаро тунга ёлвориб,
Шивирлайман: — Қайдасан, қайда?
Энди беишқ бегоналарга
Оёқости бўларкан жоним,
Мен хушомад қилиб уларга
Жовдирайман: — Илтимос, қолинг...
* * *
Сокин сеҳр Анҳор бўйида.
Ҳорғин Лайли — куз кезар беҳуш.
Мен хазонни қувдим ўйимдан,
Бахт ҳақида кўрдим яшил туш.
Ҳа, саробга ўзни топширдим,
Сездим қисмат ёвуқлигини
Ва кафтимда ҳис қилиб турдим
Қўлларингнинг совуқлигини.
Тасаллилар сўйладинг карахт,
Майин куйлаб кўргаздинг карам:
—
Тушингга ҳам қайтиб кирмас бахт,
Уйғонмагин, менинг бечорам...
* * *
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
198
Сиз қарғайсиз тақдирингизни,
Ҳам айтасиз унга ташаккур:
—
Биз йўқ қилдик бир-биримизни...
Биз йўқ қилдик...Худога шукур!...
Сиз юракни қилмайсиз тежам,
Олгин! — борни тортиқ қиласиз.
Сўнгра хафа бўласиз мендан —
"
Қайтмайман", деб йиғлаб кетасиз.
Излаб яна келасиз бир кеч,
Жилмаясиз: — Бахтлиманми, боқ!...
Кулгингизга ярашмагай ҳеч,
Хитобингиз ўртаган титроқ.
Ҳижрондан сўнг саволлар теран,
Ҳижрондан сўнг жавоб — даъфатан...
Мен ҳаммадан пинҳон сақлаган
Шеърларимни сизга айтаман.
Айбламаймиз бир-биримизни,
Тилда сўзлар туғилади — ҳур.
...
Қарғамайсиз тақдирингизни
Ва айтмайсиз унга ташаккур.
* * *
Хайрлашмоқ керак сен билан,
Кўнгилларни узмоқлик керак.
Кечмоқ керак ғариб умиддан,
Дунёмизни бузмоқлик керак.
Бошқаларга бермоқлик керак
Кузги оқшом чарчоқларини.
Энди маъюс термоқлик керак
Севгимизнинг алдоқларини.
Бизга дўзах ваъдалар этиб,
Тепамиздан жим боқар худо.
Сени сақлай, севгидан кетиб,
Ишқда қолиб, сен бўлма адо.
Мунча ширин бу куз оқшоми
Лабингдаги чарчоқ каломлар:
—
Мен дўзахдан қўрқмайман,
Дўзахдаман аллақачонлар...
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
199
* * *
Мен сенга осмонни келтирдим, севгим,
Анов икки тўзғин булути билан,
Нимта ойи билан,
Ҳудуди билан —
Мен сенга осмонни келтирдим, севгим.
Мен сенга баҳорни келтирдим, севгим,
Ёмғирлари билан,
Селлари билан,
Гулларни уйғотган еллари билан —
Мен сенга баҳорни келтирдим, севгим.
Мен сенга саодат келтирдим, севгим,
Кўнглинг равшан бўлсин —
Чироғи билан,
Бедорлиги билан,
Чарчоғи билан —
Мен сенга саодат келтирдим, севгим.
Сенга бир тинч дунё келтирдим, севгим.
"
Мана, олгин, дедим,
Ҳамма нарса тахт —
Мана бу меҳрдир,
Мана бу-чи — бахт..."
Сенга бир тинч дунё келтирдим, севгим.
Севгилим, подшоҳлар сендай сахиймас —
Менга баҳори йўқ куз келтирдинг сен.
Яна осмони йўқ рўз келтирдинг сен,
Севгилим, подшоҳлар сендай сахиймас.
Қатра иқболи йўқ куз келтирдинг сен.
Энди иккимизда ҳамма нарса бор!
Қани, кетдик, жоним,
Бел букилгунча,
Томир узулгунча,
Жон тўкулгунча...
Яшашга иқрормиз, ўлимга иқрор.
* * *
Энди у кўчага сира бормайман.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
200
Борсам — дарахтлари гуллар телбаҳол,
Гуё сену менинг баҳорим каби.
Энди у кўчага сира бормайман.
Борсам — сим-сим ёғар майин ёмғирлар
Кунгилчан ёмғирлар жим-жим ёғади —
Гуё сену менинг ёмғирим каби.
Энди у кўчага сира бормайман.
Борсам — фалагида қолмас ҳаловат —
Турналар аламли қичқириқларда
Тушунуксиз дардларни айтиб йиғлашар,
Гўё сену менинг қушларим каби.
Энди у кўчага сира бормайман.
Борсам — ғуссали бир деразасида
Кўчага термулиб, ҳолсиз турасан —
Дунёнинг энг ғамгин дарпардасидай.
Энди у кўчага сира бормайман.
Унда не қиламан шамол бўлмасам —
Парда этагингга шамол юзимни
Босиб йиғлолмасман — нима қиламан?
* * *
Севгимиз ўлдими? — либосингиз кўк,
Кўнглингиз — бегулхан, кўзингиз — бечўғ.
Биздан бориш йўқдир, сиздан — келиш йўқ
Келишсиз дунёда беғам, азизим,
Нега кўзларингиз бенам, азизим.
Ўт етди — қақгдатди банд-бандларимни,
Тупроқда сочдингиз баландларимни,
Ақлимни, дилимни — бебахтларимни —
Боришсиз дунёга отган, азизим,
Олисда ой каби ботган, азизим —
Чунки тунга айтар рост "оҳ"ингиз йўқ,
Фалакда кезгани шаън роҳингиз йўқ,
Нечун келмайсиз, гар гуноҳингиз йўқ —
Боқаман: нигоҳим — гумон, азизим,
Йўлларинг тумандир, туман, азизим.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
201
Қаранг, минг бир баргда кузак учадир,
Қизил-саригида — юрак учадир,
Сўнгаклар учадир, суяк учадир —
Бу тўфон — хазонлиғ менман, азизим,
Сизсиз минг кузакка тенгман, азизим.
Аммо сиз сарғайманг — гулли боғ бўлинг,
Ям-яшил кўкаринг, мудом соғ бўлинг,
Баҳорнинг бағрида беадоғ бўлинг —
Ахир, қарғаганим сизмас, азизим,
Икки куз дунёга сиғмас, азизим...
* * *
Саратонда гуллар ўлади,
Сарғаяди эгасиз тузлар.
Ҳали қайғурмасанг бўлади —
Ҳали кузлар келади, кузлар.
Англанмаган дардлардай тўзиб,
Кунлар аста қилади парвоз.
Хотирангдан чиқару сузиб,
Қайтмас бўлиб кетар бизнинг ёз.
Дарахтларда жунун сузади,
Бошланади қовжираш, ёниш...
Ҳали йиғламасанг бўлади —
Бу — куз. Ҳали қиш келади, қиш.
Ҳали қорлар ўпар лабингни,
Изғиринлар белингдан қучар,
Музлатади аёз танингни —
Хотирангдан кузак ҳам ўчар.
Шунда бир барг қилади исён,
Боққа қайтар унут бўлган бурч,
Биз баҳорга чиққани пешвоз,
Тополмаймиз ўзимизда куч.
Сен йиғлаяпсан. Нолангдан чўчиб,
Учай деру қўзғололмас Вақт.
Олисларда боради кўчиб,
Баҳоридан мангу айри бахт.
* * *
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
202
Ташқарида ёмғир ёғар,
Кўз ёшдан ҳам оғир ёғар.
Бу юраксиз дунё узра
Юрак ёғар, бағир ёғар.
Айрилиққа кўним йўқдир,
Наҳот, ишққа ўлим йўқдир.
Кўз ёшингни артмоқликка
Қўлим йўқдир,
Кўнглим йўқдир...
* * *
Кундузлар кечага айланиб қолди,
Яна бошимизга югурди тўфон.
Сендан айрилдиму... Сен билан қолдим —
Ёмон.
Ёмон. Яшаш менгзар босинқирашга,
Кўзингда ёш йўқдир йиғламоқ бўлсанг.
Юракни отсангу қирғин талошга —
Ўлсанг.
Ўлсанг!.. Шундай ўлсанг... Шу қадар ўлсанг,
Дунёда қолмаса бир тола сезгинг.
...
Фақат бош тортса бас сени кўмишдан
Севгинг.
* * *
Қодир ҳаёт — улкан ялмоғиз,
Ссзиб жоним мазаларини,
Етти ямлаб, қилдинг бир оғиз,
Умримнинг шаън лаҳзаларини.
Мақкамладинг борлик эшигин,
Очдинг йўқлик дарчаларини.
"
Борса-келмас" сари узатдинг
Йилларимнинг парчаларини.
Алдоқларга сен мсни отдинг,
Сотдинг шайтон қаммолларига.
Мендан кечдинг —
Бир ўзим ботдим,
Юрагимнинг зиндонларига.
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
203
Қодир ҳаёт — маккора мастон,
Ёқсанг — олов, ўчирсанг — кулман.
Кун кўрмадим дунёда осон —
Юрагимга мен қам бир қулман.
Ҳали тирилишим беадад,
Ҳали қандай ўлишларим бор...
Мени нима қиласан алдаб,
Ростдан умринг минг йилми, чинор?
* * *
Йиқилдингми?... Кўзларингда
Бунча алам,
Бунча алам!
Усту боши чанг кўрмаган,
Дард кўрмаган
Эрка болам!
Шиддатингнинг шамолига
Ҳушинг бир зум
Шайдо бўлди...
Менинг равон йўлларингда
Бу тош қайдан
Пайдо бўлди?
Еки ақлинг кетганмиди,
Энди тошлар
Қолмаган деб?
Лаънатладинг, болам мени
Йўлдан тошни
Олмаган деб...
Эрка болам, кечир мени,
Оқсуягим,
Мурувват қил!
Тошли-тошли бу дунёда
Майсадай хор
Яшадим, бил.
Тошлар билан кураш тушдим
Кураш бекор
Кетмагандир,
Қолган бўлса бирор зил тош,
Болам, кучим
Етмагандир...
* * *
Баҳодир Йўлдошга бағишладим
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
204
Тегирмон тоши мисоли
Саҳна айланар, Баҳодир.
Кунларимиз буғдой дони —
Саҳна айланар, Баҳодир.
Майда-майда бўлажакмиз —
Саҳна айланар, Баҳодир.
Бир кун қайда бўлажакмиз? —
Саҳна айланар, Баҳодир.
Биров ботир, биров шотир —
Саҳна айланар, Баҳодир.
Умрни қилма юз-хотир —
Саҳна айланар, Баҳодир.
Бир кун саҳна тўхтаб қолса,
Гуноҳимиз йўқ, Баҳодир,
Аммо ўзни оқламоққа
Гувоҳимиз йўқ, Баҳодир...
Усмон Азим. Сайланма
www.ziyouz.com kutubxonasi
205
«
ҒУССА» КИТОБИДАН
1994
БОЛАЛИКДАН ИККИ ХОТИРА
1
ҚИШ
У пайт пальто киймас эди қиш,
Қўлқопи йўқ эди қўлида,
Қиш — ямоқли, ардоқли калиш —
Оёқ қўйсанг — қорга кўмилар.
Яйрамасди иссиқ уйларда
Изғириннинг уввосин тинглаб.
Қиш — мол боқиб музлаган бола —
Дарвозадан киради титраб.
Қиш кезмасди дил очар маҳал
Кўчаларда бурқситиб нафас.
Қиш — даҳлизда жон сақлар сандал,
Қиш — печкали уйларга ҳавас.
У пайт китоб ўқир эди қиш —
Ҳаяжондан титраб товуши.
Қиш — зиндондан чиққан Алпомиш,
Қиш — Барчиннинг синиқ нолиши.
Қиш — эртакнинг ҳароратида
Қалб остида эриган тошлар.
Қиш — орзунинг шарор забтидан
Китобларга тўкилган ёшлар.
2
ЁЗ
Офтоб ғолиб келди — муқаррар —
Кийимини ечмасин қанча,
Термиздан то Тошкентга қадар
Ёз йиқилди шундоқ чалқанча.
Туроннинг шаън кенгликларида
Гулу майса лаҳзада — хазон.
Ҳаёт — тоғлар қўлтиқларида,
Ариқларнинг бўйнидадир жон.
Усмон Азим. Сайланма
Dostları ilə paylaş: |